Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 430/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Zbigniewa Siejbika ,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 12 kwietnia 2013 r.,
sprawy I. Z.
oskarżony z art. 178 a § 1 k.k.
z powodu kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w G.
z dnia 5 września 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ł .
UZASADNIENIE
I. Z. został oskarżony o to, że w dniu 10 kwietnia 2012 r. w miejscowości K.,
znajdując się w stanie nietrzeźwości o stężeniu 0,32 i 0,29 mg/l alkoholu w
wydychanym powietrzu, odpowiadającym takiemu stężeniu we krwi, kierował
samochodem osobowym marki VW Passat o nr. rej. […] po drodze publicznej, tj. o
czyn z art. 178a § 1 k.k.
2
Sąd Rejonowy w G., po skierowaniu sprawy, w trybie art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k.
na posiedzenie, wyrokiem z dnia 5 września 2012 r., orzekł, że:
1. oskarżony I. Z. popełnił zarzucany czyn z art. 178a § 1 k.k. oraz, że
społeczna szkodliwość zarzucanego mu czynu nie jest znaczna i na
mocy art. 66 § 1 i 2 k.k., art. 64 § 1 k.k. warunkowo umorzył
postępowanie karne wobec oskarżonego I. Z. na okres jednego roku
tytułem próby;
2. na mocy art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 3 k.k. orzekł wobec
oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów
mechanicznych w ruchu lądowym przez okres jednego roku z
wyłączeniem kat. A i T prawa jazdy;
3. na mocy art. 63 § 2 k.k., na poczet orzeczonego wobec oskarżonego
zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym,
określonego w pkt 2 wyroku zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od
dnia 10 kwietnia 2012 roku;
4. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 złotych
tytułem opłaty sądowej i obciążył go pozostałymi kosztami sądowymi w
sprawie w kwocie 90 zł.
Wyrok ten, wobec niezaskarżenia przez żadną ze stron uprawomocnił się w
dniu 13 września 2012 r.
Od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 5 września 2012
r., kasację wywiódł Prokurator Generalny.
Na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył wyrok w całości, na niekorzyść
oskarżonego I. Z. Na zasadzie art. 523 § 1 k.p.k., art. 526 § 1 k.p.k. i art. 537 § 1 i 2
k.p.k. zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu
prawa karnego materialnego – art. 66 § 1 k.k., polegające na warunkowym
umorzeniu postępowania karnego wobec I. Z., pomimo niespełnienia określonej w
tym przepisie przesłanki uprzedniej niekaralności sprawcy za przestępstwo
umyślne i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w G.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
3
Stosownie do treści art. 66 § 1 k.k. jedną z przesłanek warunkowego
umorzenia postępowania karnego jest ustalenie, ze sprawca nie był uprzednio
karany za przestępstwo umyślne.
W rozpoznawanej sprawie, zarówno Prokurator, jak i Sąd, opierając się na
informacji o karalności I. Z., z której wynikło, że na dzień 19 kwietnia 2012 r.
oskarżony nie był notowany w Krajowym Rejestrze Karnym, błędnie przyjęli, że
oskarżony nie był karany za przestępstwo umyślne.
Tymczasem okazało się, że I. Z., wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia
14 grudnia 2010 r., prawomocnym od dnia 22 grudnia 2010 r., został uznany
winnym popełnienia występku z art. 178 a § 1 k.k. i skazany na karę 3 miesięcy
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat
próby. Wyrokiem tym orzeczono również na podstawie art. 71 § 1 k.k. grzywnę w
wysokości 50 stawek dziennych w kwocie po 20 złotych oraz zakaz prowadzenia
pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres jednego roku z wyłączeniem
kategorii T prawa jazdy. Skazanie to nie uległo zatarciu z mocy prawa, a wskazany
w art. 76 § 1 k.k. okres upływa dopiero w dniu 22 czerwca 2013 r.
Podsumowując, warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec I. Z.
nastąpiło z rażącą obrazą art. 66 § 1 k.k., która miała wpływ na treść wyroku.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony
wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania na podstawie § 1 pkt 14 lit. a
oraz § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5.10.2012 r. w sprawie
zniesienia niektórych sądów rejonowych (Dz. U. 2012, poz. 1121) oraz § 3 pkt 19
lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25.10.2012 r. w sprawie
ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, okręgowych i
rejonowych (Dz. U. 2012 poz. 1223) Sądowi Rejonowemu w Ł.