Ts 174/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
51
POSTANOWIENIE
z dnia 14 grudnia 1999 r.
Sygn. Ts 174/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marian Zdyb
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Stanisława K.,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Stanisława K. sporządzonej 30 października 1999 r. zarzucono, iż decyzje Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z 9 grudnia 1997 r. (Nr 5891 K-266349/97) oraz z 8 kwietnia 1998 r. (Nr 2865 K-266349/98), a także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 lutego 1999 r. (sygn. Sa/Sz765/98) naruszają art. 31 ust. 3 oraz art. 42 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
W skardze konstytucyjnej Stanisława K. zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności z konstytucją wskazanych w tej skardze decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego wyroku. Wręcz przeciwnie, skarżący podkreślił iż “nie wypowiada się” co do zgodności z konstytucją ustawy, na której oparte są te decyzje i wyrok.
Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
POSTANOWIENIE
z dnia 14 grudnia 1999 r.
Sygn. Ts 174/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marian Zdyb
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Stanisława K.,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
Uzasadnienie:
W skardze konstytucyjnej Stanisława K. sporządzonej 30 października 1999 r. zarzucono, iż decyzje Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z 9 grudnia 1997 r. (Nr 5891 K-266349/97) oraz z 8 kwietnia 1998 r. (Nr 2865 K-266349/98), a także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 lutego 1999 r. (sygn. Sa/Sz765/98) naruszają art. 31 ust. 3 oraz art. 42 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.
W skardze konstytucyjnej Stanisława K. zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności z konstytucją wskazanych w tej skardze decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej tego wyroku. Wręcz przeciwnie, skarżący podkreślił iż “nie wypowiada się” co do zgodności z konstytucją ustawy, na której oparte są te decyzje i wyrok.
Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.