IV KZ 70/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 70/13
POSTANOWIENIE
Dnia 30 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r.
zażalenia skazanego P. K.
na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego w K.
z dnia 28 października 2013 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku skazanego o sporządzenie i nadesłanie
odpisu wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 11 października 2013 r.,
wraz z uzasadnieniem
p o s t a n o w i ł:
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Skazany P. K. otrzymał w dniu 15 października 2013 r., odpis wyroku Sądu
Okręgowego w K. z dnia 11 października 2013 r. Termin do złożenia wniosku o
sporządzenie uzasadnienia tego wyroku i nadesłania mu odpisu wyroku z
uzasadnieniem, zgodnie z treścią art. 524 § 1 k.p.k., upłynął w dniu 22 października
2013 r. (wtorek). Skazany P. K. taki wniosek złożył w dniu 23 października 2013 r.
(prezentata Aresztu Śledczego w K. na kopercie z k. 232). Poza sporem jest więc,
że wniosek ten skazany P. K. złożył, jak to trafnie ustalono w uzasadnieniu
zaskarżonego zarządzenia, z uchybieniem siedmiodniowego zawitego terminu dla
dokonania tej czynności procesowej. Nie zmienia tej oceny, podnoszona przez
skazanego P. K. teza, że według niego do biegu terminu zawitego nie wlicza się dni
wolnych. Teza taka nie ma bowiem jakiegokolwiek oparcia w obowiązujących
przepisach, gdyż tylko gdy koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę
2
za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia. W
przedmiotowej sprawie, jak wyżej zaznaczono, koniec terminu przypadał na wtorek,
nie ma zatem zastosowania konstrukcja z art. 123 § 3 k.p.k.
Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Najwyższy rozstrzygnął jak na
wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r.
zażalenia skazanego P. K.
na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego w K.
z dnia 28 października 2013 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku skazanego o sporządzenie i nadesłanie
odpisu wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 11 października 2013 r.,
wraz z uzasadnieniem
p o s t a n o w i ł:
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Skazany P. K. otrzymał w dniu 15 października 2013 r., odpis wyroku Sądu
Okręgowego w K. z dnia 11 października 2013 r. Termin do złożenia wniosku o
sporządzenie uzasadnienia tego wyroku i nadesłania mu odpisu wyroku z
uzasadnieniem, zgodnie z treścią art. 524 § 1 k.p.k., upłynął w dniu 22 października
2013 r. (wtorek). Skazany P. K. taki wniosek złożył w dniu 23 października 2013 r.
(prezentata Aresztu Śledczego w K. na kopercie z k. 232). Poza sporem jest więc,
że wniosek ten skazany P. K. złożył, jak to trafnie ustalono w uzasadnieniu
zaskarżonego zarządzenia, z uchybieniem siedmiodniowego zawitego terminu dla
dokonania tej czynności procesowej. Nie zmienia tej oceny, podnoszona przez
skazanego P. K. teza, że według niego do biegu terminu zawitego nie wlicza się dni
wolnych. Teza taka nie ma bowiem jakiegokolwiek oparcia w obowiązujących
przepisach, gdyż tylko gdy koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę
2
za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia. W
przedmiotowej sprawie, jak wyżej zaznaczono, koniec terminu przypadał na wtorek,
nie ma zatem zastosowania konstrukcja z art. 123 § 3 k.p.k.
Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Najwyższy rozstrzygnął jak na
wstępie.