II KK 154/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II KKN 178/98 II KKN 262/98 II KKN 329/97 II KKN 461/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 154/13
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
w sprawie J. C.
skazanego z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i innych,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 9 lipca 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o wstrzymanie wykonania zaskarżonego kasacją wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
7 grudnia 2012 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego W.
z dnia 15 lutego 2012 r.,
na podstawie art. 532 § 2 kpk
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
Każdy z obrońców z wyboru skazanego J. C., a to: adw. J. G. i adw. M. S.
wniósł kasację od wymienionego wyżej wyroku Sądu Apelacyjnego. W kasacji
wywiedzionej przez adw. M. S. został zamieszczony wniosek o wstrzymanie
wykonania zaskarżonego wyroku i utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu
Okręgowego w W. z dnia 15 lutego 2012 r.
2
W uzasadnieniu wniosku obrońca podniósł, że zarzuty kasacyjne i ich
uzasadnienie wskazują na zasadność kasacji i z tej przyczyny uznał, że konieczne
jest wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Obrońca skazanego w sposób
wręcz lakoniczny uzasadnił swoje stanowisko, nie wskazując konkretnych
argumentów odnoszących się do sytuacji skazanego, które mogłyby przemawiać
za wstrzymaniem wykonania objętego kasacją orzeczenia. Należy podkreślić, że
wstrzymanie wykonania orzeczenia w związku z wniesieniem kasacji może
nastąpić wyjątkowo, w razie zaistnienia szczególnych okolicznościach, a to z tego
względu, że kontrola kasacyjna dotyczy prawomocnego wyroku sądu
odwoławczego, a więc wyroku objętego domniemaniem trafności zawartych w nim
rozstrzygnięć. Do tych okoliczności należy zaliczyć rangę zarzutów podniesionych
w kasacji i ich widoczną zasadność, a w związku z tym wysokie
prawdopodobieństwo uwzględnienia kasacji. Nadto niezbędne jest wykazanie, że
wykonanie orzeczenia pociągnie dla skazanego wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie
nieodwracalne skutki (zob. np. post. SN z 30 września 1997 r., II KKN 329/97,
OSNPP 5/1998, poz. 12; z 25 marca 1998 r., II KKN 461/97, OSNPP 9/1998, poz.
14; z 4 września 1998 r., II KKN 178/98, OSNPP 3/1999, poz. 20 i z 7 września
1998 r., II KKN 262/98, OSNPP 3/1999, poz. 19).
W rozpatrywanej sprawie sytuacja taka nie zachodzi. Wprawdzie adw. J. G.
w wywiedzionej kasacji, oprócz zarzutów związanych z naruszeniem przepisów
prawa procesowego, podniósł również zarzut oparty na bezwzględnej przyczynie
odwoławczej, określonej w art. 439 § 1 pkt. 10 k.p.k., które to uchybienie miało
zdaniem skarżącego polegać na niezawiadomieniu jednego z obrońców z wyboru
skazanego J. C. o terminie rozprawy apelacyjnej, jednak kolejny obrońca uznał to
uchybienie za względną przyczynę odwoławczą. Z kolei prokurator w odpowiedzi
na obydwie kasacje wywiedzione przez obrońców skazanego wnosił o ich
oddalenie jako oczywiście bezzasadnych. W związku z tym nie przesądzając, jakie
orzeczenie zapadnie w wyniku rozpoznania kasacji, nie sposób jest się
wypowiedzieć co do zasadność podniesionych zarzutów kasacyjnych bez
przeprowadzenia pogłębionej analizy sprawy, ta zaś nastąpi na rozprawie.
3
Niezależnie od tego, w złożonym wniosku, jego autor, nawet nie starał się,
chociażby w skrótowej argumentacji wykazać, że w aktualnym stanie sprawy
wykonanie zaskarżonego wyroku wiązałoby się z niekorzystnymi dla skazanego
następstwami, które miałyby charakter poważny i nieodwracalny.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Ryński
w sprawie J. C.
skazanego z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i innych,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 9 lipca 2013 r.,
wniosku obrońcy skazanego
o wstrzymanie wykonania zaskarżonego kasacją wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia
7 grudnia 2012 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego W.
z dnia 15 lutego 2012 r.,
na podstawie art. 532 § 2 kpk
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić.
UZASADNIENIE
Każdy z obrońców z wyboru skazanego J. C., a to: adw. J. G. i adw. M. S.
wniósł kasację od wymienionego wyżej wyroku Sądu Apelacyjnego. W kasacji
wywiedzionej przez adw. M. S. został zamieszczony wniosek o wstrzymanie
wykonania zaskarżonego wyroku i utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu
Okręgowego w W. z dnia 15 lutego 2012 r.
2
W uzasadnieniu wniosku obrońca podniósł, że zarzuty kasacyjne i ich
uzasadnienie wskazują na zasadność kasacji i z tej przyczyny uznał, że konieczne
jest wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Obrońca skazanego w sposób
wręcz lakoniczny uzasadnił swoje stanowisko, nie wskazując konkretnych
argumentów odnoszących się do sytuacji skazanego, które mogłyby przemawiać
za wstrzymaniem wykonania objętego kasacją orzeczenia. Należy podkreślić, że
wstrzymanie wykonania orzeczenia w związku z wniesieniem kasacji może
nastąpić wyjątkowo, w razie zaistnienia szczególnych okolicznościach, a to z tego
względu, że kontrola kasacyjna dotyczy prawomocnego wyroku sądu
odwoławczego, a więc wyroku objętego domniemaniem trafności zawartych w nim
rozstrzygnięć. Do tych okoliczności należy zaliczyć rangę zarzutów podniesionych
w kasacji i ich widoczną zasadność, a w związku z tym wysokie
prawdopodobieństwo uwzględnienia kasacji. Nadto niezbędne jest wykazanie, że
wykonanie orzeczenia pociągnie dla skazanego wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie
nieodwracalne skutki (zob. np. post. SN z 30 września 1997 r., II KKN 329/97,
OSNPP 5/1998, poz. 12; z 25 marca 1998 r., II KKN 461/97, OSNPP 9/1998, poz.
14; z 4 września 1998 r., II KKN 178/98, OSNPP 3/1999, poz. 20 i z 7 września
1998 r., II KKN 262/98, OSNPP 3/1999, poz. 19).
W rozpatrywanej sprawie sytuacja taka nie zachodzi. Wprawdzie adw. J. G.
w wywiedzionej kasacji, oprócz zarzutów związanych z naruszeniem przepisów
prawa procesowego, podniósł również zarzut oparty na bezwzględnej przyczynie
odwoławczej, określonej w art. 439 § 1 pkt. 10 k.p.k., które to uchybienie miało
zdaniem skarżącego polegać na niezawiadomieniu jednego z obrońców z wyboru
skazanego J. C. o terminie rozprawy apelacyjnej, jednak kolejny obrońca uznał to
uchybienie za względną przyczynę odwoławczą. Z kolei prokurator w odpowiedzi
na obydwie kasacje wywiedzione przez obrońców skazanego wnosił o ich
oddalenie jako oczywiście bezzasadnych. W związku z tym nie przesądzając, jakie
orzeczenie zapadnie w wyniku rozpoznania kasacji, nie sposób jest się
wypowiedzieć co do zasadność podniesionych zarzutów kasacyjnych bez
przeprowadzenia pogłębionej analizy sprawy, ta zaś nastąpi na rozprawie.
3
Niezależnie od tego, w złożonym wniosku, jego autor, nawet nie starał się,
chociażby w skrótowej argumentacji wykazać, że w aktualnym stanie sprawy
wykonanie zaskarżonego wyroku wiązałoby się z niekorzystnymi dla skazanego
następstwami, które miałyby charakter poważny i nieodwracalny.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.