Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Danuta Flinik

Sędziowie SO Danuta Lesiewska

SO Włodzimierz Wojtasiński - sprawozdawca

Protokolant sekr. sądowy Dominika Marcinkowska

przy udziale Jarosława Bittnera- Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2014 roku

sprawy Z. W.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Świeciu

z dnia 14 października 2013 roku sygn. akt II K 543/13

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że orzeczoną wobec skazanego w pkt. I łączną karę pozbawienia wolności obniża do 6 (sześciu) lat; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. S. – Kancelaria Adwokacka w B. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym; zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Świeciu z dnia 14 października 2013r. w sprawie sygn. akt II K 543/13 orzeczono wobec skazanego Z. W. łączne kary pozbawienia wolności w rozmiarach :

1.  dziewięciu lat,

2.  trzech lat i czterech miesięcy,

3.  czterech lat – dwukrotnie.

Sentencja wyroku, jak i jego uzasadnienie, zawierają szczegółowy opis wyroków jednostkowych , przestępstw popełnionych przez skazanego, jak i orzeczonych wobec niego jednostkowych kar pozbawienia wolności, które podlegały łączeniu, dlatego też w niniejszym uzasadnieniu powyższych danych nie przytaczano bowiem są one nie kwestionowane wniesioną od niego apelacją obrońcy skazanego.

Obrońca w swej apelacji zarzucił rażącą niewspółmierność wymierzonych skazanemu łącznych kar pozbawienia wolności w punktach I i III tj. w rozmiarach dziewięciu lat oraz trzech lat i czterech miesięcy.

Podnosząc powyższy zarzut, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zastosowanie przy wymiarze powyższych kar zasady pełnej absorpcji i obniżenie orzeczonych wobec skazanego ww. łącznych kar pozbawienia wolności odpowiednio do czterech lat i do dwóch lat.

W uzasadnieniu apelacji obrońca skazanego podniósł, iż Sąd I instancji przy miarkowaniu powyższych kar nie uwzględnił w sposób dostateczny prezentowanej przez skazanego krytycznej postawy wobec dokonanych przez niego przestępstw jego pozytywnej opinii z okresu odbywanych dotychczas jednostkowych kar pozbawienia wolności skarżący podniósł, iż mimo zastosowania przy wymiarze kar łącznych zasady pełnej absorpcji końcowy termin ich odbywania w dalszym ciągu będzie odległy, z uwagi na ich wymiar i ilość.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zarzuty podniesione w apelacji częściowo zasługiwały na uwzględnienie.

Za zasadny sąd odwoławczy uznał zarzut dotyczący niewspółmierności kary łącznej orzeczonej wobec skazanego w pkt I zaskarżonego wyroku w wysokości 9 lat. Kara ta mogła być orzeczona w rozmiarze od 4 lat do 15, sąd I instancji słusznie przy kształtowaniu jej wymiaru zastosował zasadę asperacji, brak było bowiem podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji. Zastosowanie tej zasady, co słusznie podniesiono w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, premiowałoby skazanego jako osobę, która popełniła kilkadziesiąt przestępstw, wobec której jednostkowymi wyrokami orzeczono kary pozbawienia wolności, których suma przekraczała znacznie 15 lat !

Mając jednakże na uwadze fakt, iż wszystkie te przestępstwa skierowane były przeciwko temu samemu dobru prawnie chronionemu tj. mieniu, w większości polegały na jego kradzieży oraz mając na uwadze fakt, iż skazany odbywając obecnie jednostkowe kary posiada pozytywną opinię, co podniesiono w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, sąd odwoławczy uznał, iż kara dziewięciu lat pozbawienia wolności byłaby karą rażącą surową, niewspółmierną do charakteru popełnionych przez niego przestępstw , preferowałaby ona nadmiernie cele represyjne kary, dlatego też obniżono jej wymiar do lat sześciu. Dokonując powyższego rozstrzygnięcia, sąd odwoławczy miał na uwadze , iż wobec skazanego zaskarżonym wyrokiem orzeczono poza powyższą karą jeszcze trzy inne kary łączne, których suma wynosi 11 lat i 4 miesiące !

Okoliczność powyższa winna być brana pod uwagę przy wymiarze poszczególnych kar łącznych, a jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku sąd I instancji nie brał jej pod uwagę przy miarkowaniu wymiaru tych kar.

Odnosząc się do zarzutu apelacyjnego dotyczącego rażącej niewspółmierności kary łącznej orzeczonej w pkt III zaskarżonego wyroku w rozmiarze 3 lat i 4 miesięcy stwierdzić należy, iż nie zasługiwał on na uwzględnienie. Nie sposób mówić o rażącej niewspółmierności kary jeżeli została ona orzeczona w rozmiarze przewyższającym jedynie o rok i 4 miesiące minimalny jej wymiar, który wynosi 2 lata. Sąd odwoławczy w pełni podziela argumentację dotyczącą wymiaru powyższej kary zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, powołuje się na nią, nie zachodzi więc potrzeba jej powtarzania. Podnoszony w apelacji fakt, iż skazany będzie odbywał kilkanaście lat kary pozbawienia wolności, nawet przy zastosowaniu przy wymierzaniu kary łącznej zasady pełnej absorpcji nie może sam w sobie uzasadniać jej stosowania, bowiem premiowałoby to wielokrotnych przestępców i czyniłoby takie kary niesprawiedliwymi.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji wyroku.

Z uwagi , iż skazany odbywa od kilku lat karę pozbawienia wolności, nie posiada żadnych zasobów finansowych, zwolniono go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.