V CNP 5/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 5/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi J. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 lipca 2011 r.,
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości położonej w W.
przy ul. Ż.
przeciwko J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 21 listopada 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
W związku ze skargą pozwanego J. K. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 15 lipca 2011 r.
należy zważyć, co następuje.
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c. można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego postępowanie
w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana
lub uchylenie tego wyroku w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. W myśl art. 4241
§ 2 k.p.c. w wyjątkowych wypadkach,
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, można
także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu
pierwszej lub drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli strona
nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, chyba że jest możliwa
zmiana lub uchylenie wyroku w drodze innych przysługujących stronie środków
prawnych.
Treść wskazanego przepisu w połączeniu z art. 4241
k.p.c. wyznacza
granice dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Oznacza to, że skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje tylko od prawomocnych wyroków
sądu II instancji kończących postępowanie w sprawie oraz od postanowień co do
istoty sprawy kończących postępowanie w sprawie wydanych przez sąd II instancji
w postępowaniu nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie
wykonalności orzeczeń sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie
i stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego zagranicą lub
ugody zawartej przed sądem polubownym za granicą. Skarga nie przysługuje
natomiast od innych prawomocnych orzeczeń, w szczególności postanowień
formalnych, czy wpadkowych. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie
przysługuje zatem od postanowień mających na celu rektyfikację orzeczeń, jak
postanowienia w przedmiocie wykładni czy sprostowania wyroku (aktualność w tym
3
zakresie zachowują m.in. postanowienia SN: z dnia 9 lipca 1997 r., II CK 260/97,
niepubl, z dnia 11 maja 1998 r., I CKN 229/98, OSNC 1999, nr 1, poz. 8, Lexis
Nexis nr 333026, z dnia 2 października 1997 r., III CZ 56/97, niepubl., z dnia
9 grudnia 1998 r., II CZ 143/97 Lexis Nexis 343064). Skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie jest także dopuszczalna
od postanowień rozstrzygających o kosztach procesu (postanowienie z dnia
17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, Lexis Nexis nr
403455, z dnia 19 stycznia 2006 r., III BP 6/05, Lexis Nexis nr 3933888).
Konsekwentnie należy przyjąć, że skarga nie przysługuje od postanowień
w przedmiocie uzupełnienia postanowienia o umorzeniu co do kosztów procesu,
jako postanowień mających na celu rektyfikację orzeczenia co do postanowienia
rozstrzygającego o kosztach procesu.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę od postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 15 lipca 2011 r. oddalającego jego zażalenie na postanowienie
Sądu Rejonowego w W. z dnia 4 kwietnia 2011 r., którym oddalono jego wniosek o
uzupełnienia postanowienia tegoż Sądu umarzającego postępowanie odnośnie do
kosztów procesu. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy przyjąć, że
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie
przysługuje skarżącemu, albowiem skarga ta nie jest dopuszczalna od
postanowień w przedmiocie uzupełnienia postanowienia formalnego, zawierającego
rozstrzygnięcie o kosztach procesu.
Zważywszy na powyższe Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 4248
§ 2 k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie ze skargi J. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 lipca 2011 r.,
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości położonej w W.
przy ul. Ż.
przeciwko J. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 21 listopada 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
W związku ze skargą pozwanego J. K. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 15 lipca 2011 r.
należy zważyć, co następuje.
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c. można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego postępowanie
w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana
lub uchylenie tego wyroku w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. W myśl art. 4241
§ 2 k.p.c. w wyjątkowych wypadkach,
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, można
także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu
pierwszej lub drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli strona
nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, chyba że jest możliwa
zmiana lub uchylenie wyroku w drodze innych przysługujących stronie środków
prawnych.
Treść wskazanego przepisu w połączeniu z art. 4241
k.p.c. wyznacza
granice dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Oznacza to, że skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje tylko od prawomocnych wyroków
sądu II instancji kończących postępowanie w sprawie oraz od postanowień co do
istoty sprawy kończących postępowanie w sprawie wydanych przez sąd II instancji
w postępowaniu nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie
wykonalności orzeczeń sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie
i stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego zagranicą lub
ugody zawartej przed sądem polubownym za granicą. Skarga nie przysługuje
natomiast od innych prawomocnych orzeczeń, w szczególności postanowień
formalnych, czy wpadkowych. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem nie
przysługuje zatem od postanowień mających na celu rektyfikację orzeczeń, jak
postanowienia w przedmiocie wykładni czy sprostowania wyroku (aktualność w tym
3
zakresie zachowują m.in. postanowienia SN: z dnia 9 lipca 1997 r., II CK 260/97,
niepubl, z dnia 11 maja 1998 r., I CKN 229/98, OSNC 1999, nr 1, poz. 8, Lexis
Nexis nr 333026, z dnia 2 października 1997 r., III CZ 56/97, niepubl., z dnia
9 grudnia 1998 r., II CZ 143/97 Lexis Nexis 343064). Skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie jest także dopuszczalna
od postanowień rozstrzygających o kosztach procesu (postanowienie z dnia
17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, Lexis Nexis nr
403455, z dnia 19 stycznia 2006 r., III BP 6/05, Lexis Nexis nr 3933888).
Konsekwentnie należy przyjąć, że skarga nie przysługuje od postanowień
w przedmiocie uzupełnienia postanowienia o umorzeniu co do kosztów procesu,
jako postanowień mających na celu rektyfikację orzeczenia co do postanowienia
rozstrzygającego o kosztach procesu.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę od postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 15 lipca 2011 r. oddalającego jego zażalenie na postanowienie
Sądu Rejonowego w W. z dnia 4 kwietnia 2011 r., którym oddalono jego wniosek o
uzupełnienia postanowienia tegoż Sądu umarzającego postępowanie odnośnie do
kosztów procesu. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy przyjąć, że
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie
przysługuje skarżącemu, albowiem skarga ta nie jest dopuszczalna od
postanowień w przedmiocie uzupełnienia postanowienia formalnego, zawierającego
rozstrzygnięcie o kosztach procesu.
Zważywszy na powyższe Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 4248
§ 2 k.p.c.
jw