Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 189/12
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. B.
przy uczestnictwie Z. S. i in. ,
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2013 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 2 października 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 25 maja 2012 r. oddalił apelację
wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 3 lutego 2012 r.
Wnioskodawczyni złożyła na postanowienie z dnia 25 maja 2012 r. skargę
kasacyjną. Zarządzeniem z dnia 22 sierpnia 2012 r. pełnomocnik wnioskodawczyni
został wezwany do uzupełnienia w terminie tygodniowym braków skargi przez
złożenie sześciu jej odpisów pod rygorem odrzucenia skargi.
Postanowieniem z dnia 2 października 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni ze względu na nieuzupełnienie jej braków
w terminie (art. 3986
§ 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.). W uzasadnieniu wyjaśnił, że
odpis zarządzenia doręczono pełnomocnikowi wnioskodawczyni w sposób
określony w art. 139 § 1 k.p.c., tj. przez złożenie przesyłki na poczcie i dwukrotne
awizowanie. Termin do odbioru przesyłki upłynął bezskutecznie w dniu 12 września
2012 r.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 2 października 2012 r.
wnioskodawczyni zakwestionowała zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej.
Podniosła, że doręczenie przesyłki zawierającej wezwanie do usunięcia braków
skargi kasacyjnej nie było prawidłowe. Pracownicy kancelarii prowadzonej przez
pełnomocnika wnioskodawczyni byli na urlopie, a on sam często przebywał poza
kancelarią ze względu na udział w rozprawach sądowych. Układ architektoniczny
budynku, w którym znajduje się kancelaria, sprawia, że jeżeli w kancelarii nikt nie
przebywa, pozostawienie awiza może nie być możliwe, skoro zaś nie pozostawiono
awiza, to pełnomocnik wnioskodawczyni nie mógł przesyłki odebrać.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Prawidłowe doręczenie przesyłki w sposób przewidziany w art. 139 § 1 k.p.c.
za pośrednictwem operatora pocztowego polega na złożeniu pisma w placówce
pocztowej operatora oraz umieszczeniu o tym zawiadomienia w drzwiach
mieszkania adresata lub w oddawczej skrzynce pocztowej ze wskazaniem gdzie
i kiedy pismo pozostawiono, a także pouczeniem, że należy je odebrać w terminie
siedmiu dni od dnia umieszczenia zawiadomienia; w przypadku bezskutecznego
upływu tego terminu, czynność zawiadomienia powinna być powtórzona. Jeżeli
wymagania określone w tym przepisie są spełnione, pismo należy uważać za
3
skutecznie doręczone, choć adresat faktycznie go nie otrzymał. Na przesyłce
adresowanej do pełnomocnika wnioskodawczyni, zawierającej wezwanie do
usunięcia braków skargi kasacyjnej, znajdują się adnotacje, z których wynika, że
w dniu 28 sierpnia 2012 r. podjęto próbę jej doręczenia w kancelarii adresata
i awizowano po raz pierwszy ze względu na nieobecność adresata, a następnie
w dniu 5 września 2012 r. powtórnie, po czym 13 września 2012 r. zwrócono do
Sądu Okręgowego ze względu na niepodjęcie przez adresata. To pozwala na
przyjęcie, że w sprawie wszystkie przesłanki skutecznego doręczenia pisma
w sposób przewidziany w art. 139 § 1 k.p.c. zostały spełnione. Twierdzeń
zaprzeczających temu pełnomocnik wnioskodawczyni nie poparł żadnymi
dowodami, dlatego twierdzeń tych nie można podzielić.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. postanowił jak w sentencji.
db