Pełny tekst orzeczenia

402/6/B/2010

POSTANOWIENIE
z dnia 13 sierpnia 2010 r.
Sygn. akt Tw 14/10

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Andrzej Rzepliński,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa o zbadanie zgodności:
1) art. 15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, ze zm.) z art. 119 ust. 1 i 2 w zw. z art. 118 ust. 1, art. 65 ust. 1 w zw. z art. 2, art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 2 w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 8 pkt 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42, ze zm.);
2) art. 15 w zw. z art. 91 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, ze zm.) z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
3) art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, ze zm.) z art. 32 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 Konstytucji,

p o s t a n a w i a:

odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2010 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa o zbadanie zgodności: po pierwsze, art. 15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, ze zm.; dalej: prawo budowlane) z art. 119 ust. 1 i 2 w zw. z art. 118 ust. 1, art. 65 ust. 1 w zw. z art. 2, art. 17 ust. 1 Konstytucji oraz art. 2 w zw. z art. 7 Konstytucji w zw. z art. 8 pkt 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42, ze zm.; dalej: ustawa o samorządach); po drugie, art. 15 w zw. z art. 91 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 2 Konstytucji; po trzecie, art. 15 ust. 3 prawa budowlanego z art. 32 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 Konstytucji.
Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 lipca 2010 r. wezwano wnioskodawcę do usunięcia, w terminie 7 dni od daty doręczenia zarządzenia, braków formalnych wniosku przez: doręczenie wyciągu z protokołu wraz z listą obecności pozwalających stwierdzić, że uchwała nr 11/R/10 Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia 21 kwietnia 2010 r. w sprawie wniosku do Trybunału Konstytucyjnego została podjęta zgodnie z uregulowaniami określającymi wymogi odnoszące się do trybu podejmowania uchwał przez Krajową Radę; wskazanie przepisów ustawy, statutu lub inaczej nazwanego aktu prawa wewnętrznego Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa określających wymogi odnoszące się do trybu podejmowania uchwał przez Krajową Radę; doręczenie 5 odpisów aktu prawa wewnętrznego Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa określającego wymogi odnoszące się do trybu podejmowania uchwał przez Krajową Radę; doręczenie poprawnie sporządzonego pełnomocnictwa wraz z oświadczeniem, czy pełnomocnik pełnomocnictwo przyjmuje.
W piśmie z 4 sierpnia 2010 r. odniesiono się do stwierdzonych przez Trybunał Konstytucyjny braków formalnych wniosku.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

1. Zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) wniosek przedstawiony przez ogólnokrajową władzę organizacji zawodowej podlega wstępnemu rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym. W postępowaniu tym Trybunał Konstytucyjny w składzie jednego sędziego bada, czy wniosek odpowiada wymogom formalnym (art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o TK), czy nie jest oczywiście bezzasadny i czy braki zostały usunięte w określonym terminie (art. 36 ust. 3 ustawy o TK), a w szczególności, czy pochodzi od uprawnionego podmiotu (art. 191 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 191 ust. 2 Konstytucji).

2. W rozpatrywanej sprawie Trybunał Konstytucyjny ustalił, że zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem z 28 kwietnia 2010 r. do reprezentowania Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa przed Trybunałem Konstytucyjnym został umocowany radca prawny. Pod pismem z 4 sierpnia 2010 r., w którym odniesiono się do stwierdzonych przez Trybunał braków formalnych wniosku, nie widnieje jednak podpis pełnomocnika. Trybunał Konstytucyjny stwierdza tym samym, że powołane pismo zostało podpisane przez osoby do tego nieupoważnione. Okoliczność ta jest równoznaczna z nieusunięciem braków formalnych w wyznaczonym terminie i stanowi samoistną podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu (art. 36 ust. 3 ustawy o TK).

W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.