Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2021 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. kwotę 2.969,50 zł (dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 stycznia 2019 r. do dnia zapłaty,

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.462,50 zł (dwa tysiące czterysta sześćdziesiąt dwa złote pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V GC 2566/19

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. wystąpił z pozwem przeciwko (...) Spółce Akcyjnego z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 2.969,50 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż na podstawie zgłoszenia awarii przez pozwanego strony zawarły umowę, na mocy której powód zobowiązał się do wykonania naprawy koparko-ładowarki, a pozwany do zapłaty należnego wynagrodzenia za wykonane usługi i dojazd. Powód dodał, że pozwany zgłaszał problemy z maszyną w dniach 14 i 21 grudnia 2018 r., a powód dokonał skasowania błędów i wypalenia systemu (...). Czynności te zostały wykonane w ramach gwarancji, a powód nie obciążył pozwanego kosztami dojazdu ani kosztami weryfikacji maszyny. Nadmienił nadto, że podczas trzeciej weryfikacji maszyny w dniach 2 i 4 stycznia 2019 r. pracownik powoda zwrócił uwagę pozwanemu, że przyczyną awarii była niska jakość czynnika AdBlue, co spowodowało brak drożności filtra i wywołało błędy w całym układzie (...). Zgodnie z postanowieniem warunków szczegółowych gwarancji, niewłaściwe użytkowanie maszyny mieściło się w ramach wyłączeń gwarancyjnych, wobec czego powód zakwalifikował naprawę jako płatną. Wykonanie naprawy zostało udokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT z dnia 8 stycznia 2018 r. na kwotę 2.696,50 zł z terminem płatności w dniu 22 stycznia 2019 r. Powód wskazał również, że przed wytoczeniem powództwa strony prowadziły korespondencję dotyczącą zasadności obciążenia pozwanego kosztami naprawy maszyny.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu wydał w dniu 22 sierpnia 2019 roku nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodny z żądaniem pozwu.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w przepisanym terminie złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany potwierdził, że kupił od powoda maszynę (...), na którą udzielona została 12-miesięczna gwarancja. Od dnia zakupu do dnia 14 grudnia 2018 r. w maszynie nie występowały problemy z działaniem systemu (...). Ujawnione następnie wady zostały zgłoszone sprzedawcy, jednak jego działania nie wyeliminowały problemu awarii silnika i braku możliwości osiągania przez maszynę nominalnej mocy. Pozwany podniósł, że badania czynnika AdBlue przeprowadzone przez powoda w dniach 2 i 4 stycznia 2019 r. zostały dokonane nielegalizowanym urządzeniem pomiarowym oraz bez udziału przedstawiciela strony pozwanej. W ocenie pozwanego wskazany przez powoda wynik pomiaru stężenia czynnika jest niemiarodajny i nie może świadczyć o niewłaściwej eksploatacji maszyny. Pozwany dodał, iż w dniu 27 marca 2019 r. serwis powoda dokonał wymiany głowicy (...) oraz wgrania nowego oprogramowania, co potwierdza, że awaria systemu AdBlue nie była spowodowana stosowaniem niewłaściwego czynnika, czy niewłaściwą eksploatacją maszyny. Tym samym zdaniem pozwanego, usługa wykonana przez powoda przy maszynie była nieodpłatna naprawą gwarancyjną. Pozwany wskazał nadto, że informacja o kosztach naprawy została mu dostarczona po wykonaniu prac, zaś wystawienie faktury nie jest dowodem istnienia zobowiązania.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Jednocześnie zaprzeczył, jakoby jedyną przyczyną wystąpienia usterki w maszynie była wada systemu (...). W maszynie nie występowała jakakolwiek wada o charakterze materiałowym, czy jakościowym, natomiast jedyną przyczyną powtarzania się tej samej usterki była nieprawidłowa eksploatacja koparko-ładowarki przez pozwanego, polegająca na używaniu płynu eksploatacyjnego o nieprawidłowych parametrach, co stanowi wyłączenie gwarancyjne. Powód dodał, że pozwany zaprzestał używania starego płynu AdBlue przechowywanego w 500-litrowych beczkach dopiero po interwencji pracownika powoda w dniach 2-4 stycznia 2019 roku. Ponadto wskazał, iż skoro pozwany oczekiwał rezultatu w postaci naprawy maszyny i podtrzymywał swoje zgłoszenie, pomimo zwrócenia mu uwagi na stosowanie niewłaściwego płynu i istnienia w związku z tym ryzyka poniesienia kosztów, to doszło do zawarcia umowy i zlecenia wykonania odpłatnej usługi naprawy. Powód podkreślił przy tym, że awaria głowicy A. była zupełnie odrębną awarią, niezwiązaną z niniejszym postępowaniem.

Sąd ustalił, co następuje:

(...) S.A. z siedzibą w W. nabył od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. koparko-ładowarkę (...) 4CX o numerze seryjnym (...), która została odebrana przez kupującego w dniu 20 lipca 2018 r. Sprzedawca udzielił kupującemu 12-miesięcznej gwarancji.

(bezsporne; nadto dowód: karta sprzedaży z dnia 17 lipca 2018 r., k. 24; zeznania świadka D. P., k. 112-114; zeznania Ł. M., k. 183-184)

Zgodnie z warunkami udzielonej gwarancji nie obejmowała ona uszkodzeń wynikających z niewłaściwego użytkowania, konserwacji (lub jej braku) i przechowywania określonego w odpowiedniej dla danej maszyny instrukcji obsługi. Gwarant zobowiązał się naprawić lub wymienić uszkodzoną część, o ile uszkodzenie nastąpiło z powodów błędów konstrukcyjnych lub wad materiałowych.

(dowód: warunki szczegółowe gwarancji, k. 21-21v; pakiet przedłużonej ochrony serwisowej, k. 22; pakiet przedłużonej ochrony serwisowej układu napędowego, k. 22v-23)

W dniach 14 i 21 grudnia 2018 r. kierownik floty samochodowej (...) S.A. D. P. zgłaszał powodowi usterki koparko-ładowarki, które powodowały jej pracę w trybie awaryjnym. Po pojawieniu się pomarańczowej, a następnie czerwonej kontrolki, maszyna przechodziła w tryb awaryjny i na biegi jałowe.

W dniach 20 i 24 grudnia 2018 r. P. P. (pracownik serwisu powoda) dokonał podpięcia maszyny do komputera i skasował pojawiające się błędy. Ponadto dopalił układ AdBlue (w dniu 20 grudnia) oraz dokonał wymiany przekaźnika AdBlue (24 grudnia). Naprawa nie była odpłatna.

(dowód: wydruk wiadomości e-mail z dnia 21 grudnia 2018 r., k. 20; protokół naprawy nr (...)/2018/12/11, k. 28-30; zeznania świadka D. P., k. 112-114; zeznania świadka P. P., k. 115-117; zeznania świadka W. R., k. 161-166v)

W okresie od 14 grudnia 2018 r. do 21 grudnia 2018 r. koparko-ładowarka (...) 4CX przepracowała 46,7 godzin, zaś w okresie od 22 grudnia 2018 r. do 4 stycznia 2019 r. – 12,2 godziny.

(dowód: raporty wyników ekonomicznych maszyny, k. 92-93, 94-95)

Z uwagi na powtarzające się błędy w pracy koparko-ładowarki w wiadomości e-mail z dnia 28 grudnia 2018 r. D. P. zgłosił powodowi awarię maszyny, wskazując, że pracuje w trybie awaryjnym.

Naprawa została przeprowadzona w dniach 2 i 4 stycznia 2019 roku przez P. P.. Podczas naprawy w dniu 2 stycznia 2019 r. P. P. wyczyścił układ AdBlue oraz przeprowadził badanie stężenia czynnika AdBlue za pomocą refraktometru (oryginalnego sprzętu serwisowego (...)), które wykazało, że stężenie płynu odbiega od normy (wyniosło 33,5%, przy normie 32,5%), nadto dokonał badania płynu za pomocą papierka lakmusowego. Jednocześnie rozebrał zbiornik AdBlue, który był zanieczyszczony białą, tłustą mazią. W dniu 4 stycznia 2019 r. wymieniono filtr i ponownie wyczyszczono cały układ AdBlue. Podczas powyższych czynności w hali garażowej był obecny operator koparko-ładowarki – W. R..

Pracownik powoda – P. J. poinformował pozwanego, że naprawa nie będzie uznana w ramach gwarancji i będzie odpłatna. Tożsama informacja została przekazana D. P. przez P. P..

(dowód: wydruk wiadomości e-mail z dnia 28 grudnia 2018 r., k. 20v; protokół naprawy nr (...)/2018/12/11, k. 28-30; wydanie zewnętrzne nr WZ-KIP/2019/01/2, k. 31; zeznania świadka P. J., k. 114-115; dokumentacja fotograficzna, k. 32-49; zeznania świadka P. P., k. 115-117; zeznania świadka W. R., k. 161-166v)

W okresie od 5 stycznia 2019 r. do 10 marca 2019 r. koparko-ładowarka (...) 4CX pracowała przez 325,1 godzin, zużywając 1.874,4 litrów paliwa.

(dowód: raport wyników ekonomicznych maszyny, k. 59-60)

W dniu 8 stycznia 2019 r. (...) Sp. z o.o. w T. wystawił na rzecz (...) S.A. w W. fakturę VAT nr (S)FS-KI/2019/01/14 na kwotę 2.696,50 zł brutto z terminem płatności w dniu 22 stycznia 2019 r. Na powyższą kwotę składały się należności z tytułu dojazdu (209,30 zł netto), uniwersalnego środka czyszczącego (34,36 zł netto), filtra AdBlue (333,01 zł netto) oraz kosztów usługi (1.837,50 zł netto).

Powyższa faktura została doręczona (...) S.A. w W. w dniu 25 lutego 2019 roku.

(dowód: faktura VAT, k. 25; potwierdzenie nadania przesyłki, k. 25v-26; wydruk śledzenia przesyłki, k. 27-27v)

Pismem z dnia 28 grudnia 2018 r. (...) S.A. wezwał powoda do usunięcia wady maszyny bądź jej wymiany na nową, powołując się na wadę fabryczną. W odpowiedzi powód wyjaśnił, że zgłoszone roszczenia w ramach rękojmi są nieuzasadnione, ponieważ powtarzająca się awaria jest spowodowana używaniem płynu eksploatacyjnego o niewłaściwej jakości.

W piśmie z dnia 24 stycznia 2019 r. pozwany podtrzymał swoje roszczenia, na co powód wyjaśnił, dlaczego maszyna zaczęła pracować w trybie awaryjnym. W piśmie z dnia 1 marca 2019 roku pozwany podtrzymał swoje stanowisko, podobnie jak powód w piśmie z dnia 12 marca 2019 r. Pismem z dnia 25 marca 2019 r. pozwany ponownie wezwał powoda do usunięcia wady bądź wymiany maszyny na nową.

(dowód: wezwanie do usunięcia wady z dnia 28 grudnia 2018 r., k. 50-50v; pismo powoda z dnia 15 stycznia 2019 r., k. 51-52; pismo pozwanego z dnia 24 stycznia 2019 r., k. 53-53v; pismo powoda z dnia 14 lutego 2019 r., k. 54-55v; pismo pozwanego z dnia 1 marca 2019 r., k. 56-56v; pismo powoda z dnia 12 marca 2019 r., k. 57-57v; wezwanie do usunięcia usterki/wady z dnia 25 marca 2019 r., k. 58)

W dniu 27 marca 2019 r. P. P., po zgłoszeniu awarii przez pozwanego, dokonał wymiany głowicy AdBlue w maszynie (...) 4CX oraz wgrał nowe oprogramowanie. Naprawa odbyła się w ramach udzielonej gwarancji. Po wymianie głowicy maszyna pracowała bezawaryjnie.

(dowód: protokół naprawy nr (...)/2019/03/13, k. 97-97v; zeznania świadka D. P., k. 112-114; zeznania świadka P. J., k. 114-115; zeznania świadka P. P., k. 115-117; zeznania Ł. M., k. 183-184; zeznania świadka W. R., k. 161-166v)

Wobec braku płatności należności wynikającej z faktury VAT z dnia 8 stycznia 2019 r., powód pismem z dnia 12 kwietnia 2019 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 2.969,50 zł.

(dowód: pismo powoda z dnia 12 kwietnia 2019 r., k. 61-61v)

Przyczyną awarii koparko-ładowarki (...) 4CX w grudniu 2018 roku było zastosowanie niewłaściwego płynu AdBlue, skutkującego powstaniem zanieczyszczeń w układzie selektywnej redukcji katalitycznej (...).

(dowód: opinia biegłego sądowego M. P., k. 188-199; wyjaśnienia biegłego złożone na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2021 r., k. 230-230v)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony postępowania oraz opinię biegłego sądowego M. P., jak również w oparciu o dowód z zeznań świadków P. J. i P. P. oraz częściowo D. P. i W. R., nadto częściowo w oparciu o dowód z przesłuchania Prezesa Zarządu pozwanego Ł. M..

Sąd za wiarygodne uznał dokumenty przedłożone przez strony, bowiem nie budziły wątpliwości co do swojej prawdziwości, a strony nie kwestionowały ich autentyczności.

W ocenie Sądu zeznania świadków P. J. i P. P. pozostawały wiarygodne, bowiem były szczegółowe, spójne i logiczne, nie zaprzeczały sobie i wzajemnie się uzupełniały, nadto korespondowały z materiałem dowodowym w postaci dokumentów.

Sąd co dał wiarę zeznaniom świadka D. P. w części, w jakiej potwierdził okoliczność awarii koparko-ładowarki i jej naprawę przez pracownika strony powodowej.

Sąd za niewiarygodne uznał zeznania świadka w części, w jakiej wskazał, że nie otrzymał informacji o odpłatności naprawy, bowiem przeciwne wnioski wypływają ze zbieżnych zeznań świadków P. J. i P. P. . Należy nadto podkreślić, iż świadek zeznał, że nie był obecny przy naprawie maszyny i nie wiem na czym ona polegała.

Z tych względów Sąd uznał również za niewiarygodne zeznania prezesa zarządu pozwanej spółki (...) w zakresie, w jakim prezes zarządu wskazał, że spółka nie była informowana o braku możliwości naprawy gwarancyjnej.

Sąd za częściowo wiarygodne uznał zeznania świadka W. R., który jako operator przedmiotowej koparki przedstawił okoliczności dotyczące awarii maszyny oraz przebiegu jej naprawy. Świadek zeznał, iż w okresie od stycznia do marca 2019 r. maszyna nie pracowała, co pozostaje w sprzeczności z raportem wyników ekonomicznych maszyny. W tym zakresie Sąd uznał zeznania świadka za niewiarygodne.

Sporządzoną w niniejszej sprawie opinię biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej, maszynowej, rolniczej i jachtowej M. P. Sąd uznał za rzetelną i fachową. Należy wskazać, iż strona pozwana wniosła o przesłuchanie biegłego celem odniesienia się do przedstawionych zastrzeżeń. Biegły na rozprawie podtrzymał opinię pisemną w całości oraz szczegółowo ustosunkował się do zarzutów strony pozwanej. W ocenie Sądu wnioski wypływające z opinii biegłego były miarodajne dla ustalenia przyczyny awarii koparko-ładowarki.

Ustalając stan faktyczny, Sąd miał na uwadze, iż bezspornie pozwany (...) S.A. w W. w lipcu 2018 roku zakupił od powoda (...) Sp. z o.o. w T. koparko-ładowarkę (...) 4CX o numerze seryjnym (...), na którą udzielono 12-miesięcznej gwarancji. Ponadto poza sporem pozostawało, że pozwany w grudniu zgłaszał powodowi awarie maszyny, które były usuwane przez pracownika strony powodowej P. P.. Kwestię sporną stanowił natomiast obowiązek zapłaty przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 2.969,50 zł tytułem kosztów naprawy maszyny przeprowadzonej w dniach 2 i 4 stycznia 2019 r., polegającej na czyszczeniu i wymianie filtra AdBlue. Powód wskazywał, iż pozwany jest zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia za przeprowadzoną naprawę, bowiem powstałe uszkodzenia, jako wynikające z niewłaściwego użytkowania maszyny, nie były objęte udzieloną gwarancją. Pozwany z kolei podnosił, że usługa wykonana przez powoda była nieodpłatną naprawą gwarancyjną, a awaria systemu AdBlue nie była spowodowana stosowaniem niewłaściwego czynnika.

Po analizie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd doszedł do przekonania, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Strona powodowa zaoferowała bowiem spójny materiał dowodowy w postaci dokumentów, zeznań świadków oraz opinii biegłego sądowego, który w dostateczny sposób uzasadniał roszczenie o zapłatę kwoty 2.969,50 zł tytułem wynagrodzenia za naprawę koparko-ładowarki. Z kolei strona pozwana, mimo przedłożonego materiału dowodowego, nie zdołała podważyć żądań powoda i nie wykazała, że przedmiotowa naprawa miała charakter naprawy gwarancyjnej, tj. nieodpłatnej. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż strona pozwana bezsprzecznie w lipcu 2018 roku kupiła od powoda koparko-ładowarkę (...) 4CX, na którą sprzedawca udzielił 12-miesięcznej gwarancji. Do grudnia 2018 roku maszyna działała sprawnie, a pozwany nie zgłaszał żadnych awarii. Pierwsze awarie miały miejsce w grudniu 2018 r. i zostały zgłoszone stronie powodowej. Polegały one na zapalaniu się czerwonych kontrolek w maszynie, co wskazywało na pojawienie się błędu. W konsekwencji koparko-ładowarka przełączała się w tryb pracy awaryjnej i na biegi jałowe, tracąc moc. Po zgłoszeniu awarii serwisant powoda – P. P. – w dniach 20 i 24 grudnia 2018 r. dokonał podłączenia komputera diagnostycznego i skasował błędy, nadto wymienił przekaźnik. Powyższe czynności zostały dokonane nieodpłatnie, w ramach udzielonej gwarancji. Następnie w dniu 28 grudnia 2018 r. D. P., kierownik floty samochodowej pozwanego, zgłosił konieczność usunięcia awarii maszyny, która po raz kolejny pracowała w trybie awaryjnym. W dniach 2 i 4 stycznia 2019 roku P. P. dokonał pomiaru stężenia czynnika AdBlue, które odbiegało od normy. Ponadto wymienił filtr AdBlue oraz przeczyścił zbiornik. Należy tutaj wskazać, iż jak wynika ze zgodnych zeznań świadków P. P. i P. J. informowali oni stronę pozwaną, iż przeprowadzona naprawa będzie odpłatna, bowiem nie mieści się w ramach gwarancji. W związku z powyższym powód w dniu 8 stycznia 2019 r. wystawił fakturę VAT na kwotę 2.969,50 zł tytułem kosztów naprawy koparko-ładowarki. Warto przy tym zwrócić uwagę, iż zgodnie ze szczegółowymi warunkami gwarancji gwarant (powód) zobowiązał się naprawić lub wymienić uszkodzoną część, o ile uszkodzenie nastąpiło z powodów błędów konstrukcyjnych lub wad materiałowych. Ponadto, w myśl pkt 9, gwarancja nie obejmowała uszkodzeń wynikających z niewłaściwego użytkowania, konserwacji (lub jej braku). Powód podnosił, iż naprawa przeprowadzona w dniach 2 i 4 stycznia 2019 r. nie mieściła się w zakresie gwarancji, bowiem przyczyną awarii maszyny było stosowanie niewłaściwego płynu AdBlue, posiadającego zanieczyszczenia oraz niewłaściwe parametry. W ocenie Sądu powód właściwie zakwalifikował naprawę jako odpłatną, co zostało również potwierdzone przez biegłego sądowego w sporządzonej opinii. Biegły wskazał bowiem, że przyczyną awarii koparko-ładowarki (...) w grudniu 2018 roku było zastosowanie niewłaściwego płynu AdBlue. Skutkowało to powstaniem zanieczyszczeń w układzie selektywnej redukcji katalitycznej (...). W ocenie biegłego zabrudzenia uwidocznione w zbiorniku AdBlue (k. 36) były stałymi zanieczyszczeniami występującymi w płynie AdBlue, nie zaś efektem krystalizacji. Tym samym, skoro uszkodzenia maszyny spowodowane były stosowaniem niewłaściwego płynu AdBlue (niewłaściwa konserwacja maszyny), to zgodnie z warunkami udzielonej gwarancji naprawa z dnia 2 i 4 stycznia 2019 r. nie mieściła się w jej ramach. Powód zatem zasadnie obciążył pozwanego kosztami naprawy, na którą złożyły się koszty zakupu filtra AdBlue, dojazdu, środka czyszczącego oraz wartość wykonanej usługi. Powód wykazał nadto, że w maszynie nie występowała jakakolwiek wada o charakterze materiałowym, czy jakościowym, zaś przyczyną powtarzania się tej samej usterki była nieprawidłowa eksploatacja koparko-ładowarki. Należy dodać, iż w ocenie pozwanego awaria systemu AdBlue nie była spowodowana stosowaniem niewłaściwego czynnika, czy też niewłaściwą eksploatacją maszyny, bowiem koparko-ładowarka zaczęła działać sprawnie dopiero w marcu 2019 roku po wymianie głowicy oraz wgrania nowego oprogramowania. Warto jednak podkreślić, iż jak wynika z przedłożonego raportu wyników ekonomicznych maszyny, w okresie od 5 stycznia 2019 r. (wyczyszczenia i wymiany filtra AdBlue) do 10 marca 2019 r. koparko-ładowarka (...) przepracowała 325,1 godziny i zużyła 1.847,4 litrów paliwa. W świetle powyższego nie sposób było uznać, iż w okresie do wymiany głowicy maszyna pozostawała niesprawna, a naprawa w styczniu 2019 r. nie usunęła awarii.

Na podstawie wszystkich okoliczności sprawy Sąd uznał, że zawarta przez strony umowa nosi cechy umowy o dzieło. Umowa o dzieło należy do grupy umów o świadczenie usług. W ujęciu kodeksu cywilnego umowa o dzieło jest umową, przez którą przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, zamawiający zaś zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia (art. 627 k.c.). Umowa o dzieło kreuje zobowiązanie rezultatu. Strony umowy o dzieło zmierzają do osiągnięcia oznaczonego i konkretnego skutku, jakim jest wykonanie dzieła. Zobowiązanie do wykonania oznaczonego dzieła stanowi element charakterystyczny umowy o dzieło, pozwalający odróżnić ją od innych umów zaliczanych w ramach typologii kodeksowej do kategorii świadczenia usług. W typowej postaci wykonanie dzieła polega na uzyskaniu rezultatu materialnego polegającego na wytworzeniu rzeczy nowej, dokonaniu zmian w istniejącej już rzeczy, w tym na naprawie, przerobieniu (ulepszeniu lub przystosowaniu do innego przeznaczenia) względnie rozbudowie (połączeniu z innymi rzeczami, dodaniu części składowych lub przynależności) – P. D., Kodeks cywilny. Komentarz. Tom IV. zobowiązania. Część szczegółowa, pod red. J. G., (...), 2017. Rezultatem umowy o dzieło między stronami miało być usunięcie awarii koparko-ładowarki. Ustalenie tak pojętego rezultatu możliwe było w oparciu o nadesłanie mailowo zgłoszenia usunięcia awarii (k. 20v). Skoro pozwany oczekiwał rezultatu w postaci naprawienia maszyny i podtrzymywał swoje zgłoszenie (mimo świadomości istnienia ryzyka polegającego na wyłączenia ochrony gwarancyjnej), należało uznać, iż doszło do zawarcia umowy i zlecenia wykonania odpłatnej usługi naprawy. Pozwany podnosił jednak, że nie został poinformowany przez stronę powodową, że naprawa nie będzie miała charakteru naprawy gwarancyjnej. Jednakże ze zgodnych zeznań świadków P. J. i P. P. wynika, że informowali oni pozwanego o konieczności zapłaty za przeprowadzoną naprawę. Pozwany jednocześnie wskazywał, że zwykle przed odpłatną naprawą otrzymywał od powoda kalkulację kosztów naprawy, którą przed przystąpieniem do naprawy pozwany musiał zaakceptować. Jednakże na gruncie niniejszej sprawy P. P. zeznał, iż założeniem było wykonanie w styczniu 2019 r. naprawy gwarancyjnej, bowiem maszyna znajdowała się jeszcze na gwarancji, przy czym po rozebraniu urządzenia okazało się, że przyczyna awarii uniemożliwia zaliczenie naprawy do naprawy nieodpłatnej. Świadek wskazywał również, że zdjęcia maszyny zostały przesłane do działu gwarancji, który stwierdził, że naprawa będzie odpłatna. Tym samym nie sposób obarczać pracowników powoda odpowiedzialnością za brak przesłania kosztorysu naprawy przez jej wykonaniem, skoro na tym etapie nie mieli jeszcze wiedzy, że źródłem awarii będzie przyczyna wyłączająca uznanie gwarancji. Pozwany, znając warunki udzielonej gwarancji już przy zakupie maszyny (w tym przypadki wyłączenia gwarancji), nie może usprawiedliwiać się okolicznością, że nie godził się na naprawy nieobjęte gwarancją oraz nie zaakceptował wysokości kosztów naprawy.

Mając powyższe na względzie Sąd, na mocy art. 627 k.c. zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. kwotę 2.969,50 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty – jak w pkt I. sentencji wyroku.

O odsetkach orzeczono w myśl art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W niniejszej sprawie termin płatności kwoty dochodzonej pozwem został określony w fakturze VAT na dzień 22 stycznia 2019 r., zatem zasadne jest żądanie odsetek od dnia następnego po upływie terminu płatności, tj. od dnia 23 stycznia 2019 r.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W przedmiotowej sprawie stroną przegrywającą sprawę w całości był pozwany i to on winien zwrócić powodowi poniesione koszty procesu. Na koszty poniesione przez powoda w łącznej kwocie 2.462,50 zł składają się: koszty zastępstwa procesowego w wysokości 900 zł (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych /t. jeden. Dz.U. z 2018 r., poz. 265/) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa, opłata od pozwu w kwocie 100 zł, koszty stawiennictwa świadka w kwocie 400 zł oraz wynagrodzenie biegłego za sporządzenie opinii oraz udział w rozprawie w łącznej kwocie 1.045,50 zł.