IV KZ 72/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-12-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 72/12
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie z wniosku M. C.
o zadośćuczynienie z tytułu niewątpliwie niesłusznego zatrzymania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 grudnia 2012 r.,
zażalenia wnioskodawcy,
na zarządzenie zastępcy Przewodniczącego Wydziału II Karnego Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 października 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 6 czerwca 2012 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 17 października 2012, zastępca Przewodniczącego
Wydziału II Karnego Sądu Apelacyjnego, na podstawie art. 530 § 2 k.p.k., odmówił
przyjęcia kasacji, sporządzonej osobiście przez M. C. i złożonej w dniu 12 czerwca
2012 r., od wyroku tegoż sądu z dnia 6 czerwca 2012 r., gdyż wnioskodawca
wezwany na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. do usunięcia jej braków formalnych nie
uczynił tego.
Zarządzenie to zaskarżył wnioskodawca osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.
Z treści art. 526 § 2 k.p.k. jednoznacznie wynika, że jeżeli kasacja nie
pochodzi od prokuratora, Prokuratora Generalnego albo Rzecznika Praw
2
Obywatelskich, powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę lub
pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym.
Z akt sprawy wynika, że wnioskodawca wniósł w dniu 12 czerwca 2012 r.
kasację sporządzoną osobiście, a następnie korzystał z pomocy pełnomocnika z
urzędu, wyznaczonego na jego wniosek. Pełnomocnik ten po analizie sprawy,
zgodnie z art. 84 § 3 k.p.k., poinformował sąd, że nie stwierdził podstaw do
wniesienia kasacji składając do akt opinię (k. 132-134). W takiej sytuacji
wnioskodawca został pouczony o możliwości ustanowienia pełnomocnika z wyboru
i złożenia kasacji w terminie 30 dni od doręczenia mu opinii pełnomocnika z urzędu
oraz poinformowany, że nie jest możliwe wyznaczenie innego pełnomocnika z
urzędu (k. 135). Pismo to wnioskodawca otrzymał w dniu 20 sierpnia 2012 r. (k. 137).
Następnie zarządzeniem z dnia 28 września 2012 r., które doręczono M. C. w dniu
8 października 2012 r., wezwano go do uzupełnienia braku formalnego kasacji
złożonej osobiście przez wnioskodawcę w dniu 12 czerwca 2012 r. poprzez
sporządzenie i podpisanie kasacji przez adwokata lub radcę prawnego. W związku
z tym, że wnioskodawca nie usunął wskazanego braku formalnego, trafnie na
podstawie art. 530 § 2 k.p.k. odmówiono zarządzeniem z dnia 17 października
2012 r. przyjęcia kasacji sporządzonej przez M. C. , gdyż nie odpowiadała ona
warunkom formalnym.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie z wniosku M. C.
o zadośćuczynienie z tytułu niewątpliwie niesłusznego zatrzymania,
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 grudnia 2012 r.,
zażalenia wnioskodawcy,
na zarządzenie zastępcy Przewodniczącego Wydziału II Karnego Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 października 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 6 czerwca 2012 r.,
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 17 października 2012, zastępca Przewodniczącego
Wydziału II Karnego Sądu Apelacyjnego, na podstawie art. 530 § 2 k.p.k., odmówił
przyjęcia kasacji, sporządzonej osobiście przez M. C. i złożonej w dniu 12 czerwca
2012 r., od wyroku tegoż sądu z dnia 6 czerwca 2012 r., gdyż wnioskodawca
wezwany na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. do usunięcia jej braków formalnych nie
uczynił tego.
Zarządzenie to zaskarżył wnioskodawca osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.
Z treści art. 526 § 2 k.p.k. jednoznacznie wynika, że jeżeli kasacja nie
pochodzi od prokuratora, Prokuratora Generalnego albo Rzecznika Praw
2
Obywatelskich, powinna być sporządzona i podpisana przez obrońcę lub
pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym.
Z akt sprawy wynika, że wnioskodawca wniósł w dniu 12 czerwca 2012 r.
kasację sporządzoną osobiście, a następnie korzystał z pomocy pełnomocnika z
urzędu, wyznaczonego na jego wniosek. Pełnomocnik ten po analizie sprawy,
zgodnie z art. 84 § 3 k.p.k., poinformował sąd, że nie stwierdził podstaw do
wniesienia kasacji składając do akt opinię (k. 132-134). W takiej sytuacji
wnioskodawca został pouczony o możliwości ustanowienia pełnomocnika z wyboru
i złożenia kasacji w terminie 30 dni od doręczenia mu opinii pełnomocnika z urzędu
oraz poinformowany, że nie jest możliwe wyznaczenie innego pełnomocnika z
urzędu (k. 135). Pismo to wnioskodawca otrzymał w dniu 20 sierpnia 2012 r. (k. 137).
Następnie zarządzeniem z dnia 28 września 2012 r., które doręczono M. C. w dniu
8 października 2012 r., wezwano go do uzupełnienia braku formalnego kasacji
złożonej osobiście przez wnioskodawcę w dniu 12 czerwca 2012 r. poprzez
sporządzenie i podpisanie kasacji przez adwokata lub radcę prawnego. W związku
z tym, że wnioskodawca nie usunął wskazanego braku formalnego, trafnie na
podstawie art. 530 § 2 k.p.k. odmówiono zarządzeniem z dnia 17 października
2012 r. przyjęcia kasacji sporządzonej przez M. C. , gdyż nie odpowiadała ona
warunkom formalnym.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.