IV CNP 21/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-09-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 21/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi wnioskodawcy
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 31 maja 2012 r.,
w sprawie z wniosku B. W.
przy uczestnictwie N. C.
o przywrócenie władzy rodzicielskiej nad małoletnim F. C.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 sierpnia 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawca B. W. (określony błędnie w skardze jako powód) wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 31 maja 2012 r., którym oddalono apelację wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 31 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5192
§ 1 k.p.c., można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia co do istoty sprawy sądu drugiej instancji
kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została
wyrządzona szkoda a zmiana lub uchylenie tego postanowienia w drodze
przysługujących stronie środków zaskarżenia nie było i nie jest możliwe. W sprawie,
będącej przedmiotem rozstrzygnięcia zaskarżonego skargą prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego, dotyczącej przywrócenia władzy rodzicielskiej
nad małoletnim F. C., nie była dopuszczalna skarga kasacyjna (art. 5191
§ 2 k.p.c.).
Mimo tego postanowienie to mogło ulec zmianie w drodze instytucji przewidzianej w
art. 577 k.p.c., według którego sąd opiekuńczy może zmienić swe postanowienie
nawet prawomocne, jeżeli wymaga tego dobro osoby, której postępowanie to
dotyczy. Przesądza to o niedopuszczalności wniesionej skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w G.
Bez znaczenia dla tej oceny pozostaje okoliczność wskazana w skardze, a
mianowicie obawa wnioskodawcy – uzasadniona dotychczasowym przebiegiem
postępowania – iż ewentualne postępowanie wszczęte na wskazanej wyżej
podstawie będzie prawdopodobnie także długotrwałe. Należy mieć bowiem na
względzie, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia nie pozwala na uchylenie bądź zmianę prawomocnego postanowienia
zaskarżonego skargą, a jedynie na prejudycjalne stwierdzenie – dla potrzeb
ustalenia ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa –
bezprawia judykacyjnego sądu. Instrument ten nie jest również środkiem ochrony
strony przed długotrwałym postępowaniem sądowym czemu służy skarga o
stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowego.
3
Z tych względów na podstawie art. 4248
§ 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
orzeczono, jak w sentencji.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 22 sierpnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi wnioskodawcy
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 31 maja 2012 r.,
w sprawie z wniosku B. W.
przy uczestnictwie N. C.
o przywrócenie władzy rodzicielskiej nad małoletnim F. C.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 sierpnia 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawca B. W. (określony błędnie w skardze jako powód) wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 31 maja 2012 r., którym oddalono apelację wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 31 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5192
§ 1 k.p.c., można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia co do istoty sprawy sądu drugiej instancji
kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została
wyrządzona szkoda a zmiana lub uchylenie tego postanowienia w drodze
przysługujących stronie środków zaskarżenia nie było i nie jest możliwe. W sprawie,
będącej przedmiotem rozstrzygnięcia zaskarżonego skargą prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego, dotyczącej przywrócenia władzy rodzicielskiej
nad małoletnim F. C., nie była dopuszczalna skarga kasacyjna (art. 5191
§ 2 k.p.c.).
Mimo tego postanowienie to mogło ulec zmianie w drodze instytucji przewidzianej w
art. 577 k.p.c., według którego sąd opiekuńczy może zmienić swe postanowienie
nawet prawomocne, jeżeli wymaga tego dobro osoby, której postępowanie to
dotyczy. Przesądza to o niedopuszczalności wniesionej skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w G.
Bez znaczenia dla tej oceny pozostaje okoliczność wskazana w skardze, a
mianowicie obawa wnioskodawcy – uzasadniona dotychczasowym przebiegiem
postępowania – iż ewentualne postępowanie wszczęte na wskazanej wyżej
podstawie będzie prawdopodobnie także długotrwałe. Należy mieć bowiem na
względzie, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia nie pozwala na uchylenie bądź zmianę prawomocnego postanowienia
zaskarżonego skargą, a jedynie na prejudycjalne stwierdzenie – dla potrzeb
ustalenia ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa –
bezprawia judykacyjnego sądu. Instrument ten nie jest również środkiem ochrony
strony przed długotrwałym postępowaniem sądowym czemu służy skarga o
stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowego.
3
Z tych względów na podstawie art. 4248
§ 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
orzeczono, jak w sentencji.
es