Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1196/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2020 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Dorota Janek

Protokolant: Aneta Jaworska

przy udziale oskarżyciela za (...) Urząd C. (...) w N. B. G.

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2020 roku

sprawy karnej D. S.

syna J. i K. zd. G.

urodzonego (...) w K.

oskarżonego o to, że:

od dnia 4 maja 2015 roku do dnia 8 maja 2015 roku, od dnia 2 czerwca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2015 roku, od dnia 10 sierpnia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2015 roku w lokalu (...) B. (...), (...)-(...) G. wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych określonym w art. 6 ust. 1 – bez koncesji, art. 14 ust. 1 – poza kasynem, oraz w art. 23a ust. 1 ustawy – bez rejestracji automatów przez właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego urządzał gry hazardowe na trzech automatach H. S. bez numeru, trzech automatach H. S. bez numerów działając w ten sposób, że wynajął w w/w lokalu powierzchnie oraz wstawił i zainstalował przedmiotowe automaty

to jest o przestępstwo z art. 107 § 1 kks

I.  w ramach czynów zarzucanych oskarżonemu D. S. aktem oskarżenia uznaje go winnym tego, że w okresie od: dnia 4 maja 2015 roku do dnia 8 maja 2015 roku, od dnia 2 czerwca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2015 roku, od dnia 10 sierpnia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2015 roku w lokalu (...) B. (...), (...)-(...) G. wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych określonym w art. 6 ust. 1 – bez koncesji urządzał gry hazardowe na automatach H. S. i H. S. P. bez numeru w ten sposób że wynajął w w/w lokalu powierzchnie oraz wstawił i zainstalował przedmiotowe automaty co stanowi przestępstwo z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i za to na mocy powołanych przepisów ustawy wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek ustalając wysokość jednaj stawki dziennej grzywny na kwotę 100 (sto) złotych tj. karę grzywny w kwocie 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych;

II.  na mocy art. 30 § 5 kks orzeka oskarżonemu D. S. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa pieniędzy polskich w kwocie 12 850 (dwanaście tysięcy osiemset pięćdziesiąt) złotych zdeponowanych na koncie sum depozytowych Izby Celnej w K.;

III.  na zasadzie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego D. S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem wydatków, oraz kwotę 1000 (jeden tysiąc) złotych tytułem opłaty sądowej.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1196/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. S.

w okresie od: dnia 4 maja 2015 roku do dnia 8 maja 2015 roku, od dnia 2 czerwca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2015 roku, od dnia 10 sierpnia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2015 roku w lokalu (...) B. (...), (...)-(...) G. wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych określonym w art. 6 ust. 1 – bez koncesji urządzał gry hazardowe na automatach H. S. i H. S. P. bez numeru w ten sposób że wynajął w w/w lokalu powierzchnie oraz wstawił i zainstalował przedmiotowe automaty

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

zawarcie w dniu 4 maja 2015 przez oskarżonego D. S. reprezentującego spółkę (...) sp. z o. o. w organizacji umowy, najmu powierzchni w lokalu (...) w B. (...) (przy stacji paliw B.).

zawarcie w dniu 2 czerwca 2015 roku przez oskarżonego D. S. reprezentującego spółkę (...) sp. z o. o. w organizacji, umowy najmu powierzchni w lokalu (...) w B. (...) (przy stacji paliw B.).

zawarcie w dniu 10 sierpnia 2015 roku przez oskarżonego D. S. reprezentującego spółkę (...) sp. z o. o. w organizacji, umowy najmu powierzchni w lokalu (...) w B. (...) (przy stacji paliw B.).

umowy najmu

127, 220 234

zeznania T. T.

106-107, 128,

216

urządzanie w okresie:

- w dniach od dnia 4 maja 2015 roku do dnia 8 maja 2015 r.,

- od dnia 2 czerwca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2015 roku

- od dnia 10 sierpnia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2015 roku

w lokalu (...) znajdującym się pod adresem B. (...) (...)-(...) G. nad D. - gier hazardowych na automatach do gier hazardowych: (łącznie trzech) H. S. i (łącznie trzech) H. S. P. bez numeru

zeznania S. B.

13-14, 96, 449

zeznania P. P.

36

zeznania A. P.

132, 221

umowy najmu lokalu

127, 220 234

protokoły czynności kontrolnych

25, 89, 148

protokoły kontroli

3-4, 78-81, 138-142

prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach bez koncesji na prowadzenie kasyna gry w tym miejscu i jednocześnie poza kasynem

zeznania S. B.

13-14, 96, 449

umowa najmu lokalu

127, 220 234

protokoły czynności kontrolnych

25, 89, 148

protokoły oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną

9-12, 85-85-88, 143-147

protokoły kontroli

3-4, 78-81, 138-142

protokoły zatrzymania rzeczy

6-7, 83-84

informacja z (...)

26-27, 91, 149-150

protokoły z dowodu w postaci komisyjnego otwarcia automatów

123, 212

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania S. B.

funkcjonariusz celny,

przeprowadził kontrolę w dniach: 8 maja 2015 r., 23 czerwca 2015 roku i 12 sierpnia 2015 roku w lokalu (...) pod adresem B. P. (...)

obiektywnie opisał przebieg i wynik czynności kontrolnych, podkreślał, że (każdorazowo) w momencie wejścia do kontrolowanego lokalu (wraz z pozostałymi uczestniczącymi w kontroli funkcjonariuszami USC) ujawniali w nich włączone (każdorazowo) dwa automaty do gier które na monitorach wyświetlały obrazy gier, przeprowadzone na nich gry kontrolne wykazały, że zainstalowane na tych urządzeniach gry są grami na automatach oraz realizują wygrane. W związku z tym, że właściciel lokalu nie posiadał koncesji na prowadzenie kasyna gier, oraz automaty nie były oznaczone numerami poświadczeń rejestracji - zostały przez nich zatrzymane i przewiezione do magazynu (...) w N.

zeznania P. P.

kelnerka w lokalu (...) w B.,

słuchana w postępowaniu przygotowawczym potwierdziła fakt zainstalowania w lokalu (...) automatów do gier. Potwierdziła także, że klienci grali na automatach i czasami ktoś wygrywał pieniądze.

Słuchana przed Sądem zeznała, że w lokalu (...) wypłatą pieniędzy z automatów zajmował się właściciel lokalu T. T.. Jeśli pieniądze były w maszynie to, to ona sama wypłacała wygraną. Jeśli nie, to klient podchodził do baru i zgłaszał wygraną. Wtedy przyjeżdżał szef lub inny człowiek o imieniu K. i zajmowali się tym.

zeznania T. T.

właściciel lokalu (...) w B.

potwierdził, że zawarł trzy umowy najmu powierzchni lokalu w punkcie gastronomicznym (...) w B.. Nie pamiętał nazwy firmy, ani danych osoby z która zawarł umowę. Po zawarciu umów w lokalu były instalowane automaty do gier. Po pierwszym zatrzymaniu automatów, osoba z która zawierała umowę, zapewniała go, że wszystko jest legalne.

Przyznał, że dość rzadko bywał w lokalu, dlatego nie widział aby ktoś przyjeżdżał do tych automatów. Nie widział by ktoś grał na automatach.

zeznania A. P.

kelnerka w lokalu (...) w B.

potwierdziła, że lokalu były zainstalowane automaty do gier, widziała jak klienci stali przy automatach, ale nie wie co tam robili, nie widziała ani nie słyszała aby ktoś wygrał pieniądze

protokoły czynności kontrolnych

nie budziły wątpliwości dokumenty zalegające w aktach, w szczególności takie jak: protokoły czynności kontrolnych, protokoły kontroli, protokoły oględzin miejsca z dokumentacją fotograficzną, umowy najmu powierzchni użytkowej, informacje z (...), protokoły zatrzymania rzeczy, protokoły z komisyjnego otwarcia automatów.

Wyniki eksperymentów przeprowadzonych przez funkcjonariuszy celnych (vid: protokoły kontroli) Sąd uznał je za wiarygodne i rzeczowe. W drodze eksperymentu, doświadczenia i odtworzenia możliwości gry, przeprowadzono gry, które wykazały, że uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli gracza, gracz nie ma żadnego wpływu na końcowy układ symboli w poszczególnych grach. Automaty służyły do celów komercyjnych, albowiem warunkiem ich uruchomienia było zakredytowanie przez grającego gotówki. Prowadzenie gier na badanych automatach umożliwiało uzyskanie wygranej rzeczowej w postaci punktów kredytowych umożliwiających przedłużenie gry.

Reasumując, wymienione dokumenty nie były kwestionowane w toku postępowania i odzwierciedlają przebieg podejmowanych działań przez funkcjonariuszy celnych oraz ustalenia mające odzwierciedlenie w umowie

protokoły kontroli

protokoły oględzin miejsca wraz z dokumentacją fotograficzną

protokoły zatrzymania rzeczy

protokoły z dowodu w postaci komisyjnego otwarcia automatów

informacja z (...)

umowy najmu

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania T. T.

nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie w jakim kwestionował swoją świadomość co do tego, czy na maszynach odbywały się gry oraz kto zajmował się obsługą maszyn.

Z jasnych i stanowczych zeznań P. P. (kelnerki) wynika, że w lokalu były urządzane gry na maszynach. Jeśli klient coś wygrał i jednocześnie jeśli pieniądze były w maszynie to, to ona sama (maszyna) wypłacała wygraną. Jeśli nie, to klient podchodził do baru i zgłaszał wygraną. Wtedy przyjeżdżał szef lub inny człowiek o imieniu K. i zajmowali się tym.

wyjaśnienia oskarżonego D. S.

nie przyznanie się przez oskarżonego do popełnienia zarzuconych mu czynów jest niewiarygodne, sprzeczne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, wyjaśnienia stanowią wyraz przyjętej linii obrony ukierunkowanej na uniknięcie odpowiedzialności karnej

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni uzasadnia, że oskarżony D. S. w okresie od: dnia 4 maja 2015 roku do dnia 8 maja 2015 roku, od dnia 2 czerwca 2015 roku do dnia 23 czerwca 2015 roku, od dnia 10 sierpnia 2015 roku do dnia 12 sierpnia 2015 roku w lokalu (...) B. (...) (...)-(...) G. wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych określonym w art. 6 ust. 1 – bez koncesji urządzał gry hazardowe na automatach H. S. i H. S. P. bez numeru w ten sposób że wynajął w w/w lokalu powierzchnie oraz wstawił i zainstalował przedmiotowe automatach tj. prowadził działalność w zakresie gier na automatach bez koncesji na prowadzenie kasyna gry w tym miejscu czyli wbrew art. 6 ust 1 - co stanowi przestępstwo z art. 107 § 1 kks

Najistotniejszą kwestią dla przypisania oskarżonemu D. S. odpowiedzialności karnej skarbowej było rozważenie kwestii notyfikacji przepisów ustawy o grach hazardowych i ewentualnego działania w usprawiedliwionej nieświadomości karalności zarzucanego mu czynu. Jednakże jako osoba która już została uprzednio wielokrotnie skazana za przestępstwo tego samego rodzaju, oskarżonego należy postrzegać jako działającego z pełną świadomością i zamiarem. W orzecznictwie sądowym wystąpiły bowiem rozbieżności co do charakteru przepisów art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 Ustawy o grach hazardowych – tzn. co do tego, czy stanowią one tzw. przepisy techniczne w rozumieniu do niedawna jeszcze obowiązującej dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 22.6.1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, a jeżeli stanowią one „przepisy techniczne” w rozumieniu tego aktu prawnego, to czy wobec faktu (bezspornego) nienotyfikowania tych przepisów KE sądy karne w sprawach o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks lub o wykroczenie skarbowe z art. 107 § 4 kks są uprawnione na podstawie art. 91 ust. 3 Konstytucji RP do odmowy ich stosowania jako niezgodnych z prawem unijnym.

Problem ten został już rozstrzygnięty. W dniu 13 października 2016 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał orzeczenie w sprawie o sygn. C-305/15, zgodnie z którym przepis taki jak art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie stanowi „przepisu technicznego” w rozumieniu dyrektywy 98/34. W tych okolicznościach nie ma konieczności badania skutków naruszenia obowiązku zgłoszenia przepisów technicznych. Z całości powyższych rozważań wynikało, że na zadane pytanie (...) udzielił odpowiedzi, iż art. 1 dyrektywy 98/34 należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak ten będący przedmiotem postępowania głównego nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu.

W świetle powyższego nic nie stoi na przeszkodzie, aby skutecznie przyjąć, oskarżony D. S., jako prezes spółek: (...)w organizacji i (...) sp. z o. o. w organizacji prowadził działalność w zakresie gier na automatach, bez uzyskania koncesji na prowadzenia kasyna w tych miejscach, czyli wbrew art. 6 ust. 1, co wyczerpał znamiona przestępstw skarbowych z art. 107 § 1kks.

Czyn oskarżonego D. S., jako zawiniony, społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy i przekraczający normę prawa karnego skarbowego jest przestępstwem skarbowym.

Oskarżony działał w sytuacji opisanej w zarzucanym mu czynie umyślnie, w zamiarze bezpośrednim, kierowany chęcią nielegalnego zysku, przewidywał i godził się na konflikt z prawem hazardowym.

Sąd w pełni podziela bowiem pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z 16 marca 2017 r. sygn. akt V KK 21/17, że działalność w zakresie gier na automatach, w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.), urządzana bez stosownej koncesji oraz poza kasynem gry, jest zawsze działalnością nielegalną. Dlatego też, każdy kto spełnia powyższe kryteria zakwalifikowania go jako urządzającego grę hazardową, bez względu na formę prawną oraz gdy miejscem urządzenia gry nie będzie kasyno gry, narusza przepisy ustawy karnoskarbowej.

Reasumując, w niniejszej sprawie bezspornym jest, że oskarżony D. S. nie prowadził swojej działalności w oparciu o koncesję na prowadzenie kasyna gry. Działał w w/w spółkach. Automaty były poza jakąkolwiek kontrolą wstawione w miejscowości B. (...) w lokalu (...), który swoim wyglądem daleko odbiegał od kasyna gry i były udostępniane graczom. W ocenie Sądu Prezes ww. spółek tj. oskarżony nie tylko doskonale wiedział, że urządzał gry na automatach wbrew przypisom ustawy o grach hazardowych ale i również pomimo zagrożeń ustawowych, zdecydował się na dalsze kontynuowanie tegoż procederu w związku z dochodami jakie mógł osiągnąć. Zajmując się organizowaniem gier oskarżony musiał sobie zdawać sprawę, że prowadzenie gry na automatach było możliwe tylko w formie kasyna gry i za zezwoleniem, a nie w formie podnajęcia niewielkiej powierzchni, na której ustawiono automaty. Zachowanie oskarżonego z pewnością było w pełni przemyślane i świadome, a na jego korzyść w żadnym wypadku nie mogą świadczyć pojedyncze opinie prawne czy wybiórczo wybrane jednostkowe orzecznictwo. Ponadto, Sąd biorąc pod uwagę kartę karną oskarżonego utwierdza się w przekonaniu z jaką uporczywością i świadomością dążył on do uzyskania wysokich korzyści majątkowych w ramach bezprawności prowadzonej działalności.

Czyn oskarżonego D. S. jako zawiniony, społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy i przekraczający normę prawa karnego skarbowego jest przestępstwem skarbowym.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dokonując modyfikacji czynu przypisanego oskarżonemu Sąd stwierdził brak możliwości stosowania art. 23a ust. 1 Ustawy o grach hazardowych. Przepis ten umieszczony jest w części ustawy regulującej obowiązki podmiotów prowadzących działalność hazardową i dotyczy tych, którzy uzyskali już koncesję na prowadzenie kasyna gry, wskazując na konieczność rejestracji automatów przez właściwego naczelnika urzędu celnego przed dopuszczeniem do eksploatacji. Jego naruszenie byłoby zatem możliwe jedynie w sytuacji, gdyby podmiot posiadający koncesję eksploatował w kasynie automaty, które wcześniej nie zostałyby zarejestrowane.

Ponadto, dokonując modyfikacji czynu przypisanego oskarżonemu D. S. Sąd miał również na uwadze fakt, że art. 14 ust. 1 Ustawy o grach hazardowych (w treści obowiązującej w czasie popełnienia czynu), jako przepis techniczny, który nie był notyfikowany zgodnie z dyrektywą 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego – z późniejszymi zmianami, nie może być skutecznie zastosowany. Jak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 13 października 2016 r. sygn. C-303/15 pkt 26 – art. 14 ust. Ustawy o grach hazardowych zastrzega urządzanie min. gier na automatach wyłącznie dla kasyn, co w konsekwencji prowadzi do stwierdzenia, iż może mieć istotny wpływ właściwości lub sprzedaż produktów używanych w tym kontekście i zakaz użytkowania pewnych produktów poza kasynem może mieć istotny wpływ na sprzedaż tych produktów poprzez zmniejszenie liczby kanałów użytkowania. Sąd podziela to stanowisko oraz konsekwencje z niego płynące. Jeżeli bowiem obowiązkiem ustawodawcy było poddanie tego przepisu procedurze notyfikacyjnej to zaniechanie tego rodzaju nie może wywierać negatywnych skutków względem tych osób, których przepis dotyczy. Stanowisko takie znalazło również potwierdzanie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który w uchwale z dnia 19 stycznia 2017 r. sygn. I KZP 17/17 stwierdził, iż art. 14 ust. 1 Ustawy o grach hazardowych w pierwotnym brzemieniu (w tej sprawie - w czasie popełnienia czynu) jako przepis techniczny, nie poddany procedurze notyfikacyjnej nie może być zastosowany w sprawie o przest. z art. 107 §1 kks. Tożsame stanowisko zajął Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 16 marca 2017 r. sygn. V KK 20/17 stwierdzając, iż brak notyfikacji art. 14 ust. 1 Ustawy o grach hazardowych przed dniem 3 września 2015 r. powoduje wyłączenie zastosowania tego przepisu w postępowaniu o przest. z art. 107 §1 kks.

W ocenie Sądu techniczny charakter wspomnianego przepisu, brak jego notyfikacji przed dniem 3 września 2015 r. powoduje, że zgodnie z powyższymi wywodami nie może zostać objęty sprawą i skutecznie wypełnić treść art. 107 §1 kk, dlatego też modyfikując opis czynu przypisanego wyeliminowano z jego opisu czynności znamienne dla urządzania gier na automatach w kasynie gry.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

I

I

Rozważając wymiar kary wobec oskarżonego D. S. w tych granicach Sąd miał na względzie następujące okoliczności:

na korzyść oskarżonego uwzględniono:

- stosunkowo krótkie czasookresy prowadzenia gier;

na niekorzyść oskarżonego uwzględniono:

- znaczny stopień społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu, przejawiający się w ignorowaniu obowiązującego porządku prawnego, w celu osiągnięcia szybkiego i łatwego zysku

- okoliczność, że postawiony mu zarzut obejmował łącznie 6 automatów do gier

- upór i bezwzględność w prowadzeniu działalności (podpisywanie kolejnych umów o najem powierzchni oraz instalowanie nowych automatów, w krótkich odstępach czasu po zatrzymaniu poprzednich automatów przez celników)

- uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego (55 wyroków za czyny z art. 107 kks)

Za popełniony czy Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych tj. karę łączną grzywny w kwocie 10000 złotych.

Zdaniem Sądu kara grzywny w wyżej określonej wysokości będzie adekwatna do stopnia szkodliwości społecznej czynu i zawinienia, spełniając wszystkie cele prewencji indywidualnej i ogólnej. Kara ta będzie właściwa dla ukształtowania w opinii społecznej oceny, iż tego rodzaju zachowania spotykają się z właściwą reakcją karną. Ustalając wartość stawki dziennej, w oparciu o art. 23 § 3 kks uwzględniono: dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

W ocenie Sądu orzeczona kara i środek karny (w postaci przepadku o którym mowa niżej) spełnią swe cele, skutecznie powstrzymają oskarżonego przed prowadzeniem podobnej działalności wbrew ustawie hazardowej w przyszłości i uświadomią konieczność przestrzegania zasad obowiązujących w tym zakresie

D. S.

II

I

obligatoryjny środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa pieniędzy polskich w kwocie 12 850 złotych - zdeponowanych na koncie sum depozytowych Izby Celnej w K.;

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości

przemawia za tym sytuacja

majątkowa i możliwości zarobkowego oskarżonego. D. S. jest osobą młodą, zdrową, prowadzi własną działalność gospodarczą uzyskując dochód w wysokości 5000 złotych miesięcznie, będzie więc w stanie uiścić orzeczone koszty sądowe bez nadmiernego uszczerbku dla utrzymania swojego i swojego dziecka.

Podpis