Tw 3/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
144/3/B/2010
POSTANOWIENIE
z dnia 4 maja 2010 r.
Sygn. akt Tw 3/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Andrzej Rzepliński,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Rady Miejskiej w Działoszycach o zbadanie zgodności:
art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, ze zm.) z art. 2, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 60 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi.
UZASADNIENIE
W dniu 25 stycznia 2010 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynął wniosek Rady Miejskiej w Działoszycach o zbadanie zgodności art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, ze zm.; dalej: ordynacja wyborcza do rad gmin) z art. 2, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 60 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. W sprawie o sygn. K 19/09 Trybunał Konstytucyjny zbadał zgodność art. 7 ust. 2 pkt 2 ordynacji wyborczej do rad gmin: po pierwsze – z art. 2 (na wniosek Rady Gminy Czarna Dąbrówka), po drugie – z art. 32 i art. 60 Konstytucji (na wniosek Rady Gminy w Czosnowie i wniosek Rady Gminy Czarna Dąbrówka).
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 23 marca 2010 r. orzekł, że art. 7 ust. 2 pkt 2 ordynacji wyborczej do rad gmin jest zgodny z art. 2, art. 32 i art. 60 Konstytucji. Wyrok został ogłoszony w Dzienniku Ustaw Nr 61, poz. 386 (także: OTK ZU nr 3/A/2010, poz. 24).
2. Z petitum wniosku Rady Miejskiej w Działoszycach wynika jednoznacznie, że sformułowany w nim zakres zaskarżenia (przedmiot i wzorce kontroli) jest tożsamy z zakresem zaskarżenia wyznaczonym w sprawie o sygn. K 19/09.
Biorąc pod uwagę ostateczność orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (art. 190 ust. 1 Konstytucji), należy uznać za zbędne dokonywanie ponownej oceny zgodności tego samego przepisu z identycznie określonymi wzorcami kontroli. Okoliczność powyższa stanowi, zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu.
W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 4 maja 2010 r.
Sygn. akt Tw 3/10
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Andrzej Rzepliński,
po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Rady Miejskiej w Działoszycach o zbadanie zgodności:
art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, ze zm.) z art. 2, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 60 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
p o s t a n a w i a:
odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi.
UZASADNIENIE
W dniu 25 stycznia 2010 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynął wniosek Rady Miejskiej w Działoszycach o zbadanie zgodności art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, ze zm.; dalej: ordynacja wyborcza do rad gmin) z art. 2, art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 60 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. W sprawie o sygn. K 19/09 Trybunał Konstytucyjny zbadał zgodność art. 7 ust. 2 pkt 2 ordynacji wyborczej do rad gmin: po pierwsze – z art. 2 (na wniosek Rady Gminy Czarna Dąbrówka), po drugie – z art. 32 i art. 60 Konstytucji (na wniosek Rady Gminy w Czosnowie i wniosek Rady Gminy Czarna Dąbrówka).
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 23 marca 2010 r. orzekł, że art. 7 ust. 2 pkt 2 ordynacji wyborczej do rad gmin jest zgodny z art. 2, art. 32 i art. 60 Konstytucji. Wyrok został ogłoszony w Dzienniku Ustaw Nr 61, poz. 386 (także: OTK ZU nr 3/A/2010, poz. 24).
2. Z petitum wniosku Rady Miejskiej w Działoszycach wynika jednoznacznie, że sformułowany w nim zakres zaskarżenia (przedmiot i wzorce kontroli) jest tożsamy z zakresem zaskarżenia wyznaczonym w sprawie o sygn. K 19/09.
Biorąc pod uwagę ostateczność orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego (art. 190 ust. 1 Konstytucji), należy uznać za zbędne dokonywanie ponownej oceny zgodności tego samego przepisu z identycznie określonymi wzorcami kontroli. Okoliczność powyższa stanowi, zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu.
W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.