Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIW 709/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2013r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Zięba

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Koziełek

Za Oskarżyciela Publicznego – -----

po rozpoznaniu w dniach: 9.02.2012r., 29.02.2012r., 10.05.2012r., 29.08.2012r., 10.10.2012r., 14.01.2013r. w K.

sprawy P. P., s. S. i Ł. z d. Z., ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w okresie od czerwca 2010r. do 4 kwietnia 2011r. w K. poprzez robienie zdjęć, wyzywanie, zaglądanie do wnętrza mieszkania złośliwie niepokoił T. L. (1)

tj. o wykroczenie z art. 107 kw

1. uniewinnia obwinionego P. P. (2) od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 107 kw,

2. na podstawie art. 118 § 2 kpw kosztami postępowania obciąża w całości Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

P. P. (2) obwiniony został o to, że w okresie od czerwca 2010r. do 4 kwietnia 2011r. w K. poprzez robienie zdjęć, wyzywanie, zaglądanie do wnętrza mieszkania złośliwie niepokoił T. L. (1), tj. o wykroczenie z art. 107 kw.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.11.2008 r. ówczesna żona P. P. (2), E. P. (1) wyprowadziła się ze wspólnego z nim miejsca zamieszkania, zabierając ze sobą ich wspólne dziecko, D. P. (ur. (...)). Po jakimś czasie, poznała T. L. (1), tworząc z nim od czerwca 2010 r. związek konkubencki i zamieszkując razem z dzieckiem w mieszkaniu rodziców T. L. (1), położonym w K. przy ul. (...). Lokal ten składał się z trzech pokoi z kuchnią, a, prócz konkubentów i dziecka E. P., zamieszkiwali w nim ciężko chorzy rodzice T. L. (1).

Jeszcze przed wprowadzeniem się E. P. z dzieckiem do T. L., w dniu 8.03.2010 r. obwiniony wniósł do Sądu Okręgowego w Opolu pozew rozwodowy, domagając się orzeczenia rozwodu bez orzekania o winie, z uzasadnieniem, że żona leczy się psychiatrycznie, a także powierzenia wykonywania władzy rodzicielskiej nad D. P. powodowi. Sprawa ta w Sądzie Okręgowym została zarejestrowana pod sygn. akt I RC 400/10.

Wprowadzając się w czerwcu 2010 r. do T. L., E. P. (1) nie powiadomiła męża o swoim nowym miejscu pobytu, który był jednocześnie miejscem pobytu ich wspólnego syna. W związku z tym obwiniony przyjechał do K. i ustalił adres zamieszkania żony oraz dziecka w drodze rozpytywań na (...), znajdującej się w pobliżu ul. (...).

W sprawie rozwodowej, w odpowiedzi na pozew E. P. domagała się orzeczenia rozwodu z winy obwinionego i powierzenia wykonywania władzy rodzicielskiej nad dzieckiem wyłącznie sobie, w związku z czym swoje stanowisko procesowe zmienił również obwiniony, domagając się orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy żony. W dniu natomiast 5.07.2010 r. obwiniony wniósł o zmianę zarządzenia tymczasowego dotyczącego kontaktu z synem, podnosząc, że żona utrudnia mu swobodne kontakty powoda z synem.

W międzyczasie, mając na uwadze swoje starania o powierzenie mu wykonywania nad synem władzy rodzicielskiej, zaczął dokumentować w jakich warunkach sprawowana jest nad synem opieka i jakie warunki wychowania zapewnia mu w nowym miejscu żona. Przybrało to z jego strony postać m.in. robienia zdjęć żonie, konkubentowi i dziecku, a także sprawdzaniu w miarę możliwości jakie warunki zamieszkania w nowym miejscu ma jego syn. Podczas tych czynności, dochodziło do spotkań obwinionego z konkubentem jego żony i słownych z nim utarczek.

W dniu 12.07.2010 r. w sprawie rozwodowej obwiniony złożył wniosek o odebranie syna pozwanej i przekazanie go ojcu, gdyż, jak podnosił w uzasadnieniu, żona zamieszkała z alkoholikiem i kryminalistą (tj. T. L. (1)), zaś po upływie około miesiąca wniosek ten cofnął, gdyż normalne kontakty z dzieckiem zostały przywrócone – do spotkań obwinionego z synem dochodziło pod znajdującą się w pobliżu (...).

W dniu 13.07.2011 r. Sąd Okręgowy w Opolu na czas procesu pieczę nad synem powierzył obwinionemu z uzasadnieniem, że ojciec ma lepsze warunki wychowawcze i bytowe. Po uchyleniu tego postanowienia na skutek odwołania, ostatecznie w dniu 2.11.2011 r. Sąd Okręgowy w Opolu wydał tożsame postanowienie, które uprawomocniło się z dniem 10.11.2011 r.

W dniu 21.12.2011 r. zapadł wyrok rozwodowy, w którym m.in. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo stron z winy obojga małżonków, powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej ojcu, zasądził od pozwanej na rzecz syna alimenty w kwocie 50 złotych miesięcznie, zaś od obwinionego na rzecz pozwanej alimenty w kwocie 300 złotych miesięcznie. W dniu 4.04.2012 r.wyrok ten został utrzymany w mocy przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu z tą jednak zmianą, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem urodzonym w dniu (...) z konkubinatu T. L. i E. P. powierzono matce i obciążono ją w całości kosztami utrzymania tego dziecka.

P. P. (2) ma 40 lat, jest rozwodnikiem i osiąga bliżej nieokreślone dochody z prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nie był dotychczas karany.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadka B. K. (k.21-22, 50-51), I. A. (k.56), skargi T. L. (1) (k.4-5), akt rozwodowych I RC 400/10/MK Sądu Okręgowego w Opolu, częściowo na podstawie zeznań T. L. (1) (k.19, 56), E. P. (1) (k. 65), wyjaśnień P. P. (2) (k.25, 50).

Przesłuchany w charakterze obwinionego P. P. (2) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu wykroczenia i wyjaśnił, że toczy się jego sprawa rozwodowa z żoną. W mieszkaniu T. L. (1) był w związku z postanowieniem sądowym o widzeniu z synem w obecności matki. W trakcie tych wizyt był wielokrotnie bez powodu zaczepiany i prowokowany przez T. L. (1), który w końcu, wbrew postanowieniu sądowemu, zabronił mu widywania syna w swoim mieszkaniu, uniemożliwiając widzenia, w związku z czym koniecznie było wezwanie policji.

Zważył Sąd, co następuje :

Stosownie do art. 107 kw, odpowiedzialności z tego przepisu podlega ten, kto w celu dokuczenia innej osobie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie ją niepokoi.

Nietrudno w niniejszej sprawie zauważyć, że konflikt pomiędzy obwinionym a T. L. (1) w okresie wskazanego w zarzucie “złośliwego niepokojenia” ściśle związany był z realizacją przez obwinionego prawa do osobistych widzeń z synem, który zamieszkiwał w miejsca zamieszkania matki i jej nowego konkubenta. Obwiniony uskarżał się na utrudnianie mu kontaktów z synem i zabiegał w toku procesu rozwodowego, był to właśnie jemu Sąd powierzył osobistą pieczę nad dzieckiem, co też w końcu nastąpiło. W tym też celu obwiniony przedsiębrał rozmaite działania, jak np. wskazane w zarzucie wykonywanie zdjęć, czy weryfikacja warunków zamieszkania syna, by znaleźć argumenty na poparcie swojego stanowiska.

W opinii Sądu, takie działanie obwinionego, jako mające przede wszystkim na celu realizację uprawnienia do osobistej pieczy nad synem, chociaż subiektywnie mogło zostać odebrane przez konkubenta żony obwinionego jako niepokojenie, trudno jednak uznać je jako poczynione w celu złośliwego dokuczania T. L. (1).

Mając na uwadze brak wskazanego wyżej znamienia wykroczenia z art. 107 kw, Sąd uniewinnił obwinionego P. P. (2) od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, zaś na podstawie art. 118 § 2 kpw kosztami postępowania obciążył w całości Skarb Państwa.

Zarządzenia :

1/ odnotować sporządzenie uzasadnienia,

2/ odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć obrońcy,

3/ kal. 7 dni.