Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 22/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa Gminy Miejskiej K.
przeciwko M. W.-W.
o eksmisję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 sierpnia 2013 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego
z dnia 29 września 2011 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem zaocznym z dnia 29 września 2011 r. Sąd Rejonowy w K. nakazał
pozwanej M. W.-W., aby opuściła i opróżniła ze swoich rzeczy lokal mieszkalny
numer 1 położony przy ul. K. 56 w K. i wydała go Gminie Miejskiej K. Ustalił,
że pozwanej nie przysługuje uprawnienie do lokalu socjalnego i zasądził od niej na
rzecz powodowej Gminy zwrot kosztów procesu.
Wyrok Sądu Rejonowego pozwana M. W.-W. zaskarżyła skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od wyroków sądu drugiej instancji
kończących postępowanie w sprawie. W myśl § 2 wymienionego przepisu skarga
jest dopuszczalna także od wyroku sądu pierwszej instancji, ale pod warunkiem
wykazania kwalifikowanych - szczegółowo wymienionych w tym paragrafie –
przesłanek, tj. naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
Skarżąca tych przesłanek nie wskazała, jak też pominęła fakt, że zgodnie
z art. 344 k.p.c. od wyroku zaocznego przysługiwał jej sprzeciw, którego wniosła,
a więc nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych w celu wzruszenia
niekorzystnego dla niej przeczenia orzeczenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jw