Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Alicja Spustek-Kląskała

Sędziowie: SSO Teresa Znaińska

SSR del. Elżbieta Kurkowska

Protokolant: Magdalena Maślanka

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa H. I.

przeciwko K. L.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

na skutek apelacji wniesionej przez powódkę od wyroku Sądu Rejonowego w Oławie z dnia 12 sierpnia 2013 r. sygn. akt III RC 95/13;

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sygn. akt: XIII Ca 493/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (sygn. akt: III RC 95/12) Sąd Rejonowy w Oławie oddalił powództwo H. I. przeciwko K. L. o uchylenie obowiązku alimentacyjnego.

W pkt II wyroku Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W punkcie III odstąpił natomiast od obciążenia pozwanego kosztami postępowania.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd oparł na następujących ustaleniach faktycznych:

Obowiązek alimentacyjny powódki H. I. wobec pozwanego K. L. został skonkretyzowany w kwocie po 700 zł miesięcznie wyrokiem Sądu Rejonowego w Oławie z dnia 19.09.2008 r. w sprawie IIIRC 145/07, poczynając od dnia 01 grudnia 2007 r.

Pozwany K. L. urodził się w dniu (...) i pochodzi ze związku nieformalnego H. I. i M. L.. Związek ten trwał w okresie od 1988 r. do 2003 r. Wszyscy mieszkali w domu powódki w Z. przy ul. (...).

W okresie od listopada 2006 r. do 04 czerwca 2007 r. powódka wyprowadziła się z domu zostawiając w nim pozwanego wraz z jego ojcem. Następnie w czerwcu 2007 r. ponownie wprowadziła się do rodziny, potem wprowadziła się tam również jej matka.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Oławie z dnia 30.11.2007 r. powierzono ojcu pozwanego władzę rodzicielską nad nim ograniczając władzę rodzicielską matki do ogólnego wglądu w wychowanie syna i współdecydowanie o istotnych jego sprawach.

W grudniu 2007 r. pozwany wraz z ojcem wyprowadzili się z domu powódki i zamieszkali w wynajętym dwupokojowym mieszkaniu, do którego M. L. zakupił niezbędne wyposażenie, gdyż powódka odmówiła wydania mebli z pokoju w którym zamieszkiwał jej syn. Od lutego 2008 r. po umorzeniu postępowania egzekucyjnego przeciwko M. L., powódka zaczęła przekazywać alimenty na rzecz pozwanego w kwocie po 500 zł. miesięcznie i czyniła to na dworcu autobusowym. Oprócz tych alimentów nie przekazywała na rzecz syna żadnych innych pieniędzy, poza kwotą 500 zł. z okazji 18 urodzin pozwanego.

W toku poprzedniego postępowania o alimenty na rzecz pozwanego, w 2008 r. K. L. miał 18 lat i uczęszczał do III klasy liceum ogólnokształcącego, gdzie realizował obowiązek szkolny w systemie dziennym. Przygotowywał się do matury. Nie pracował i nie posiadał własnych dochodów.

Mieszkał wraz z ojcem w wynajętym mieszkaniu oraz pozostawał na jego utrzymaniu. Razem z nim jadał posiłki oraz spędzał czas po szkole. Ojciec pozwanego finansował edukację syna, w tym zakup podręczników oraz pomocy szkolnych. Także zakup biletów miesięcznych na dojazd syna do szkoły w kwocie 50 zł.

Finansował również dwukrotnie koszty udziału pozwanego w szkolnej wymianie polsko-niemieckiej w kwocie 500 zł. Opłacał korepetycje syna z języka angielskiego w kwocie 250 zł. miesięcznie. Pozwany miał zainteresowania sportowe i wyjeżdżał na obozy narciarskie, których koszt wynosił 1600 zł. Zakupił synowi łyżwy. Pozwany nie chorował i nie leczył się specjalistycznie, jednakże przyjmował suplementy diety za 100 zł.

Koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb pozwanego w tamtym czasie wyniósł ok.1000-1200 zł. miesięcznie.

Ojciec pozwanego M. L. utrzymywał się wtedy z emerytury w kwocie 2998,22 zł. miesięcznie, jednakże przeciwko niemu toczyło się wiele postępowań egzekucyjnych, w tym dwa postępowania z wniosku powódki oraz z wniosku syna Ł. L. o alimenty, w związku z którymi dokonywane były potracenia z emerytury w łącznej kwocie 66 %, po uregulowaniu których pozostawała mu do wypłaty kwota 990,12 zł. miesięcznie. Dodatkowo od 2007 r. ojciec pozwanego pracował jako agent ubezpieczeniowy.

Był właścicielem samochodu D. (...) z 1998 roku.

Nie posiadał żadnej nieruchomości.

H. I. od 1994 r. prowadziła własna działalność gospodarczą w zakresie gabinetu kosmetycznego. Najpierw prowadziła gabinet przy ul. (...) we W., który następnie wydzierżawiła, a w grudniu 2006 r. sprzedała go za kwotę 60000 zł., która przeznaczyła na spłatę długów w ZUSie oraz wyremontowanie lokalu przy ul. (...) we W. oraz bieżące wydatki. Od grudnia 2006 r. prowadziła gabinet kosmetyczny przy ul. (...) we W.. Opłacała czynsz za lokal w kwocie 2140 zł,., za prąd w kwocie 150 zł. i telefon 100 zł. Do maja 2008 r. zatrudniała pracownika, któremu płaciła1000-1400 zł. miesięcznie. Opłacała również ZUS za siebie i za pracownika 1300 zł. miesięcznie. Następnie pracowała sama w lokalu czynnym od godziny 11.00 do 19.00 przez 28 dni w miesiącu. Powódka nie posiadała wówczas samochodu, do pracy dojeżdżała autobusem, za 16 zł. dziennie. W grudniu 2007 r. wykazała stratę w wysokości 1904,28 zł., w maju 2008 r. uzyskała dochód w wysokości 16138,19 zł.

Za wywóz szamba płaciła 120 zł. za podatek od nieruchomości 320 zł. rocznie. Dom, w którym mieszkała wymaga remontu, w tamtym czasie pozwana m.in. naprawiła hydrofor-za 200 zł., bojler za 500 zł., wymieniła CO.

Leczyła się na nerwicę serca, tarczycę, na leki wydawała 50 zł. Korzystała z pomocy finansowej matki emerytki, która płaciła alimenty na pozwanego. Była zadłużona w ZUS oraz z tytułu opłat za energię elektryczną.

Powódka nie kontaktowała się z pozwanym, za wyjątkiem spotkań, przy okazji przekazywania na jego rzecz alimentów. Poza alimentami powódka w żaden inny sposób nie pomagała synowi w utrzymaniu i nie była zorientowana w jego planach edukacyjnych ani jakichkolwiek innych.

Obecnie K. L. ma 23 lata, jest bez zawodu, bez stałej pracy i bez stałych dochodów. Studiuje dziennie w Wyższej Szkole (...) we W. na kierunku (...) firmą i za naukę ponosi koszty czesnego w kwocie po 494 zł. miesięcznie. Zajęcia na uczelni odbywają się od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.00.

Fakt ten oraz okoliczność, że jest w trakcie pisania pracy licencjackiej uniemożliwia mu podjęcie stałego zatrudnienia. W dniu 28.09.2013 r. będzie bronił pracy licencjackiej, a po obronie od października 2013 r. rozpocznie naukę na studiach (...) stopnia magisterskich na tej samej uczelni, gdzie koszt nauki będzie wynosił 600 zł. miesięcznie przez 12 miesięcy

w roku, a termin końcowy nauki przypada na koniec września 2015 r. Pozwany nie otrzymuje żadnego stypendium naukowego lub socjalnego. W dalszym ciągu mieszka wraz z ojcem M. L. w wynajętym mieszkaniu we W. , wcześniej przy ul. (...), za które opłata za wynajem wynosiła 1500 zł. miesięcznie plus opłaty licznikowe: za prąd 80 zł., za gaz 60 zł, za wodę 50 zł., a następnie przy ul. (...), za które opłata za wynajem i liczniki wynosi ok.2000 zł. miesięcznie.

Zdaniem Sądu obecnie miesięczny koszt utrzymania pozwanego wynosi przynajmniej 2000 zł., sumując wszystkie koszty cząstkowe składające się na jego utrzymanie, w tym 1000 zł. za wynajem mieszkania we W. i opłaty licznikowe, wysokość opłat za studia pozwanego ok.494 zł. miesięcznie obecnie i od października 2013 r. 600 zł. miesięcznie, plus koszty wyżywienia ok.400 zł. plus inne koszty , jak np. edukacji polegające na zakupach podręczników i pomocy, zakupy ubrania, leków 100 zł., basenu 100 zł., koszty korepetycji z mikroekonomii i statystyki 100 zł., koszty naprawy zębów pozwanego 500 zł., koszty biletu miesięcznego w wysokości 50 zł. miesięcznie.

Pozwany nadal prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z ojcem. Nie posiada własnych dochodów, bo nie pracuje, a powódka od ponad roku nie płaci na jego rzecz jakichkolwiek alimentów. Praktycznie pozwany pozostaje na utrzymaniu ojca M. L., który ma przyznaną emeryturę w kwocie ponad 3000 zł. miesięcznie netto, jednakże po dokonaniu potrąceń egzekucyjnych z tytułu zasądzonego zadośćuczynienia na rzecz powódki w kwocie 16000 zł. w 2007 r. oraz z tytułu zaległości na dwóch kartach płatniczych z dwóch banków oraz zaległości w ZUSie powstałych w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej, do wypłaty pozostaje mu kwota 1140 zł. miesięcznie netto. Ponadto M. L. utrzymuje się z wykonywania prac dorywczych, z tytułu których uzyskuje dochód w kwocie ok.1000 zł. miesięcznie.

Pozwany nie pracuje w trakcie roku akademickiego, bo się uczy, ale podejmuje prace dorywcze w czasie wakacji, jako kurier, przy myciu szyb, z których osiąga dochód 600-800 zł..

Ponadto pozwany, jak i jego ojciec nie posiadają stałego meldunku, co stanowi również przeszkodę w podjęciu stałego zatrudnienia.

Pozwany, jak i jego ojciec nie posiadają majątku, ani oszczędności, poza samochodem marki O., który ma 19 lat. Ojciec pozwanego posiada długi w kwocie ok.15000 zł.

Pozwany wraz z ojcem pożycza pieniądze od znajomych.

Pozwany jest zdziwiony i zaskoczony wniesionym pozwem, a także podaniem przez powódkę w pozwie nieaktualnego jego adresu zamieszkania, pod którym nie mieszka od grudnia 2007 r. i z którego powódka wymeldowała go.

Pozwany w dalszym ciągu nie ma kontaktu z matką i nie uzyskuje od niej żadnej pomocy.

Nie zna jej sytuacji życiowej ani materialnej. Ona również nie orientuje się w jego sytuacji.

Pozwany wskazał, że w przeszłości, kiedy wraz z ojcem i matką mieszkali razem i prowadzili wspólne gospodarstwo, to utrzymywali się z działalności gospodarczej matki i żyło im się dobrze i dostatnio.

Powódka H. I. z zawodu kosmetyczka nadal prowadzi działalność gospodarczą, tj. zakład fryzjerski, z którego nie posiada żadnego dochodu, lecz straty. Ponadto powódka jest właścicielką jednorodzinnego domu wybudowanego w latach 1987-1990, który wymaga gruntownego remontu i na utrzymanie którego przeznacza ok.300 zł. miesięcznie. Zimą powódka nie zamieszkuje w tym domu, z uwagi na zbyt wysokie koszty ogrzewania. Zmuszona jest korzystać z pomocy finansowej matki. Toczy się przeciwko niej postępowanie komornicze dotyczące egzekucji alimentów na rzecz pozwanego, pod sygn. akt KMP 55/08. Wysokość miesięcznej raty alimentacyjnej na rzecz pozwanego wynosi 805,55 zł. wraz z kosztami egzekucyjnymi. Jak wynika z tej kopii księgi powódka poniosła stratę z tytułu działalności gospodarczej w kwocie 4302,12 zł. Jednak powódka nie wyjaśniła przyczyn tego stanu rzeczy ani w pozwie, ani podczas przesłuchania, bowiem nie stawiła się na rozprawy końcowe, a jej pełnomocnik wniósł o pominięcie dowodu z jej przesłuchania.

Jak wynika z zaświadczenia dotyczącego działalności gospodarczej powódki, działalność ta prowadzona jest pod firmą (...) we W. przy ul. (...), w zakresie fryzjerstwa i odnowy biologicznej.

Powódka nie jest ona członkiem Cech (...), ani wykładowcą w Wyższej Szkole Fizjoterapii we W..

W okresie od stycznia 2013 r. do marca 2013 powódka przebywała na zasiłku chorobowym uzyskując dochód w kwocie 1118,04 zł. w lutym i 1237,08 zł. w marcu.

W dniu 03.04.2013 r. powódka złożyła wniosek o wykreśleniu jej działalności gospodarczej.

Poczynając od dnia 06.03.213 r. powódka jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w T. jako bezrobotna bez prawa do zasiłku.

H. I. w dalszym ciągu jest właścicielką pięciopokojowego domu jednorodzinnego pod W. w Z. przy ul. (...). W związku z zamieszkaniem w tym domu ponosiła opłaty za gaz 50 zł., za prąd 50 zł., z tytułu podatku od nieruchomości 448 zł. rocznie.

W czasie uzupełniającego przesłuchania pozwanego na rozprawie w dniu 12.08.2013 r., K. L. wskazał, że będąc w sierpniu 2013 r. u kolegi w Z., zauważył, iż teren wokół posesji matki jest uporządkowany, trawa była skoszona, obok posesji stały dwa samochody, a wewnątrz posesji stało dwoje młodych ludzi. W związku z czym pozwany wskazuje, że być może dom ten został przez matkę sprzedany lub wynajęty. Jednakże nie jest tego pewien, bo nadal nie ma z matką kontaktu.

Ponadto, pozwany udał się do zakładu kosmetycznego, który prowadziła matka i stwierdził, ze zakład ten nadal funkcjonuje. Stwierdził, że prawdopodobnie matka wynajęła ten zakład innej osobie lub firmie; w przeszłości podnajmowała stanowiska kosmetyczne, fryzjerskie lub pomieszczenia na masaże. Pozwany wskazał w odpowiedzi na pozew, iż matka posiada liczne certyfikaty i dyplomy, dzięki którym może świadczyć profesjonalne usługi kosmetyczne i usługi te oferuje na wielu forach internetowych, np. na portalach www.oferia.pl lub www.okazik.pl. (...) z nich przykładowy zakres usług oferowanych przez powódkę, ich ceny, a także wyniki ich sprzedaży. Za usługi fryzjerskie w swoim salonie powódka pobiera opłaty w granicach od 75 zł. do 300 zł. Ponadto salon fryzjerski oferuje szereg zabiegów kosmetycznych, m.in. zabieg złuszczania kwasem glikolowym, manicure, zabieg dla twarzy kwasami A., które zostały wycenione na kwotę 100 zł. za zabieg.

Jak wynika z informacji internetowych oraz z Powiatowych Urzędów Pracy w O.,

we W., Z. są oferty pracy dla osób w zawodzie kosmetyczki lub fryzjerki , z wynagrodzeniem 1600 zł. miesięcznie plus we W. premia uznaniowa.

Istnieją również oferty podnajęcia stanowiska fryzjerskiego lub kosmetycznego za kwotę ok.790 zł.

W oparciu o powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał, że powództwo na podstawie art. 138 krio nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy wskazał, iż od chwili wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów należnych pozwanemu od powódki minęło 5 lat. Sąd I instancji ocenił dalej, iż w powyższym okresie nie tylko nie zmalały usprawiedliwione potrzeby uprawnionego K. L. ani nie zmniejszyły się koszty zaspokajania tych potrzeb, lecz potrzeby te i koszty ich zaspokajania znacznie zwiększyły się. Jak uzasadnił Sąd Rejonowy, pozwany nadal się uczy( w trybie dziennym – od 8.00 do 18.00) i z racji braku czasu i kwalifikacji, nie ma możliwości wykonywania pracy, która pozwalałaby mu na samodzielne utrzymanie.

Dalej wyjaśnił Sąd I instancji, iż powódka w dalszym ciągu nie utrzymuje z synem kontaktu, ani w żaden sposób mu nie pomaga. Jedyną osoba na jaką w życiu może liczyć pozwany jest jego ojciec, który niezmiennie i nieprzerwalnie stoi przy synu, wspiera go na co dzień we wszelkich czynnościach i zamierzeniach, dba o jego edukację , rozwój oraz codzienny byt.

Odnosząc się zaś do możliwości zarobkowych powódki, wskazał Sąd Rejonowy, iż jej sytuacja życiowa nie była Sądowi znana, gdyż powódka nie ujawniła tych informacji, tak w pozwie, jak i w toku niniejszego postepowania. Z jednej strony wskazała, ze mieszka w domu w Z. i wskazała na koszty związane z opłatami za ten dom, z drugiej przedłożyła zaświadczenie z PUP w T., z którego wynika, że została tam zarejestrowana jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku.

Sąd I instancji podniósł także, że powódka przedkładając zaświadczenie o złożeniu wniosku o wykreślenie lub zawieszenie jej działalności gospodarczej, nie złożyła zaświadczenia o wykreśleniu lub zawieszeniu tej działalności. Sąd Rejonowy zauważył też, że powódka posiada w dalszym ciągu bardzo dobry zawód kosmetyczki. Jednocześnie jest osobą zdrową, nie posiadającą orzeczenia o niepełnosprawności i nie obciążoną obowiązkiem sprawowania osobistej opieki nad inną osobą, które to okoliczności uniemożliwiałyby wykonywanie przez nią pracy zarobkowej. Zatem nawet gdyby przyjąć, że powódka faktycznie nie prowadzi osobiście działalności gospodarczej, to nie oznacza to, że utraciła ona możliwości zarobkowe. Jak wynika z poczynionych przez Sąd I instancji ustaleń, powódka ma możliwość podjęcia pracy, za wynagrodzeniem minimum 1600 zł. miesięcznie plus premia uznaniowa, a nadto ma możliwości podnajęcia stanowiska kosmetycznego lub fryzjerskiego za kwotę ok.790zł za jedno stanowisko.

Sąd Rejonowy podniósł nadto, iż skoro powódka nie prowadzi już osobiście działalności, pojawia się pytanie, co zrobiła z prowadzonym przez siebie gabinetem odnowy biologicznej i stanowiącym jego wyposażenie sprzętem. Sąd I instancji uznał nadto, iż prawdopodobnie powódka nadal jest właścicielką domu jednorodzinnego w Z. , skoro do czasu zamknięcia rozprawy nie przedłożyła umowy sprzedaży tego domu. Z drugiej zaś strony jeśli dom sprzedała winna dysponować środkami finansowymi z tego tytułu.

Mając na uwadze powyższe, uznał Sąd I instancji, iż powódka nie wykazała, aby nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu przepisu art. 138 k.r.o. i powództwo oddalił.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła powódka reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego zarzucając:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego:

a) art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Dz. U. 2012 r. póz. 788 (w dalszej części „k.r.o.") w zw. z art. 133 k.r.o. poprzez: błędną wykładnię polegającą na ustaleniu, że pozwany nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, przez co na powódce spoczywa obowiązek dostarczania pozwanemu środków utrzymania;

b) art. 135 k.r.o. poprzez błędną wykładnię, wyrażająca się w przyjęciu, że możliwości zarobkowe powódki nie uzasadniają ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego, podczas gdy zmiana możliwości majątkowych i finansowych powódki (wykazany w ocenie powódki stan niedostatku) wpływa na zakres świadczeń alimentacyjnych wobec pozwanego;

c) 138 k.r.o. poprzez błędną wykładnię, tj. przyjęcie, iż nie zaistniały przesłanki zmiany stosunków uzasadniające żądania zmiany orzeczenia alimentacyjnego, co w konsekwencji skutkowało oddaleniem powództwa w całości, podczas gdy Sąd l instancji nie wziął pod uwagę zmiany możliwość finansowych powódki, co doprowadziło do błędnego rozstrzygnięcia, bez wszechstronnego rozpatrzenia okoliczności faktycznych tj. faktycznych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego;

2. naruszenie przepisów prawa procesowego, mających istotny wpływ na wynik postępowania, tj. art. 233 § l k.p.c. poprzez brak dokonania wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego oraz przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów, przejawiające się brakiem przestrzegania którejkolwiek z rządzących nią zasad, tj. doświadczenia życiowego w wyciąganiu wniosków, skutkujące dokonaniem nieprawidłowej selekcji środków dowodowych, w oparciu o które został wydany wyrok a także wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających tj.:

a) wniosku o utrzymaniu przez powódkę możliwości zarobkowych pozwalających na dalsze alimentowanie pozwanego K. L., wbrew temu co wynika z przedłożonych dokumentów powódki o jej dochodach oraz faktu, iż od dnia 06 marca 2013 r. powódka zarejestrowana jest w Powiatowym Urzędzie Pracy w T. jako bezrobotna bez prawa do zasiłku;

b) wniosków o uzyskiwaniu przez powódkę dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej, podczas gdy w dniu 31 marca 2013 r. powódka zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej, co w konsekwencji prowadzi do stwierdzenia, że dochody powódki są znacznie niższe niż w roku 2007 jak ustalono w wyroku Sądu Rejonowego w Oławie (sygn. akt III RC 95/12), na podstawie którego zostały zasądzone alimenty na K. L.;

c) wniosków, że zakład kosmetyczny, który powódka prowadziła we W. przy ul. (...) lok. U we W., funkcjonuje a powódka uzyskuje z prowadzonej działalności dochody, podczas gdy powódka zakończyła działalność gospodarczą i pozostaje zarejestrowana w PUP jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku;

d) ustaleń Sądu I instancji w zakresie zakresu usług oferowanych przez powódkę, ich ceny a także wyników sprzedaży oraz ustaleń dotyczących oferty zabiegów kosmetycznych oraz ich ceny, z pominięciem faktu, iż przedstawione dowody dotyczą okresu od września 2012 r. do marca 2013 r. i stanowią jedynie oferty reklamowe, w oparciu o które nie można czynić ustaleń dotyczących potencjalnie uzyskiwanych dochodów powódki;

e) wniosków, że możliwości zarobkowe powódki kształtują się na poziomie 1.600,00 zł, w sytuacji gdy Sąd I instancji oparł swoje wnioski na materiale dowodowym, odbiegającym znacząco od realiów rynkowych oraz stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie;

f) Sąd dał wiarę jedynie oświadczeniu pozwanego, bez poparcia go dowodami, w

oparciu o które można czynić wiążące ustalenia; że po obronie pracy licencjackiej,

po rozpoczęciu nauki na studiach (...) stopnia magisterskich na tej samej uczeni, koszt nauki będzie wynosił 600,00 zł miesięcznie przez 12 miesięcy,

g) ustaleń, że pozwany studiuje dziennie, a zajęcia na uczelni odbywają się od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00, oraz że fakt, iż pozwany jest

w trakcie pisania pracy licencjackiej uniemożliwiają mu podjęcie pozwanemu stałego zatrudnienia, podczas gdy pozwany nie przedstawił harmonogramu zajęć, listy obecności na zajęciach, które uzasadniałyby jego twierdzenia;

h) wniosków o braku możliwości podjęcia przez pozwanego stałego zatrudnienia,

podczas gdy po zakończeniu studiów licencjackich pozwany uzyskał wiedzę i umiejętności umożliwiające mu znalezienie zatrudnienia zgodnego z kierunkiem studiów, a w konsekwencji możliwość stałego zatrudnienia i uzyskania źródła stałego utrzymania;

i)  Sąd pominął, iż pozwany w toku przesłuchania stron oświadczył, iż jest w stanie osiągać dochody.

Powódka wniosła nadto o dopuszczenie dowodu z wydruku ze strony internetowej (...) na okoliczność faktu i daty zakończenia działalności gospodarczej przez powódkę.

W oparciu o powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości ewentualnie, wobec uznania przez Sąd II instancji, iż nie istnieją przesłanki do zmiany wyroku o jego uchylenie i przekazanie Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Powódka wniosła nadto o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany w odpowiedzi na apelację, działając przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

W postępowaniu apelacyjnym Sąd Okręgowy uzupełnił postępowanie dowodowe i ustalił, że działalność gospodarcza powódki została zakończona w dniu 31 marca 2013 r i w dniu 3 kwietnia 2013 r. wykreślono ją z ewidencji gospodarczej, faktu, że powódka w dniu 1 sierpnia 2013 r. sprzedała nieruchomość w Z., a nadto, że pozwany po obronie pracy licencjackiej, kontynuuje studia w Wyższej Szkole (...) we W. na studiach niestacjonarnych drugiego stopnia. Zajęcia w szkole odbywają się od piątku do niedzieli, a wysokość czesnego wynosi 545 zł miesięcznie.

Na podstawie ustaleń Sądu Rejonowego i dodatkowo poczynionych w postępowaniu odwoławczym, Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wyjaśnił istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności faktyczne i poczynił prawidłowe ustalenia, które Sąd Okręgowy przyjął za własne, prawidłowo powołał także podstawy prawne rozstrzygnięcia oraz dokonał ich wykładni.

Przede wszystkim nie zasługiwały na uwzględnienie zarzuty powódki odnośnie posiadania przez pozwanego możliwości samodzielnego utrzymania się oraz poczynienia przez Sąd I instancji błędnych ustaleń odnośnie jej możliwości zarobkowych.

O ile wobec ustalenia przez Sąd Okręgowy, że pozwany ma w chwili obecnej możliwość podjęcia zatrudnienia w ograniczonym zakresie, o tyle wobec prawidłowo ustalonego przez Sąd Rejonowy zakresu jego miesięcznych potrzeb w wysokości ok. 2000 zł, możliwości zarobkowe pozwanego nie pozwalają na całkowite ich zaspokojenie. Samo czesne za szkołę wynosi ok. 600 zł, a więc prawie w całości wyczerpuje wysokość zasądzonych od powódki alimentów. Uwzględnienie powództwa oznaczało by więc przyjęcie, że pozwany ma możliwość zaspokojenia swych potrzeb na poziomie prawie 1.300 zł, co mając na uwadze trudną sytuację materialną jego ojca oraz fakt że w większości realizuje on od wielu lat swój obowiązek alimentacyjny osobistymi staraniami o wychowanie i utrzymanie syna, nie wydaje się być ani możliwe, ani też sprawiedliwe. Od wielu bowiem lat obowiązek alimentacyjny jest jedynym elementem władzy rodzicielskiej jaki powódka realizowała wobec syna. Nie utrzymywała z nim kontaktu i nie dbała o jego potrzeby. W tym stanie rzeczy pozbawienie pozwanego w chwili obecnej, kiedy jeszcze kontynuuje on edukację, tego elementu wsparcia ze strony matki stanowiło by zdaniem Sądu Okręgowego także naruszenie zasad współżycia społecznego.

Jednocześnie, w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, brak podstaw do uznania, aby sytuacja majątkowa powódki i jej możliwości zarobkowe zmieniły się na tyle, iż nie ma ona dalszej możliwości alimentowania syna. Jak słusznie podniósł Sąd Rejonowy, powódka posiada dobry zawód, który bacząc na zamieszczane przez nią w internecie ogłoszenia, nadal wykonuje. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż rzeczywiste dochody nie są pojęciem tożsamym z możliwościami zarobkowymi. Te ostanie bowiem winny być odzwierciedleniem wszelkich możliwych nakładów i sił strony zobowiązanej do alimentów. Tymczasem zaprezentowana przez powódkę w toku postępowania przed Sądem I instancji postawa( niestawiennictwo w celu przesłuchania, unikanie przedkładania stosownych wyjaśnień odnośnie choćby losów wyposażenia gabinetu kosmetycznego), a także brak przeciwwskazań do pracy zarobkowej pozwala na przyjęcie, iż nie wykorzystuje swych możliwości w maksymalny sposób. Co więcej, jak wynika z przeprowadzanego, uzupełniającego pozstępowania dowodowego, powódka w sierpniu 2013 r. sprzedała nieruchomość w Z., co z oczywistych względów nie pozostało bez wpływu na jej sytuację finansową.

Reasumując po przeanalizowaniu materiału dowodowego, Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, iż od daty poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów nie doszło do takiej zmiany stosunków, która uzasadniałaby uchylenie obowiązku alimentacyjnego powódki wobec syna. Zdaniem Sądu Okręgowego możliwości zarobkowe pozwódki umożliwiają jej realizację ciążącego na niej obowiązku alimentacyjnego wobec jedynego dziecka aż do zdobycia przez niego pożądanego wykształcenia, a co za tym idzie możliwości samodzielnego utrzymania się.

Z powyższych względów apelacja powódki podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc, co znalazło wyraz w pkt. I sentencji wyroku.

W pkt II wyroku Sąd Okręgowy z uwagi na oddalenie apelacji zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego poniesionych w postępowaniu odwoławczym( § 6 pkt 4 w zw. z § 13 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu).