Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2012 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny-Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2012 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nieruchomości przy ul. (...) w W.

przeciwko P. M.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego (...) w Warszawie

z dnia 8 września 2011 r., sygn. akt II C 1067/10

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od P. M. na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nieruchomości przy ul. (...) w W. kwotę 300 (trzysta)złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

V Ca 1539/12

UZASADNIENIE

Wspólnota Mieszkaniowa (...) nieruchomości przy ul. (...) z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. M. kwoty 5704,58 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem nie uiszczonych zaliczek na poczet zarządu nieruchomością wspólną i opłaty na fundusz remontowy za okres od 11.11.2007 r. do dnia 30,06.2010 r. oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 06.09.2010 r. Sąd uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany wniósł sprzeciw domagając się oddalenia roszczenia w całości oraz podnosząc, iż powód nie wykazał swojej zdolności sądowej ani legitymacji czynnej, zaś roszczenie nigdy nie było przez pozwanego uznane. Podniósł też zarzut zapłaty „znacznej" części roszczenia przez jego małżonkę lub inne osoby trzecie. Ponadto wskazał, iż powód prawdopodobnie dochodzi roszczenia już zasądzonego nakazem zapłaty (...) z dnia 13.05. 2009 r. Wniósł też o zasądzenie kosztów procesu.

Na rozprawie w dniu 08.09.2011r. pełnomocnik powoda zmodyfikował roszczenie i wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 3204, 82zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia do pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. Wskazał, iż pozwany w okresie od lipca 2010 r. do grudnia 2010 r. uiścił część należności wskazanych w pozwie. Połowę tych płatności księgowość powoda zaliczyła na poczet niniejszej sprawy, a drugą połowę na poczet sprawy XVI C 966/10. Bieżące wpłaty były zaliczone na miesiące, w których pozwany je wpłacał, zaś nadwyżka na zaległości. Na poczet zaległości dochodzonych w przedmiotowej sprawie zaliczeniu przez powoda uległa kwota 2499, 76 zł.

Wyrokiem z dnia Sąd Rejonowy (...) w W.:

1. zasądził od pozwanego P. M. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nieruchomości przy ul. (...) w W. kwotę 3.204,82 zł (trzy tysiące dwieście cztery złote 82/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26.07.201 Or do dnia zapłaty;

2. umorzył postępowanie w pozostałym zakresie;

3. zasądził od pozwanego P. M. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nieruchomości przy ul. (...) w W. kwotę l .503 zł (tysiąc pięćset trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawą tego wyroku były następujące ustalenia i rozważania:

P. M. jest właścicielem lokali odrębnych nr (...) i (...) w budynku położonym przy ul. (...) w W. i jest członkiem Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nieruchomości przy ul. (...) z siedzibą w W. (niekwestionowane).

Za okres od 11.11.2007 r. do 30. 06. 2010 r. pozwany nie uiścił należności z tytułu zaliczek na poczet zarządu nieruchomością wspólną i opłat na fundusz remontowy – kwota 1869,61zł za lokal nr (...) i kwota 3834,97zł za lokal nr (...), tj. łącznie kwota 5704,58 zł.

Zaliczki na poczet zarządu nieruchomością wspólną i opłat na fundusz remontowy zostały ustalone w oparciu o podjęte przez ogół właścicieli uchwały: nr (...) z dnia 30.05.2006 r. w sprawie ustalenia wysokości zaliczki na pokrycie kosztów bieżących, nr (...) z dnia 30.05.2006 r. w sprawie przyjęcia planu finansowo - gospodarczego na rok obrachunkowy 2006 i nr (...) dnia 06.03.2009 r. w sprawie ustalenia przyjęcia rocznego planu finansowo - gospodarczego na rok 2009 r.

Uchwała nr (...) ustaliła wysokość zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2006 r. na kwotę 2,42zł/m ² powierzchni użytkowej, na fundusz remontowy 0,50zł/m ², za pokrycie kosztów dostawy gazu - l,70zł/m ², za dostawę wody i kanalizację 1,10 zł/m ², za wywóz nieczystości stałych - 0,10 zł/m ², za ochronę 61zł od lokalu, na pokrycie kosztów Zarządu Wspólnoty - 15zł. od lokalu.

Uchwała nr(...)ustaliła wysokość zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2006 r. na kwotę 2,42zł/m ² powierzchni użytkowej, na fundusz remontowy 0,50zł/m ², za pokrycie kosztów dostawy gazu, za dostawę wody i kanalizację, za wywóz nieczystości stałych - łącznie 2,90 zł/m ² na pokrycie kosztów Zarządu Wspólnoty -0,65zł/m2.

Uchwała nr (...) ustaliła nową wysokość zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w 2006 r. na kwotę 2,82zł/m ² powierzchni użytkowej, zaś za fundusz remontowy 0,80zł/m2.

W latach 2007-2008 nie odjęto odrębnych uchwał o planach finansowo gospodarczych, pozostawiając w niezmienionej wysokości zaliczki na poczet kosztów wspólnych wyliczone na podstawie obowiązujących uchwał podjętych w 2006 r.

Uchwała nr (...) z dnia 06.03.2009r. i ustalona na jej podstawie wysokość zaliczki na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz opłaty na fundusz remontowy obowiązywała w dacie wniesienia pozwu.

Pozwany nie zaskarżył ww. uchwał i ni uiścił należności j.w. pomimo wezwań do zapłaty.

Na poczet zaległości dochodzonych w przedmiotowej sprawie zaliczeniu przez powoda uległa kwota 2499,76 zł. (niekwestionowane twierdzenie powoda), stanowiąca połowę uiszczonych przez pozwanego na poczet zadłużenia względem powoda kwot w okresie od lipca 2010 r. do grudnia 2010 r.

Sąd Rejonowy uznał powództwo za zasadne, zatem zasługujące na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 13 -15 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali - właściciel lokalu ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu oraz jest obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody - w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Jak wynika z dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy oraz niekwestionowanych oświadczeń pełnomocnika powoda złożonych na rozprawie w dniu 08.09.2011r. zadłużenie powoda na dzień orzekania wyniosło 3204,82 zł, przy uwzględnieniu wpłaconych przez niego po wniesieniu pozwu wpłat w kwocie zaliczonej przez powoda na poczet zaległości dochodzonych w niniejszym postępowaniu w kwocie 2499,70zł. Wysokość tych kwot wynika ze złożonych przez powoda wyciągów z kartotek lokali, których właścicielem jest powód. Powód nie kwestionował tytułu posiadanego do wskazanych w pozwie lokali, ani faktu zadłużenia. Strony podejmowały w tej kwestii również rozmowy mediacyjne.

Sąd Rejonowy podkreślił, iż brak było podstaw do uznania, iż powód dochodzi w niniejszym postępowaniu należności z tego samego tytułu, co w postępowaniu toczącym się pod sygnaturą XVI 966/10. Jak wynika z pozwu znajdującego się w aktach XVI 966/10, w postępowaniu tym powód dochodzi od pozwanego należności z tytułu wydatków związanych z utrzymaniem lokalu pozwanego, zaś w niniejszym postępowaniu żądanie dotyczy zaliczek na poczet zarządu nieruchomością wspólną i opłaty na fundusz remontowy. Roszczenia te nie są tożsame pomimo ich dotyczą tego samego okresu.

Dalej Sąd Rejonowy podkreślił, że powód prawidłowo zaliczył dokonane przez pozwanego od lipca 2010 r. do grudnia 2010 r. wpłaty w połowie na poczet dochodzonych w niniejszym postępowaniu i w sprawie o sygn. akt. XVI 966/10. Pozwany nie wykazał, aby dokonując wpłat wskazał, który z kilku długów chce zaspokoić, co skutkowało uprawnieniem

wierzyciela (powoda), do zaliczenia świadczenia według swego uznania na poczet innego długu w całości lub na poczet kilku długów względem pozwanego (art. 451k.c.).

Pozwany nie wykazał ponadto, aby dokonał wpłat w kwocie wyższej niż wskazana przez pozwanego. Podnosząc zarzut zapłaty „znacznej" części roszczenia przez jego małżonkę lub inne osoby trzecie - nie wskazał ani kwoty tych wpłat, ani ich dat, nie złożył też dowodów ich uiszczenia.

Sąd I instancji zaznaczył, iż wbrew twierdzeniom pozwanego powodowa wspólnota mieszkaniowa posiada zdolność sądową, tj. możliwość pozywania do sądu i bycia pozywanym. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Mając na uwadze powyższe Sąd Rejonowy uwzględnił żądanie zmodyfikowanego pozwu.

Apelację w niniejszej sprawie wniósł pozwany, zaskarżając wyrok w całości.

Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa lub o uchylenie skarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi rejonowego do ponownego rozpoznania. Nadto wniósł o zasądzenie kosztów zwrotu postępowania sądowego. Zarzucił naruszenie prawa procesowego poprzez oddalenie wniosku o przesłuchanie świadka oraz nieważność postępowania polegającą na pozbawieniu pozwanego prawa do obrony, ma także wadliwe ustalenie kosztów procesu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja podlegała oddaleniu.

Sąd II instancji przyjął za własne poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne stwierdzając, że znajdują umocowanie w prawidłowo ocenionym materiale dowodowym, jak również podzielił w całej rozciągłości wnioski sądu meriti, jako wywiedzione z tych ustaleń w sposób logiczny, przy prawidłowym uwzględnieniu porządku prawnego.

Nie sposób odmówić słuszności wywodom apelującego o tyle, że w istocie w sprzeciwie od nakazu zapłaty zakwestionował żądanie dochodzone pozwem, ale nie co do konkretnej kwoty lecz w przedmiocie, iż zapłacił „znaczną część” dochodzonego roszczenia, a zapłaty tej miała dokonać jego małżonka lub inne osoby. Na tę okoliczność, istotną dla rozpoznania sprawy, skarżący wnosił o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka R. M., jego małżonki. Pomimo wezwania, świadek ten nie stawiła się, Sąd Rejonowy oddalił ten wniosek dowodowy. W ocenie Sądu II instancji zasadnie, albowiem depozycje tego świadka na okoliczności dokonania części płatności, nie doprowadziłoby do uwolnienia strony biernej procesu od obowiązku zapłaty kwoty dochodzonej pozwem. Zeznania świadka, iż dokonano zapłaty części dochodzonego roszczenia, bez konkretnych kwotowo dowodów dochodzonej kwoty, nie mogły czynić pożądanego dla apelującego skutku. Rzeczą pozwanego, było bowiem wykazanie w trybie art. 6 k.c., iż spłacił żądaną kwotę, czego apelujący zaniechał.

W toku procesu, co zasadnie wywiódł powód i zważył Sąd Rejonowy, rzeczywiści dokonano zapłaty, jednak brak dyspozycji pozwanego w zakresie skierowania spłaty na zaspokojenie konkretnego zadłużenia, spowodowało dyspozycję wierzyciela zaliczenia po 50 % wartości wpłaty na poczet zadłużenia dochodzonego w dwóch procesach.

Nie stwierdzono w sprawie, aby pozwany został pozbawiony prawa do obrony, wobec nie uwzględnienia jego wniosku o odroczenie rozprawy wyznaczonej na dzień 8 września 2011 r. Strona bierna procesu uzasadniła tenże wniosek kolizją terminów tego samego dnia i koniecznością osobistego stawiennictwa w Sądzie Rejonowy w Myśliborzu.

Nie ulegało wątpliwości, że postępowanie, włącznie z próbami mediacji, było w toku od lipca 2010 r. Pozwany w jego toku złożył sprzeciw w który podniósł zarzuty do żądania pozwu. Podnieść trzeba, że w dalszym toku postępowania, nie składał innych wniosków dowodowych, niż wywiedzione w sprzeciwie, a Sąd Rejonowy nie wezwał strony biernej procesu do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania. Zatem nie było podstaw do odroczenia rozprawy, ani też na skutek dalszego procedowania, nie pozbawiono pozwanego prawa do obrony.

Zasadnie Sąd I instancji uznał wykazanie po stronie powodowej prawidłowego umocowania, gdyż osoby, które podpisały pozew, uczyniły to w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej, wykazując jednocześnie legitymację procesową czynną powódki i podstawy jej reprezentacji. Sąd Rejonowy zasadnie zatem powołał podstawę prawną z której wynika konstytucja Wspólnoty Mieszkaniowej i jej prawo do dochodzenia roszczeń.

Koszty procesu zostały prawidłowo ustalone przez Sąd I instancji zgodnie z zasada wyrażoną w art. 98 k.p.c., obliczone od pierwotnie dochodzonej kwoty, bowiem w dacie wniesienia pozwu wskazane w nim żądanie zapłaty było uzasadnione. Dopiero zapłata przez zobowiązanego jego części w toku procesu, skutkowała niższą dochodzoną kwotą. Taki stan rzeczy nie niwelował jednak faktu, że ograniczenie żądania było wynikiem spłaty części zadłużenia, zatem pozwany dał podstawę powodowi do wywiedzenia pierwotnie dochodzonego żądania pozwu, od którego wartości podlegają obliczeniu koszty procesu.

Wniosek apelującego o odroczenie rozprawy w dniu 4 września 2012 r. jako niezasadny podlegał przez Sąd Ii instancji oddaleniu. Wprawdzie pozwany wykazał, że w tym dniu miał wyznaczone posiedzenie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym to jednak o tym terminie posiedzenia powiadomiono jego pełnomocnika – adwokata, zatem w postępowaniu przed NSA miał zapewnioną profesjonalną reprezentację. Pozwany nie miał więc przeszkód aby stawić się na rozprawę w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku, na podstawie art. 385 k.p.c., orzekając o kosztach procesu za drugą instancję według zasady z art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., zgodnie z którą strona przegrywająca proces zobowiązana jest do zwrotu kosztów przeciwnikowi. Zasądzoną kwotę stanowi 300 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika pozwanej, obliczonego od wartości przedmiotu zaskarżenia na podstawie § 6 pkt 3 w zw. z § 12. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.