Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: WK 11/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Bogdan Rychlicki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marek Pietruszyński
SSN Jerzy Steckiewicz
Protokolant Marcin Szlaga
przy udziale prokuratora Naczelnej Prokuratury Wojskowej płk. Jana Żaka
w sprawie plut. pchor. G. C., wobec którego warunkowo umorzono postępowanie
karne o przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k. na okres próby roku
oraz orzeczono świadczenie pieniężne w kwocie 1000 zł (tysiąc złotych) na rzecz
Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, jak również
zwrócono się do Komendanta Wojskowej Akademii Technicznej w … o
wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, po
rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na rozprawie w dniu 3 stycznia 2013 r., kasacji
wniesionej przez Zastępcę Prokuratora Generalnego Naczelnego Prokuratora
Wojskowego na korzyść od wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego z dnia 17
maja 2012 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do
ponownego rozpoznania Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu
w W.,
2
2. zasądza od Skarbu
Państwa na rzecz adw. B. P. K.A. w W. kwotę 738 zł
(siedemset trzydzieści osiem złotych) ,w tym 23 % podatku VAT
tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w
postępowaniu przed Sądem Najwyższym.
UZASADNIENIE
Wojskowy Sąd Garnizonowy po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 17 maja
2012 r. wniosku prokuratora Wojskowej Prokuratury Garnizonowej o warunkowe
umorzenie postępowania karnego wobec plut. pchor. G. C. wyrokiem wydanym w
tym dniu na podstawie art. 66 § 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie wobec
plut. pchor. G. C. o przestępstwo określone w art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 272 k.k., a
polegające na tym, że „w dniu 17 stycznia 2012 r. ok godz. 15. 00, w czasie zajęć
programowych z wychowania fizycznego odbywających się na terenie sali
sportowej Wojskowej Akademii Technicznej, usiłował wyłudzić poświadczenie
nieprawdy w dokumencie w postaci karty zaliczeń polegające na wystawieniu w
nim pozytywnej oceny z zaliczenia sekwencji ćwiczeń programowych na drążku
poprzez podstępne wprowadzenie w błąd wykładowcy Wojskowej Akademii –
uprawnionego do jej wystawienia, w ten sposób, że przystąpił do zaliczenia
wymienionego ćwiczenia, a po jego wykonaniu przestawił się jako pchor. P.
usiłując w ten sposób uzyskać pozytywną ocenę
z zaliczenia ćwiczenia dla ww. podchorążego, zamierzonego celu jednak nie
osiągnął”.
Na podstawie art. 67 § 1 k.k. wyznaczył oskarżonemu okres próby roku.
Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 7 k.k. orzekł świadczenie
pieniężne w kwocie 1000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz
Pomocy Postpenitencjarnej. Na podstawie art. 333 § 1 k.k. zwrócił się do
Komendanta Wojskowej Akademii Technicznej o wymierzenie oskarżonemu kary
przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się z dniem 24
maja 2012 r.
3
Od tego wyroku kasację na korzyść skazanego na podstawie art. 521 § 1
k.p.k. w zw. z art. 657 § 1 k.p.k. i art. 672a k.p.k. oraz art. 425 § 2 k.p.k. w zw. z art.
518 k.p.k. wniósł Zastępca Prokuratora Generalnego Naczelny Prokurator
Wojskowy. Zaskarżając wyrok w całości na podstawie art. 523 § 1 i § 4 pkt 1 i 2
k.p.k. w zw. z art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. oraz art. 526 § 1 k.p.k. zarzucił: „uchybienie
w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej wymienione w art. 439 § 1 pkt 10
k.p.k. w zw. z art. 671 § 3 k.p.k. w zw. z art. 671 § 1 k.p.k. w zw. z art. 339 § 1 pkt 2
k.p.k., polegające na rozpoznaniu sprawy plut. pchor. G. C. przez sąd na
posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania wobec wyżej
wymienionego oskarżonego – bez udziału obrońcy, którego udział w tym
posiedzeniu był obligatoryjny, albowiem oskarżony pełnił służbę w charakterze
kandydata na żołnierza zawodowego”.
Skarżący na podstawie art. 537 § 1 i 2 k.p.k. wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu.
W uzasadnieniu kasacji podniesiono, że skazany jako plut. pchor. Wojskowej
Akademii Technicznej w chwili orzekania jak i obecnie również (uwaga SN),
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 ze zm.) oraz przepisami
ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej ( Dz. U. z 2012 r. poz. 461 ze zm.) był i jest osobą
pełniącą służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego (por. art. 671
§ 1 k.p.k.). Skarżący zauważa również, że skazanemu nie wyznaczono obrońcy z
urzędu i w toku posiedzenia obrońca nie uczestniczył. Z kolei przepis art. 671 § 3
k.p.k. jednoznacznie stanowi, że udział obrońcy w posiedzeniu sądu wojskowego
przeciwko osobie (w tym pełniącej służbę w charakterze kandydata na żołnierza
zawodowego) jest obowiązkowy również w wypadku skierowania sprawy przez
prezesa sądu na posiedzenie w kwestii warunkowego umorzenia postępowania
(art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k.).
Sąd Najwyższy po wysłuchaniu prokuratora Naczelnej Prokuratury
Wojskowej oraz obrońcy popierających kasację Zastępcy Prokuratora Generalnego
Naczelnego Prokuratora Wojskowego rozważył ,co następuje.
4
Kasacja okazała się zasadna, a zarzut w niej podniesiony należało uznać za
trafny. Poza sporem jest, że skazanemu, który odbywał studia w charakterze
kandydata na żołnierza zawodowego, w toku postępowania przed Sądem pierwszej
instancji nie wyznaczono obrońcy z urzędu do czego obligowały powołane wyżej
przepisy procedury karnej i w chwili wyrokowania skazany ten nie posiadał obrońcy,
który rzecz jasna nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był
obowiązkowy (posiedzenie sądu w kwestii warunkowego umorzenia postępowania).
W tej sytuacji zgodzić się należało ze skarżącym, że zaskarżony wyrok dotknięty
jest uchybieniem o którym mowa w art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. i w związku z tym, w
uwzględnieniu kasacji Zastępcy Prokuratora Generalnego Naczelnego Prokuratora
Wojskowego należało zaskarżony wyrok uchylić w całości i sprawę przekazać do
ponownego rozpoznania Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu na posiedzeniu z
udziałem wyznaczonego skazanemu obrońcy.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez obrońcę
ustanowionego z urzędu orzeczono na podstawie przepisów Rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.).
Z tych względów orzeczono jak na wstępie.