II CZ 167/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 167/12
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSA Monika Koba
w sprawie z wniosku I. F.
przy uczestnictwie A. M.
o zniesienie współwłasności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 lutego 2013r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na orzeczenie o kosztach zawarte w pkt. II
postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 19 kwietnia 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i w tym zakresie przekazuje
sprawę Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i
orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
W sprawie o zniesienie współwłasności Sąd drugiej instancji oddalił apelację
uczestnika postępowania oraz zasądził od niego na rzecz wnioskodawcy kwotę
3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.
Uzasadnienie rozstrzygnięcia o kosztach zawiera wyłącznie powołanie się na art.
98 i 108 § 1 k.p.c.
Uczestnik postępowania zaskarżył zażaleniem powyższe orzeczenie
o kosztach postępowania w instancji odwoławczej w części ponad kwotę 1800 zł.
Wniósł o zmianę tego rozstrzygnięcia przez zasądzenie od niego na rzecz
wnioskodawcy kwoty 1800 zł w miejsce zasądzonej kwoty 3600 zł.
Żalący podniósł, że z mocy § 8 pkt 6 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie stawkę minimalną oblicza się na podstawie § 6 tego rozporządzenia od
wartości udziału współwłaściciela, a wartość udziału wnioskodawcy wynosi kwotę
120.500 zł. Ponieważ wnioskodawca w odpowiedzi na apelację domagał się
zasądzenia kosztów postępowania odwoławczego wg. norm przepisanych, to
uwzględniając wartość udziału wnioskodawcy należało zasądzić na jego rzecz
kwotę 1800 zł, przy braku podstaw do zasądzenia kwoty przekraczającej stawkę
minimalną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zwięzłe uzasadnienie orzeczenia o kosztach postępowania odwoławczego,
sprowadza się wyłącznie do wskazania dwóch przepisów k.p.c., tj. art. 98 i art. 108
§ 1 k.p.c., przy czym w odniesieniu do pierwszego z wymienionych artykułów nie
wskazano nawet na żaden z kilku paragrafów tej jednostki redakcyjnej ustawy.
Oba powołane przez Sąd przepisy k.p.c. regulują – pierwszy zasady zwrotu
kosztów procesu, a drugi zasady rozstrzygania o kosztach, które to przepisy
znajdują odpowiednie zastosowanie z mocy art. 13 § 2 k.p.c. także do
postępowania nieprocesowego w niniejszej sprawie. Żaden jednak z powołanych
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia przepisów k.p.c. nie jest podstawą
określenia wysokości zasądzanych kosztów postępowania odwoławczego.
Pominięcie przez Sąd drugiej instancji wskazania w uzasadnieniu orzeczenia
3
przepisów będących podstawą ustalenia wysokości zasądzanych kosztów
postępowania uniemożliwia Sądowi Najwyższemu dokonanie merytorycznej kontroli
prawidłowości zaskarżonego zażaleniem postanowienia co do wysokości
zasądzonej kwoty.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia na
podstawie art. 39815
§ 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i w zw.
z art. 13 § 2 k.p.c.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSA Monika Koba
w sprawie z wniosku I. F.
przy uczestnictwie A. M.
o zniesienie współwłasności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 lutego 2013r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na orzeczenie o kosztach zawarte w pkt. II
postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 19 kwietnia 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i w tym zakresie przekazuje
sprawę Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i
orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
W sprawie o zniesienie współwłasności Sąd drugiej instancji oddalił apelację
uczestnika postępowania oraz zasądził od niego na rzecz wnioskodawcy kwotę
3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.
Uzasadnienie rozstrzygnięcia o kosztach zawiera wyłącznie powołanie się na art.
98 i 108 § 1 k.p.c.
Uczestnik postępowania zaskarżył zażaleniem powyższe orzeczenie
o kosztach postępowania w instancji odwoławczej w części ponad kwotę 1800 zł.
Wniósł o zmianę tego rozstrzygnięcia przez zasądzenie od niego na rzecz
wnioskodawcy kwoty 1800 zł w miejsce zasądzonej kwoty 3600 zł.
Żalący podniósł, że z mocy § 8 pkt 6 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie stawkę minimalną oblicza się na podstawie § 6 tego rozporządzenia od
wartości udziału współwłaściciela, a wartość udziału wnioskodawcy wynosi kwotę
120.500 zł. Ponieważ wnioskodawca w odpowiedzi na apelację domagał się
zasądzenia kosztów postępowania odwoławczego wg. norm przepisanych, to
uwzględniając wartość udziału wnioskodawcy należało zasądzić na jego rzecz
kwotę 1800 zł, przy braku podstaw do zasądzenia kwoty przekraczającej stawkę
minimalną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zwięzłe uzasadnienie orzeczenia o kosztach postępowania odwoławczego,
sprowadza się wyłącznie do wskazania dwóch przepisów k.p.c., tj. art. 98 i art. 108
§ 1 k.p.c., przy czym w odniesieniu do pierwszego z wymienionych artykułów nie
wskazano nawet na żaden z kilku paragrafów tej jednostki redakcyjnej ustawy.
Oba powołane przez Sąd przepisy k.p.c. regulują – pierwszy zasady zwrotu
kosztów procesu, a drugi zasady rozstrzygania o kosztach, które to przepisy
znajdują odpowiednie zastosowanie z mocy art. 13 § 2 k.p.c. także do
postępowania nieprocesowego w niniejszej sprawie. Żaden jednak z powołanych
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia przepisów k.p.c. nie jest podstawą
określenia wysokości zasądzanych kosztów postępowania odwoławczego.
Pominięcie przez Sąd drugiej instancji wskazania w uzasadnieniu orzeczenia
3
przepisów będących podstawą ustalenia wysokości zasądzanych kosztów
postępowania uniemożliwia Sądowi Najwyższemu dokonanie merytorycznej kontroli
prawidłowości zaskarżonego zażaleniem postanowienia co do wysokości
zasądzonej kwoty.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia na
podstawie art. 39815
§ 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i w zw.
z art. 13 § 2 k.p.c.
db