Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 31/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi Gminy C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 30 marca 2012 r., wydanego w sprawie z powództwa Spółdzielni
Rzemieślniczej w B.
przeciwko Gminie C.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 stycznia 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie.
Wyrokiem z dnia 22 listopada 2011 r. Sąd Rejonowy w B. zasądził od
pozwanej Gminy C. na rzecz powodowej Spółdzielni Rzemieślniczej w B. kwotę 40
000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 24 czerwca 2009 r. do dnia zapłaty oraz
kwotę 7 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Apelacja pozwanej od tego wyroku została przez Sąd Okręgowy w K.
oddalona wyrokiem z dnia 30 marca 2012 r.
Gmina C. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności wyroku Sądu
Okręgowego z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 424 5
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego wyroku z prawem powinna zawierać – obok oznaczenia wyroku,
od którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw i ich uzasadnienia,
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie wyroku,
którego skarga dotyczy, wykazania, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe oraz wniosku o stwierdzenie
niezgodności wyroku z prawem – także wskazanie przepisu prawa, z którym
zaskarżony wyrok jest niezgodny. Wszystkie te wymagania mają charakter
konstrukcyjny, w związku z czym skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
podlega odrzuceniu a limine (art. 424 8
§ 1 k.p.c.).
Przytoczenie podstaw skargi i ich uzasadnienia polega na wskazaniu
naruszeń prawa materialnego lub przepisów postępowania z równoczesnym
powołaniem przepisów prawa, które miały doznać naruszenia i wyjaśnieniu,
na czym zarzucane naruszenie polegało. Odrębnym wymaganiem jest wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny, ustawodawca bowiem
wyraźnie oddzielił podstawy skargi od przepisów prawa, z którymi wyrok jest
niezgodny (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2006 r.,
III CNP 1/06, nie publ., z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006,
3
nr 7-8, poz. 140, z dnia 28 lutego 2006 r., I CNP 12/06, nie publ., z dnia 2 marca
2006 r., IV CNP 16/06, nie publ. i z dnia 26 lipca 2006 r., IV CNP 68/06, nie publ.).
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w K. z dnia 30 marca 2012 r. skarżąca wskazała na naruszenie
art. 46 ust. 4a w związku z art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo
zamówień publicznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) i
wyjaśniła, na czym to naruszenie polegało. Nie wskazała natomiast przepisu prawa,
z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny.
Oznacza to, że skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 424 5
pkt 3
k.p.c. i z tej przyczyny ulega odrzuceniu, zgodnie z art. 424 8
§ 1 k.p.c.
es