WK 3/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: WK 3/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Janusz Godyń (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wiesław Błuś
SSN Andrzej Tomczyk
Protokolant :asystent SN Anna Krawiec
w sprawie st. szer. pchor. F. S., wobec którego warunkowo umorzono
postępowanie karne, po rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na posiedzeniu w trybie
art. 535 § 5 k.p.k. w dniu 6 maja 2014 r. kasacji na korzyść, wniesionej przez
Naczelnego Prokuratora Wojskowego, od wyroku Wojskowego Sądu
Garnizonowego w L. z dnia 9 października 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę
Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu w L. do ponownego
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego z dnia
9 października 2013 r. słuchacz Wyższej Szkoły Oficerskiej […] - st. szer. pchor. F.
S. został uznany za winnego popełnienia przestępstwa polegającego na tym, że:
2
„1. 4 i 5 kwietnia 2013 r. będąc wyznaczonym rozkazem dziennym dowódcy
II kompanii batalionu szkolnego […] z dnia 2 kwietnia 2013 r. do pełnienia służby w
składzie pododdziału alarmowego garnizonu […], wykonał rozkaz niezgodnie z jego
treścią w ten sposób, że 4 kwietnia 2013 r. około godziny 2230
oddalił się z miejsca
pełnienia służby do klubu P., z którego powrócił 5 kwietnia 2013 r. około godziny
300”
, tj. przestępstwa określonego w art. 343 § 1 k.k.;
„2. 5 kwietnia 2013 r. około godziny 630
na terenie placu apelowego […] naruszył
nietykalność cielesną żołnierza młodszego stopniem - szer. pchor. M. P. z ww.
szkoły w ten sposób, że co najmniej raz uderzył go pięścią w twarz”, tj.
przestępstwa określonego w art. 351 w z w. z art. 353 k.k.
Wyrok zapadł po przeprowadzeniu przez sąd posiedzenia, w toku którego
rozpoznany został wniosek prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania
karnego. Uwzględniając stanowisko oskarżyciela publicznego, Sąd orzekł
o warunkowym umorzeniu postępowania karnego na warunkach określonych we
wniosku.
Orzeczenie uprawomocniło się z dniem 17 października 2013 r.
Wyrok zaskarżył w drodze kasacji na korzyść st. szer. pchor. F. S. Naczelny
Prokurator Wojskowy, zarzucając:
„uchybienie w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej wymienione
w art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. w zw. z art. 671 § 3 k.p.k. w zw. z art. 671 § 1 k.p.k.
w zw. z art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k., polegające na rozpoznaniu sprawy st. szer. pchor.
F. S. przez sąd na posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia
postępowania karnego wobec wyżej wymienionego oskarżonego - bez udziału
obrońcy, którego udział w tym posiedzeniu był obligatoryjny, bowiem oskarżony
pełnił służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego”.
W konkluzji, autor kasacji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości
i przekazanie sprawy Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Z treści art. 671 § 3 k.p.k. w zw. z § 1 tego artykułu jednoznacznie wynika, że
udział obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia jest
3
obligatoryjny przed wszystkimi sądami wojskowymi w sprawie przeciwko
żołnierzowi pełniącemu służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego.
Przedmiotową sprawę Wojskowy Sąd Garnizonowy rozpoznawał na
posiedzeniu w trybie art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k. bez udziału obrońcy (vide: protokół
posiedzenia – k. 233), mimo że oskarżony pełnił służbę w charakterze kandydata
na żołnierza zawodowego. Bezsporne jest zatem, że naruszone zostało prawo do
obrony obowiązkowej, gwarantowane oskarżonemu przez art. 671 § 3 k.p.k. w zw.
z § 1 tego artykułu.
Z tego względu, stwierdzając naruszenie przez wojskowy sąd garnizonowy
prawa do obrony oskarżonego, stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą
(art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k.), Sąd Najwyższy uznał kasację za oczywiście zasadną
w rozumieniu art. 535 § 5 k.p.k., uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał
sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Janusz Godyń (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wiesław Błuś
SSN Andrzej Tomczyk
Protokolant :asystent SN Anna Krawiec
w sprawie st. szer. pchor. F. S., wobec którego warunkowo umorzono
postępowanie karne, po rozpoznaniu w Izbie Wojskowej na posiedzeniu w trybie
art. 535 § 5 k.p.k. w dniu 6 maja 2014 r. kasacji na korzyść, wniesionej przez
Naczelnego Prokuratora Wojskowego, od wyroku Wojskowego Sądu
Garnizonowego w L. z dnia 9 października 2013 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę
Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu w L. do ponownego
rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego z dnia
9 października 2013 r. słuchacz Wyższej Szkoły Oficerskiej […] - st. szer. pchor. F.
S. został uznany za winnego popełnienia przestępstwa polegającego na tym, że:
2
„1. 4 i 5 kwietnia 2013 r. będąc wyznaczonym rozkazem dziennym dowódcy
II kompanii batalionu szkolnego […] z dnia 2 kwietnia 2013 r. do pełnienia służby w
składzie pododdziału alarmowego garnizonu […], wykonał rozkaz niezgodnie z jego
treścią w ten sposób, że 4 kwietnia 2013 r. około godziny 2230
oddalił się z miejsca
pełnienia służby do klubu P., z którego powrócił 5 kwietnia 2013 r. około godziny
300”
, tj. przestępstwa określonego w art. 343 § 1 k.k.;
„2. 5 kwietnia 2013 r. około godziny 630
na terenie placu apelowego […] naruszył
nietykalność cielesną żołnierza młodszego stopniem - szer. pchor. M. P. z ww.
szkoły w ten sposób, że co najmniej raz uderzył go pięścią w twarz”, tj.
przestępstwa określonego w art. 351 w z w. z art. 353 k.k.
Wyrok zapadł po przeprowadzeniu przez sąd posiedzenia, w toku którego
rozpoznany został wniosek prokuratora o warunkowe umorzenie postępowania
karnego. Uwzględniając stanowisko oskarżyciela publicznego, Sąd orzekł
o warunkowym umorzeniu postępowania karnego na warunkach określonych we
wniosku.
Orzeczenie uprawomocniło się z dniem 17 października 2013 r.
Wyrok zaskarżył w drodze kasacji na korzyść st. szer. pchor. F. S. Naczelny
Prokurator Wojskowy, zarzucając:
„uchybienie w postaci bezwzględnej przyczyny odwoławczej wymienione
w art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k. w zw. z art. 671 § 3 k.p.k. w zw. z art. 671 § 1 k.p.k.
w zw. z art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k., polegające na rozpoznaniu sprawy st. szer. pchor.
F. S. przez sąd na posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia
postępowania karnego wobec wyżej wymienionego oskarżonego - bez udziału
obrońcy, którego udział w tym posiedzeniu był obligatoryjny, bowiem oskarżony
pełnił służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego”.
W konkluzji, autor kasacji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości
i przekazanie sprawy Wojskowemu Sądowi Garnizonowemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Z treści art. 671 § 3 k.p.k. w zw. z § 1 tego artykułu jednoznacznie wynika, że
udział obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie warunkowego umorzenia jest
3
obligatoryjny przed wszystkimi sądami wojskowymi w sprawie przeciwko
żołnierzowi pełniącemu służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego.
Przedmiotową sprawę Wojskowy Sąd Garnizonowy rozpoznawał na
posiedzeniu w trybie art. 339 § 1 pkt 2 k.p.k. bez udziału obrońcy (vide: protokół
posiedzenia – k. 233), mimo że oskarżony pełnił służbę w charakterze kandydata
na żołnierza zawodowego. Bezsporne jest zatem, że naruszone zostało prawo do
obrony obowiązkowej, gwarantowane oskarżonemu przez art. 671 § 3 k.p.k. w zw.
z § 1 tego artykułu.
Z tego względu, stwierdzając naruszenie przez wojskowy sąd garnizonowy
prawa do obrony oskarżonego, stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą
(art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k.), Sąd Najwyższy uznał kasację za oczywiście zasadną
w rozumieniu art. 535 § 5 k.p.k., uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał
sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.