Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 75/13
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Dołhy
SSN Małgorzata Gierszon
w przedmiocie wniosku obrońcy skazanego R. Ż.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 16 lipca 2013 r.,
utrzymującego w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 23 maja 2013 r.,
o odwołaniu warunkowego zwolnienia
p o s t a n o w i ł
wniosek o wznowienie postępowania pozostawić bez
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 23 maja 2013 r., odwołał wobec
skazanego R. Ż. warunkowe przedterminowe zwolnienie. Po rozpoznaniu zażalenia
obrońcy skazanego, Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 16 lipca 2013 r.,
utrzymał w mocy to rozstrzygnięcie.
Obrońca skazanego R. Ż. wskazując jako podstawę prawną art. 540b pkt 1
k.p.k. i art. 542 § 1 k.p.k. wniósł o wznowienie tego postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek o wznowienie postępowania, w przedmiocie odwołania
warunkowego przedterminowego zwolnienia nie podlega rozpoznaniu w trybie
2
przewidzianym w art. 540 § 1 k.p.k. ani też wskazanym w art. 540a k.p.k., 540b
k.p.k. czy art. 542 § 3 k.p.k. Treść powyższych unormowań wskazuje na to, że
odpowiadają one ściśle jedynie postępowaniu rozstrzygającemu w kwestii
odpowiedzialności karnej oskarżonego. Stanowisko to jest już ugruntowane w
orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 29
października 1997 r., II KZ 130/97, OSNKW 1998, z. 1 – 2, poz. 10 z dnia 12
czerwca 2003 r., IV KZ 16/03 R-OSNKW 2003, poz. 1290, z dnia 29 stycznia 2007
IV KO 118/07, LEX nr 346765, z dnia 17 września 2008 r., IV KO 108/08, OSNKW
2008, z. 12, poz. 99, z dnia 28 marca 2012 r., IV KO 16/12, niepublikowany).
Wprawdzie, co oczywiste, odwołanie warunkowego przedterminowego
zwolnienia ma negatywne konsekwencje dla sfery wolności osobistej. Nie zmienia
to jednak faktu, iż rozstrzygnięcie to nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie
karne w zakresie odnoszącym się do odpowiedzialności karnej R. Ż., gdyż takim
orzeczeniem jest prawomocny wyrok skazujący.
Z tych też względów, nie wchodząc w ocenę merytorycznej zasadności
podniesionych we wniosku kwestii, Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.