Pełny tekst orzeczenia

189/5/B/2007

POSTANOWIENIE
z dnia 3 września 2007 r.
Sygn. akt Tw 18/07

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marian Grzybowski,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Związku Nauczycielstwa Polskiego o stwierdzenie niezgodności:
rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 marca 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz. U. Nr 56, poz. 372) z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, ze zm.),

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania wnioskowi dalszego biegu.

UZASADNIENIE

We wniosku z 23 kwietnia 2007 r. Związek Nauczycielstwa Polskiego domagał się stwierdzenia niezgodności rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 marca 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy (Dz. U. Nr 56, poz. 372) z art. 7 Konstytucji oraz z art. 4 ust. 2 ustawy dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, ze zm.).
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2007 r. wezwano wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku przez doręczenie oryginału oraz czterech kopii uchwały odpowiedniego organu wnioskodawcy o wystąpieniu z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego wraz ze wskazaniem podstawy prawnej dokonania tej czynności w imieniu Związku Nauczycielstwa Polskiego; dołączenie wyciągu z protokołu pozwalającego stwierdzić, że uchwała została podjęta zgodnie ze statutem organizacji; wskazanie podstawy prawnej do przedstawienia wniosku Związku Nauczycielstwa Polskiego przez Prezesa ZNP; uzasadnienie niezgodności kwestionowanego aktu normatywnego z art. 7 Konstytucji jako wskazanym wzorcem kontroli.
Wnioskodawca nie odniósł się do stwierdzonych przez Trybunał braków formalnych.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 36 ust. 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.) wnioskodawca został wezwany zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego, wydanym 22 maja 2007 r., pod rygorem odmowy nadania dalszego biegu wnioskowi, do usunięcia braków formalnych wniosku.

Trybunał Konstytucyjny stwierdza, iż wnioskodawca nie wykonał zarządzenia sędziego. Wnioskodawca nie uzupełnił bowiem braków formalnych w ustawowym terminie 7 dni od dnia doręczenia zarządzenia.

Zgodnie z art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym powyższa okoliczność stanowi przesłankę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu w całości.

Trybunał Konstytucyjny zaznacza jednocześnie, iż nienadanie biegu wnioskowi z przyczyn formalnoprawnych (procesowych) nie wyklucza możliwości wystąpienia z poprawnym wnioskiem ponownie.



Mając powyższe na uwadze, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.