Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2017 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu, IV Wydział Karny - Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Leszek Matuszewski

Protokolant st. prot. sąd. M. K.

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2017 roku

sprawy A. K.

obwinionego z art. 86 § 1 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Złotowie

z dnia 27 lutego 2017 roku, sygn. akt II W 72/16

1.  Zmienia zaskarżony wyrok i uniewinnia obwinionego od popełnienia przypisanego mu wykroczenia.

2.  Kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

SSO Leszek Matuszewski

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Złotowie wyrokiem z dnia 27.02.2017r wydanym w sprawie IIW 72/16 uznał obwinionego A. K. za winnego popełnienia wykroczenia z art. 86§ 1kw i na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę grzywny w kwocie 300 zł.

W punkcie drugim wyroku obciążył obwinionego kosztami postępowania i wymierzył mu stosowną opłatę.

Z wyrokiem tym nie zgodził się obwiniony i w apelacji własnej zaskarżył go w całości zarzucając obrazę prawa materialnego, tj art. 86§ 1kw poprzez niewłaściwe jego zastosowanie.

Sąd odwoławczy zważył co następuje;

Apelacja zasługuje w całości na uwzględnienie.

Rację ma skarżący, że opis przypisanego obwinionemu w zaskarżonym wyroku zachowania nie wyczerpuje znamion wykroczenia z art. 86§ 1kw. Przypisanie sprawcy popełnienie tego rodzaju wykroczenia wymaga wykazania, że na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, nie zachowując należytej ostrożności, spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Opis przypisanego obwinionemu zachowania, poza wskazaniem, że do popełnienia czynu doszło w J., nie zawiera ustalenia w zakresie rodzaju drogi, czy strefy jaką poruszał się obwiniony. Z uwagi na fakt, że apelacja została złożona jedynie na korzyść obwinionego Sąd odwoławczy nie byłby uprawiony do zmiany opisu czynu poprzez dopisanie znamienia tego wykroczenia.

Już powyższe determinuje zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionego od popełnienia przypisanego mu wykroczenia.

Należy jednak dodać, że rację ma skarżący, że nawet gdyby nie doszło do powyższego uchybienia w zaskarżonym wyroku to i tak byłby on niesłuszny. W ocenie Sądu odwoławczego obwinionemu w ustalonym stanie faktycznym, przy uwzględnieniu zarzutu jaki został obwinionemu postawiony przez oskarżyciela publicznego, nie można przypisać jakiegokolwiek sprawstwa. Uwzględniając wnioski biegłego w dziedzinie wypadków drogowych T. M. zawarte w jego opinii, że manewr wyprzedzania wykonywany przez obwinionego nie był wykonywany przez niego prawidłowo i to dlatego, że poruszał się zbyt blisko jadącego przed nim samochodu TIR, który mu zasłaniał przedpole jazdy, należy zauważyć, że nie ten błąd w wykonywaniu tego manewru stanowił podstawę złożonego wniosku o jego ukaranie. Ten błąd nie miał żadnego wpływu na zaistniałą kolizję samochodu prowadzonego przez obwinionego z samochodem O. (...) i w realiach tej sprawy nie stworzył żadnego realnego zagrożenia dla innych uczestników ruchu. Z zarzutu zawartego we wniosku o ukaranie jednoznacznie wynika, że oskarżyciel publiczny zarzucił obwinionemu, że wykonując manewr wyprzedania, nie zachowując bezpiecznej odległości między pojazdami (swoim a O. (...)) uderzył w tył samochodu O. (...) wykonującego manewr skrętu w lewo. W zakresie zaistniałej kolizji drogowej, w ocenie Sadu odwoławczego, jedyną jej przyczyną było nieprawidłowe wykonanie skrętu w lewo przez J. K. kierującą samochodem O. (...).

Mając powyższe na uwadze Sad odwoławczy;

1.  Zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił obwinionego od popełnienia przypisanego mu wykroczenia,

2.  Kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

SSO Leszek Matuszewski