Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 19/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gersdorf
SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku A. R.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E.
z udziałem zainteresowanych M. P., D. B., E. C. i Wojewódzkiego Szpitala
Zespolonego w E.
o składki,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 maja 2013 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 6
listopada 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 listopada 2012 r. Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych odrzucił skargę kasacyjną A. R. od wyroku tego Sądu z
dnia 28 czerwca 2012 r., jako niedopuszczalną ze względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia. W ocenie Sądu, przedmiotem sporu było ustalenie podmiotu
zobowiązanego do odprowadzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne. Uznał, że
w tym wypadku dopuszczalność skargi kasacyjnej zależy od wartości przedmiotu
zaskarżenia i orzekł na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., uwzględniwszy, że skarżąca
2
wyznaczyła ją na kwotę należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne za
zainteresowaną M. P. - 17,82 zł, za zainteresowaną E. C. - 25,92 zł, za
zainteresowaną D. B. - 108,27 zł.
W zażaleniu ubezpieczona wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia
i nadanie biegu skardze kasacyjnej, podnosząc, że sprawa dotyczy objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i zarzucając naruszenie – przez
niezastosowanie – art. 3982
§ 1 zdanie drugie k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie budzi wątpliwości, że ubezpieczenie zdrowotne ma charakter
ubezpieczenia społecznego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18
października 2004 r., I UZ 35/04, OSNP 2005 nr 7, poz. 101), wobec czego –
stosownie do art. 3982
§ 1 zdanie drugie k.p.c. – sprawa o objęcie obowiązkiem
tego ubezpieczenia jest sprawą, w której skarga kasacyjna przysługuje bez
względu na wartość przedmiotu zaskarżenia.
Skarżąca trafnie z zażaleniu określiła przedmiot sporu, skoro podstawę
prawną wyroku Sądu Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z
dnia 28 czerwca 2012 r. stanowił art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst –
Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.). Przedmiotem osądu było stwierdzenie
niepodlegania przez zainteresowane ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu umów
zlecenia zawieranych z ubezpieczoną prowadzącą pozarolniczą działalność w
zakresie usług pielęgniarskich i lekarskich, lecz podleganie przez nie temu
ubezpieczeniu z tytułu pracowniczego zatrudnienia w zainteresowanym
Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w E.
Co do zasadności zażalenia A. R. na odrzucenie skargi kasacyjnej w sprawie
objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym innej zleceniobiorczyni, która świadczyła
usługi medyczne za jej pośrednictwem, jako osoby trzeciej wobec stosunku pracy,
wypowiedział się Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 lutego 2013 r., II UZ
129/12 (niepublikowane).
3
Uzasadnione jest więc orzeczenie na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w
związku z art. 39816
k.p.c.