V CZ 97/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 97/12
POSTANOWIENIE
Dnia 27 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa "T. D." Spółki Akcyjnej
przeciwko R. J. i S. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 marca 2013 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Okręgowego Sądu Gospodarczegow W.
z dnia 10 kwietnia 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w W. w punkcie 2 postanowienia z dnia 10 kwietnia 2012 r.
oddalił wniosek powódki o uzupełnienie wyroku tego Sądu z dnia 30 marca 2012 r.
przez orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego. Sąd Okręgowy
podkreślił, że odpis apelacji został doręczony powódce w dniu 20 lutego 2012 r..
Według art. 372 k.p.c., odpowiedź na apelację strona przeciwna może wnieść
w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia apelacji. W dacie wniesienia
odpowiedzi na apelację termin ten już upłynął, zatem zgodnie z art. 167 k.p.c.
czynność ta była bezskuteczna, a więc również wniosek o zasądzenie na rzecz
powódki kosztów postępowania apelacyjnego jako złożony bezskutecznie nie
podlegał rozpoznaniu.
Powódka wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia
10 kwietnia 2012 r. w zakresie obejmującym punkt 2. Podniosła, że wniosek
o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego został sformułowany w piśmie
zatytułowanym „ustosunkowanie się do apelacji pozwanego”, wniesionym do Sądu
Okręgowego w dniu 22 marca 2012 r. Zdaniem powódki, art. 372 k.p.c. nie wyłącza
prawa strony do skutecznego złożenia wniosku o zasądzenie kosztów
postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne. Sąd Najwyższy przyjął w uchwale z dnia 16 lutego
2012 r., III CZP 1/12 (OSNC 2012, nr 10, poz. 114), że wniosek o zasądzenie
kosztów postępowania apelacyjnego zgłoszony w odpowiedzi na apelację
wniesioną po upływie terminu określonego w art. 372 k.p.c. jest skuteczny.
W uzasadnieniu tej uchwały podkreślił w szczególności, że nie ma argumentów
uzasadniających przyjęcie, iż art. 372 k.p.c. stanowi regulację szczególną,
wyłączającą stosowanie art. 109 § 1 k.p.c. w postępowaniu apelacyjnym
i modyfikującą termin, w którym dopuszczalne jest złożenie wniosku o zasądzenie
kosztów postępowania apelacyjnego. Należy zatem przyjąć, że wniosek
o przyznanie kosztów postępowania apelacyjnego niewątpliwie może być
zgłoszony na rozprawie przez stronę, która wcześniej złożyła odpowiedź na
apelację po upływie terminu określonego w art. 372 k.p.c. Pozostaje zatem do
3
rozważenia, czy w takim przypadku konieczne jest ponowienie przez stronę
wniosku o przyznanie od przeciwnika kosztów postępowania apelacyjnego,
zawartego już w odpowiedzi na apelację złożonej z uchybieniem przewidzianemu
dla tej czynności terminowi. Należy w związku z tym zauważyć, że art. 372 k.p.c.
nie przewiduje skutku w postaci zwrotu odpowiedzi na apelację z powodu
niedochowania przez stronę terminu dla jej wniesienia. Ze względu na brzmienie
art. 109 § 1 k.p.c. należy przyjąć także, że wniosek o zasądzenie kosztów
postępowania apelacyjnego nie jest koniecznym elementem odpowiedzi na
apelację, celem bowiem odpowiedzi na apelację jest zaprezentowanie przez stronę
przeciwną stanowiska co do zasadności tego środka zaskarżenia, a więc
odniesienie się głównie do zarzutów skarżącego. Nie jest zatem uzasadnione, aby
skutki wniesienia odpowiedzi na apelację z uchybieniem terminowi określonemu
w art. 372 k.p.c. oceniać jednakowo w odniesieniu do właściwego przedmiotu
odpowiedzi na apelację, jak i samego wniosku o zasądzenie kosztów postępowania
apelacyjnego lub innych wniosków niezwiązanych bezpośrednio z istotą odpowiedzi
na apelację. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu omawianej uchwały zgodził się
argumentacją Sądu Okręgowego w G., który wskazał, że treść art. 167 k.p.c. nie
uzasadnia stanowiska, iż każdy przypadek uchybienia terminowi do dokonania
czynności procesowej powoduje jej bezskuteczność. W przypadku odpowiedzi na
apelację należy stwierdzić, że stanowisko strony przeciwnej zawarte w odpowiedzi
na apelację mogłoby zostać przez nią zaprezentowane ponownie na rozprawie i w
tym kontekście niedochowanie terminu do wniesienia odpowiedzi na apelację nie
pociąga ujemnych skutków procesowych w rozumieniu art. 168 § 2 k.p.c.
Odnosząc to rozumowanie do niniejszej sprawy, należy podkreślić, że tym
bardziej odnosi się ono do sytuacji, gdy wniosek o zasądzenie kosztów
postępowania apelacyjnego został sformułowany w piśmie zatytułowanym
„ustosunkowanie się do apelacji pozwanego”, z którego expressis verbis wynika,
że nie jest to formalna odpowiedź na apelację.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39815
§ 1
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 27 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa "T. D." Spółki Akcyjnej
przeciwko R. J. i S. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 marca 2013 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Okręgowego Sądu Gospodarczegow W.
z dnia 10 kwietnia 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w W. w punkcie 2 postanowienia z dnia 10 kwietnia 2012 r.
oddalił wniosek powódki o uzupełnienie wyroku tego Sądu z dnia 30 marca 2012 r.
przez orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego. Sąd Okręgowy
podkreślił, że odpis apelacji został doręczony powódce w dniu 20 lutego 2012 r..
Według art. 372 k.p.c., odpowiedź na apelację strona przeciwna może wnieść
w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia apelacji. W dacie wniesienia
odpowiedzi na apelację termin ten już upłynął, zatem zgodnie z art. 167 k.p.c.
czynność ta była bezskuteczna, a więc również wniosek o zasądzenie na rzecz
powódki kosztów postępowania apelacyjnego jako złożony bezskutecznie nie
podlegał rozpoznaniu.
Powódka wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia
10 kwietnia 2012 r. w zakresie obejmującym punkt 2. Podniosła, że wniosek
o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego został sformułowany w piśmie
zatytułowanym „ustosunkowanie się do apelacji pozwanego”, wniesionym do Sądu
Okręgowego w dniu 22 marca 2012 r. Zdaniem powódki, art. 372 k.p.c. nie wyłącza
prawa strony do skutecznego złożenia wniosku o zasądzenie kosztów
postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne. Sąd Najwyższy przyjął w uchwale z dnia 16 lutego
2012 r., III CZP 1/12 (OSNC 2012, nr 10, poz. 114), że wniosek o zasądzenie
kosztów postępowania apelacyjnego zgłoszony w odpowiedzi na apelację
wniesioną po upływie terminu określonego w art. 372 k.p.c. jest skuteczny.
W uzasadnieniu tej uchwały podkreślił w szczególności, że nie ma argumentów
uzasadniających przyjęcie, iż art. 372 k.p.c. stanowi regulację szczególną,
wyłączającą stosowanie art. 109 § 1 k.p.c. w postępowaniu apelacyjnym
i modyfikującą termin, w którym dopuszczalne jest złożenie wniosku o zasądzenie
kosztów postępowania apelacyjnego. Należy zatem przyjąć, że wniosek
o przyznanie kosztów postępowania apelacyjnego niewątpliwie może być
zgłoszony na rozprawie przez stronę, która wcześniej złożyła odpowiedź na
apelację po upływie terminu określonego w art. 372 k.p.c. Pozostaje zatem do
3
rozważenia, czy w takim przypadku konieczne jest ponowienie przez stronę
wniosku o przyznanie od przeciwnika kosztów postępowania apelacyjnego,
zawartego już w odpowiedzi na apelację złożonej z uchybieniem przewidzianemu
dla tej czynności terminowi. Należy w związku z tym zauważyć, że art. 372 k.p.c.
nie przewiduje skutku w postaci zwrotu odpowiedzi na apelację z powodu
niedochowania przez stronę terminu dla jej wniesienia. Ze względu na brzmienie
art. 109 § 1 k.p.c. należy przyjąć także, że wniosek o zasądzenie kosztów
postępowania apelacyjnego nie jest koniecznym elementem odpowiedzi na
apelację, celem bowiem odpowiedzi na apelację jest zaprezentowanie przez stronę
przeciwną stanowiska co do zasadności tego środka zaskarżenia, a więc
odniesienie się głównie do zarzutów skarżącego. Nie jest zatem uzasadnione, aby
skutki wniesienia odpowiedzi na apelację z uchybieniem terminowi określonemu
w art. 372 k.p.c. oceniać jednakowo w odniesieniu do właściwego przedmiotu
odpowiedzi na apelację, jak i samego wniosku o zasądzenie kosztów postępowania
apelacyjnego lub innych wniosków niezwiązanych bezpośrednio z istotą odpowiedzi
na apelację. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu omawianej uchwały zgodził się
argumentacją Sądu Okręgowego w G., który wskazał, że treść art. 167 k.p.c. nie
uzasadnia stanowiska, iż każdy przypadek uchybienia terminowi do dokonania
czynności procesowej powoduje jej bezskuteczność. W przypadku odpowiedzi na
apelację należy stwierdzić, że stanowisko strony przeciwnej zawarte w odpowiedzi
na apelację mogłoby zostać przez nią zaprezentowane ponownie na rozprawie i w
tym kontekście niedochowanie terminu do wniesienia odpowiedzi na apelację nie
pociąga ujemnych skutków procesowych w rozumieniu art. 168 § 2 k.p.c.
Odnosząc to rozumowanie do niniejszej sprawy, należy podkreślić, że tym
bardziej odnosi się ono do sytuacji, gdy wniosek o zasądzenie kosztów
postępowania apelacyjnego został sformułowany w piśmie zatytułowanym
„ustosunkowanie się do apelacji pozwanego”, z którego expressis verbis wynika,
że nie jest to formalna odpowiedź na apelację.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39815
§ 1
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).