Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 2671/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2023 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2023 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy A. R. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 9 listopada 2022r. znak (...)

1/ zmienia zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 9 listopada 2022r. w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej A. R. (1) prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 26 sierpnia 2022r. do 25 sierpnia 2024r.

2/ stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VI U 2671/22

Uzasadnienie do pkt 2 wyroku z dnia 28 marca 2023 r.

W punkcie 2 wyroku z dnia 28 marca 2023 r. Sąd Okręgowy zgodnie z treścią przepisu art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem sądu, biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy zaistniały podstawy do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego. Konkluzje komisji lekarskiej ZUS , a wcześniej lekarza orzecznika ZUS , dotyczące stanu zdrowia ubezpieczonej A. R. (2) i przekładania się tegoż stanu zdrowia na jej zdolność do pracy okazały się całkowicie wadliwe. Biegli sądowi dochodząc do zupełnie odmiennych wniosków i stwierdzając , że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy wskazali wprawdzie, że dysponowali nowym dowodem w postaci karty wypisowej z leczenia operacyjnego , ale wyraźnie zaznaczyli, iż w ich opinii decydująca była dynamika schorzeń, a nie nowy dowód w sprawie. Z powyższego wprost wynika wniosek, iż również bez przedmiotowej nowej dokumentacji medycznej ich konkluzje ( odmienne od stanowiska organu rentowego ) byłyby identyczne.. Ustalenie częściowej niezdolności ubezpieczonej do pracy było zatem możliwe już na etapie postępowania przed organem rentowym w oparciu o materiał dowodowy , którym pozwany dysponował. W ocenie sądu samo pojawienie się dodatkowej dokumentacji medycznej, która stanowi jedynie potwierdzenie stwierdzanej przez biegłych ( w oparciu o pozostały , zebrany wczesnej i dostępny pozwanemu materiał dowodowy ) częściowej niezdolności do pracy nie może uwalniać organu rentowego od odpowiedzialności za wadliwe orzeczenia jego lekarzy orzeczników.

Sędzia Maciej Flinik