II KK 134/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-06-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 134/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący)
SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca)
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Anna Janczak
w sprawie A. K.
skazanego z art. 124 § 1 kw
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
bez udziału stron w dniu 14 czerwca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W. z dnia 10 sierpnia 2012 r.,
sygn.[…], w części dotyczącej orzeczenia o karze
uchyla wyrok w zaskarżonej części i w tym zakresie
przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu
w W. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego z dnia 10 stycznia 2013 r., A. K.
uznano winnym czynu z art. 124 § 1 k.w. i za to wymierzono mu karę 4 miesięcy
ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej
2
pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Wobec niezaskarżenia
wyrok uprawomocnił się w dniu 28 sierpnia 20012 r.
Wyrok ten został zaskarżony kasacją przez Prokuratora Generalnego, który
zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, a to art. 20 § 1 k.w., polegające na
wymierzeniu skazanemu kary 4 miesięcy ograniczenia wolności, podczas gdy w
myśl tego przepisu kara ograniczenia wolności trwa 1 miesiąc. Skarżący wniósł o
uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w W.
do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja skonstruowana została wadliwie, albowiem zadeklarowany w niej
zakres zaskarżenia nie jest relewantny w odniesieniu do treści podniesionego w
niej zarzutu. O ile bowiem Prokurator Generalny zadeklarował zaskarżenie wyroku
Sądu Rejonowego „w całości”, to jednak podniósł zarzut odnoszący się wyłącznie
do rozstrzygnięcia w przedmiocie wymierzonej obwinionemu kary ograniczenia
wolności. Sąd Najwyższy uznał w tej sytuacji, mając na względzie także treść
uzasadnienia kasacji, iż intencją skarżącego było jedynie zakwestionowanie
zawartego w wyroku rozstrzygnięcia o karze.
Tak dekodując zakres zaskarżenia wyroku Sądu Rejonowego w W., Sąd
Najwyższy uznał ją za zasadną w całości w stopniu oczywistym i w związku z tym
podlegającą uwzględnieniu w trybie określonym w art. 535 § 5 k.p.k.
W istocie, zaskarżonym wyrokiem nakazowym orzeczono karę ograniczenia
wolności w wymiarze 4 miesięcy. Tymczasem przepis art. 20 § 1 k.w. nie
pozostawia wątpliwości, że karę ograniczenia wolności za wykroczenie można
wymierzyć wyłącznie na okres 1 miesiąca. Uchybienie to z pewnością ma charakter
rażący i bezpośrednio przekłada się na wadliwość zaskarżonego rozstrzygnięcia. W
tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy uznał za zasadne uchylenie zaskarżonego
wyroku nakazowego w zaskarżonej części i w tym zakresie przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
Ponownie orzekając karę wobec A. K., prawomocnie uznanego winnym
popełnienia wykroczenia wyrokiem nakazowym z dnia 10 sierpnia 2012 r., Sąd
Rejonowy w W. wymierzy mu stosowną karę, mając na uwadze ustawowe ramy
określone w art. 20 § 1 k.w. oraz w art. 24 § 1 k.w., pamiętając jednocześnie, że
3
wyrok z dnia 10 sierpnia 2012 r. zaskarżony został kasacją na korzyść ukaranego
A. K. Sąd Najwyższy nie dostrzega przeszkód stojących na przeszkodzie
ponownemu rozpoznaniu sprawy w postępowaniu nakazowym.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący)
SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca)
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Anna Janczak
w sprawie A. K.
skazanego z art. 124 § 1 kw
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
bez udziału stron w dniu 14 czerwca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w W. z dnia 10 sierpnia 2012 r.,
sygn.[…], w części dotyczącej orzeczenia o karze
uchyla wyrok w zaskarżonej części i w tym zakresie
przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu
w W. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego z dnia 10 stycznia 2013 r., A. K.
uznano winnym czynu z art. 124 § 1 k.w. i za to wymierzono mu karę 4 miesięcy
ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej
2
pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie. Wobec niezaskarżenia
wyrok uprawomocnił się w dniu 28 sierpnia 20012 r.
Wyrok ten został zaskarżony kasacją przez Prokuratora Generalnego, który
zarzucił rażące naruszenie prawa materialnego, a to art. 20 § 1 k.w., polegające na
wymierzeniu skazanemu kary 4 miesięcy ograniczenia wolności, podczas gdy w
myśl tego przepisu kara ograniczenia wolności trwa 1 miesiąc. Skarżący wniósł o
uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w W.
do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja skonstruowana została wadliwie, albowiem zadeklarowany w niej
zakres zaskarżenia nie jest relewantny w odniesieniu do treści podniesionego w
niej zarzutu. O ile bowiem Prokurator Generalny zadeklarował zaskarżenie wyroku
Sądu Rejonowego „w całości”, to jednak podniósł zarzut odnoszący się wyłącznie
do rozstrzygnięcia w przedmiocie wymierzonej obwinionemu kary ograniczenia
wolności. Sąd Najwyższy uznał w tej sytuacji, mając na względzie także treść
uzasadnienia kasacji, iż intencją skarżącego było jedynie zakwestionowanie
zawartego w wyroku rozstrzygnięcia o karze.
Tak dekodując zakres zaskarżenia wyroku Sądu Rejonowego w W., Sąd
Najwyższy uznał ją za zasadną w całości w stopniu oczywistym i w związku z tym
podlegającą uwzględnieniu w trybie określonym w art. 535 § 5 k.p.k.
W istocie, zaskarżonym wyrokiem nakazowym orzeczono karę ograniczenia
wolności w wymiarze 4 miesięcy. Tymczasem przepis art. 20 § 1 k.w. nie
pozostawia wątpliwości, że karę ograniczenia wolności za wykroczenie można
wymierzyć wyłącznie na okres 1 miesiąca. Uchybienie to z pewnością ma charakter
rażący i bezpośrednio przekłada się na wadliwość zaskarżonego rozstrzygnięcia. W
tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy uznał za zasadne uchylenie zaskarżonego
wyroku nakazowego w zaskarżonej części i w tym zakresie przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
Ponownie orzekając karę wobec A. K., prawomocnie uznanego winnym
popełnienia wykroczenia wyrokiem nakazowym z dnia 10 sierpnia 2012 r., Sąd
Rejonowy w W. wymierzy mu stosowną karę, mając na uwadze ustawowe ramy
określone w art. 20 § 1 k.w. oraz w art. 24 § 1 k.w., pamiętając jednocześnie, że
3
wyrok z dnia 10 sierpnia 2012 r. zaskarżony został kasacją na korzyść ukaranego
A. K. Sąd Najwyższy nie dostrzega przeszkód stojących na przeszkodzie
ponownemu rozpoznaniu sprawy w postępowaniu nakazowym.