Ts 171/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
204
POSTANOWIENIE
z dnia 29 listopada 1999 r.
Sygn. Ts 171/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Ferdynand Rymarz
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Stanisławy N.
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Stanisławy N. sporządzonej 18 listopada 1999 r., zarzucono, iż postanowienie prokuratora Prokuratury Okręgowej w C. z dnia 22 października 1998 r. zostało wydane z naruszeniem szeregu przepisów proceduralnych oraz oparte na błędnych ustaleniach faktycznych.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
Wyłącznym przedmiotem skargi konstytucyjnej Stanisławy N. uczyniono natomiast postanowienie prokuratora Prokuratury Okręgowej w C. z 22 października 1998 r., nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego postanowienia. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
POSTANOWIENIE
z dnia 29 listopada 1999 r.
Sygn. Ts 171/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Ferdynand Rymarz
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Stanisławy N.
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Stanisławy N. sporządzonej 18 listopada 1999 r., zarzucono, iż postanowienie prokuratora Prokuratury Okręgowej w C. z dnia 22 października 1998 r. zostało wydane z naruszeniem szeregu przepisów proceduralnych oraz oparte na błędnych ustaleniach faktycznych.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
Wyłącznym przedmiotem skargi konstytucyjnej Stanisławy N. uczyniono natomiast postanowienie prokuratora Prokuratury Okręgowej w C. z 22 października 1998 r., nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego postanowienia. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.