I CZ 1/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-07-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 1/13
POSTANOWIENIE
Dnia 17 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J.-P. A.
przeciwko U. D.-A.
o zabezpieczenie roszczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 kwietnia 2013 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 4 września 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 września 2012 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną uprawnionego od postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 28 marca
2012 r., jako niedopuszczalną.
W zażaleniu na to postanowienie uprawniony zarzucił naruszenie art. 3981
§ 1 oraz art. 3986
§ 2 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym
środkiem zaskarżenia, który przysługuje jedynie w wypadkach wyraźnie
wskazanych w ustawie. W myśl art. 3981
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna przysługuje
od wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia
w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących
postępowanie w sprawie. Postanowienie zaskarżone skargą kasacyjną rozstrzyga
kwestę zasadności wniosku uprawnionego o zabezpieczenie roszczenia
pieniężnego. Nie stanowi ono zatem postanowienia kończącego postępowanie
w sprawie w rozumieniu art. 3981
§ 1 k.p.c., albowiem rozstrzyga kwestię
incydentalną. Kończy jedynie etap postępowania w sprawie, związany z wnioskiem
o dokonanie zabezpieczenia.
Okoliczność, że jest to jedyna kwestia podlegająca rozstrzygnięciu przez
sąd polski, z uwagi na fakt, iż sprawa podlega rozpoznaniu co do meritum przez
Sąd w Bazylei, nie stanowi argumentu uzasadniającego przyjęcie dopuszczalności
skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Przytoczone przez skarżącego argumenty
poparte orzecznictwem Sądu Najwyższego odnoszą się do stanu prawnego
z okresu obowiązywania rewizji nadzwyczajnej oraz kasacji, które zostały
zastąpione przez skargę kasacyjną. Nie mogą one zatem stanowić podstawy dla
oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej przy uwzględnieniu zmiany stanu
prawnego. Aktualna linia orzecznicza Sądu Najwyższego w kwestii
dopuszczalności skargi kasacyjnej jest jednolita - przyjmuje się, że katalog spraw,
w których skarga kasacyjna jest dopuszczalna, wskazany w art. 3981
§ 1 k.p.c. jest
zamknięty. Przepis ten nie przewiduje zaś możliwości wniesienia skargi kasacyjnej
3
na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia, wydane przez sąd drugiej
instancji.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 394 k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 17 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J.-P. A.
przeciwko U. D.-A.
o zabezpieczenie roszczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 kwietnia 2013 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 4 września 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 września 2012 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną uprawnionego od postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 28 marca
2012 r., jako niedopuszczalną.
W zażaleniu na to postanowienie uprawniony zarzucił naruszenie art. 3981
§ 1 oraz art. 3986
§ 2 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym
środkiem zaskarżenia, który przysługuje jedynie w wypadkach wyraźnie
wskazanych w ustawie. W myśl art. 3981
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna przysługuje
od wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia
w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących
postępowanie w sprawie. Postanowienie zaskarżone skargą kasacyjną rozstrzyga
kwestę zasadności wniosku uprawnionego o zabezpieczenie roszczenia
pieniężnego. Nie stanowi ono zatem postanowienia kończącego postępowanie
w sprawie w rozumieniu art. 3981
§ 1 k.p.c., albowiem rozstrzyga kwestię
incydentalną. Kończy jedynie etap postępowania w sprawie, związany z wnioskiem
o dokonanie zabezpieczenia.
Okoliczność, że jest to jedyna kwestia podlegająca rozstrzygnięciu przez
sąd polski, z uwagi na fakt, iż sprawa podlega rozpoznaniu co do meritum przez
Sąd w Bazylei, nie stanowi argumentu uzasadniającego przyjęcie dopuszczalności
skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Przytoczone przez skarżącego argumenty
poparte orzecznictwem Sądu Najwyższego odnoszą się do stanu prawnego
z okresu obowiązywania rewizji nadzwyczajnej oraz kasacji, które zostały
zastąpione przez skargę kasacyjną. Nie mogą one zatem stanowić podstawy dla
oceny dopuszczalności skargi kasacyjnej przy uwzględnieniu zmiany stanu
prawnego. Aktualna linia orzecznicza Sądu Najwyższego w kwestii
dopuszczalności skargi kasacyjnej jest jednolita - przyjmuje się, że katalog spraw,
w których skarga kasacyjna jest dopuszczalna, wskazany w art. 3981
§ 1 k.p.c. jest
zamknięty. Przepis ten nie przewiduje zaś możliwości wniesienia skargi kasacyjnej
3
na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia, wydane przez sąd drugiej
instancji.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 394 k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
db