Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy, VI Wydział Karny w Kłodzku w składzie:

Przewodniczący SSR Mirosław Irzycki

Protokolant Monika Schwenderling

przy udziale Prokuratora Pawła Rapacza

po rozpoznaniu dnia 08 listopada 2012 roku, 10 stycznia 2013 roku, 20 lutego 2013 roku i 04 kwietnia 2013 roku

sprawy karnej

K. R. (1), ur. (...) w B.

syna A. i K. zd. M.

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 11 marca 2012 roku w L., woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości wielokrotnie znieważał słowami powszechnie uznanymi za obelżywe funkcjonariusza Policji asp. M. F., mł. asp. J. G., mł. asp. M. G. (1) podczas i w związku z wykonywanymi czynnościami służbowymi przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2008 roku przez Sąd Rejonowy w Kłodzku, Wydział VI Karny, sygn. akt VI K 1101/03, za czyn z art. 222§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk oraz art. 226§1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 29 lipca 2009 roku do 02 marca 2010 roku;

to jest o czyn z art. 226§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

II.  W tym samym miejscu, czasie i okolicznościach, co w pkt I szarpiąc za mundur służbowy funkcjonariuszy Policji asp. M. F., mł. asp. J. G. naruszył nietykalność cielesną, a następnie używając groźby uszkodzenia ciała pod adresem asp. M. F. zmuszał w/w funkcjonariuszy do zaniechania prawnej czynności zatrzymania, przy czym groźba ta wzbudziła u zagrożonego uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2008 roku przez Sąd Rejonowy w Kłodzku, Wydział VI Karny, sygn. akt VI K 1101/03 za czyn z art. 222§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk oraz art. 226§1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 29 lipca 2009 roku do 02 marca 2010 roku;

to jest o czyn z art. 222§1 kk i art. 224§2 kk w zw. z art. 11§2 kk i w zw. z art. 64§1 kk

I.  Oskarżonego K. R. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 11 marca 2012 roku w L., województwa (...), znieważył funkcjonariuszy policji asp. M. F., mł. asp. J. G. i mł. asp. M. G. (1) słowami wulgarnymi i obelżywymi, podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, przy czym czynu tego oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 kwietnia 2007 roku (sygn. akt VIII K 185/07), między innymi za przestępstwo umyślne określone art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, a która to kara łączna pozbawienia wolności zarządzona została do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 marca 2009 roku (sygn. akt VIII Ko 711/08), i którą to karę łączną pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 29 lipca 2009 roku do dnia 02 marca 2010 roku, to jest popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona występku określonego art. 226§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 226§1 kk w zw. z art. 64§1 kk wymierza karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Oskarżonego K. R. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 11 marca 2012 roku w L., województwa (...), naruszył nietykalność cielesną funkcjonariuszy policji asp. M. F. i mł. asp. J. G., podczas i w związku z pełnieniem przez niech obowiązków służbowych, w ten sposób, że szarpał ich za mundury oraz groził funkcjonariuszowi policji asp. M. F. uszkodzeniem ciała, która to groźba w zagrożonym wzbudziła uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, a to w celu zmuszenia tych funkcjonariuszy policji do zaniechania prawnej czynności służbowej, mającej polegać na zatrzymaniu oskarżonego, przy czym czynu tego oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 kwietnia 2007 roku (sygn. akt VIII K 185/07), za przestępstwo umyślne określone art. 224§2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo umyślne określone art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, a która to kara łączna pozbawienia wolności zarządzona została do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 marca 2009 roku (sygn. akt VIII Ko 711/08), i którą to karę łączną pozbawienia wolności odbył w okresie od dnia 29 lipca 2009 roku do dnia 02 marca 2010 roku, to jest popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona występków określonych art. 222§1 kk i art. 224§2 kk w zw. z art. 11§2 kk i art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 224§1 kk w zw. z art. 224§2 kk w zw. z art. 11§3 kk i art. 64§1 kk wymierza karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk za zbiegające się przestępstwa oskarżonemu wymierza karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności

IV.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w okresie od dnia 11 marca 2012 roku do dnia 13 marca 2012 roku przyjmując, że jeden dzień zatrzymania równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

V.  Zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 11 marca 2012 roku oskarżony K. R. (1), znajdujący się a stanie nietrzeźwości, około godziny 19.30, przyszedł do mieszkania M. G. (2), zamieszkującej w wynajmowanym przez nią mieszkaniu w L. przy ulicy (...), a z którą wcześniej pozostawał w związku konkubenckim. Oskarżony, będący wulgarny i agresywny oraz nie chcący opuścić mieszkania na żądanie M. G. (2), najpierw przebywał w pokoju syna M. D. liczącego lat 10, mówiąc też do niego zobacz jaką masz popierdoloną matkę, a później w kuchni tego mieszkania, informując M. G. (2), że mieszkanie jej opuści dopiero wtedy jak się prześpi i wyjdzie rano.

M. G. (2) nadal sprzeciwiająca się pozostaniu oskarżonego w mieszkaniu i nadal żądającej opuszczenia przez niego jej mieszkania, też obawiająca się go z uwagi na jego stan nietrzeźwości, zadzwoniła po swego znajomego P. L., a który do niej, do jej mieszkania po chwili przyszedł. P. L. po przyjściu zażądał od oskarżonego by opuścił mieszkanie M. G. (2), na co ten odpowiedział, że za chwilę wyjdzie jak zapali papierosa. Następnie P. L. zgłosił w Komisariacie Policji w L., że oskarżony będący w stanie nietrzeźwości, nie chce opuścić mieszkania M. G. (2).

Na miejsce zgłoszenia żądania przeprowadzenia interwencji przyjechali funkcjonariusze policji z Komisariatu Policji w L. M. F. i J. G., a którzy udając się do budynku w którym M. G. (2) zamieszkiwała, spotkali wychodząca z tego budynku K. R. (2) , matkę oskarżonego K. R. (1), a która do mieszkania M. G. wraz z nimi powróciła. W mieszkaniu M. G. (2) zastali ci funkcjonariusze policji będącego w stanie nietrzeźwym oskarżonego K. R. (1) oraz też P. L., a który wówczas udał się do pokoju i tam dalej przebywającego. Oskarżony wielokrotnie proszony przez tych interweniujących funkcjonariuszy o opuszczenie mieszkania M. G. (2) oraz by udał się do swego miejsca zamieszkania , mieszkania tego jej jednak nie chciał opuścić i nie opuścił, a następnie pod adresem tych funkcjonariuszy policji zaczął wypowiadać słowa wulgarne i obelżywe, ich znieważające, godzące i w ich godność i cześć, mówiąc do nich między innymi, że: „jesteście (...), (...)”, „(...)’, „(...)”, też również nie reagując na polecenia tych funkcjonariuszy policji zaprzestania tego rodzaju zachowania oraz także nie reagując na polecenia podporządkowania się ich poleceniom. W tym też czasie uspokajała i namawiała oskarżonego do opuszczenia mieszkania M. G. (2) jego matka K. R. (2).

W pewnym momencie kiedy funkcjonariusze policji ostrzegli oskarżonego o możliwości użycia wobec niego siły, przymusowego wyprowadzenia go z mieszkania, i podczas próby podniesienia oskarżonego siedzącego wówczas na taborecie, ten zaczął wymachiwać rękami tego im uniemożliwiając, też doprowadzając do szarpaniny z funkcjonariuszami policji, w trakcie której to oskarżony szarpał tych funkcjonariuszy policji za mundury ich, grożąc też w tym czasie funkcjonariuszowi policji M. F. uszkodzeniem jego ciała, a która to groźba wzbudziła w nim uzasadnioną obawę, że zostanie spełnioną, a to w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności, mającej polegać na zatrzymaniu go. W tym też czasie zatrzymywania oskarżonego, oskarżony próbował, usiłował łapać za kaburę broni i broń w nim znajdującą się, chcąc ją wyciągnąć, funkcjonariusza policji M. F., co jednakże mu się to nie udało .

Na miejsce tej interwencji został wezwany kolejny patrol policji i na miejsce jej przyjechał funkcjonariusz policji M. G. (1), również z Komisariatu Policji w L., a który wraz z wcześniej już interweniującymi funkcjonariuszami policji zatrzymali oskarżonego. Podczas zatrzymywania i wyprowadzania oskarżonego z mieszkania przez funkcjonariuszy policji, wraz z nimi przewrócił się na podłogę, w tym czasie też uniemożliwiając im zatrzymanie go i wyprowadzenie z mieszkania.

Zatrzymany już z pomocą funkcjonariusza policji M. G. (1), oskarżony nadal znieważał zatrzymujących go funkcjonariuszy policji słowami wulgarnymi i obelżywymi, mówiąc między innymi o nich i do nich, że są frajerami, że frajerzy go ujebali, że są chujami i ich dni są policzone oraz, że zabrał by im broń, w ten sposób też i znieważając ich już na terenie Posterunku Policji w S. gdzie po zatrzymaniu został przewieziony.

Oskarżony również w dniu 11 marca 2012 roku poddany został badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem elektronicznym i badanie to przeprowadzone o godzinie 21.33 i 21.49 wykazało odpowiednio zawartość 0,86 mg/l i 0,98 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

(dowód: zeznania świadków: M. G. (3) – karta 23 i 78 akt sprawy, J. G. – karta 9-11, 78-79 i 89 akt sprawy, M. F. – karta 14-16, 79 i 89 akt sprawy, M. G. (1) – karta 19-20 i 83 akt sprawy, częściowo zeznania świadka K. R. (2) – karta 33 i 65 akt sprawy, notatka urzędowa z dnia 11 marca 2012 roku – karta 1-2 akt sprawy, protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym – karta 3 akt sprawy, protokół zatrzymania osoby – karta 4-5 akt sprawy).

Oskarżony był już karany sądownie, w tym i również wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 kwietnia 2007 roku (sygn. akt VIII K 185/07) za przestępstwo określone art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw z art. 11§2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 224§2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę łączą 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, a która to kara łączna pozbawienia wolności została zarządzona do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 marca 2009 roku (sygn. akt VIII Ko 711/08), a którą odbył częściowo w okresie od dni 29 lipca 2009 roku do dnia 02 marca 2010 roku, w dniu tym będąc warunkowo przedterminowo zwolnionym z jej odbywania na mocy postanowienia Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 02 marca 2010 roku (sygn. akt V Kow/wz 271/10).

(dowód: dane o karalności – karta 71-72 akt sprawy, odpisy wyroków Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 kwietnia 2007 roku, sygn. akt VIII K 185/07 i z dnia 20 sierpnia 2008 roku, sygn. akt VIII K 361/08 – karta 6 i 8 akt sprawy, wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 25 listopada 2008 roku, sygn. akt IV Ka 871/08 – karta 7 akt sprawy, pismo Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 15 marca 2012 roku – karta 34 akt sprawy, akta spraw Sądu Rejonowego w Kłodzku o sygn.: VIII K 185/07 i VIII K 361/08), zapisek urzędowy z dnia 04 kwietnia 2013 roku – karta 86 akt sprawy.

Oskarżony wyjaśniając na rozprawie głównej (karta 64- 65 akt sprawy) do winy nie przyznał się, nie przyznając się do naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariuszy policji, potwierdzając jedynie fakt znieważania ich, i odnośnie ujawnionych mu jego wyjaśnień złożonych w toku dochodzenia (karta 32 akt sprawy) podał, że nie pamięta dlaczego wówczas przyznał się w całości do stawianych mu zarzutów, podając też, że funkcjonariuszy policji tych przerosił.

Sąd zważył co następuje.

W kontekście zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym i zeznań świadków M. F., J. G. i M. G. (1), funkcjonariuszy policji wobec oskarżonego w dniu 11 marca 2012 roku interweniujących oraz zeznań świadka M. G. (2), a także częściowo zeznań świadka K. R. (2), matki oskarżonego, wina i sprawstwo oskarżonego odnośnie popełnienia zarzucanych i przypisanych mu czynów, a określonych art. 226§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i art. 222§1 kk i art. 224§ 2 kk w zw. z art. 11§2 kk i art. 64§1 kk jest niewątpliwą i niepodlegającą kwestionowaniu. Brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań świadków M. F., J. G. i M. G. (1), funkcjonariuszy policji wobec oskarżonego w dniu 11 marca interweniujących i wówczas podejmujących czynności zatrzymania go i w rezultacie go następnie zatrzymujących, a którzy zeznając podali jedynie fakty i okoliczności jakie stwierdzili i zaobserwowali w trakcie interwencji przeprowadzonej w mieszkaniu M. G. (2), na żądanie jej znajomego P. L. przeprowadzonej wobec oskarżonego, będącego wówczas w stanie znacznego opilstwa alkoholowego, i te ich zeznania w pełni korespondują z zeznaniami M. G. (2), i ich zeznania w tej sytuacji wzajemnie adekwatne i wzajemnie potwierdzające się i uzupełniające, pozbawione też sprzeczności i nielogiczności, uznać należy za w pełni wiarygodne, a podające fakty i okoliczności które faktycznie w rzeczywistości zaistniały i są one w sposób wiarygodny potwierdzające zasadność tezy oskarżenia. Wobec tego też w kontekście powyższego Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne, a przedstawione jedynie przez oskarżonego dla umniejszenia swej winy, w sytuacji też jego świadomości odpowiedzialności w warunkach powrotu do przestępstwa i podobnie odnieść należy się do zeznań świadka K. R. (2), matki oskarżonego, a zeznającej w taki sposób by szkody oskarżonemu, swemu synowi, swymi zeznaniami nie wyrządzić. Wobec powyższego Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 11 marca 2012 roku w L., województwa (...), znieważył funkcjonariuszy policji aspiranta M. F., młodszego aspiranta J. G. i młodszego aspiranta M. G. (1) słowami wulgarnymi i obelżywymi, podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych, przy czym czynu tego oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 kwietnia 2007 roku (sygn. akt VIII K 185/07), między innymi za przestępstwo umyślne podobne określone art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, a która to kara łączna pozbawienia wolności zarządzona została do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 marca 2009 roku (sygn. akt VIII Ko 711/08), i którą to karę łączną pozbawienia wolności odbył częściowo w okresie od dnia 29 lipca 2009 roku do dnia 02 marca 2010 roku, to jest popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona występku określonego art. 226§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 226§1 kk w zw. z art. 64§1 kk wymierzył karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 11 marca 2012 roku w L., województwa (...), naruszył nietykalność cielesną funkcjonariuszy policji aspiranta M. F. i młodszego aspiranta J. G., podczas i w związku z pełnieniem przez niech obowiązków służbowych, w ten sposób, że szarpał ich za mundury oraz groził funkcjonariuszowi policji aspirantowi M. F. uszkodzeniem ciała, a która to groźba w zagrożonym wzbudziła uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, a to w celu zmuszenia tych funkcjonariuszy policji do zaniechania prawnej czynności służbowej, mającej polegać na zatrzymaniu oskarżonego, przy czym czynu tego oskarżony dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 12 kwietnia 2007 roku (sygn. akt VIII K 185/07), za przestępstwo umyślne podobne określone art. 224§2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo umyślne podobne określone art. 207§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3, a która to kara łączna pozbawienia wolności zarządzona została do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 marca 2009 roku (sygn. akt VIII Ko 711/08), i którą to karę łączną pozbawienia wolności odbył częściowo w okresie od dnia 29 lipca 2009 roku do dnia 02 marca 2010 roku, to jest popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona występków określonych art. 222§1 kk i art. 224§2 kk w zw. z art. 11§2 kk i art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 224§1 kk w zw. z art. 224§2 kk w zw. z art. 11§3 kk i art. 64§1 kk wymierzył karę 8 0miesięcy pozbawienia wolności, a na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk za zbiegające się przestępstwa oskarżonemu wymierzył karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji z uwagi na zbieżność czasową popełnienia przypisanych oskarżonemu czynów, a z kolei na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w okresie od dnia 11 marca 2012 roku do dnia 13 marca 2012 roku przyjmując, że jeden dzień zatrzymania równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Orzeczone kary jednostkowe oraz kara łączna pozbawienia wolności w pełni realizują wymogi zasad prewencji ogólnej i szczególnej oraz sprawiedliwej odpłaty, biorąc pod uwagę i fakt, że czyny przypisane oskarżonemu, popełnione w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk, cechują się znacznym stopniem społecznej szkodliwości i są one nagminnie popełniane, popełnione ponadto przez oskarżonego w stanie nietrzeźwości, i dalej wskazać należy, że dotychczas prowadzona wobec oskarżonego resocjalizacja nie przyniosła pozytywnych rezultatów, stąd też konieczność poddania go takiej ale już w warunkach izolacyjnych.