Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 22 września 2006 r.
III SW 24/06
Postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie wezwania
do usunięcia wad zaświadczenia o utworzeniu komitetu wyborczego (art. 64h
ust. 2 i 3 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad
powiatów i sejmików województw, jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 159, poz.
1547 ze zm.) nie podlega zaskarżeniu do Sądu Najwyższego.
Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Sędziowie
SN: Krystyna Bednarczyk, Józef Iwulski, Jerzy Kwaśniewski, Zbigniew Myszka,
Herbert Szurgacz, Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 wrześ-
nia 2006 r. sprawy ze skargi Komitetu Wyborczego Samoobrona Narodu Polskiego
na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej w przedmiocie odmowy przyjęcia zawia-
domienia o utworzeniu Komitetu Wyborczego Samoobrona Narodu Polskiego,
o d r z u c i ł skargę.
U z a s a d ni e n i e
Komitet Wyborczy Samoobrony Narodu Polskiego, w którego imieniu działali
przewodniczący i pełnomocnik, 20 września 2006 r. wniósł do Sądu Najwyższego
skargę (datowaną 19 września 2006 r.) „na postanowienie PKW o odmowie przyjęcia
zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego Samoobrony Narodu Polskiego”.
Ze skargi oraz ze złożonej wraz z nią kopii uchwały Państwowej Komisji Wyborczej z
dnia 18 września 2006 r. wynika, że przedmiotem zaskarżonej uchwały jest wezwa-
nie pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego pod nazwą Komitet Wyborczy
Samoobrona Narodu Polskiego do usunięcia wady zawiadomienia o utworzeniu ko-
mitetu wyborczego polegającej na niedołączeniu do zawiadomienia zgody organu
statutowego innej partii politycznej albowiem część nazwy partii Samoobrona Narodu
Polskiego nie odróżnia się wyraźnie od części nazwy utożsamianej z partią Samo-
2
obrona Rzeczypospolitej Polskiej, która pierwsza uzyskała wpis do ewidencji partii
politycznych.
Państwowa Komisja Wyborcza wniosła o odrzucenie skargi i podała, że od-
mowa przyjęcia zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego nastąpiła dopiero
uchwałą z dnia 21 września 2006 r.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Zgodnie z art. 64h ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza
do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr
159, poz. 1547 ze zm.) , jeżeli zawiadomienie o utworzeniu komitetu wyborczego ma
wady, Państwowa Komisja Wyborcza w terminie 3 dni od dnia doręczenia zawiado-
mienia, wzywa pełnomocnika wyborczego komitetu wyborczego do ich usunięcia w
terminie 3 dni. W przypadku nieusunięcia wad w terminie Państwowa Komisja Wy-
borcza odmawia przyjęcia zawiadomienia. Natomiast w myśl następnego ustępu
tego artykułu (art. 64h ust.3) pełnomocnikowi wyborczemu służy prawo wniesienia
skargi do Sądu Najwyższego na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej o
odmowie przyjęcia zawiadomienia.
Z przepisów tych jednoznacznie wynika, że zaskarżalne jest tylko postanowie-
nie (wydane w formie uchwały), którego przedmiotem jest odmowa przyjęcia zawia-
domienia. Nie podlega zaskarżeniu w drodze skargi postanowienie w sprawie we-
zwania do usunięcia wad zawiadomienia. Rozpoznaniu podlegają tylko środki
prawne przewidziane prawem i w przypadkach (w odniesieniu) aktów w prawie wy-
mienionych. Nie można też przyjąć, że dopuszczalna jest skarga wniesiona przed
wydaniem skarżonego postanowienia, niejako antycypująca je.
Z tych względów skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu.
========================================