Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Raszkiewicz

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Magdalena Plaga

przy udziale oskarżyciela publicznego: asp. sztab. S. R.

po rozpoznaniu w dniach 17/11/2016 r. i 18/01/2017 r. sprawy

M. B. (1) syna K. i I. z domu D.,

ur. (...) w M.,

obwinionego o to, że:

W bliżej nieokreślonym dniu w miesiącu kwiecień 2016 roku w M. przy ulicy (...) dokonał przywłaszczenia miotły, dwóch wiader, szufli oraz pary rękawiczek o łącznej wartości 100 złotych na szkodę Z. B.,

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 KW.

ORZEKA:

I. Obwinionego M. B. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II. Koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił , co następuje :

Obwiniony M. B. (1) zawarł, w kwietniu 2016 roku, z synem pokrzywdzonego M. B. (2), umowę na wykonanie remontu mieszkania przy ulicy (...) w M.. Umowa ta została rozwiązana przez M. B. (2) przed zakończeniem robot. M. B. (2) uznał, że obwiniony nie jest w stanie wykonać w sposób należyty prac. Kilka dni przed (...) syn pokrzywdzonego ostatecznie nie wpuścił obwinionego mieszkania. W dniu 23 kwietnia 2016 roku do mieszkania syna pokrzywdzonego, wraz ze świadkiem S. B., przybył obwiniony. Prace remontowe wykonywała w tym czasie inna ekipa budowlana. Wymienieni wyżej zażądali zwrotu narzędzi pozostawianych na miejscu budowy . Osoby jw. wezwały na miejsce patrol policji celem interwencji . W trakcie interwencji był obecny M. B. (2). Interwencja dotyczyła jedynie żądania zwrotu narzędzi obwinionego. Pomiędzy stronami w tutejszym sądzie zawisła sprawa dotycząca przywłaszczenia narzędzi budowlanych na szkodę M. B. (1), z jego zawiadomienia z kwietnia 2016 roku. W dniu 09 czerwca 2016 roku Z. B. złożył zawiadomienie o wykroczeniu polegającym na przywłaszczeniu w kwietniu 2016 roku , na jego szkodę miotły , dwóch wiader, szufli, oraz pary rękawiczek o łącznej wartości 100 złotych przez M. B. (1) .

Stan faktyczny ustalono w oparciu o ujawnione wyjaśnienia obwinionego oraz zeznania świadków R. B. i S. B.. Nadto w oparciu o dokumenty – zapis notatnika k. 48-51.

Sąd zważył , co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego , który nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu . Obwiniony wyjaśniał, że zarzut mu postawiony jest rewanżem za sprawę , którą on wniósł przeciwko synowi pokrzywdzonego . Nadto nie miał możliwości zaboru rzeczy z uwagi na to, że rozwiązano z nim umowę nagle. Nie wchodził, po jej zakończeniu, do mieszania a w mieszkaniu M. B. (2) zostały jeszcze jego rzeczy. Wyjaśnienia obwinionego pokrywają się z zeznaniami S. B. i R. B.. Są one również zbieżne z treścią notatki urzędowej wskazującą, że dnia 23 04 2016 roku obwiniony podjął czynności zmierzające do odzyskania swoich rzeczy. Z tym dowodem korespondują wyjaśnienia obwinionego, z których wynika, że w trakcie interwencji rzeczywiście nie podnoszono kwestii rzeczy w postaci miotły , dwóch wiader, szufli, oraz pary rękawiczek nie będących własnością obwinionego a jedynie sprawę narzędzi, do których rościł swoje pretensje obwiniony.

Sąd nie dał wiary zeznaniom Z. i M. B., które są w opozycji do dowodów jak wyżej . W sprawie są dwie grupy dowodowe i to osób związanych ze sobą więzami rodzinnymi czy też związanych emocjonalnie. Ocenę wiarygodności tych dowodów sąd przeprowadził w oparciu o ustalony przez siebie wzorzec .

Za przyznaniem wiarygodności pierwszej grupie dowodów przemawiają następujące okoliczności . Mianowicie, zawiadomienie o wykroczeniu Z. B. złożył po ponad 1 miesiącu od sprawy związanej z zarzutami przywłaszczenia mienia obwinionego. Zasadne zatem może być twierdzenie obwinionego, że było to działanie w ramach rewanżu. Po wtóre, umowa pomiędzy stronami zerwana była z inicjatywy M. B. (2) i po jej zerwaniu obwiniony już nie wchodził do mieszkania syna pokrzywdzonego . Po trzecie, w trakcie interwencji dotyczącej narzędzi obwinionego, w dniu 23 04 2017 roku, w mieszkaniu jw. przebywała inna ekipa budowlana, która wykonywała prace po obwinionym. Kolejno, w trakcie interwencji policji nie była zgłaszana przez M. B. (2) sprawa narzędzi przekazanych obwinionemu choć o narzędziach obwinionego M. B. (2) się wypowiadał . Nie ma także innych dowodów, a w szczególności obiektywnych, weryfikujących twierdzenia pokrzywdzonego i poza zakresem jego wpływu, które potwierdzałby zabór rzeczy przez obwinionego .

Zeznania Ł. B. nie wnoszą istotnych okoliczności do oceny sprawy .

Mając powyższe na uwadze orzeczono o uniewinnieniu obwinionego. Koszty procesu ponosi Skarb Państwa .