Pełny tekst orzeczenia

132/10/A/2010

POSTANOWIENIE
z dnia 2 grudnia 2010 r.
Sygn. akt SK 11/10

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Zbigniew Cieślak – przewodniczący
Maria Gintowt-Jankowicz
Ewa Łętowska – sprawozdawca
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Mirosław Wyrzykowski,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 grudnia 2010 r., wniosku pełnomocnika skarżącej spółki – adwokata Henryka Szulejewskiego o zasądzenie na rzecz skarżącej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń SA z siedzibą w Warszawie kosztów postępowania,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.


UZASADNIENIE

1. Pełnomocnik skarżącej spółki – Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych SA z siedzibą w Warszawie wniósł wraz ze skargą konstytucyjną o zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego przed Trybunałem Konstytucyjnym.

2. Postanowieniem z 2 grudnia 2010 r. Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej umorzył postępowanie w sprawie zbadania zgodności art. 89 § 1 zdanie drugie ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z powołanymi przepisami Konstytucji, ze względu na niedopuszczalność orzekania.

3. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.) „koszty postępowania przed Trybunałem, z zastrzeżeniem ust. 2, ponosi Skarb Państwa”. Z ust. 2 zdanie pierwsze tego przepisu wynika, że Trybunał Konstytucyjny orzeka zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W uzasadnionych wypadkach Trybunał może orzec zwrot kosztów postępowania również wówczas, gdy nie uwzględnił skargi konstytucyjnej (art. 24 ust. 2 zdanie drugie).
Zwrot kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej wyrażonej w art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o TK. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, że mimo umorzenia postępowania, a więc nawet wtedy, gdy skarga nie mogła zostać skierowana do rozpoznania na rozprawie, istnieje uzasadniona podstawa do zwrotu kosztów.
Trybunał Konstytucyjny, rozpoznając wniosek pełnomocnika skarżącej, nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, który przemawiałby za przyznaniem kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.