V KO 36/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-09-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V KZ 57/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KO 36/13
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 18 września 2013 r.
na skutek zażalenia R. P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Karnego
Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2013 r. w przedmiocie odmowy
przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku R. P. o
wznowienie postępowania z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie
braku formalnego w postaci sporządzenia go i podpisania przez pełnomocnika z
wyboru. Na to zarządzenie zażalenie złożył wnioskodawca, w którym nie formułując
konkretnych zarzutów wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
wniosku o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem z art. 545 § 2 k.p.k., jeżeli
wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od prokuratora, to powinien być
sporządzony i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego. Wnioskodawcy
został wyznaczony adwokat z urzędu do zbadania podstaw wniosku o wznowienie
postępowania. Należy jednak podkreślić, że nie jest on zobowiązany do
sporządzenia takiego wniosku (art. 84 § 3 k.p.k.). W przedstawionej w niniejszej
sprawie opinii adwokat oświadczył, że nie ma takich podstaw i obszernie uzasadnił
2
dlaczego. To stanowisko jest wiążące w tym znaczeniu, że w kodeksie
postępowania karnego nie ma przepisu, który upoważniałby organ procesowy do
„przymuszenia” adwokata z urzędu do sporządzenia wniosku o wznowienie
postępowania, jak i też przepisu, który nakazywałby ustanowić innego adwokata z
urzędu (por. postanowienie SN z dnia 17 czerwca 1997 r., V KZ 57/97, OSNKW
1997, z. 9-10, poz. 82). Natomiast organ procesowy, który go wyznaczył, jest
uprawniony do badania prawidłowości wykonania obowiązków w ramach
zagwarantowania stronie prawa do skutecznej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
w zakresie wynikającym z art. 84 § 3 k.p.k. W przedmiotowej sprawie nie
stwierdzono, aby wyznaczony adwokat z urzędu nienależycie wykonał swoje
obowiązki.
Wobec tego, że złożony przez R. P. wniosek o wznowienie postępowania
zawierał wskazany powyżej brak formalny i nie został on usunięty w zakreślonym
terminie, prawidłowo wydano zarządzenie o odmowie jego przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 18 września 2013 r.
na skutek zażalenia R. P. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Karnego
Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2013 r. w przedmiocie odmowy
przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku R. P. o
wznowienie postępowania z uwagi na nieuzupełnienie w zakreślonym terminie
braku formalnego w postaci sporządzenia go i podpisania przez pełnomocnika z
wyboru. Na to zarządzenie zażalenie złożył wnioskodawca, w którym nie formułując
konkretnych zarzutów wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie jest zasadne, albowiem prawidłowo odmówiono przyjęcia
wniosku o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem z art. 545 § 2 k.p.k., jeżeli
wniosek o wznowienie postępowania nie pochodzi od prokuratora, to powinien być
sporządzony i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego. Wnioskodawcy
został wyznaczony adwokat z urzędu do zbadania podstaw wniosku o wznowienie
postępowania. Należy jednak podkreślić, że nie jest on zobowiązany do
sporządzenia takiego wniosku (art. 84 § 3 k.p.k.). W przedstawionej w niniejszej
sprawie opinii adwokat oświadczył, że nie ma takich podstaw i obszernie uzasadnił
2
dlaczego. To stanowisko jest wiążące w tym znaczeniu, że w kodeksie
postępowania karnego nie ma przepisu, który upoważniałby organ procesowy do
„przymuszenia” adwokata z urzędu do sporządzenia wniosku o wznowienie
postępowania, jak i też przepisu, który nakazywałby ustanowić innego adwokata z
urzędu (por. postanowienie SN z dnia 17 czerwca 1997 r., V KZ 57/97, OSNKW
1997, z. 9-10, poz. 82). Natomiast organ procesowy, który go wyznaczył, jest
uprawniony do badania prawidłowości wykonania obowiązków w ramach
zagwarantowania stronie prawa do skutecznej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
w zakresie wynikającym z art. 84 § 3 k.p.k. W przedmiotowej sprawie nie
stwierdzono, aby wyznaczony adwokat z urzędu nienależycie wykonał swoje
obowiązki.
Wobec tego, że złożony przez R. P. wniosek o wznowienie postępowania
zawierał wskazany powyżej brak formalny i nie został on usunięty w zakreślonym
terminie, prawidłowo wydano zarządzenie o odmowie jego przyjęcia.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy utrzymał w mocy zaskarżone
zarządzenie.