Ts 27/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:Aca 930/02 II C 2852/92
Pełny tekst orzeczenia
158
POSTANOWIENIE
z dnia 18 marca 2004 r.
Sygn. akt Ts 27/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Ciemniewski
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Piotra Szymańskiego,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE:
W skardze konstytucyjnej Piotra Szymańskiego, wniesiono o stwierdzenie, iż wyroki Sądu Okręgowego w Łodzi z 6 czerwca 2002 r. (sygn. akt II C 2852/92) oraz Sądu Apelacyjnego z 17 kwietnia 2003 r. (sygn. akt Aca 930/02) naruszają art. 2 i art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego sądy orzekające w niniejszej sprawie nie stosują przepisów i ustaw oraz nie respektują orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, a także prawomocnych wyroków sądów, wydanych w innych sprawach. Skutkiem prezentowanej w skardze praktyki sądowej „zostało poważnie zachwiane poczucie sprawiedliwości społecznej skarżącego”.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie zarzut niezgodności przepisu ustawy lub innego aktu normatywnego z Konstytucją. W skardze konstytucyjnej Piotra Szymańskiego nie sformułowano wszakże takiego zarzutu, jednoznacznie żądając stwierdzenia niezgodności z Konstytucją orzeczeń sądowych. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji.
Biorąc po uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
1
POSTANOWIENIE
z dnia 18 marca 2004 r.
Sygn. akt Ts 27/04
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Jerzy Ciemniewski
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Piotra Szymańskiego,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.
UZASADNIENIE:
W skardze konstytucyjnej Piotra Szymańskiego, wniesiono o stwierdzenie, iż wyroki Sądu Okręgowego w Łodzi z 6 czerwca 2002 r. (sygn. akt II C 2852/92) oraz Sądu Apelacyjnego z 17 kwietnia 2003 r. (sygn. akt Aca 930/02) naruszają art. 2 i art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego sądy orzekające w niniejszej sprawie nie stosują przepisów i ustaw oraz nie respektują orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, a także prawomocnych wyroków sądów, wydanych w innych sprawach. Skutkiem prezentowanej w skardze praktyki sądowej „zostało poważnie zachwiane poczucie sprawiedliwości społecznej skarżącego”.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie zarzut niezgodności przepisu ustawy lub innego aktu normatywnego z Konstytucją. W skardze konstytucyjnej Piotra Szymańskiego nie sformułowano wszakże takiego zarzutu, jednoznacznie żądając stwierdzenia niezgodności z Konstytucją orzeczeń sądowych. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji.
Biorąc po uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.
1