Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Wojtasiński

Protokolant sekr. sądowy Dominika Marcinkowska

przy udziale oskarżyciela ------

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2014 roku

sprawy D. P.

obwinionej o wykroczenie z art. 119 k.w.

na skutek apelacji wniesionej przez obwinioną

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 30 września 2013 roku sygn. akt XIV W 2991/13

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 42§1 i 2 kw zawiesza obwinionej warunkowo wykonanie orzeczonej wobec niej kary aresztu na okres próby w rozmiarze roku; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia obwinioną od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 30 września 2013r. w sprawie sygn. akt XIV W 2991/13 obwiniona D. P. została uznana za winną tego, że w dniu 9 kwietnia 2013r.o godz.20:20 w B. przy ul. (...), w sklepie (...) dokonała kradzieży bluzy sportowej o wartości 79,99 zł i spodni o wartości 59,99 zł, powodując łączne straty w wysokości 139,98 zł na szkodę sklepu (...)

tj. wykroczenia z art.119§1 kw i za to na mocy tegoż przepisu ukarana została karą 21 dni aresztu.

Zwolniono obwinioną od ponoszenia kosztów sądowych, obciążając Skarb Państwa poniesionymi wydatkami.

Od powyższego wyroku apelację wniosła obwiniona, zarzucając rażącą surowość orzeczonej wobec niej kary, która jest niewspółmierna do stopnia jej winy, jak również nie uwzględnia w sposób dostateczny jej właściwości i warunków osobistych. W uzasadnieniu apelacji skarżąca podniosła, iż choruje na padaczkę, depresję, uzależnienie mieszane, astmę, cierpi na stany lękowe, posiada II stopień niepełnosprawności i utrzymuje się z renty socjalnej. Skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie kary grzywny, którą będzie w stanie uiścić korzystając z pomocy finansowej najbliższej rodziny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Wniesiona apelacja skutkowała totalną kontrolą zaskarżonego wyroku, w wyniku której sąd odwoławczy uznał, iż sąd I instancji w przedmiotowej sprawie dokonał trafnych i bezbłędnych ustaleń faktycznych, uwzględniając wszystkie zebrane w sprawie dowody i na ich podstawie wyprowadził prawidłowy wniosek o winie obwinionej w odniesieniu do przypisanego jej czynu.

Ocena zebranych dowodów dokonana przez sąd I instancji jest słuszna i logiczna, argumenty jakimi się sąd w tej mierze kierował są trafne, zostały one omówione w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, sąd odwoławczy powołuje się na nie w zupełności je podzielając. Podkreślić należy , iż obwiniona przyznała się do popełnienia przypisanego jej czynu, wyjaśniła, iż dokonała kradzieży ubrań chcąc je dać swemu dziecku, na ich zakup nie pozwalała jej trudna sytuacja finansowa.

Podzielić należało również wywody sądu I instancji dotyczące orzeczenia o karze, nie sposób uznać, iż orzeczona wobec obwinionej kara 21 dni aresztu, jest karą rażąco surową, niewspółmierną do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez nią czynu i stopnia jej zawinienia. Sąd odwoławczy podzielając argumentację zawartą w tym względzie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, powołuje się na nią, nie zachodzi więc potrzeba jej powtarzania, podkreślić jedynie można, iż w przeszłości obwiniona była trzykrotnie karana sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu (kradzieże) i pięciokrotnie za wykroczenia przeciwko mieniu (drobne kradzieże) i były wobec niej orzekane kary ograniczenia wolności, wobec powyższego podzielić należało stanowisko sądu I instancji o braku podstaw do orzekania ponownie takiej kary, skoro nie odniosły one skutku poprawczego i wychowawczego po stronie obwinionej. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd I instancji nie czynił żadnych rozważań dotyczących możliwości warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec obwinionej kary aresztu, a w ocenie sądu odwoławczego takie rozważania należałoby poczynić. Obwiniona była co prawda karana za przestępstwa i wykroczenia przeciwko mieniu, jednakże orzekano wobec niej kary wolnościowe, w przedmiotowej sprawie po raz pierwszy ukarano ją za wykroczenie karą aresztu. W toku postępowania odwoławczego ukarana wyraziła żal i skruchę z powodu popełnienia kolejnego czynu zabronionego, wyjaśniła iż kradzieży odzieży dokonała z tego powodu, że nie miała pieniędzy na jej zakup, miała ona być przeznaczona dla jej syna. Ponadto obwiniona podała, iż posiada dwoje małoletnich dzieci, które wychowuje jej matka, która została ustanowiona dla nich rodzina zastępczą. Obwiniona jest panną, mieszka razem z matką i pomaga w opiekowaniu się dziećmi i ich wychowaniu.

W przedłożonych w toku postępowania odwoławczego dokumentów wynika, iż obwiniona cierpi na poważne schorzenia zdrowotne między innymi na astmę, padaczkę, depresję, leczy się ambulatoryjnie, pobiera środki farmakologiczne.

W ocenie sądu odwoławczego mając powyższe na uwadze, uznać należało, iż istnieją podstawy do przyjęcia, że po stronie ukaranej, mimo jej wcześniejszej karalności sądowej, istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniająca warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niej kary aresztu. Obwiniona niewątpliwie w obawie przed jej zarządzeniem będzie przestrzegała porządku prawnego, jak również będzie go przestrzegała z uwagi na to, że zrozumiała swoje dotychczasowe naganne postępowanie.

Mając powyższe na uwadze, kierując się dyspozycją zawarta w art. 43 pkt. 2 in fine kw, zmieniono zaskarżony wyrok poprzez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec obwinionej kary aresztu na okres próby w rozmiarze roku, uznając, iż przemawiają za tym szczególne okoliczności które powyżej omówiono.

Utrzymano zaskarżony wyrok w mocy w pozostałej części. Mając na uwadze trudną sytuację finansową obwinionej zwolniono ja od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając skarb Państwa poniesionymi wydatkami.