Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Agata Wilczewska

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Jacka Górskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koninie

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2018r.

sprawy J. P.

oskarżonego z art.271§1k.k.

z oskarżenia subsydiarnego oskarżyciela posiłkowego O. K.

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 5 czerwca 2018r. sygn. akt II K 753/17

I.  Uchyla zaskarżony wyrok w całości i na podstawie art.17§1pkt 9k.p.k. umarza postępowanie karne wobec oskarżonego o zarzucany mu czyn
z art.271§1k.k.

II.  Kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

Agata Wilczewska

Sygn. akt IIKa 279/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2018r. w sprawie IIK753/17 Sąd Rejonowy
w K. uniewinnił oskarżonego J. P. od zarzucanego mu czynu
z art.271§1k.k. polegającego na tym, że w okresie od dnia 8 marca 2015r. do dnia 16 marca 2015r. w miejscowości P., będąc prezesem zarządu Spółki S. Sp.
z o.o., adres siedziby (...)-(...) P., ul. (...), poświadczył nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne przy wystawieniu dokumentów w postaci faktury (...) z dnia 8 marca 2015r. na kwotę 6990zł oraz faktury (...) z dnia 16 marca 2015r. na kwotę 50.000zł.

Apelację od powyższego wyroku złożył pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego – subsydiarnego. Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art.4k.p.k. w zw. z art.7k.p.k., art.410k.p.k., art.424k.p.k. wyrażającą się w dowolnej, a nie swobodnej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego, jego wybiórczą, jednostronną analizę, w szczególności przez:

- niewłaściwą ocenę dowodu z dokumentów w postaci faktury (...) z dnia 8 marca 2015r. na kwotę 6 990zł oraz faktury (...) z dnia 16 marca 2015r. na kwotę 50.000zł, poprzez uznanie, że oskarżony wystawiając je nie poświadczył nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne;

- niewłaściwą ocenę dowodu z zeznań oskarżycielki subsydiarnej, która od początku postępowania konsekwentnie i spójnie w swoich zeznaniach wskazywała, że wpłacone przez nią na rzecz Spółki (...) Sp. z o.o. kwoty tytułem zapłaty za terapię odwykową nie znajdują pokrycia w wystawionych przez Spółkę fakturach, zarówno jeśli chodzi o daty ich wystawienia, jak i kwoty na które faktury te opiewają.

Nadto pełnomocnik zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mających wpływ na jego treść co do zarzucanego oskarżonemu czynu poprzez uznanie, że oskarżony nie dopuścił się zarzucanego mu czynu, ponieważ nie miał on świadomości podpisywania błędnie sporządzonych faktur, a nie można uznać, że oskarżony chociażby godził się na zatwierdzenie swoim podpisem takich właśnie dokumentów finansowych i tym samym przewidywał możliwość popełnienia przestępstwa, w sytuacji gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego prowadzi do przeciwnych wniosków.

W oparciu o te zarzuty pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje.

Apelacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego okazała się celowa. Niezależnie jednak od podniesionych w niej zarzutów, zaskarżony wyrok musiał zostać uchylony, a postępowanie karne wobec oskarżonego o zarzucany mu czyn
z art.271§1k.k. umorzone.

Sąd odwoławczy dostrzega bowiem, że postepowanie w tej sprawie przed Sądem I instancji dotknięte zostało uchybieniem w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej, z art.439§1pkt 9k.p.k. w zw. z art.17§1pkt9k.p.k., a więc brakiem skargi ze strony uprawnionego oskarżyciela.

Należy bowiem zauważyć, że w subsydiarnym akcie oskarżenia zarzucono oskarżonemu J. P. jedynie przestępstwo z art.271§1k.k., mimo iż dochodzenie zostało powtórnie umorzone również o czyn z art.286§1k.k.

Bezsprzeczne jest natomiast, że przestępstwo z art.271§1k.k. z istoty swej skierowane jest przeciwko dokumentom, a więc przedmiotem ochrony jest tu pewność obrotu oparta na publicznym zaufaniu do dokumentów i domniemaniu prawdziwości pism mających taki charakter. Stąd też przestępstwo to ścigane jest z urzędu, a interes Państwa – jako podmiotu bezpośrednio pokrzywdzonego owym naruszeniem – reprezentuje prokurator.

W tym kontekście art.49§1k.p.k. odczytywać można, jako kładący nacisk na bezpośredniość naruszenia lub zagrożenia przez przestępstwo dobra prawnego osoby uznawanej za pokrzywdzoną w procesie karnym.

W niniejszej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca, gdyż poświadczenie nieprawdy w przedmiotowych fakturach Vat, mogło wywołać jedynie pośrednie skutki dla dóbr prawnych O. K..

Stąd też nie miała ona uprawnień, by wystąpić z subsydiarnym aktem oskarżenia o czyn z art.271§1k.k. w trybie art.55k.p.k., co z kolei skutkowało tym, że przeprowadzone postepowanie karne dotknięte zostało uchybieniem
z art.439§1pkt9k.p.k., a więc brakiem skargi ze strony uprawnionego oskarżyciela (por. wyrok SN z 21.10.10r. w sprawie IIIKK309/10).

Mając powyższe na uwadze Sąd odwoławczy orzekł o uchyleniu zaskarżonego wyroku i na podstawie art.439§1pkt 9 w zw. z art.17§1pkt 9k.p.k. postępowanie karne wobec oskarżonego o zarzucany mu czyn z art.271§1k.k. umorzył.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art.640§1k.p.k. w zw. z art.632a§1k.p.k. z uwagi na brak dostrzeżenia przez Sąd I instancji negatywnej przesłanki procesowej.

SSO Agata Wilczewska