Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KO 73/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Przemysław Kalinowski
w sprawie podejrzanego S. R.
w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania karnego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 22 października 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w J. w sprawie II K …/13
w przedmiocie przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na
dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
sprawę przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Z.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w J. wystąpił z wnioskiem o przekazanie sprawy II K …/13 w
trybie określonym w art. 37 k.p.k. innemu sądowi równorzędnemu, wskazując, że w
tej sprawie, która wpłynęła do właściwego miejscowo sądu z wnioskiem prokuratora
o warunkowe umorzenie postępowania karnego, status pokrzywdzonego posiada
także sędzia tego sądu. Przywołując judykaty Sądu Najwyższego, w których sąd
ten wskazywał, iż sytuacja, w której pokrzywdzonym w sprawie należącej do
właściwości określonego sądu jest sędzia tego właśnie sądu, stanowi podstawę do
przekazania sprawy w trybie z art. 37 k.p.k., właściwy do rozpoznania sprawy sąd
2
podniósł, że taka sytuacja istnieje w niniejszej sprawie, co uzasadnia jej
przekazanie z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek jest zasadny. Przedmiotem niniejszego postępowania jest
rozstrzygnięcie wniosku o warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec
podejrzanego S. R., któremu sprzeciwili się obecni w czasie posiedzenia
pokrzywdzeni, w tym sędzia Sądu Rejonowego w J. - L. O. (k.105v). Wprawdzie
sprzeciw pokrzywdzonych nie wiąże sądu co do tego, jaką decyzję podejmie
(uwzględnienie wniosku lub skierowanie na rozprawę), ale w odbiorze społecznym
w takim układzie może powstać podejrzenie (nawet nieuzasadnione), że to właśnie
z uwagi na orzekanie pokrzywdzonej w tym samym organizacyjnie sądzie zapadła
określona decyzja procesowa. Skoro zatem dobro wymiaru sprawiedliwości to
również taka sytuacja, w której celowym jest uniknięcie podejrzeń i sugestii
postronnego obserwatora co do tego, iż postępowanie karne w danej sprawie
mogłoby być prowadzone nieobiektywnie, to w niniejszej sprawie spełniony jest
warunek do przekazania sprawy w trybie z art. 37 k.p.k. (por. np. postanowienia SN:
z dnia 2 lipca 2003 r., III KO 20/03, Lex nr 78821; z dnia 25 listopada 2010 r., V KO
96/10, Lex nr 844194; z dnia 30 stycznia 2013 r., IV KO 102/12, Lex nr 1254724).
Z tych powodów należało orzec jak w postanowieniu.