Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 159/12
POSTANOWIENIE
Dnia 24 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
SSA Monika Koba
w sprawie z powództwa A. S.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej
z siedzibą w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 stycznia 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 lipca 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 lipca 2012 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację od
wyroku Sądu Okręgowego z dnia 27 stycznia 2012 r. Uznał, że wnoszący apelację
nie był uprawniony do zastępowania powoda w charakterze pełnomocnika.
Powód zaskarżył powyższe postanowienie w całości, wnosząc o jego
zmianę.
W uzasadnieniu wskazał, że sąd błędnie uznał, iż M. H. był osobą nieuprawnioną
do pełnienia funkcji pełnomocnika na podstawie art. 87 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 87 k.p.c. pełnomocnikiem może być adwokat lub
radca prawny, a w sprawach własności przemysłowej także rzecznik patentowy,
a ponadto osoba sprawująca zarząd majątkiem lub interesami strony oraz osoba
pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi
w zakres tego zlecenia, współuczestnik sporu, jak również rodzice, małżonek,
rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku
przysposobienia. M. H., jak twierdzi powód pozostaje z nim w stałym stosunku
zlecenia, które w jego opinii obejmuje także prowadzenie sprawy
o zadośćuczynienie - takie roszczenie zgłosił powód w niniejszej sprawie.
Występowanie w charakterze pełnomocnika osoby, pozostającej ze stroną
w stałym stosunku zlecenia, jest wyjątkiem od zasad reprezentacji stron
w postępowaniu cywilnym. W doktrynie i judykaturze podkreśla się, że określona
czynność takiej osoby musi zatem znajdować oparcie w treści umowy łączącej ją
ze stroną. Celem unormowania zawartego w art. 87 § 1 k.p.c. jest umożliwienie
wzięcia udziału w sprawie osobom, które ze względu na ich stosunek do stron
lub rodzaj sprawy, związany z wykonaniem zarządu majątkiem strony lub
pozostawanie w stałym stosunku zlecenia, są należycie zorientowane co do
przedmiotu sprawy.
3
Sąd Apelacyjny po powzięciu wątpliwości co do tego, czy M. H. jest osobą
uprawnioną do reprezentacji powoda wezwał go do wykazania istnienia podstaw
do udzielenia pełnomocnictwa w rozpoznawanej sprawie. Po dokonaniu analizy
złożonych dokumentów uznał, że przedmiot niniejszej sprawy nie mieści się w
zakresie spraw, o których mowa w umowie łączącej powoda z M. H. Pogląd ten jest
trafny i zasługuje na aprobatę. Treść umowy łączącej powoda z M. H.,
uprawniająca go do prowadzenia „wszelkich spraw prawnych jak i zarządzanie
majątkiem w zakresie dotyczącym spraw spadkowych po mojej matce K. i braciach
G. i Z. oraz wszelkich spraw roszczeniowych i finansowych z tego wynikających”
nie daje podstaw do stwierdzenia, że upoważniała ona M. H. do pełnienia funkcji
pełnomocnika powoda w sprawie z jego powództwa o zasądzenie
zadośćuczynienia.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.