Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO 2200/16

WYROK
z dnia 2 grudnia 2016 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski

Protokolant: Mariusz Gontarczyk

po rozpoznaniu na rozprawie 2 grudnia 2015 r. w Warszawie odwołania wniesionego
22 listopada 2016 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
przez wykonawcę: AKA sp. z o.o. z siedzibą w Koszalinie
w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa mleka i przetworów
mleczarskich dla KPW Świnoujście (nr postępowania 784/KPW/ŻYWN/2016)
prowadzonym przez zamawiającego: Komenda Portu Wojennego Świnoujście
w Świnoujściu
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu – Komendzie Portu Wojennego
Świnoujście w Świnoujściu: unieważnienie wyboru najkorzystniejszej oferty oraz
odrzucenia oferty złożonej przez AKA sp. z o.o. z siedzibą w Koszalinie, a także
powtórzenie badania i oceny ofert z uwzględnieniem tej oferty.
2. Kosztami postępowania obciąża zamawiającego – Komendę Portu Wojennego
Świnoujście w Świnoujściu i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7500 zł 00 gr
(słownie: sidem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez
odwołującego – AKA sp. z o.o. z siedzibą w Koszalinie tytułem wpisu
od odwołania,
2.2. zasądza od zamawiającego – Komendy Portu Wojennego Świnoujście
w Świnoujściu na rzecz odwołującego – AKA sp. z o.o. z siedzibą
w Koszalinie kwotę 12.242,20 zł 00 gr (słownie: dwanaście tysięcy dwieście
czterdzieści dwa złote dwadzieścia groszy) – stanowiącą koszty postępowania
Sygn. akt KIO 2200/16

odwoławczego poniesione z tytułu uiszczonego wpisu od odwołania
oraz uzasadnionych kosztów strony w postaci wynagrodzenia pełnomocnika,
opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kosztów stawiennictwa na wyznaczone
posiedzenie.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Szczecinie.

Przewodniczący: ………………………………










Sygn. akt KIO 2200/16

U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Komenda Portu Wojennego Świnoujście w Świnoujściu – prowadzi
na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U.
z 2015 r. poz. 907 ze zm.) {dalej również: „ustawa pzp” lub „pzp”} w trybie przetargu
nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na dostawy pn.
Dostawa mleka i przetworów mleczarskich dla KPW Świnoujście (nr postępowania
784/KPW/ŻYWN/2016) .
Ogłoszenie o tym zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień
Publicznych 25 października 2016 r. pod nr 330431, w tym samym dniu Zamawiający
zamieścił ogłoszenie o zamówieniu w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz
na swojej stronie internetowej {www.kpws.wp.mil.pl}, na której udostępnił również od tego
dnia specyfikację istotnych warunków zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ”
lub „s.i.w.z.”}.
Wartość przedmiotowego zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.

17 listopada 2016 r. Zamawiający przekazał drogą elektroniczną Odwołującemu,
AKA sp. z o.o. z siedzibą w Koszalinie {dalej również: „AKA”}, zawiadomienie
o rozstrzygnięciu postępowania – wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez
Spółdzielnię Mleczarską MLEKOVITA z siedzibą w Wysokich Mazowieckich, a także
o odrzuceniu oferty złożonej przez Odwołującego.

22 listopada 2016 r. Odwołujący wniósł w formie pisemnej do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej odwołanie (zachowując wymóg przekazania jego kopii Zamawiającemu)
od powyższych czynności Zamawiającemu, któremu zarzucił w związku z tym następujące
naruszenia przepisów ustawy pzp:
1. Art. 7 ust. 1 – przez prowadzanie postępowania w sposób niezapewniający zachowania
uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
2. Art. 89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 78 §1 kc i 73 § 1 kc – przez: niezasadne i niezgodne
z prawem odrzucenie oferty Odwołującego, pomimo jej zgodności z ustawą.
3. Art. 89 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 78 § 1 kc i 73 §1 kc – przez niezasadne i niezgodne
z prawem odrzucenie oferty Odwołującego, mimo jej zgodności z odrębnymi przepisami.
4. Art. 7 ust. 3 w zw. z art. 91 ust. 1 – przez dokonanie wyboru oferty, która nie jest
najkorzystniejsza na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji.
5. Art. 26 ust. 3 – przez zaniechanie wezwania Odwołującego do uzupełnienia
Sygn. akt KIO 2200/16

dokumentów i oświadczeń.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:
1. Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty.
2. Unieważnienia odrzucenia oferty Odwołującego.
3. Powtórzenia oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący sprezyzował powyższe zarzuty przez podanie następujących okoliczności
faktycznych i prawnych jako uzasadniających wniesienie odwołania.
Z odwołania wynikają następujące okoliczności faktyczne dotyczące przebiegu
postępowania.
Odnośnie postanowień specyfikacji:
– w rozdziale I pkt 1-3 Zamawiający wskazał, że przedmiotem zamówienia jest dostawa
mleka i przetworów mleczarskich dla KPW Świnoujście, a asortyment i ilości poszczególnych
produktów zawiera formularz ofertowy stanowiący załącznik nr 1 do SIWZ, przy czym
szczegółowy opis przedmiotu zamówienia poszczególnych produktów zawarty został w
załączniku nr 2 do SIWZ.
– w rozdziale VIII SIWZ pn. Opis sposobu przygotowania oferty Zamawiający w pkt 1-3
wskazał, że oferta musi być: sporządzona z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem
nieważności, wraz z załącznikami musi być czytelna, wraz z załącznikami musi być
podpisana przez osobę upoważnioną do reprezentowania wykonawcy zgodnie z zasadami
reprezentacji wskazanymi we właściwym rejestrze.
– w pkt 12 rozdziału VIII Zamawiający wskazał, że treść złożonej oferty musi odpowiadać
treści SIWZ, a także że wyłącznie zaleca wykorzystanie formularzy przekazanych przez
niego, przy czym dopuszcza złożenie w ofercie załączników opracowanych przez
wykonawcę pod warunkiem, że będą one identyczne co do treści z formularzami
opracowanymi przez Zamawiającego.
– Zamawiający opracował formularz oferty stanowiący załącznik nr 1, składający się z 6
stron.
Odnośnie oferty złożonej przez AKA:
– Obejmowała 4 pierwsze strony formularza ofertowego (str. 17-20 SIWZ) na druku
przygotowanym przez Zamawiającego.
– Zgodnie ze złożonym wraz z ofertą odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego
do reprezentacji AKA uprawniony jest jednoosobowo J. J. .
– Formularz został wypełniony pismem ręcznym przez powyższą osobę (wskazaną
na pierwszej stronie jako osoba reprezentująca AKA) która parafowała tę stronę Druga
strona formularza została przez tę osobę podpisana podpisem, którego stale używa,
Sygn. akt KIO 2200/16

składającego się jedynie z nazwiska wykonanego pismem własnoręcznym. Na drugiej stronie
formularza znalazła się także pieczątka imienna reprezentanta Odwołującego, wskazująca
poza jego imieniem i nazwiskiem również pełnioną przez niego funkcję. Dokładnie tak samo
podpisane zostały str. 3 i 4 formularza ofertowego określające przedmiot zamówienia,
a także wszystkie złożone wraz z ofertą oświadczenia, stanowiące załączniki do SIWZ
(oświadczenie o braku podstaw do wykluczenia i spełnieniu warunków udziału
w postępowaniu (załącznik nr 3); informacja w związku z poleganiem na zasobach innych
podmiotów (str. 25 SIWZ); oświadczenie dotyczące podmiotu, na którego zasoby powołuje
się wykonawca (str. 26 SIWZ); oświadczenie dotyczące podwykonawcy niebędącego
podmiotem, na którego zasoby powołuje się wykonawca; wykaz części prac powierzonych
podwykonawcom (str. 27 SIWZ).
Odnośnie uzasadnienia decyzji Zamawiającego o odrzuceniu oferty AKA zawartego
w piśmie z 17 listopada 2016 r.: Zamawiający wskazał, że AKA złożyła niepełny formularz
ofertowy, gdyż brakowało w nim str. 5 i 6, na których musi być czytelny podpis (oświadczenie
woli) Wykonawcy. Zamawiający powołał się na wyrok KIO 537/14 i 55/14, zgodnie z którym
zamawiający ma bezwzględny obowiązek odrzucenia oferty złożonej bez zachowania formy
pisemnej. Ponieważ do zachowania tej formy czynności prawnej, zgodnie z art. 78 § 1 kc,
wystarczającym jest złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść
oświadczenia woli, niepodpisanie oświadczenia woli powoduje bezwzględną nieważność
czynności prawnej, jaką jest złożenie oferty. Zgodnie z art. 87 ust. 1 pzp po upływie terminu
składana ofert uzupełnienie treści oferty nie jest możliwe. Artykuł 26 ust. 3 pzp zobowiązuje
zaś zamawiającego do wezwania dokumentów lub oświadczeń potwierdzających spełnienie
warunków, o których mowa w art. 25 ust. 1 pzp, a nie uzupełnienia oferty.
W ocenie Odwołującego ponieważ złożone przez niego dokumenty, zarówno
formularz ofertowy, jak i opisane powyżej dokumenty, zawierają własnoręcznie złożony przez
niego podpis, obejmują jego oświadczenie woli. W związku z tym Zamawiający
nieprawidłowo ustalił, że oferta Odwołującego jest sprzeczna z ustawą i przepisami
odrębnymi z uwagi na niezachowanie formy pisemnej.
Odwołujący zwrócił uwagę, że pojęcie podpisu nie zostało wyjaśnione na gruncie
ustawy pzp, a najpełniej kwestię tę wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z 30
grudnia 1993 r. (sygn. akt III CZP 146/93 OSNC 1994/5/94), w której stwierdził, co następuje:
Nie można (...) formułować ogólnych wskazań co do długości lub kształtu podpisu, poza tym,
że ma on stanowić napisane nazwisko, niekoniecznie czytelnie, ale w sposób
charakterystyczny dla osoby podpisanej. Istotne jest bowiem to, by napisany znak ręczny –
przy całej tolerancji co do kształtu własnoręcznego podpisu – stwarzał w stosunku do osób
Sygn. akt KIO 2200/16

trzecich pewność, że podpisujący chciał podpisać się pełnym swoim nazwiskiem oraz że
uczynił to w formie, jakiej przy podpisywaniu dokumentów stale używa. Takiej pewności nie
stwarzają same inicjały, czyli parafa, toteż nie mogą być one uznane za podpis wystawcy
weksla. Podpis nieczytelny stanowi wyraz woli napisania nazwiska jedynie wówczas, gdy
podpisujący w taki właśnie sposób pisze swoje nazwisko, składając podpisy na
dokumentach. Dlatego też podpis nieczytelny powinien być złożony w formie zwykle
używanej przez wystawcę weksla, a więc w formie, która jest tym samym znana szerszemu
kręgowi osób. Tak wykonany podpis, choć nie daje się odczytać, wyraża napisane nazwisko
a zarazem pełni funkcję identyfikacyjną. W razie założenia przez wystawcę weksla podpisu w
powyższej formie spełnienie wymagania przewidzianego w art. 1 pkt 8 lub w art. 101 pkt 7
Prawa wekslowego nie będzie budzić wątpliwości osób, którym taka właśnie forma podpisu
wystawcy jest znana. Dla pozostałych osób podpis nieczytelny będzie natomiast podstawą
domniemania, że został złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę.
Odwołujący dodał, że składy orzekające Krajowej Izby Odwoławczej wielokrotnie
podzieliły powyższy pogląd, przykładowo w wyroku Izby z 20 października 2010 r. (sygn. akt
KIO/KD 75/10): (...) wymóg zachowania formy pisemnej oferty wynika z normy prawnej
wypływającej z przepisu art. 82 ust. 2 ustawy Pzp. Zgodnie z tym przepisem „ofertę składa
się, pod rygorem nieważności, w formie pisemnej albo, za zgodą zamawiającego, w postaci
elektronicznej, opatrzoną bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy
pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu”. Ponieważ p.z.p. nie określa żadnych
szczególnych wymagań dotyczących formy pisemnej, zatem zasadnym jest odwołanie się do
zasad wynikających z przepisów prawa cywilnego (art. 14 p.z.p.). W myśl art. 78 k.c. „do
zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu
na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli". Wobec braku ustawowej definicji
podpisu, w celu ustalenia cech, jakim powinien odpowiadać podpis, zasadnym jest odwołanie
się do orzecznictwa i doktryny prawa cywilnego, które wielokrotnie zajmowały się tym
zagadnieniem.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, Odwołujący
podniósł, że przyczyna odrzucenia jego oferty podana przez Zamawiającego, sprowadzająca
się do złożenia podpisu składającego się jedynie z nazwiska reprezentanta wykonawcy
w innym miejscu, niż przewidział to w zalecanych formularzach Zamawiający, nie może
skutkować odrzuceniem oferty. W szczególności gdy w SIWZ Zamawiający w sposób
wyraźny wskazał, że załączone do SIWZ formularze pełnią jedynie charakter pomocniczy.


Sygn. akt KIO 2200/16

Pismem z 25 listopada 2016 r. Zamawiający poinformował Izbę, że kopię odwołania
przekazał drugiemu wykonawcy uczestniczącemu w postępowaniu 22 listopada 2016 r.
Izba ustaliła, że do Prezesa Izby nie wpłynęło żadne zgłoszenie przystąpienia
do postepowania odwoławczego w tej sprawie.

Zamawiający nie uznał zarzutów odwołania.

Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych, a wpis od niego został
uiszczony – podlegało rozpoznaniu przez Izbę.
W toku czynności formalnoprawnych i sprawdzających Izba nie stwierdziła, aby
odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 pzp.
Również na posiedzeniu z udziałem Stron nie zostały złożone wnioski o odrzucenie
odwołania.
Z uwagi na brak podstaw do odrzucenia odwołania lub umorzenia postępowania
odwoławczego, sprawa została skierowana do rozpoznania na rozprawie, podczas której
Odwołujący podtrzymał dotychczasowe stanowisko, a Zamawiający wniósł o oddalenie
odwołania.

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania odwoławczego,
uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, jak również biorąc pod uwagę
oświadczenia i stanowiska zawarte w odwołaniu, a także wyrażone ustnie na rozprawie
i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:

Zgodnie z art. 179 ust. 1 pzp odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia
odwołania, gdy ma (lub miał) interes w uzyskaniu zamówienia oraz może ponieść szkodę
w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.
W ocenie Izby Odwołujący ma interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia,
gdyż złożył ofertę, która w świetle obowiązujących kryteriów oceny ofert mogłaby być uznana
za najkorzystniejszą. Odwołujący, kwestionując odrzucenie swojej oferty, wykazał że może
ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami przepisów ustawy
pzp, gdyż pozbawiony został w ten sposób możliwości uzyskania odpłatnego zamówienia
publicznego.

Izba stwierdziła, że zasadniczo nie ma potrzeby dokonywania dodatkowych ustaleń
Sygn. akt KIO 2200/16

ponad okoliczności faktyczne adekwatnie opisane w odwołaniu, a którym na rozprawie
Zamawiający nie zaprzeczał.
W konsekwencji następujące istotne dla sprawy okoliczności faktyczne były
niesporne. Dokumenty złożone przez AKA do upływu terminu składania ofert obejmowały
w szczególności podisane przez osobę uprawnioną do reprezentacji spółki (ujawnioną w tym
charakterze w rejestrze przedsiębiorców KRS): formularz ofertowy, sporządzony na druku
stanowiącym załącznik nr 1 do s.i.w.z., w zakresie str. 1-4, które obejmowały podanie ceny
oferty oraz cen za poszczególne produkty objęte przedmiotem zamówienia, a także
oświadczenie, sporządzone na druku załącznika nr 4 do s.i.w.z., z którego wynika, że nie
będzie powierzenia wykonania żadnej części zamówienia podwykonawcom
Dodatkowo Izba ustaliła, brakujące strony druku formularza oferty zawierały
oświadczenia potwierdzające:
– termin wykonania zamówienia;
– zobowiązanie do dostarczania w ramach umowy środków spożywczych wolnych od wad
jakościowych;
– zgodność przedmiotu oferty z opisem przedmiotu zamówienia zwartym w załączniku nr 2
do s.i.w.z.;
– zapoznanie się z s.i.w.z., wzorem umowy, w tym warunkami płatności, akceptację tych
postanowień i zawarcie umowy na tych warunkach;
– uwzględnienie w cenie oferty wszystkich kosztów wykonania zamówienia;
– związanie ofertą przez okres wskazany w s.i.w.z., czyli 30 dni;
Ponadto formularz obejmował oświadczenie dotyczące udziału podwykonawców
i powierzonej im części zamówienia, a także podsnie formy, w jakiej zostanie wniesione
zabezpieczenie należytego wykonania zamówienia.
Izba stwierdziła również, że jako podstawę faktyczną odrzucenia oferty AKA
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i 8 pzp Zamawiający podał fakt niezłożenia do upływu
terminu składania ofert str. 5. i 6. formularza ofertowego, co w ocenie Zamawiającego
oznacza złożenie oferty bez zachowania formy pisemnej, a tym samym nieważnej
na podstawie art. 73 § 1 kc.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia
faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła,
że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Z uwagi na przebieg sporu na rozprawie Izba zaznacza jedynie, że podziela
Sygn. akt KIO 2200/16

stanowisko odwołania odnośnie rozumienia własnoręcznego podpisu, jednak ponieważ fakt
opatrzenia takim podpisem przez osobę uprawnioną do reprezentacji AKA wszystkich
dokumentów opisanych w odwołaniu okazał się być niesporny, nie ma potrzeby prowadzenia
dalszych rozważań w tym zakresie.
Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 1 pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jest niezgodna z
ustawą. Przy czym powszechnie wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie, że chodzi już o
niezgodność z przepisem ustawy pzp. Z kolei według art. 89 ust. 1 pkt 8 pzp zamawiający
odrzuca ofertę, jeżeli jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów. Dodać należy, że
art. 82 ust. 3 pzp zastrzega przy tym dla oferty składanej w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego formę pisemną pod rygorem nieważności.
Okoliczności faktyczne podane przez Zamawiającego, a nawet ustalone
uzupełniająco przez Izbę, nie wskazują na wypełnienie się którejkolwiek z powyższych
przesłanek odrzucenia oferty. Zamawiający oczywiście błędnie wywiódł z faktu
niekompletności formularza ofertowego, że oferta złożona przez AKA została niepodpisana.
Decyzja Zamawiającego stanowi wyraz skrajnego formalizmu, który nie znajduje oparcia
w przywołanych przez niego samego przepisach ustawy pzp. Zamawiający nie
przeanalizował, czy oświadczenia zawarte się na brakujących stronach wzoru formularza
mają znaczenie dla kompletności oferty. Z treści uzasadnienia decyzji o odrzuceniu nie
wynika bowiem czego konkretnie brakowało Zamawiającemu, aby uznać ofertę
za kompletną. Tymczasem znajdowały się tam wyłącznie zbędne oświadczenia lub treść,
która miała zostać tam zawarta, wynika z innych dokumentów oferty. Do pierwszej kategorii
należy zaliczyć wszelkie oświadczenia wykonawcy o zapoznaniu się z treścią s.i.w.z., w tym
wzoru umowy, niewnoszeniu do tej treści zastrzeżeń, wykonaniu zamówienia na warunkach
i w terminie określonym w s.i.w.z., zgodności przedmiotu oferty z opisem przedmiotu
zamówienia itp. Pomimo powszechnej praktyki zamawiających, którzy domagają się złożenia
tego typu oświadczeń, są one bez znaczenia dla prowadzonego postępowania, gdyż samo
złożenie oferty sprecyzowanej co do przedmiotu i ceny stanowi równocześnie wyraz
akceptacji postanowień s.i.w.z., w tym co do powyżej wymienionych okoliczności. Podobnie,
z uwagi na art. 85 ust. 1 (w tej sprawie znaczenie ma pkt1) pzp, zgodnie z którym
wykonawca jest związany ofertą do upływu terminu określonego w s.i.w.z. (jednak nie dłużej
niż 30 dni – jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty określone na podstawie art. 11
ust. 8 pzp), co stanowi lex specjalis w stosunku do regulacji wynikającej z kodeksu
cywilnego, złożenie oferty oznacza również wyrażenie gotowości do oczekiwania
na przyjęcie oferty przez okres wskazany przez zamawiającego. Z kolei do drugiej kategorii
należy zaliczyć oświadczenie dotyczące powierzenia wykonania części zamówienia, które
Sygn. akt KIO 2200/16

zostało złożone przez AKA na innym druku dotyczącym tej okoliczności przygotowanym
przez Zamawiającego.
Odnosząc się do argumentacji prezentowanej przez Zamawiającego na rozprawie,
która kładła nacisk na niezgodność niekompletnie wypełnionego formularza z sposobem
wypełnienia formularza oczekiwanym według s.i.w.z., że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp
zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. Z tego ostatniego przepisu
wynika, że zamawiający poprawia w ofercie inne {niż oczywiste pisarskie i rachunkowe}
omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia,
niepowodujące istotnych zmian w treści oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym
wykonawcę, którego oferta została odrzucona.
Według utrwalonego w doktrynie i orzecznictwie poglądu zarówno treść s.i.w.z.,
jak i treść oferty, stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń woli odpowiednio:
zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia oświadcza jakiego
świadczenia oczekuje po zawarciu umowy w sprawie zamówienia publicznego, oraz
wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie wyboru złożonej
przez niego oferty jako najkorzystniejszej. Wobec tego – co do zasady – porównanie
zaoferowanego przez wykonawcę świadczenia z opisem przedmiotu zamówienia, sposobem
i terminem jego realizacji wymaganymi przez zamawiającego, przesądza o tym, czy treść
złożonej oferty odpowiada treści s.i.w.z. – jest z nią zgodna. Natomiast samo rozumienie
terminu oferta należy przede wszystkim wywodzić z art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie
z którym jest nią oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne
postanowienia tej umowy. Nie budzi wątpliwości, że z uwagi na odpłatny charakter zamówień
publicznych, nieodzownym elementem treści oferty jest zawsze określenie ceny za jaką
wykonawca zobowiązuje się wykonać zamawiane świadczenie. W pozostałym zakresie
zamawiający określa w s.i.w.z. wymagany od wykonawcy zakres i sposób konkretyzacji
oświadczenia woli, który będzie podstawą dla oceny zgodności treści złożonej oferty
z merytorycznymi wymaganiami opisu przedmiotu zamówienia. W zakresie zastosowania
przesłanki odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp mieści się również sporządzenie oferty
w inny sposób, niż żądał tego zamawiający, jednakże o ile niezgodność taka dotyczy
elementów treści oferty w aspekcie formalnym i materialnym, choć nie może tu chodzić
wyłącznie o niezgodność sposobu spełnienia tych aspektów {por. J. Pieróg w: Prawo
zamówień Publicznych. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2009}. Innymi słowy
niezgodność treści oferty z treścią s.i.w.z. może polegać na sporządzeniu i przedstawieniu
oferty w sposób niezgodny z wymaganiami specyfikacji, z zaznaczeniem, że chodzi tu o
Sygn. akt KIO 2200/16

wymagania s.i.w.z. dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i potwierdzenia zobowiązania
(świadczenia) ofertowego, a więc wymagania, co do treści oferty, a nie wymagania co do jej
formy, które również zamieszczane są w s.i.w.z. {por. np. uzasadnienie wyroku Izby z 13
listopada 2013 r., sygn. akt KIO 2478/13}.
W okolicznościach tej sprawy, jak już powyżej wskazano, złożenie stron 4-6
formularza oferty jest wymaganiem co do formy, a nie treści oferty, gdyż nie precyzuje w
żaden sposób jej treści ponad formalne potwierdzenie akceptacji postanowień s.i.w.z.. Z kolei
wymagane oświadczenie odnośnie podwykonawstwa zostało zawarte w ofercie.

Nie ma znaczenia dla wyniku sprawy, że nie potwierdziły się zarzuty:
– naruszenia art. 26 ust. 3 pzp, gdyż oferta nie wymaga uzupełnienia w zakresie
dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1-3 pzp;
– naruszenia art. 7 ust. 1 pzp czy art. 7 ust. 3 w zw. z art.91 ust. 1 pzp, gdyż odwołanie nie
zawiera żadnych okoliczności odrębnych w stosunku do wskazanych dla uzasadnienia
powyżej rozstrzygniętych zarzutów.

Mając powyższe na uwadze, Izba stwierdziła, że naruszenie przez Zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 1 i 8 pzp ustawy Prawo zamówień publicznych miało wpływ na wynik
prowadzonego przez niego postępowania o udzielenie zamówienia, wobec czego – działając
na podstawie przepisów art. 192 ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1 tej ustawy – orzekła, jak w pkt 1
sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 w związku z § 3 pkt 1 i 2 lit. a oraz b oraz § 5 ust. 2 pkt 1
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – obciążając
Zamawiającego tymi kosztami, na które złożył się wpis uiszczony przez Odwołującego oraz
jego uzasadnione koszty w postaci wynagrodzenia pełnomocnika, które uwzględniono
w wysokości 3600 zł, na podstawie faktury złożonej do zamknięcia rozprawy, kosztu opłaty
skarbowej od pełnomocnictwa, której dowód uiszczenia został przedstawiony, oraz kosztów
dojazdu i noclegu, według złożonych w tym zakresie do zamknięcia rozprawy faktur VAT
dotyczących przejazdu koleją na trasie Szczecin-Warszawa-Szczecin oraz usługi hotelowej


Przewodniczący: ………………………………