Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 469/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Mariusz Górski

Protokolant :

Agnieszka Kaczmarek

po rozpoznaniu dnia 24 lipca 2014 roku

sprawy M. S. c. .J. i L. z domu B., ur. (...) w D.

obwinionej z art. 98 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinioną

od wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

z dnia 19 maja 2014 roku, sygnatura akt II W 652/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

Sygn. akt IV Ka 469/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem M. S. uznana został za winną, że:

w dniu 28 listopada 2013 roku o godzinie 10:50 w D.na ul. (...)na parkingu przy sklepie (...)kierując pojazdem marki F. (...)o numerze rejestracyjnym (...)podczas manewru cofania nie zachowała należytych środków ostrożności i uderzyła w pojazd marki R. (...)o numerze rejestracyjnym (...)czym spowodowała zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym kierującemu W. K.i pasażerce T. K.,

tj. za winną popełnienia czynu z art. 98 kw i za to, na mocy powołanego przepisu wymierzono obwinionej kary 100 zł grzywny.

Wyrok powyższy zaskarżyła obwiniona, a z treści jej osobistej apelacji wynika zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, przejawiający się w uznaniu, iż zgromadzone dowody przemawiają za sprawstwem obwinionej, podczas gdy należyta ocena faktów winna prowadzić do wniosku przeciwnego.

W tej sytuacji apelująca wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie jej od zarzutu popełnienia omawianego wykroczenia.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja w części zasługuje na uwzględnienie.

Zgromadzone dotychczas dowody zdają się potwierdzać sprawstwo oraz zawinienie M. S.odnośnie przypisanego jej czynu. Wskazują na to w szczególności zbieżne zeznania W. K.i jego żony T. K..

Naprzeciw tym dowodom stoją wyjaśnienia obwinionej, która zaprzeczyła by miała być sprawcą jakiejkolwiek kolizji 28.11.2013 r., dodała przy tym ( por. k-13 ), że w jej samochodzie nie było jakichkolwiek uszkodzeń, a w szczególności nie stwierdził ich dokonujący czynności sprawdzających policjant ( por. k-22 ).

W tej sytuacji powinnością Sądu I instancji było sprawdzenie linii obrony obwinionej poprzez dopuszczenie dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy samochodowego na okoliczność, czy możliwym jest by M. S. powodując istotne uszkodzenia u R. (...) jednocześnie nie doprowadziła do zaistnienia jakichkolwiek szkód w swoim F. (...).

Zważywszy na powyższe – zdecydowano jak w wyroku.

Jedynie na marginesie wypada zauważyć, iż zasadny wniosek obwinionej w przedmiocie dowodu z monitoringu działającego przy sklepie (...) wydaje się jednak spóźniony, bowiem mało prawdopodobnym jest by płyty z nagraniami były przechowywane przez kilkanaście miesięcy. Kwestię tę należy jednak wyjaśnić.