II KK 30/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 30/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak (przewodniczący)
SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
Protokolant Marta Brylińska
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w sprawie P. P. K.
skazanego z art. 94 § 1 i in. k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
w dniu 12 marca 2014 r.,
kasacji Prokuratora Generalnego
od wyrok nakazowego Sądu Rejonowego w W.
z dnia 15 października 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w W. do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem nakazowym z dnia 15 października 2013 roku, Sądu Rejonowego
P. P. K. został uznany winnym wykroczeń z art. 88, art. 65 § 1, art. 94 § 1 i art. 95
k.w., za co na podstawie art. 94 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. i art. 20 § 1 i 2 k.w. i
art. 21 § 1 k.w. wymierzono mu łącznie karę 1 miesiąca ograniczenia wolności,
polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w
wymiarze 40 godzin. Wyrok ten uprawomocnił się.
Kasację na korzyść skazanego od rzeczonego wyroku nakazowego wniósł
Prokurator Generalny, zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku
naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 94 § 1 k.w.,
polegające na wymierzeniu P. P. K. na podstawie tego przepisu kary 1 miesiąca
ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej
pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin, w sytuacji, gdy wykroczenie to
zagrożone jest jedynie karą grzywny.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Zgodnie z art. 9 § 2 k.w. „jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa
lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia
określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na
przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych
przepisów.” W zaskarżonym wyroku nakazowym jako podstawę wymiaru kary
wskazano art. 94 § 1 k.w., który jednak przewiduje jedynie możliwość orzeczenia
kary grzywny, skutkiem czego brak było normatywnych podstaw do wymierzenia
kary ograniczenia wolności. W tym stanie rzeczy nie budzi wątpliwości zasadność
zarzutu naruszenia prawa materialnego, tj. art. 94 § 1 k.w., które w oczywisty
sposób miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 marca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak (przewodniczący)
SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
Protokolant Marta Brylińska
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w sprawie P. P. K.
skazanego z art. 94 § 1 i in. k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
w dniu 12 marca 2014 r.,
kasacji Prokuratora Generalnego
od wyrok nakazowego Sądu Rejonowego w W.
z dnia 15 października 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w W. do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem nakazowym z dnia 15 października 2013 roku, Sądu Rejonowego
P. P. K. został uznany winnym wykroczeń z art. 88, art. 65 § 1, art. 94 § 1 i art. 95
k.w., za co na podstawie art. 94 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. i art. 20 § 1 i 2 k.w. i
art. 21 § 1 k.w. wymierzono mu łącznie karę 1 miesiąca ograniczenia wolności,
polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w
wymiarze 40 godzin. Wyrok ten uprawomocnił się.
Kasację na korzyść skazanego od rzeczonego wyroku nakazowego wniósł
Prokurator Generalny, zarzucając rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku
naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 94 § 1 k.w.,
polegające na wymierzeniu P. P. K. na podstawie tego przepisu kary 1 miesiąca
ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej
pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin, w sytuacji, gdy wykroczenie to
zagrożone jest jedynie karą grzywny.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Zgodnie z art. 9 § 2 k.w. „jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa
lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia
określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na
przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych
przepisów.” W zaskarżonym wyroku nakazowym jako podstawę wymiaru kary
wskazano art. 94 § 1 k.w., który jednak przewiduje jedynie możliwość orzeczenia
kary grzywny, skutkiem czego brak było normatywnych podstaw do wymierzenia
kary ograniczenia wolności. W tym stanie rzeczy nie budzi wątpliwości zasadność
zarzutu naruszenia prawa materialnego, tj. art. 94 § 1 k.w., które w oczywisty
sposób miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.