Warszawa, dnia 28 stycznia 2019 r.
Sygn. akt VI Ka 612/18
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Maciej Schulz (spr.)
protokolant st.sekr.sądowy Aneta Dubicka
przy udziale prokuratora ----------------------
po rozpoznaniu dnia 28 stycznia 2019 r. w Warszawie
sprawy J. T. syna T. i E. ur. (...) w M.
obwinionego o wykroczenie z art. 63a § 1 k.w.
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Wołominie
z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt V W 184/17
utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 zł tytułem opłaty za II instancję oraz pozostałe koszty sądowe w postępowaniu odwoławczym.
VI Ka 612/18
Apelacja obwinionego nie zasługuje na uwzględnienie. Apelacja ta w ocenie Sądu Odwoławczego ma charakter polemiczny z prawidłowym stanowiskiem Sądu pierwszej instancji i nie zawiera żadnych argumentów mogących to stanowisko skutecznie podważyć. Sąd Rejonowy prawidłowo zebrał i ocenił materiał dowodowy. Sąd ten w sposób przekonywujący wykazał dlaczego i w jakim zakresie nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, a także jakim dowodom dał wiarę i dlaczego. Sąd Okręgowy podziela argumenty zawarte w pisemnych motywach wyroku, w tym zwłaszcza argumentację dotyczącą wypełnienia przez obwinionego J. T. znamion wykroczenia opisanego w art. 63a § 1 kw. Ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że J. T. zawieszając w dniu 7 maja 2016 roku dwie tablice reklamowe (informacyjne) nie miał zgody ani właściciela działki na której słup ten się znajdował, ani też właściciela słupa energetycznego. Przy czym w realiach niniejszej sprawy nie ma znaczenia fakt podnoszony w apelacji obwinionego, że działka ta była nieogrodzona. Jeżeli zaś chodzi o zgodę na zawieszenie 2 tablic informacyjnych na słupie energetycznym to pismo w tej sprawie opatrzone zostało datą 7 maja 2016 (data zawieszenia tablic), a wpłynęło do (...) SA Oddział (...) w W. w dniu 10 maja 2016 roku (k.40). Natomiast odpowiedź w tej sprawie skierowana został do J. T. w dniu 16 maja 2016 roku (data pisma – k. 41). W tym miejscu podkreślić należy, że J. T. zobowiązany był najpierw uzyskać wszelkie niezbędne zgody, a dopiero potem mógł zawiesić tablice na przedmiotowym słupie. Obwiniony natomiast wystosował pismo do Rejonu Energetycznego z datą zawieszenia tablic, a wpłynęło ono do Rejonu Energetycznego po zawieszeniu tych tablic przez obwinionego i po ich zdjęciu przez nieustaloną osobę, Natomiast obwiniony, jak wynika z materiału dowodowego w ogóle nie zwracał się o zgodę na zawieszenie tablic do właścicieli działki, na której znajdował się przedmiotowy słup.
Sąd Odwoławczy podzielił także stanowisko Sąd Rejonowego odnośnie wysokości orzeczonej kary grzywny i uznał, że nie nosi ona cech rażącej surowości.
Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w wyroku.