Pełny tekst orzeczenia

91/7/A/2012

POSTANOWIENIE
z dnia 12 lipca 2012 r.
Sygn. akt SK 31/10

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz – przewodniczący
Wojciech Hermeliński
Adam Jamróz – sprawozdawca
Marek Kotlinowski
Stanisław Rymar,

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 lipca 2012 r., wniosku o zasądzenie na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przewidzianych,

p o s t a n a w i a:

nie uwzględnić wniosku.

UZASADNIENIE

1. Pełnomocnik skarżącego Marka Ślęzaka wraz ze skargą konstytucyjną złożył wniosek o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych.

2. Wyrokiem z 12 lipca 2012 r., po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Marka Ślęzaka, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, ze zm.; dalej: u.s.w.z.z.) w zakresie, w jakim dotyczy wyznaczenia stanowiska służbowego oraz zwolnienia ze stanowiska służbowego, jest zgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W pozostałym zakresie Trybunał postanowił umorzyć postępowanie.

3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) zwrot kosztów postępowania przed Trybunałem orzekany jest wraz z wyrokiem uwzględniającym skargę konstytucyjną. W wydanym w sprawie o sygn. SK 31/10 wyroku Trybunał Konstytucyjny orzekając, że art. 8 ust. 2 pkt 1 u.s.w.z.z. w zakresie, w jakim dotyczy wyznaczenia stanowiska służbowego oraz zwolnienia ze stanowiska służbowego, jest zgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji, nie uwzględnił skargi konstytucyjnej.
W razie nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny może orzec zwrot kosztów postępowania tylko „w uzasadnionych przypadkach” (art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK). Zwrot kosztów postępowania na podstawie art. 24 ust. 2 zdania drugiego ustawy o TK ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej.
Obowiązek wykazania, że – pomimo nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej – zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym mowa w ustawie o TK, ciąży na zainteresowanym pełnomocniku skarżącego. W rozpatrywanej sprawie pełnomocnik skarżącego w żaden sposób nie uzasadnił przedstawionego wniosku, a Trybunał Konstytucyjny nie dopatrzył się okoliczności, które pozwoliłyby na zasądzenie zwrotu kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej.

Z tych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.