Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w G. II Wydział Karny w składzie:

przy udziale oskarżyciela ---

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2019 r. sprawy

K. K. (1) – s. W. i W. z d. C., ur. (...) w B., PESEL: (...), przebywający obecnie w (...) (...)w W. ul. (...) III S. (...)

obwinionego o to, że:

W dniu 22 lipca 2018 roku około godzimy 14:20 w G. przy ulicy (...)
na stacji paliw (...), poruszając się utraconym pojazdem marki C. o nr rej. (...) dokonał kradzieży 50,61 paliwa o wartości 257,60 zł na szkodę (...) Sp. z o. o., tj. o czyn z art. 119 § 1 kw

Orzeka

1.  Obwinionego K. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego
czynu, tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw i za to, na podstawie art. 119 § 1 kw wymierza karę 1 (jednego) miesiąca ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na mocy art. 119 § 4 kw zobowiązuje obwinionego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 257,60 zł (dwieście pięćdziesiąt siedem złotych 60/100) tytułem zwrotu równowartości ukradzionego mienia.

3.  Zwalnia obwinionego od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, a wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygnatura akt II W 1984/18

UZASADNIENIE

M. S. (1) jest właścicielem samochodu marki C. (...) w kolorze czarnym. W dniu 22 lipca 2018 roku w godzinach porannych stwierdził, że jego samochód został skradziony z parkingu w G.. O fakcie kradzieży zawiadomił policję.

Dowód : zeznania świadka M. S. k.27v-28

W dniu 22 lipca 2018 r. w godzinach popołudniowych około godziny 14.20 K. K. (1) kierował pojazdem marki C. (...) o nr rej (...). Podjechał samochodem do stacji paliw (...) położonej przy ulicy (...). Tam zatankował do pojazdu paliwo w ilości 50,61 litrów. Po napełnieniu baku wsiadł do samochodu i odjechał ze stacji. Za zatankowane paliwo nie zapłacił.

Dowód: wyjaśnienia obwinionego K. K. k. 43, zeznania Ł. S. k. 61v.

Zatrudniony na stacji paliw Ł. S. (2) zauważył, że za paliwo nikt nie zapłacił i aby ustalić dane osoby i pojazdu odtworzył nagranie stwierdzając, że kierowca był młodym mężczyzną w spodniach dresowych i podkoszulce. Nie był znany pracownikowi stacji. Wspólnie z A. S. (1) postanowili o fakcie tym powiadomić policję.

Dowód : zeznania Ł. S. k.61v, A. S. k. 61v

K. K. (1) przyznał się tak do winy jak i do popełnienia zarzucanego mu czynu. W swoim lakonicznym piśmie wyjaśnił, że motywacja jego czynu był brak pieniędzy, wyraził skruchę i żal a ponadto zobowiązał się do naprawienia szkody w całości.

Dowód : wyjaśnienia obwinionego w piśmie k. 43

Sąd co do zasady dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego. Wyjaśnienia obwinionego pozostają co do zasady w zbieżności z uznanymi za wiarygodne zeznaniami świadków w sprawie.

Sąd nie znalazł podstaw do tego aby kwestionować zeznania wszystkich świadków którzy logicznie opisali przebieg wydarzeń.

W konsekwencji zgromadzony materiał dowodowy nie pozostawiał wątpliwości, że obwiniony dopuścił się wykroczenia z art. art. 119 § 1 kw ponieważ w dniu 22.07.2018 roku około godziny 14.20 w G. przy ulicy (...) na stacji paliw (...) poruszając się utraconym pojazdem marki C. o nr rej. (...) dokonał kradzieży 50,61 l paliwa o wartości 257,60 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.

Art. 86 § 1 kw stanowi, iż kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza ¼ minimalnego wynagrodzenia podlega karze aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny. Z powyższego wynika zatem, iż przedmiotem ochrony jest „cudze mienie”. Czynności sprawcze wypełniające znamiona tego wykroczenia polegają na „kradzieży" lub „przywłaszczeniu".

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, wskazać należało, iż w świetle ustaleń stanu faktycznego K. K. (1) dokonał kradzieży rzeczy należącej do innego podmiotu.

Przechodząc do uzasadnienia kary wymierzonej obwinionemu wskazać należało, iż zgodnie z treścią art. 9§1 kw podstawą jej wymiaru jest art. 119§1 kw. Wykroczenie z art. 119 § 1 kw jest zagrożone trzema rodzajami kary. W ramach tego ustawowego zagrożenia w niniejszej sprawie sąd uznał, iż odpowiednią sankcją wobec obwinionego jest wymierzenie kary wolnościowej – ograniczenia wolności w wysokości 1 miesiąca i obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin.

Wymierzając wobec obwinionego karę we wspomnianym wymiarze sąd na niekorzyść obwinionego uwzględnił jego uprzednią karalność.

Wymierzona kara spełnia w ocenie Sądu wszystkie dyrektywy przewidziane w art. 33 § 1 kw. Przede wszystkim jest ona odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez obwinionego wykroczenia. Zdaniem Sądu wymierzona kara nie przekracza również stopnia winy obwinionego. Należy również przypuszczać, że spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze oraz wychowawcze w stosunku do obwinionego.

W ocenie Sądu kara ta zdaje się wreszcie czynić zadość wskazaniom prewencji ogólnej. Z tych wszystkich względów orzeczono jak w punkcie 1-szym sentencji wyroku.

Po myśli art. 119 § 4 kw zobowiązano obwinionego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej instytucji kwoty 257,60 zł tytułem zwrotu równowartości ukradzionego mienia.

Mając na uwadze fakt, że obwiniony aktualnie przebywa w areszcie zatrzymany do innych spraw i nie osiąga dochodów Sąd zwolnił obwinionego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania i opłat w sprawie.