Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1908/11

WYROK
z dnia 20 września 2011 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Agnieszka Bartczak – śuraw

Protokolant: Mateusz Michalec

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2011 r. odwołania wniesionego do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 5 września 2011 r. przez Odwołującego -
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego –
konsorcjum: SANIMET Sp. z o.o., Krzysztof Grzywacz prowadzący działalność
gospodarczą pod firmą SANIMET Krzysztof Grzywacz, Feliks Fietz prowadzący
działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Robót
Instalacyjno-Inżynieryjnych LITZ Feliks Fietz, ul. Kopalniana 10c, 42-271 Częstochowa,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego - Miasto Katowice, Młyńska 4, 40-
098 Katowice,

przy udziale Wykonawcy - Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych INKOP Sp. z o.o., ul.
Komuny Paryskiej 5, 30-389 Kraków, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego.


orzeka:

1. oddala odwołanie,

2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego - wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego – konsorcjum: SANIMET
Sp. z o.o., Krzysztof Grzywacz prowadzący działalność gospodarczą pod firmą
SANIMET Krzysztof Grzywacz, Feliks Fietz prowadzący działalność
gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Robót

Instalacyjno-Inżynieryjnych LITZ Feliks Fietz, ul. Kopalniana 10c, 42-271
Częstochowa, i:

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20.000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego -
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego
– konsorcjum: SANIMET Sp. z o.o., Krzysztof Grzywacz prowadzący
działalność gospodarczą pod firmą SANIMET Krzysztof Grzywacz, Feliks Fietz
prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-
Usługowe Robót Instalacyjno-Inżynieryjnych LITZ Feliks Fietz, ul. Kopalniana
10c, 42-271 Częstochowa, tytułem wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w
terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Katowicach.



Przewodniczący: ……………

Sygn. akt: KIO 1908/11

Uzasadnienie

Zamawiający – Miasto Katowice, ul. Młyńska 4, 40-098 Katowice, prowadzi w trybie
przetargu nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.
Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759, z późn. zm.)
(dalej „ustawa Pzp”) postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn: „Kolektor
deszczowy od obiektu MCK, wzdłuż Al. Roździeńskiego, ze zrzutem wód do rzeki Rawy w
rejonie oś. Gwiazdy w Katowicach”. Wartość przedmiotowego zamówienia na roboty
budowlane oszacowano na kwotę większą od wyrażonej w złotych równowartości kwoty
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp (zamówienie
udzielane w częściach). Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 1 czerwca 2011 r. pod nr 2011/S 105-171888.
W dniu 25 sierpnia 2011 r. Zamawiający powiadomił wykonawców o wyborze
najkorzystniejszej oferty oraz o ofertach odrzuconych.
W dniu 5 września 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego - konsorcjum w
składzie: 1. SANIMET Sp. z o.o., ul. Kopalniana 10 c, 42-271 Częstochowa (lider), 2. Krzysztof
Grzywacz prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „SANIMET” Krzysztof Grzywacz, ul.
Kopalniana 10 c, 42-271 Częstochowa, 3. Feliks Fietz prowadzący działalność gospodarczą
pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe Robót Instalacyjno-Inżynieryjnych „LITZ" Feliks
Fietz, ul. Nowina 38, 60-589 Poznań (dalej „Odwołujący”), zarzucając Zamawiającemu
naruszenie art. 7, art. 29 ust. 3, art. 87 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 91-92 ustawy Pzp
względem badania i braku oceny oferty oraz wskazania wadliwego wyniku postępowania.
Odwołujący wskazywał, że powziął wiadomość będącą podstawą powyższego
odwołania w dniu 25 sierpnia 2011 r., czyli odwołanie jest złożone w ustawowym terminie.
Podnoszone wadliwe czynności Zamawiającego:
1. badania ofert - poprzez przyjęcie, że oferta Odwołującego podlega odrzuceniu z
postępowania,
2. oceny ofert - poprzez przyjęcie, że oferta Odwołującego nie podlega punktacji (ocenie)
ofert,
3. wskazania wyniku postępowania na ofertę nie najkorzystniejszą w tym postępowaniu.

Odwołujący w dniu 25 sierpnia 2011 r. pozyskał informację od Zamawiającego (pismo nr
IN-I.271.1.30.2011.DK), iż w w/w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego,
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego z postępowania oraz wskazał jego wadliwy wynik.
Odwołujący stwierdzał, iż badanie i ocena ofert zostało dokonane z obrazą zapisów ustawy Pzp.
Zarzuty Odwołującego dotyczyły następujących czynności Zamawiającego:
1. badania ofert - poprzez przyjęcie, że oferta Odwołującego podlega odrzuceniu z
postępowania;
Jak wynika z ustaleń poczynionych przez Odwołującego, spełnia wszelkie warunki
udziału w postępowaniu i nie podlega wskazanej regulacji art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp. Oferta
Odwołującego podlega rozpatrywaniu, gdyż nie jest niezgodna z ustawą Pzp, a jej treść
odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”), jej złożenie nie
stanowi czynu nieuczciwej konkurencji, jest ważna na gruncie odrębnych przepisów i nie zawiera
błędu w obliczeniu ceny oferty, nie posiada oczywistych omyłek nie dających się poprawić,
wyraża zgodę na poprawienie nieistotnej omyłki opisu przedmiotu zamówienia w zakresie
kosztorysu ofertowego i nie zawiera rażąco niskiej ceny. Odwołujący wskazywał, iż spełnia
wszystkie warunki danego postępowania zakreślone SIWZ i ustawowe. Oferta jest ważna, gdyż
zawiera wszystkie załączniki wskazane w SIWZ - zawartość oferty oraz sporządzona została
zgodnie z SIWZ - sposób obliczenia ceny oferty. Złożona oferta jest również zgodna z
odpowiedziami Zamawiającego z dnia 14 czerwca 2011r. i 22 czerwca 2011r. w zakresie
równoważności materiałów. Zamawiający niesłusznie stawia Odwołującemu zarzuty
nieodpowiedniości treści oferty z wymaganiami SIWZ, a w szczególności w zakresie
nieodpowiedniości równoważności materiałów w treści oferty z zapisami SIWZ. Tym samym
podnoszenie po złożeniu ofert, że jest ona nieodpowiednia, narusza zasady udzielania
zamówień publicznych.
Odnosząc się do powyższego, Odwołujący wskazywał na wyrok KIO z dnia 14 września
2009 r. (KIO/UZP 1086/09, Lex nr 519557), w którym Krajowa Izba Odwoławcza uznała, iż skoro
treść SIWZ (wymogu) nie jest do końca zrozumiała, a więc może mieć więcej niż jedną
poprawną interpretację, trudno mówić o niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji.
Powoływał się też na treść wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 24 sierpnia 2009 r.
(KIO/UZP 1031/09, Lex nr 5139650): „w związku z tym, że postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego jest postępowaniem sformalizowanym, to z nieprecyzyjnych zapisów
SIWZ i niepoprawnych językowo Zamawiający nie ma prawa wywodzić ujemnych skutków dla
wykonawców";
i dodatkowo na wyrok: sygn. akt: KIO 1078/10:

„Należy również podnieść, że harmonogram i przedmiary stanowiły część specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. W przypadku, gdy istnieje kilka możliwości interpretacji postanowień
specyfikacji istotnych warunków zamówienia, okoliczność, że wykonawca zinterpretował te
postanowienia w sposób odmienny niż zamawiający nie może rodzić negatywnych skutków dla
wykonawcy. W orzecznictwie sądów powszechnych, a także KIO oraz Zespołów Arbitrów
ukształtował się pogląd, iż okoliczność braku doprecyzowania w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia stosowanych wymogów nie może negatywnie skutkować dla wykonawcy.
Stanowisko takie zostało wyrażone między innymi w wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z
dnia 20 marca 2007 roku (XIX Ga 80/07) oraz Zespołu Arbitrów z dnia 15 stycznia (UZP/ZO/0-
10/07)”.
Odwołujący wyjaśniał, że kosztorys ofertowy zawiera wszystkie elementy robót ujęte w
SIWZ i przedmiarach robót.
Odwołujący wskazywał, że w pkt 21 SIWZ Zamawiający dopuścił rozwiązania
„równoważne" materiałowo. Zgodnie z dokumentem: Pytania i odpowiedzi z 22 czerwca 2011 r. -
pytanie nr 18 - Zamawiający w odpowiedzi określił, jak będzie oceniana równoważność.
Odwołujący wskazywał, iż oświadczenie, które załączył do oferty - dowód w załączeniu do
odwołania - jednoznacznie wykazuje równoważność zastosowanych materiałów w zakresie rur
oraz wskazał na oświadczenie, że zastosowanie równoważnych materiałów nie będzie miało
wpływu na termin zakończenia i dodatkowe koszty po stronie Zamawiającego. Tym samym,
kosztorys ofertowy zawiera cały wymagany przedmiot zamówienia i jest poprawnie wyceniony.
Zdaniem Odwołującego, cały zakres wymaganych robót został wskazany oraz poprawnie
wyceniony, zgodnie z wymogami zapisów SIWZ. Odwołujący wykona kompleksowo zadanie,
zgodnie z dokumentacją projektową, STWiORB, prawem budowlanym i sztuką budowlaną i
rzeczowo w wymaganych przez Zamawiającego terminach - co oświadczył w formularzu
ofertowym. Tym samym brak jest podstaw faktycznych do odrzucenia jego oferty. Jeżeli
Zamawiający miał tu wątpliwość, to powinien skorzystać z regulacji art. 87 ust. 1 ustawy Pzp -
zamiast odrzucać ofertę Odwołującego. Odwołujący zwracał uwagę na fakt, że Zamawiający w
toku badania i oceny ofert nie zażądał od Odwołującego złożenia wyjaśnień dotyczących treści
złożonej oferty, tym samym nieprawidłowo odrzucił ofertę. Zastosowanie regulacji odrzucenia
oferty, zgodnie z komentarzem Prawo Zamówień Publicznych pod redakcją Prezesa UZP T.
Czajkowskiego z 2006 r. ma miejsce w odniesieniu tylko do przedmiotu zamówienia:
„Treść oferty nie odpowiada treści SIWZ, gdy została sporządzona niezgodnie z
postanowieniami specyfikacji. Nie pozostaje w takiej niezgodności oferta wariantowa w zakresie,
w jakim przedstawia odpowiadający istocie tej oferty, odmienny niż określony przez
zamawiającego sposób wykonania zamówienia (patrz komentarz do art. 82). Zważywszy, że
rozważany przepis dotyczy wyłącznie niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, a contrario

należy przyjąć, że nie może on stanowić podstawy odrzucenia oferty w razie niezgodności formy
oferty z postanowieniami specyfikacji"
Odwołujący podnosił, iż, jak wykazano, ustawodawca poprzez komentarz Prezesa UZP,
dopuszcza alternatywną formę opisu dodatkowych treści oferty.
W tym zakresie jest również utrwalone orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej, zwalczające
narzucone przez projektodawców rozwiązania konstrukcyjne, zastosowanie materiałów tylko
jednego wybranego producenta, niezgodnie z przepisami Dyrektyw UE - na stronach
internetowych UZP.

2. oceny ofert - poprzez przyjęcie, że oferta Odwołującego nie podlega punktacji (ocenie);
Zdaniem Odwołującego jego oferta podlega rozpatrywaniu i jest ważna z przyczyn
wskazanych w pkt 1 i tym samym powinna brać udziału w punktacji (rankingu ofert),
zmierzającym do wyłonienia najkorzystniejszej oferty. Odwołujący stwierdzał, iż nie przyjmuje
argumentacji Zamawiającego wskazanej w odrzuceniu oferty. Zamawiający nie podał żadnego
faktycznego uzasadnienia danego odrzucenia, co może jedynie świadczyć o braku argumentów
merytorycznych oraz zamierzonym od samego początku, odrzuceniem oferty Odwołującego,
która zajmuje 1 miejsce w cenie jako jedynym kryterium oceny ofert. Wbrew twierdzeniom
Zamawiającego w instytucji odrzucenia oferty, materiały równoważne Odwołującego spełniają
wszystkie wymagane parametry określone odpowiedziami z dnia 22 czerwca br. względem
oceny równoważności. W odpowiedzi z dnia 22 czerwca 2011 r. (odpowiedź na pytanie nr 18),
Zamawiający wskazał warunki oceny równoważności spełniające wymogi Zamawiającego
dotyczące:
a) Zachowania średnic wewnętrznych rurociągów
Odwołujący w ofercie uwzględnił rurociągi o wymaganych przez Zamawiającego
średnicach wewnętrznych określonych w odpowiedzi nr 2 z dnia 14 czerwca 2011r. („średnice
rur nie mogą być mniejsze niż Dw=1200mm, Dw=800mm, Dw=750mm i Dw=500mm"). Tym
samym, zastosowanie materiału równoważnego, jakim są rury żelbetowe, jest rozwiązaniem
spełniającym wymagania SIWZ, w której Zamawiający dopuszcza rozwiązania równoważne, nie
określając żadnych dodatkowych warunków poza wskazanymi w odpowiedzi z dnia 22 czerwca
2011 r. (odpowiedź na pytanie nr 18).
b) Przepływ normalny i maksymalny oraz pojemność osadnika i separatora
c) Skuteczność zatrzymywania substancji ropopochodnych separatora
d) Skuteczność zatrzymywania zawiesin mineralnych osadnika
e) Dostępność do czyszczenia osadnika i separatora
f) Średnica wlotów i wylotów oraz obejścia osadnika i separatora

Zdaniem Odwołującego punkty b,c,d,e,f- dotyczą warunków równoważności zastosowanych
separatorów. W ofercie Odwołującego zastosowanie materiałów równoważnych dotyczy
wyłącznie rur, kształtek i studni. Odwołujący w ofercie uwzględnił separatory wskazane w
projekcie, więc niezrozumiałym jest podnoszenie w uzasadnieniu nieprawidłowego odrzucenia
oferty wymagań dotyczących przepływu normalnego i maksymalnego oraz pojemności osadnika
i separatora.
g) Spadki podłużne rurociągów
Spadki zostaną zachowane zgodnie z Projektem Technicznym. Zamiana rur GRP na
rury żelbetowe czy inne nie powoduje zmiany spadków. W przypadku ewentualnych kolizji,
Odwołujący zaproponuje rozwiązanie i poniesie koszty ewentualnego przeprojektowania, co
Odwołujący zawarł w oświadczeniu załączonym do oferty.
h) Sztywność rur przeciskowych
Rury żelbetowe są rurami całkowicie sztywnymi, w związku z czym ich sztywność nie
wymaga weryfikacji takiej, jak w przypadku rur GRP. Określenie sztywności obwodowej dotyczy
tylko rur z tworzyw sztucznych.
Wątpliwość Odwołującego budzi przewidziane w projekcie zastosowanie rur GRP do
mikrotunelingu, jak i do wykopu otwartego o tak wysokich parametrach sztywności. Materiał z
GRP o sztywności SN 160000 i SN 100000 jest o wiele droższy i zastosowanie go do wykopu
otwartego jest nieuzasadnione zarówno technologicznie, jak i ekonomicznie. Rury żelbetowe
zaproponowane przez Odwołującego są materiałem o wiele tańszym, powszechnie stosowanym
w bogatszych niż Polska krajach całej Europy. Projektant nie musi kwalifikować rur pod
względem sztywności, gdyż jest to materiał całkowicie sztywny, tym samym spełniający
wymagania Zamawiającego.
i) Odporność rur i studni na odkształcenia
Rury żelbetowe nie ulegają odkształceniom
j) Dopuszczenie wszystkich materiałów do stosowania w budownictwie i ich trwałości
Rury żelbetowe są powszechnie stosowane w budownictwie i posiadają wszelkie
niezbędne atesty, które Odwołujący dołączył do oferty.

Zastosowanie rur żelbetowych jako materiału równoważnego dało gwarancję ich
trwałości (materiał stosowany od lat w krajach całej Europy) oraz pozwoliło na obniżenie ceny
oferty Odwołującego, co z pewnością ma znaczenie dla Zamawiającego dysponującego
środkami publicznymi. Różnica pomiędzy ofertą Odwołującego a nieprawidłowo wskazaną przez
Zamawiającego ofertą wynosi 4.831,851,00 zł.
Zgodnie z polskim prawem budowlanym zmiana materiałów (w tym przypadku
zastosowanych rur, kształtek i studni) nie powoduje konieczności zmiany pozwolenia na budowę.
Zgodnie z wymaganiami Zamawiającego, Odwołujący załączył do oferty dokumenty dotyczące
rozwiązań równoważnych oraz oświadczenie, że zastosowanie materiałów równoważnych nie
będzie generowało dodatkowych kosztów po stronie Zamawiającego. Tym samym Odwołujący
spełnił wszystkie wymagania Zamawiającego dotyczące zastosowanych rozwiązań
równoważnych i nieuprawnione jest podnoszone w uzasadnieniu odrzucenia oferty stwierdzenie,
że zastosowanie materiałów równoważnych może generować dodatkowe koszty po stronie
Zamawiającego. Konsekwencją wadliwych w/w czynności Zamawiającego jest wskazanie
wadliwego wyniku postępowania na ofertę o 4.831.851,00 zł droższą od oferty Odwołującego.
3. wskazania wyniku postępowania na ofertę nie najkorzystniejszą w tym postępowaniu.
Odwołujący podnosił, iż to jego oferta jest ważna i najkorzystniejsza w tym postępowaniu.
Wskazane wyżej czynności Zamawiającego naruszyły interes Odwołującego - Zamawiający w
toku postępowania tego zamówienia publicznego zaniechaniem i swoimi wadliwymi
czynnościami naruszył przepisy ustawy Pzp, co narusza zasady uczciwej konkurencji oraz
zasady równego traktowania stron postępowania. Powyższe narusza dobre imię Odwołującego i
naraża go na utratę sporych korzyści. Oferta Odwołującego jest najtańsza i najkorzystniejsza w
tym postępowaniu. Odwołujący podnosił, iż narusza to przepisy ustawy o finansach publicznych
w zakresie marnotrawienia środków publicznych i pieniędzy podatników o wskazaną kwotę.
Narusza także zasadę równego traktowania wykonawców wyrażoną w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp,
mogących zrealizować dane zamówienie publiczne zgodnie z prawnymi wymogami
Zamawiającego oraz narusza zasadę obiektywizmu i bezstronności.
Zdaniem Odwołującego należy również wziąć pod uwagę, że z chwilą wejścia do Unii
Europejskiej (UE) z dniem 1 maja 2004, władze Polski zobowiązały się do stosowania dyrektywy
UE z dnia 21 grudnia 1989r. nr 89/665/EWG dotyczącej koordynacji przepisów prawnych i
administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie
udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane. Złożyły również deklarację, że
polskie prawo jest zgodne z prawem UE. Z powyższego wynika, że dotychczasowa interpretacja
interesu prawnego wykonawcy w postępowaniu o zamówienie publiczne w zakresie jego działań

prowadzących do przeciwdziałania udzielenia zamówienia publicznego podmiotowi
nieuprawnionemu w konsekwencji naruszenia przepisów Pzp musi ulec zmianie i nie może być
ograniczana do interesu prawnego uzyskania zamówienia w danym postępowaniu. Wskazywał
na treść art. 1 ust 3 Dyrektywy nr 89/665/EWG
„Państwa członkowskie zapewnią, że środki odwoławcze, zgodnie ze szczegółowymi
przepisami, które państwa członkowskie mogą wprowadzić, są dostępne co najmniej każdemu
podmiotowi, który ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia publicznego na dostawy
lub roboty budowlane, w przypadku, gdy taki podmiot doznał uszczerbku lub zagraża mu
doznanie uszczerbku w wyniku domniemanego naruszenia przepisów. W szczególności,
państwa członkowskie mogą wymagać od takiego podmiotu uprzedniego powiadomienia
zamawiającego o domniemanym naruszeniu przepisów i o zamiarze skorzystania ze środków
odwoławczych”.
Odwołujący wskazywał, iż jak widać z treści powyższego przepisu dyrektywa nie ogranicza
dostępu do środków odwoławczych tylko w przypadku naruszenia interesu prawnego, ale
umożliwia taki dostęp przy naruszeniu każdego interesu.
Z tych też względów Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie
Zamawiającemu powtórzenia czynności względem żądań Odwołującego:
1. powtórzenie czynności badania ofert - w następstwie której nastąpi przywrócenie oferty
Odwołującego do postępowania,
2. powtórzenie czynności oceny (punktacji ofert) - tj. przeprowadzenie tej czynności w
odniesieniu do ważnej oferty Odwołującego,
3. równe traktowanie wszystkich wykonawców ubiegających się o to zamówienie publiczne
w sposób zachowujący zasady uczciwej konkurencji,
4. wskazanie oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej i terminu zawarcia umowy.
Ten stan prawny zdaniem Odwołującego uzasadnia wnioski zgłoszone w niniejszym odwołaniu.
Kopia odwołania została przekazana Zamawiającemu w dniu 5 września 2011 r.
W dniu 6 września 2011 r. Zamawiający wezwał do przystąpienia do postępowania
odwoławczego i przekazał kopię odwołania.
W dniu 9 września 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego wykonawcy
Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych INKOP Sp. z o.o., ul. Komuny Paryskiej 5, 30-389
Kraków (dalej „Przystępujący”). Przystępujący wnosił o oddalenie odwołania w całości.
Przystępujący oświadczał, że posiada interes prawny w uzyskaniu rozstrzygnięcia na

korzyść Zamawiającego. Odrzucenie oferty Odwołującego skutkuje wyborem oferty
Przystępującego jako oferty najkorzystniejszej. Oferta Odwołującego została przez
Zamawiającego odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp - treść oferty
Odwołującego nie odpowiadała treści SIWZ. Odwołujący niezgodnie z zapisami SIWZ
zmienił materiały wymagane przez Zamawiającego do wykonania niniejszego zamówienia.
Proponowanych przez Odwołującego materiałów - rur i elementów studni w żadnym
wypadku nie można uznać za równoważne do materiałów szczegółowo opisanych w SIWZ,
w szczególności w dokumentacji technicznej. Przystępujący wskazywał, iż w dniu 14
czerwca 2011 r. Zamawiający w odpowiedzi na pytanie nr 3 wykonawców „Czy Zamawiający
(...) dopuszcza zastosowanie rur i kształtek z innych materiałów niż GRP np. polimerobeton,
żelbet?" wyraźnie i jednoznacznie wyjaśnił, że „Projektowany kolektor należy wykonać
zgodnie z opracowaną dokumentacją tj. musi spełniać wszystkie wymagania techniczne
zawarte w Specyfikacji Technicznej i Projekcie Wykonawczym”. Oczywistym stało się zatem,
że Wykonawcy nie mogą stosować rur ani kształtek o parametrach innych niż GRP.
Ponieważ producentów i dystrybutorów rur, studni i kształtek z GRP jest na rynku kilku a
projekt wykonawczy opracowano w oparciu o obliczenia statyczne tylko jednych z nich,
Zamawiający zgodnie z ustawą Pzp, odpowiedziami z dnia 22 czerwca 2011 na pytanie nr
18 jedynie doprecyzował, jakie parametry rury, kształtki i studnie muszą spełniać, aby można
je było uznać za materiał równoważny do zaprojektowanego. Zupełnie nieuzasadnione w tym
przypadku jest twierdzenie Odwołującego, że „treść specyfikacji istotnych warunków
zamówienia nie jest do końca zrozumiała". Treść SIWZ oraz odpowiedzi do niej nie budziła
żadnych wątpliwości zarówno u Przystępującego, jak i pozostałych wykonawców biorących
udział w postępowaniu. Niedająca się racjonalnie uzasadnić błędna interpretacja i trudność w
zrozumieniu jasnych zapisów SIWZ przez Odwołującego nie może w żadnym wypadku
tłumaczyć jego niezgodnego z SIWZ postępowania. Zezwolenie na tego typu praktyki byłoby
jawnym naruszeniem zarówno przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jak i stoi w
sprzeczności z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, który nakazuje równe traktowanie wszystkich
wykonawców biorących udział w postępowaniu.
Niezależnie od powyższych argumentów na to, że Odwołujący nie miał prawa
zaproponować do wykonania zadania rur i kształtek żelbetowych, twierdzenie Odwołującego,
że rury żelbetowe można uznać za równoważne do rur GRP jest na gruncie analizy
technicznej nieprawdziwe. Nawet Odwołujący potwierdza wprost, że zaproponowany
przezeń materiał nie spełnia warunku posiadania technicznych parametrów równoważnych z
materiałami przyjętymi przez Zamawiającego. Czyni to na stronie 5 odwołania w punkcie h).
Stwierdza, że materiał przez niego zaproponowany nie posiada właściwości pozwalających
na określenie sztywności obwodowej. W tym samym punkcie Odwołujący dodatkowo

oświadcza, że materiał przezeń zaproponowany jest całkowicie sztywny. Użyte przez
odwołującego dodatkowe określenie „całkowicie" jest kolejnym dowodem lekceważenia
przez niego podstaw wiedzy pozwalającej na bezpieczne i skuteczne wykonanie obiektów
budowlanych. śadna poważna firma nie będzie się starała udowodnić, że materiał elastyczny
np. guma ma podobne parametry jak materiał sztywny np. szkło. Z większej wytrzymałości
szkła nie można wyciągnąć wniosku, że może być ono zastosowane do wykonania opon
samochodowych. Przystępujący podnosił, iż mając świadomość, że użycie materiału
droższego spowoduje przegraną w przetargu, ze szczególną pieczołowitością sprawdził, że
rury wymagane przez Zamawiającego potrafią przenieść duże siły pomimo częściowego
odkształcenia, a rury żelbetowe nie. Zjawisko to zupełnie eliminuje rury żelbetowe z grupy
materiałów spełniających wymagania SIWZ. Ustawodawca nie daje startującemu w
przetargu prawa decyzji co do rodzaju zastosowanego materiału. Skoro jednak Odwołujący
podjął tego typu zupełnie nieuprawnioną, zdaniem Przystępującego, polemikę, Przystępujący
wskazywał, że szczególnie na górniczych terenach Śląska może dojść do ruchów gruntu
wymuszających odkształcenia rur. Ruchy te generują ogromne siły, przy których sztywność
rur żelbetowych może okazać się niewystarczająca, a zdolność do utrzymywania
wytrzymałości pomimo odkształcenia rur GRP pozwala na dalszą zdolność do eksploatacji
kanału. Rozwiązania materiałowe zaproponowane przez Odwołującego są niemożliwe do
wykonania, biorąc po uwagę rozwiązania projektowe. Jednym z przykładów jest konieczność
trzykrotnego skrzyżowania z istniejącym Kolektorem „Wełnowieckim" DN 1800 mm oraz
kolektorem wód kopalnianych DN 500 mm na trasie kolektora 2xDN 750 mm . W przypadku
zamiany materiału rury żelbetowe o znacznie większej średnicy zewnętrznej (DA 1100 mm
przy DA 860 mm w wypadku rury GRP) nie będzie możliwości bezkolizyjnego przejścia pod
ww kolektorami, bez zmiany spadków lub średnicy wewnętrznej projektowanego kolektora,
czego Zamawiający wyraźnie zakazuje.
Reasumując, Przystępujący zauważał, iż decyzja Zamawiającego o wykluczeniu
Odwołującego z postępowania przetargowego była jak najbardziej zasadna, a jej brak
stanowiłby akt pogwałcenia podstawowej zasady równego traktowania oferentów i dokonania
wyboru oferty niezgodnie z ustawą Pzp oraz SIWZ, dlatego wnosił jak na wstępie. Kopia
przystąpienia została przekazana Zamawiającemu i Odwołującemu
W dniu 15 września 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęła faxem
odpowiedź na odwołanie Zamawiającego, w której wnosił o oddalenie odwołania w całości.
Zamawiający wskazywał, iż nie kwestionuje spełniania przez Odwołującego warunków
udziału w postępowaniu i dlatego Odwołujący nie został wykluczony z postępowania, jednak,
zdaniem Zamawiającego, zaproponowane przez Odwołującego materiały (tj. rury, studnie i

kształtki żelbetowe HABA - BETON) nie spełniają wymogów dotyczących równoważności z
materiałami wymaganymi przez Zamawiającego określonych w dokumentacji projektowej
oraz są niezgodne z odpowiedziami udzielonymi w dniu 14 czerwca 2011 r. i 22 czerwca
2011 r. w zakresie równoważności materiałów. Projekt techniczny przewidywał, że kolektor
deszczowy i ułożenie kolektora metodą mikrotunelingu zostanie wykonane przy
zastosowaniu rur GRP z żywic poliestrowych Takie założenia projektowe wynikały ze
zaktualizowanej koncepcji nowego kolektora deszczowego. Koncepcja ta była pozytywnie
zaopiniowana przez Wydział Rozwoju Miasta Katowice, Katowicką Infrastrukturę
Wodociągową i Kanalizacyjną oraz Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów Kanalizacji.
Zamawiający w punkcie 21 SIWZ dopuścił zastosowanie materiałów równoważnych. Zapis
pkt 21 SIWZ był precyzyjny i wskazywał, że Zamawiający dopuszcza zastosowanie
materiałów równoważnych lub rozwiązań równoważnych pod względem parametrów
technicznych, użytkowych oraz eksploatacyjnych, pod warunkiem, że zagwarantują one
realizację robót w zgodzie z wydanym pozwoleniem na budowę oraz zapewnią uzyskanie
parametrów technicznych nie gorszych od założonych w SIWZ. Doprecyzowaniem tych
zapisów SIWZ były odpowiedzi na pytania umieszczone na stronie internetowej. Wskazywały
one również, że materiały równoważne nie mogą spowodować odmiennego sposobu
wykonania zamówienia. Odpowiadając na pytanie wykonawców nr 18 z dnia 22 czerwca
2011r., Zamawiający wskazał warunki równoważności, tj.: za rozwiązania równoważne (tj.
materiały równoważne lub rozwiązania równoważne pod względem parametrów
technicznych, użytkowych oraz eksploatacyjnych), które będą uznane przez Zamawiającego
musza spełniać wszystkie warunki techniczne i funkcjonalne rozwiązań projektowych oraz
nie mogą generować dodatkowych kosztów po stronie Zamawiającego. Przytaczanie
wyroków KIO przez Odwołującego odnośnie nieprecyzyjnych zapisów SIWZ jest
bezprzedmiotowe. Zamawiający w odpowiedziach wskazał również minimalne parametry,
które mają być zapewnione poprzez określenie minimalnych średnic wewnętrznych. W
stosunku do średnic zewnętrznych Zamawiający postawił wymóg, że muszą być zgodne z
przyjętą technologią. Producentów i dystrybutorów rur i kształtek z żywic poliestrowych GRP
na rynku jest kilku, więc dopuszczenie równoznaczności nie oznaczało możliwości
zaproponowania ofert wariantowych. Takie stanowisko jest tez zawarte w wyroku z dnia 28
czerwca 2011 r. sygn. akt: KIO 1235/11: „Odnosząc się do argumentu o konieczności
dopuszczenia ofert równoważnych, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami
pkt. (..) SIWZ Zamawiający nie dopuścił składania ofert równoważnych i wariantowych, a
dodanie przez Zamawiającego do SIWZ zapisu „lub równoważne o porównywalnych
parametrach" nie oznacza dopuszczenia do oferty produktów „równoważnych" pod
względem parametrów, lecz dotyczy wyłącznie sytuacji, gdyby w SIWZ wskazano
konkretnego producenta lub nazwę własną materiałów". Przed terminem składania ofert,

odpowiadając na pytanie jednego z wykonawców, czy Zamawiający dopuszcza
zastosowanie rur i kształtek z innych materiałów niż GPR, jednak o nie gorszych
parametrach np. polimerobeton, żelbet, Zamawiający dał jednoznaczną odpowiedź, że nie
tylko materiał winien spełniać określone w dokumentacji projektowej parametry, ale również
wykonanie kolektora musi być zgodne z opracowaną dokumentacją. Wynika z tej
odpowiedzi, że można stosować tylko takie materiały równoważne, które zagwarantują
wykonanie zamówienia zgodnie z projektem. Wszyscy pozostali wykonawcy ubiegający się o
zamówienie złożyli oferty z zastosowaniem rur GRP.
Zamawiający nie miał wątpliwości, jakie rury zaproponował Odwołujący, więc nie było
podstaw do wzywania go do udzielenia wyjaśnień. W sytuacji, gdy z oferty wynika
jednoznacznie, jakie rury i o jakich średnicach zaproponował wykonawca, to wzywanie
wykonawcy do wyjaśnień byłoby bezprzedmiotowe. Jeśli wykonawca nie zgadzał się z
rozwiązaniami konstrukcyjnymi zaproponowanymi przez projektanta, to powinien był przed
terminem składania ofert złożyć odwołanie. Przed terminem składania ofert żaden z
wykonawców nie zarzucił Zamawiającemu, że projekt jest niezgodny z Dyrektywami Unii
Europejskiej – wyrok z dnia 28 czerwca 2011 r. sygn. akt: KIO 1235/11: „Nie można nie
zauważyć, iż w istocie zarzuty Odwołującego wymierzone są przeciwko treści SIWZ, a ta na
obecnym etapie postępowania nie może zostać skutecznie przez niego podważona z uwagi
na spóźnione podniesienie tego zarzutu. Zgodnie bowiem z art 182 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp
odwołanie wobec treści ogłoszenia o zamówieniu, a jeżeli postępowanie jest prowadzone w
trybie przetargu nieograniczonego, także wobec postanowień specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, wnosi się w terminie 10 dni od dnia publikacji ogłoszenia w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub zamieszczenia specyfikacji istotnych warunków
zamówienia na stronie internetowej .... "
Zamawiający w zawiadomieniu o rozstrzygnięciu postępowania podał podstawę
prawną i faktyczną. Materiały zaproponowane przez Odwołującego nie spełniają parametrów
dotyczących przepływu nominalnego i maksymalnego oraz spadków podłużnych rurociągów.
Materiały zaproponowane przez Odwołującego generowałyby dodatkowe koszty po stronie
Zamawiającego. Na podstawie oferty Odwołującego oraz katalogu producenta
zaproponowanych przez niego rur i kształtek Zamawiający stwierdził, że Odwołujący w
swojej ofercie zastosował zamiast rur GRP :
- Rury żelbetowe o średnicach Dw 1200 , Dz 1490 (rury GRP mają średnice Dw
1200mm Dz 1280),
- Rury żelbetowe o średnicach Dw 800 , Dz 960 ( rury GRP- mają średnice Dw 800mm
Dz 860),

Zgodne z wymaganiami Zamawiającego są tylko średnice wewnętrzne, natomiast średnice
zewnętrzne są niezgodne z przyjętą technologią wykonania kolektora deszczowego i
mikrotunelingu. Przyjęte średnice wewnętrzne podane w ofercie nie spełniają przepływów, tj.
projekt przyjmuje Q =1.927 l/s (przy wypełnieniu nominalnym 0,85%) dla DW 1200 mm,
natomiast Odwołujący wskazuje rurę o większej chropowatości, której przepływ wynosi tylko
1.483 l/s przy takim wypełnieniu dla średnicy DW 1200 mm (brakuje więc 444 l/s tj. 23%
projektowego przepływu). W takim przypadku Odwołujący musiałby zastosować większą
średnicę dla rur żelbetowych tj. DW 1400 mm, które spełniłyby przepływ Q=1.927 l/s. W
terenie, w którym budowany jest kolektor, nie jest możliwe zastosowanie rur o tak dużych
średnicach zewnętrznych, dlatego też zdaniem Zamawiającego ich zastosowanie pociągnie
za sobą konieczność ponownych uzgodnień technicznych związanych ze zmianą materiałów
u:
- Zamawiającego (w zakresie koncepcji i projektu technicznego), w tym warunków
technicznych TS/TS/PM/84/9521/1O124/1O171/2010 z dnia 06 grudnia 2010 r.
odprowadzenia wód deszczowych z obiektu MCK wzdłuż al. Roździeńskiego po ich
wcześniejszym podczyszczeniu do rzeki Rawy wraz z uzgodnieniem wydanym przez
Katowickie Wodociągi S.A. + protokół 144a/KD/2010 z posiedzenia Rady Technicznej
z dnia 17 listopada 2010 r.,
- innych gestorów sieci zewnętrznych, u których uzgodnienia objęły przedmiotową
dokumentację wodociągi, ciepłociągi, kopalnia tj. :
1) decyzji Nr 127/2010/cp - określającej warunki i zasady zagospodarowania terenu
oraz jego zabudowy (w pkt 1 podano średnicę Ø 1200 ± 5% - Ø 1.400 nie mieści się
w tej tolerancji);
2) decyzji Nr 22/2011/cp - określającej warunki i zasady zagospodarowania terenu oraz
jego zabudowy (w pkt I uszczegóławia średnice w związku z kolizją kolektora
wełnowieckiego na Ø 750);
3) opinii 6.III. MP 7442-16/2011 ZUDP Katowice wskazującej uzgodnienia branżowe
projektu:
a) Katowickie Wodociągi S.A.,
b) Wydział Inwestycji,
c) Centralny Zakład Odwadniania Kopalń Czeladź,
d) PEC Katowice,
e) Vattenfall,
f) inne wskazane w projekcie budowlanym – załączniki.
W miejscu budowy nowego kolektora deszczowego, znajdują się już dwa kolektory
istniejące, które krzyżują się z projektowanym na rzędnych wysokościowych:

a) kolektor wełnowiecki DN (DW) 1.800 mm - na głębokości: góra rury 1.33 m, dół rury
3.53 m,
b) kolektor wód dołowych kopalnianych Kp 500 PCV na głębokości: góra rury 3.35 m,
dół rury 3,85 od terenu.
Zdaniem projektanta w przypadku zastosowania rur o średnicach zewnętrznych takich, jak w
ofercie Odwołującego, nie będzie możliwe bezkolizyjne przejście pod kolektorem
kopalnianym (góra projektowanej rury 3.95 m przy dole rury istniejącej 3.85 m oraz pod
kolektorem wełnowieckim (góra rury projektowanej 3.91 m przy dole rury istniejącej 3.53 m)
bez zmiany spadków lub średnicy wewnętrznej projektowanego kolektora. Zamawiający nie
dopuszczał takiego rozwiązania, ponieważ w przypadku kolektora wełnowieckiego nie
można pozwolić na większe zmniejszenie spadków od zaprojektowanych, z uwagi na to, że
nie będzie to zgodne z przepisami, a także będzie niewykonalne. Zamawiający zauważał, że
średnice rur, takich jak zaproponował Odwołujący w ofercie, nie mogą być zastosowane z
powodu braku przepływu, więc muszą być zmienione na większe, a to jeszcze pogorszy
sytuację kolizyjną. Odwołujący twierdzi, że spadki zostaną zachowane zgodnie z projektem
technicznym i zmiana materiału rur nie spowoduje zmiany spadków, jednak już w swojej
ofercie przewidywał, że konieczne będą inne spadki i w ofercie zastrzegł, że w przypadku
zaistnienia kolizji wysokościowej (w stosunku do rzędnych podanych w projekcie) związanej
z zastosowaniem materiałów równoważnych, wykonawca zobowiązuje się do usunięcia
kolizji na własny koszt, oświadczając jedynie, że nie będzie to miało wpływu na termin
zakończenia inwestycji i nie będzie generowało dodatkowych kosztów po stronie
Zamawiającego. Zdaniem projektanta - w przypadku wystąpienia kolizji - konieczna byłaby
aktualizacja całego projektu wykonawczego, jak również ewentualna zmiana pozwolenia na
budowę w przypadku konieczności zmiany trasy kolektora.
Odwołujący w odwołaniu podnosił, że zastosowanie materiałów nie będzie miało
wpływu na termin zakończenia i dodatkowe koszty po stronie Zamawiającego. Jednak
oświadczenie to dotyczyło tylko zaistnienia kolizji wysokościowej, nie dotyczyło wszystkich
aspektów związanych z zastosowaniem materiałów cięższych niż te, które zostały
zaprojektowane (ciężar dwukrotnie większy). Zamawiający w rozstrzygnięciu postępowania
stwierdził, że materiały zaproponowane przez Odwołującego będą generować dodatkowe
koszty po stronie Zamawiającego, tj. koszty związane z koniecznością dodatkowego
wzmocnienia gruntu. Koszty te nie zostały przewidziane w oświadczeniu Odwołującego.
Zdaniem projektanta tak ciężkich rur grunt „nie przeniesie" bez jego dodatkowego
wzmocnienia i zmiana materiałów pociągnie za sobą konieczność dodatkowego sposobu
zwiększenia nośności gruntów wg obliczeń konstrukcyjnych (zwłaszcza na odcinku od
studzienki S2 do studzienki S8, gdzie grunt jest słabonośny - co przedstawia dokumentacja

geotechniczna - element projektu i SIWZ. Warunki geologiczne stanowiły załącznik do SIWZ,
więc wykonawca, który chciał zmienić materiały, z których wykona przedmiot zamówienia,
powinien wykazać w ofercie, że jest możliwe w takich warunkach stosowanie tak ciężkich
materiałów. Zamawiający w odpowiedziach z 14 czerwca 2011 r. wyraźnie stwierdził, że
projektowany kolektor należy wykonać zgodnie z opracowaną dokumentacją, tj. musi
spełniać wymagania techniczne zawarte w SIWZ. Te wymagania techniczne to również
warunki geotechniczne terenu.
Zamawiający podnosił, iż nie jest prawdą twierdzenie Odwołującego, że Zamawiający
nie podał innych dodatkowych warunków równoznaczności poza wymaganiami:
— Przepływu normalnego i maksymalnego oraz pojemności osadnika i separatora,
— Skuteczności zatrzymywania substancji ropopochodnych separatora,
— Skuteczności zatrzymywania zawiesin mineralnych osadnika,
— Dostępności do czyszczenia osadnika i separatora,
— Średnica wlotów i wylotów oraz obejścia osadnika i separatora.
Zamawiający udzielił odpowiedzi:
„Za rozwiązania równoważne (tj. materiały równoważne lub rozwiązania równoważne pod
względem parametrów technicznych, użytkowych oraz eksploatacyjnych) które będą uznane
przez Zamawiającego muszą spełniać wszystkie warunki techniczne i funkcjonalne
rozwiązań projektowych oraz nie mogą generować dodatkowych kosztów po stronie
zamawiającego. Wykonawca proponujący rozwiązania równoważne winien przedstawić go
jako załącznik do oferty. Ocena równoważności rozwiązania: należy zachować wielkości nie
mniejsze niż w projekcie:
- Średnic wewnętrznych i rurociągów,
- Przepływu normalnego i maksymalnego oraz pojemności osadnika i separatora,
- Skuteczności zatrzymywania substancji ropopochodnych separatora,
- Skuteczności zatrzymywania zawiesin mineralnych osadnika,
- Dostępności do czyszczenia osadnika i separatora,
- Spadków wlotów i wylotów oraz obejścia osadnika i separatora,
- Spadków podłużnych rurociągów.
- Sztywności rur przyciskowych
- Odporności rur i studni na odkształcenia
- Dopuszczenia wszystkich materiałów do stosowania w budownictwie i ich trwałości”.
Punk 21 SIWZ dotyczy materiałów równoważnych lub rozwiązań równoważnych pod
względem parametrów technicznych, użytkowych oraz eksploatacyjnych pod warunkiem, że
zagwarantują one realizację robót w zgodzie z wydanym pozwoleniem na budowę oraz
zapewnia uzyskanie parametrów technicznych nie gorszych od założonych w SIWZ.

Odpowiedzi na pytania umieszczone na stronie internetowej wskazywały, że materiały
równoważne nie mogą spowodować odmiennego sposobu wykonania zamówienia.
Odwołujący w swym odwołaniu stwierdza, że materiał przez niego zaproponowany nie
posiada właściwości pozwalających na określenie sztywności obwodowej i oświadcza, że
materiał przez niego zaproponowany jest całkowicie sztywny Jednak z uwagi na to, że
kolektor jest usytuowany na terenie górniczym (pokopalnianym) parametrów dotyczących
sztywności zaproponowanych rur nie można rozpatrywać bez odniesienia się do odporności
rur na odkształcanie.
Zdaniem Zamawiającego nie został potwierdzony zarzut naruszenia zasady równości
i konkurencyjności prowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Wszyscy wykonawcy na tych samych zasadach w warunkach występowania konkurencji
mogli ubiegać się o przedmiotowe zamówienia, w tym sam Odwołujący.


Po przeprowadzeniu rozprawy, uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy, jak
również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron i uczestnika złożone na
piśmie oraz ustnie do protokołu, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.

Izba ustaliła następujący stan faktyczny

SIWZ Część II – Przedmiot zamówienia i termin jego realizacji w pkt 9 „Przedmiot
zamówienia” przewiduje, iż przedmiotem zamówienia jest wykonanie robót budowlanych dla
zadania pn. „Kolektor deszczowy od obiektu MCK, wzdłuż Al. Roździeńskiego, ze zrzutem wód
do rzeki Rawy w rejonie oś. Gwiazdy w Katowicach”. W ramach zamówienia Wykonawca
zobowiązany jest do wykonania robót zgodnie z poniższym zestawieniem:
- kanały z rur wykonanych z GRP Dn 1200-258m,
- kanały z rur wykonanych z GRP Dn 750-158m,
- kanały z rur wykonanych z GRP Dn 800-15m,
- kanały z rur wykonanych z GRP Dn 500-5m,
- kanały z rur wykonanych z PVC Dn 500 -60m,
- kanały wykonane metodą mikrotunelingu z rur GRP Dn 1200-925m,
- kanały wykonane metodą mikrotunelingu z rur GRP Dn 750-142m,
- studnie rewizyjne kanalizacyjne wykonane z GRP – 28 kpl,
- strunie rewizyjne kanalizacyjne żelbetowe – 3 kpl,
- separator i osadnik z polimerobetonu – 1 kpl,
- tymczasowe komory przewiertowe – 17 kpl,

- drogi, podjazdy i chodniki o nawierzchni z kostki betonowej – 579 m2,
- drogi, podjazdy o nawierzchni z asfaltu – 110 m2,
- drogi tymczasowe o nawierzchni z żelbetowych płyt drogowych – 2850m2,
- wykonanie trawników – 4300m2,
- tymczasowa organizacja ruchu drogowego,
- roboty inne wynikające z zastosowanej technologii.
Szczegółowy zakres prac określa przedmiar robót (załącznik nr 6 do SIWZ), wzór umowy
(załącznik nr 7 do SIWZ), specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót (załącznik nr 9
do SIWZ), dokumentacja projektowa (załącznik nr 10 do SIWZ).
W pkt 21 SIWZ przewidziano:
„Tam, gdzie w dokumentacji projektowej lub przedmiarach, lub innych elementach SIWZ zostało
wskazane pochodzenie (marka, znak towarowy, producent, dostawca) materiałów lub wskazane
normy, o których mowa w art. 30 ust. 1-3 ustawy Pzp Zamawiający dopuszcza oferowanie
materiałów lub rozwiązań „równoważnych” pod względem parametrów technicznych,
użytkowych oraz eksploatacyjnych pod warunkiem, że zagwarantują one realizację robót w
zgodzie z wydanym pozwoleniem na budowę oraz zapewnią uzyskanie parametrów
technicznych nie gorszych od założonych w niniejszej SIWZ”.
W wyjaśnieniach treści SIWZ – odpowiedzi na pytania wykonawców z dnia 14 czerwca
2011 r.
Pytanie 3: „Czy Zamawiający zgodnie z ustawą Prawo Zamówień Publicznych z dnia
29.01.2004 rozdz. 2 Art. 30, opisując przedmiot zamówienia za pomocą cech technicznych i
jakościowych przy przestrzeganiu Polskich Norm przenoszących normy zharmonizowane,
dopuszcza zastosowanie rur i kształtek z innych materiałów niż GRP jednak o nie gorszych
parametrach np. polimerobeton, żelbet ?”
Odpowiedź:
„Ad. 3 Projektowany kolektor należy wykonać zgodnie z opracowaną dokumentacją tj. musi
spełniać wymagania techniczne zawarte w Specyfikacji Technicznej i Projekcie Wykonawczym.
Zgodnie z SIWZ pkt 20.8. g,j „W kosztach pośrednich należy uwzględnić wszystkie inne koszty
niezbędne do wykonania przedmiotu umowy, a nie wyszczególnione w żadnej pozycji
Przedmiaru Robót”.
W wyjaśnieniach treści SIWZ – odpowiedzi na pytania wykonawców z dnia 22 czerwca
2011 r. na pytanie nr 18 „zwracam się z wnioskiem o modyfikację pkt 21 SIWZ w którym
wskazano, iż Zamawiający dopuszcza rozwiązania równoważne do rozwiązań przyjętych w
dokumentacji projektowej i przedmiarach, poprzez wskazanie warunków równoważności.
Wskazujemy, iż dopuszczenie rozwiązań równoważnych do SIWZ generuje konieczność

wskazania sposobu oceny równoważności przez Zamawiającego. Zgodnie z utrwalonym
orzecznictwem KIO: „opis przedmiotu zamówienia jest jedną z najważniejszych elementów
przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, mającym zasadnicze
znaczenie dla osiągnięcia celu tego postępowania – zawarcia ważnej umowy w sprawie jego
wykonania. Aby było to możliwe Zamawiający musi nie tylko opisać przedmiot zamówienia w
s.i.w.z. w sposób jasny, zrozumiały i wyczerpujący, aby wykonawcy nie mieli wątpliwości jaki
produkt mogą zaoferować (przepis art. 29 ust. 1 pzp), ale jednocześnie ten sposób opisu nie
może utrudniać uczciwej konkurencji (…) Zaniechanie podania minimalnych wymagań w
zakresie sposobu oceny równoważności produktów, przy jednoczesnym wskazaniu
konkretnego produktu, stanowi nie tylko naruszenie dyspozycji przepisu art. 29 ust. 3 pzp,
ale również może utrudniać uczciwą konkurencję, zniechęcając do udziału w postępowaniu
wykonawców mogących zaoferować inne produkty tej samej klasy, jak wskazane jako
referencyjne w s.i.w.z.(…)” (wyrok KIO z dnia 25.08.2010r. KIO/UZP 1733/10). Zamawiający
nie precyzując sposobu oceny równoważności powoduje, iż wykonawcy ubiegający się o
zamówienie nie są w stanie zweryfikować, czy zaoferowane przez nich roboty i dostawy
spełnią wymogi Zamawiającego” przewidziano:
„Ad. 18 Rozwiązania równoważne, które będą uznane przez zamawiającego muszą spełniać
wszystkie warunki techniczne i funkcjonalne rozwiązań projektowych oraz nie mogą
generować dodatkowych kosztów po stronie zamawiającego. Wykonawca proponujący
rozwiązanie równoważne winien przedstawić go jako załącznik do oferty. Ocena
równoważności rozwiązania: należy zachować wielkości nie mniejsze niż w projekcie
- średnic wewnętrznych rurociągów,
- przepływu normalnego i maksymalnego oraz pojemności osadnika i separatora,
- skuteczności zatrzymywania substancji ropopochodnych separatora,
- skuteczności zatrzymywania zawiesin mineralnych osadnika,
- średnicy wlotów i wylotów oraz obejścia osadnika i separatora,
- spadków podłużnych rurociągów,
- sztywności rur przeciskowych,
- odporowości rur i studni na odkształcenia,
- dopuszczenia wszystkich materiałów do stosowania w budownictwie i ich trwałości.”
Odwołujący w treści oferty oświadczył, iż jego oferta została opracowana w oparciu o
materiały równoważne tzn. rury, studnie i kształtki żelbetowe. Stwierdził, iż rury żelbetowe
spełniają zapisy SIWZ i odpowiedzi na pytania, w których Zamawiający określa, że średnica
wewnętrzna rury czyli Dw nie może być mniejsza niż 1200mm i 800 mm i 750mm i 500mm.
Materiał ten spełnia wszystkie wymogi, jakie powinien spełniać materiał równoważny, zgodnie z
odpowiedzią z dnia 22 czerwca 2011 r. odpowiedź nr 18 tj.:
1. minimalnych średnic wewnętrznych rurociągów,

2. sztywności rur przepisowych,
3. odporności rur i studni na odkształcenia,
4. dopuszczenie wszystkich materiałów do stosowania w budownictwie i ich trwałość.
Stwierdzał, iż w przypadku zaistnienia kolizji wysokościowej (w stosunku do rzędnych podanych
w projekcie) związanej z zastosowaniem materiałów równoważnych, Wykonawca zobowiązuje
się do usunięcia kolizji na własny koszt, z gwarancją, że nie będzie to generowało dodatkowych
kosztów po stronie Zamawiającego.
Zamawiający w zawiadomieniu o wyborze najkorzystniejszej oferty poinformował o
odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, wskazując że jej
treść nie odpowiada treści SIWZ. Zamawiający stwierdzał, iż na podstawie opinii projektanta
Komisja uznała, że zaproponowanych materiałów nie można uznać za równoważne. Zgodnie z
odpowiedzią Zamawiającego, która została opublikowana na stronie internetowej materiały
równoważne nie mogą generować dodatkowych kosztów po stronie Zamawiającego, a zdaniem
projektanta taka sytuacja miałaby miejsce przy zastosowaniu materiałów zaproponowanych
przez Odwołującego. Ponadto materiały te nie spełniają parametrów dotyczących przepływu
normalnego i maksymalnego oraz spadków podłużnych rurociągów.

W oparciu o powyżej ustalony stan faktyczny, Izba zważyła co następuje.

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących
odrzuceniem odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, odwołanie nie posiada
braków formalnych oraz został uiszczony od niego wpis.
Odwołujący spełnia również przesłanki wniesienia odwołania określone w art. 179
ust. 1 ustawy Pzp. Złożył najtańszą ofertę (jedyne kryterium - cena), która została przez
Zamawiającego odrzucona. Ma on zatem możliwość uzyskania zamówienia w sytuacji
potwierdzenia się zarzutów zawartych w odwołaniu, której to możliwości na skutek
podnoszonych naruszeń ustawy Pzp został pozbawiony.
Izba uznała skuteczność przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego wykonawcy - Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych INKOP Sp. z o.o. , ul.
Komuny Paryskiej 5, 30-389 Kraków - Przystępującego z uwagi na spełnienie przez tegoż
wykonawcę przewidzianych w art. 185 ust. 2 i 3 ustawy Pzp warunków przystąpienia.
Izba zaliczyła w poczet materiału dowodowego dokumentację postępowania, w tym
protokół postępowania, ogłoszenie o zamówieniu, SIWZ, odpowiedzi na pytania z dnia 14
czerwca 2011 r. i 22 czerwca 2011 r., ofertę Odwołującego, odwołanie, przystąpienie do

postępowania odwoławczego, odpowiedź na odwołanie, pismo projektanta do
Zamawiającego z dnia 9 sierpnia 2011 r. (znak: L.dz. 2019/BC/08/11), wskazany przez
projektanta sposób wyliczenia wielkości przepływów, przedłożoną przez Odwołującego
opinię techniczną dr inż. Andrzeja M. z Wydziału Budownictwa Politechniki Opolskiej z dnia
15 września 2011 r. w zakresie informacji zawartych w piśmie projektanta do
Zamawiającego z dnia 9 sierpnia 2011 r. (znak: L.dz. 2019/BC/08/11), którą jako opinię
prywatną Izba uznała za stanowisko Strony. Izba odmówiła przeprowadzenia dowodu z opinii
biegłego z zakresu inżynierii sanitarnej na okoliczność, czy Odwołujący zaproponował
materiały równoważne do przewidzianych w SIWZ. Izba uznała, iż postępowanie przed Izbą
ma charakter kontradyktoryjny i to Strony zobowiązane są przede wszystkim do
przedstawiania i prezentacji dowodów na poparcie swojego stanowiska. Ponadto obowiązek
wykazania Zamawiającemu równoważności zaproponowanych materiałów spoczywa na
wykonawcy, zaś Izba dokonuje oceny przedstawionych w tym zakresie dowodów, z
uwzględnieniem wymogów SIWZ oraz stanowisk zainteresowanych podmiotów. Zdaniem
Izby dla dokonania takiej oceny i rozstrzygnięcia niniejszego sporu nie jest niezbędne
przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Ponadto teza dowodowa została sformułowana
w sposób nazbyt ogólny. Przedmiotem sporu jest bowiem w dużej mierze interpretacja
postanowień SIWZ i wyjaśnień do SIWZ oraz wynikających z tej interpretacji konsekwencji
co do treści oferty i zakresu równoważności wymaganego przez Zamawiającego. W tym
przedmiocie wiadomości specjalne nie są niezbędne, lecz koniecznym jest dokonanie
wykładni stosownych postanowień SIWZ oraz analiza treści oferty Odwołującego.
Dokonując oceny podniesionych w odwołaniu zarzutów, w oparciu o zgromadzony w
sprawie materiał dowodowy, uwzględniając stanowiska Stron i Przystępującego - Uczestnika
postępowania, Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Odnosząc się do poszczególnych podnoszonych w odwołaniu zarzutów Izba
stwierdziła, co następuje.
W ocenie Izby nie potwierdził się zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 89 ust.
1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez niezasadne odrzucenie oferty Odwołującego. Zdaniem Izby
zaoferowanych przez Odwołującego materiałów nie można uznać za równoważne do
określonych przez Zamawiającego w SIWZ, w tym Specyfikacji Technicznej i Projekcie
Wykonawczym, na zasadach tam podanych. Odwołujący, wskazując na treść SIWZ, tj. pkt
21 dopuszczający materiały i rozwiązania równoważne oraz wyjaśnienia do SIWZ z dnia 22
czerwca 2011 r. – odpowiedź na pytanie nr 18, dokonuje ich interpretacji z pominięciem
pełnej treści pkt 21 SIWZ oraz wyjaśnień nie tylko z 22 czerwca 2011 r., ale także 14
czerwca 2011 r. Tymczasem rozstrzygnięcia spornej między Stronami kwestii nie sposób

dokonać bez uwzględnienia całokształtu regulacji wynikającej zarówno z SIWZ (pkt 21), jak i
wyjaśnień do niej z 14 i 22 czerwca 2011 r. istotnych z punktu widzenia rozpatrywanego
zagadnienia. Powołując się na wynikającą z wyjaśnień z dnia 22 czerwca 2011 r.
modyfikację pkt 21 SIWZ Odwołujący nie powołuje pełnej jego treści, a mianowicie, iż
odnosi się on do sytuacji, gdy w dokumentacji projektowej lub przedmiarach lub innych
elementach SIWZ zostało wskazane pochodzenie (marka, znak, towarowy, producent,
dostawca) materiałów lub wskazane normy, o których mowa w art. 30 ust. 1-3 ustawy Pzp, a
zatem gdy posłużono się określeniem wskazującym na konkretny produkt, producenta czy
normę. W odniesieniu do takiej sytuacji określono przesłanki równoważności. W treści
wyjaśnień Zamawiający nie wskazał, iż modyfikuje jego brzmienie poprzez zastąpienie treści
dotychczasowej tą ustaloną w wyjaśnieniach. Oznacza to zatem, iż pkt 21 SIWZ należy
czytać łącznie – jego dotychczasowe brzmienie uzupełnione o dodatkowe elementy
wynikające z wyjaśnień z dnia 22 czerwca 2011 r. Ponadto niezbędne jest uwzględnienie
treści wyjaśnień z dnia 14 czerwca 2011 r. – odpowiedź na pytanie nr 3, gdzie wprost
zawarto prośbę o stanowisko, czy Zamawiający dopuszcza zastosowanie rur i kształtek z
innych materiałów niż GRP jednak o nie gorszych parametrach np. polimerobeton, żelbet. Na
powyższe pytanie Zamawiający nie udzielił wprawdzie jednoznacznej odpowiedzi
przeczącej, jednak w ocenie Izby stwierdzenie, iż „Projektowany kolektor należy wykonać
zgodnie z opracowaną dokumentacją tj. musi spełniać wymagania techniczne zawarte w
Specyfikacji Technicznej i Projekcie Wykonawczym” nie sposób interpretować inaczej niż
jako równoznaczne z niedopuszczeniem w tym zakresie materiału innego niż ten, który w
tejże Specyfikacji Technicznej i Projekcie Wykonawczym jest określony tj. rur GRP. Tak
powyższe wyjaśnienie zrozumieli pozostali wykonawcy, w tym Przystępujący, który był
autorem ww zapytania nr 3. Ponadto warto zauważyć, iż w treści zapytania nr 3 z dnia 14
czerwca 2011 r. pytający wykonawca nie nawiązywał do treści pkt 21 SIWZ, lecz ogólnie do
art. 30 ustawy Pzp. Zapytywał, czy Zamawiający, opisując przedmiot zamówienia zgodnie z
art. 30 ustawy Pzp za pomocą cech technicznych i jakościowych przy przestrzeganiu
Polskich Norm przenoszących normy zharmonizowane, dopuszcza rury i kształtki z innych
materiałów niż GRP. Ust. 4 art. 30 ustawy Pzp przewiduje, że opisując przedmiot
zamówienia za pomocą norm, aprobat, specyfikacji technicznych i systemów odniesienia, o
których mowa w ust. 1-3 tego przepisu Zamawiający jest zobligowany wskazać, że
dopuszcza rozwiązania równoważne opisanym. Obowiązek dopuszczenia rozwiązań
równoważnych dotyczy zatem tych przypadków, które zostały w ustawie Pzp określone, tj.
art. 29 ust. 3 czy art. 30 ust. 4 ustawy Pzp. Do tych regulacji odwołuje się także pkt 21 SIWZ.
Tym samym analiza, w jakim zakresie Zamawiający dopuszczał rozwiązania równoważne, a
w szczególności, czy dopuścił zaproponowanie zamiast rur GRP rur z innego materiału,
winna być prowadzona z uwzględnieniem całokształtu regulacji wynikającej z SIWZ oraz

wyjaśnień do jej treści. Zdaniem Izby z wyjaśnień z dnia 14 czerwca 2011 r. wynika, iż
Zamawiający poprzez wymóg wykonania projektowanego kolektora zgodnie z opracowaną
dokumentacją projektową tj. spełniającego wymagania techniczne zawarte w Specyfikacji
Technicznej i Projekcie Wykonawczym w istocie nie dopuścił zastąpienia rur GRP rurami
innego typu np. żelbetowymi, ponieważ Specyfikacja Techniczna i Projekt Wykonawczy
wyraźnie powołują jako materiał, z którego należy wykonać kolektor jedynie rury GRP. W
ocenie Izby wybór materiału, z którego ma zostać wykonany przedmiot zamówienia, należy
do warunków technicznych jego wykonania, wskazując na sposób realizacji zamówienia.
Doprecyzowanie pkt 21 SIWZ w odpowiedzi z 22 czerwca 2011 r. nie jest zatem tożsame z
dopuszczeniem równoważności materiałowej w zakresie, na który powołuje się Odwołujący.
Jak było to wskazane, pkt 21 SIWZ literalnie dotyczy bowiem sytuacji, gdy dokumentacja
posługuje się określeniami wskazującymi na skonkretyzowany produkt, producenta czy
normę. Poprzez odpowiedź na pytanie nr 18 Zamawiający dookreślił warunki równoważności
w odniesieniu do pkt 21 SIWZ, toteż należy je interpretować łącznie, jako logiczną i
znaczeniową całość. Tym samym pojęcie równoważności winno być odnoszone do sytuacji,
gdy dokumentacja posługuje się określeniami wskazującymi na konkretny produkt,
producenta czy normę, zaś wykonawca oferując produkt równoważny winien zachować
wszystkie wymagania wynikające z SIWZ. Zdaniem Izby Zamawiający dopuszczając
równoważność materiałów nie postanowił o dopuszczeniu zaproponowania innego materiału
niż w dokumentacji projektowej, gdyż byłoby to sprzeczne z obowiązkiem zachowania
warunków technicznych rozwiązań projektowych. Odwołujący dokonał nadinterpretacji SIWZ
w zakresie dopuszczalności zaoferowania wykonania przedmiotu zamówienia z innych rur
niż wskazane w dokumentacji projektowej, jako że sposób, w jaki Zamawiający określił
warunki dopuszczalności rozwiązań równoważnych w istocie wyłączały możliwość
zaoferowania innego materiału niż przewidziany w dokumentacji. W ocenie Izby Odwołujący
zaproponował inną, alternatywną technologię wykonania zamówienia, co nie jest tożsame z
zaoferowaniem rozwiązania równoważnego. Jak sam przyznał, zmiana ta pozwoliła mu na
znaczące obniżenie ceny w stosunku do pozostałych ofert, w których wykonawcy zaoferowali
wykonanie zamówienia w sposób zgodny z Projektem Wykonawczym i Specyfikacją
Techniczną. Tym samym Odwołujący niejako potwierdził, iż oferty jego i pozostałych
wykonawców de facto są nieporównywalne, jako że prezentują różne sposoby wykonania
zamówienia, oparte na całkowicie odmiennych cenowo materiałach. Powyższe wskazuje
zatem nie tyle na równoważność zaproponowanego rozwiązania, co jego wariantowość, a
składanie ofert wariantowych nie było przez Zamawiającego dopuszczone. Definiując pojęcie
oferty wariantowej w art. 2 pkt 7 ustawy Pzp ustawodawca wskazuje, iż ofertę wariantową
charakteryzuje właśnie odmienny sposób wykonania zamówienia, tj. prezentuje ona inną niż
przyjęta przez zamawiającego koncepcję uzyskania tego samego efektu za pomocą innych

rozwiązań technicznych. Odwołujący powoływał się na stanowisko wyrażone w Komentarzu
do ustawy Pzp pod red. T. Czajkowskiego, wskazując, że ustawodawca poprzez komentarz
Prezesa UZP, dopuszcza alternatywną formę opisu dodatkowych treści oferty. Izba stwierdza, iż
odwołanie to wydaje się o tyle nieadekwatne, iż rzeczywiście, jak wskazano w cyt.
fragmencie „(…) Nie pozostaje w takiej niezgodności (z SIWZ) oferta wariantowa w zakresie, w
jakim przedstawia odpowiadający istocie tej oferty, odmienny niż określony przez
zamawiającego sposób wykonania zamówienia (patrz komentarz do art. 82) (…)”, ale powyższe
stwierdzenie odnosić należy do sytuacji, gdy złożenie oferty wariantowej było dopuszczalne.
Wówczas istotnie oferta wariantowa proponująca odmienny niż w SIWZ sposób wykonania
zamówienia nie może być uznana za sprzeczną z treścią SIWZ. Jednak o możliwości składania
ofert wariantowych decyduje Zamawiający, a w przedmiotowym postępowaniu nie były one
przez Zamawiającego dopuszczone. Komentarz odnosi się także do wad formalnych oferty, a
takiego zarzutu ofercie Odwołującego nie postawiono.
Niezależnie od powyższego, nawet gdyby uznać, iż z uwagi na brak jednoznacznego
i stanowczego stwierdzenia w wyjaśnieniach do SIWZ z 14 czerwca 2011 r., iż Zamawiający
nie dopuszcza wykonania przedmiotu zamówienia z innych rur niż GRP oraz dość ogólny
sposób sformułowania odpowiedzi na pytanie nr 18 z 22 czerwca 2011 r. i zawartych tam
warunków równoważności, w tym przesłanek oceny równoważności, wykładnia SIWZ mogła
doprowadzić wykonawcę do wniosku, iż może on zaoferować rury z innego materiału tj. np.
rury żelbetowe, to Odwołujący i tak, zdaniem Izby, nie wykazał, aby zaoferowany przez niego
materiał określany jako równoważny spełniał wymagania określone przez Zamawiającego.
Jak było to już podnoszone, oceniając przesłanki równoważności, uwzględnić trzeba nie
tylko wskazane przez Zamawiającego w odpowiedzi na pytanie 18 przesłanki do oceny
równoważności rozwiązania (tj. zachowanie wielkości nie mniejszych niż w projekcie w
zakresie:
- średnic wewnętrznych rurociągów,
- przepływu normalnego i maksymalnego oraz pojemności osadnika i separatora,
- skuteczności zatrzymywania substancji ropopochodnych separatora,
- skuteczności zatrzymywania zawiesin mineralnych osadnika,
- średnicy wlotów i wylotów oraz obejścia osadnika i separatora,
- spadków podłużnych rurociągów,
- sztywności rur przeciskowych,
- odporności rur i studni na odkształcenia,
- dopuszczenia wszystkich materiałów do stosowania w budownictwie i ich trwałości), ale
całokształt warunków równoważności wynikających z SIWZ i wyjaśnień do SIWZ. Powyższe
oznacza zatem konieczność zgodności z wymaganiami technicznymi i funkcjonalnymi

zawartymi w Specyfikacji Technicznej i Projekcie Wykonawczym, roboty muszą być
wykonane zgodnie z wydanym pozwoleniem na budowę, materiały zapewnią uzyskanie
parametrów nie gorszych od założonych w SIWZ, nie mogą generować dodatkowych
kosztów po stronie Zamawiającego, a także potwierdzać spełnienie szczegółowych
przesłanek równoważności określonych powyżej.
Zamawiający w zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej zakwestionował
równoważny charakter materiałów. Odnosząc się do opinii projektanta, wskazał na
niespełnienie przesłanek równoważności:
1. niedopuszczalność generowania dodatkowych kosztów po stronie Zamawiającego,
2. niezachowanie wymaganego poziomu przepływu normalnego i maksymalnego,
3. niezachowanie spadków podłużnych.
W zakresie kosztów (ad 1) Zamawiający argumentował, iż z uwagi na dwukrotną
różnicę w ciężarze rur żelbetowych w stosunku do rur GRP konieczne będzie dodatkowe
wzmocnienie gruntu. Zdaniem projektanta tak ciężkich rur grunt „nie przeniesie”, toteż
wymagane będzie zastosowanie dodatkowych sposobów zwiększenia nośności gruntów wg
obliczeń konstrukcyjnych (zwłaszcza na odcinku od studzienki S2 do studzienki S8, gdzie
grunt jest samonośny, co przedstawia dokumentacja geotechniczna stanowiąca element
projektu i SIWZ). Przedmiotowe wzmocnienie związane jest z dodatkowymi kosztami, które
nie zostały przewidziane w ofercie Odwołującego. Izba uznała, iż Odwołujący w żaden
sposób nie wykazał, aby oferowane przez niego materiały nie generowały konieczności
poniesienia kosztów, o których mowa powyżej. Swoją polemikę z opinią Zamawiającego (w
tym projektanta) ograniczył do stwierdzenia, iż w niedalekiej odległości znajduje się kolektor
wełnowiecki z rur żelbetowych o znacznie większych średnicach niż oferowane przez
Odwołującego. Ponadto w opinii technicznej przedłożonej przez Odwołującego wskazano, iż
nie podano żadnych konkretnych parametrów gruntu, a zatem wyciąganie wniosku typu „nie
przeniesie” jest nieuzasadnione i wynika z przypuszczeń niepopartych wynikami obliczeń
nośności podłoża. W ocenie Izby powyższe uzasadnienie nie może być uznane za
przekonywujące. Okoliczność, że w bliskiej odległości znajduje się kolektor zbudowany z rur
żelbetowych nie oznacza, iż grunt na trasie projektowanego kolektora ma takie same
właściwości. Odwołujący w ogóle nie odniósł się do dokumentacji geotechnicznej, na którą
powołał się Zamawiający udostępnionej wykonawcom. Podobnie brak w opinii technicznej
powołania się na powyższą dokumentację, stąd nie sposób ocenić, czy autor opinii był z nią
zapoznany, jak również jaki zakres informacji został mu przez Odwołującego udostępniony w
celu wydania opinii. Odwołujący oświadczał, iż poniesie koszty dodatkowego wzmocnienia
gruntu, gdyby okazały się niezbędne. Powyższe oznacza, iż Odwołujący nie wykazał, że
zaproponowane przez niego rozwiązanie nie będzie generowało takich kosztów.

Równocześnie nie przewidział ich w treści oferty. Wbrew twierdzeniu Odwołującego, iż
zobowiązał się do poniesienia wszelkich kosztów związanych z budową kolektora przy
użyciu materiałów zaproponowanych przez Odwołującego, treścią swojego oświadczenia
zamieszczonego w ofercie objął jedynie koszty usunięcia kolizji wysokościowej. Brak jest
podstaw dla stanowiska, iż koszty wzmocnienia gruntu zostały w ofercie ujęte. Tymczasem
Odwołujący jako profesjonalista na podstawie analizy dokumentacji projektowej winien
przewidzieć, jakie koszty dodatkowe powstaną czy też mogą powstać w związku z
zastosowaniem przez niego innych materiałów, z uwagi na wymóg w zakresie
równoważności, wyraźnie zobowiązując się do ich poniesienia. Po złożeniu oferty brak jest
formuły na uzupełnienie oświadczenia woli w tym zakresie. Tym bardziej nieadekwatny jest
ku temu etap postępowania odwoławczego.
W odniesieniu do wymogu przepływu normalnego i maksymalnego Odwołujący
argumentował, iż z jego brzmienia wynika, że nie dotyczy rur, lecz osadnika i separatora, a w
tym zakresie nie proponował materiałów równoważnych. Zdaniem Izby taka interpretacja nie
jest uzasadniona. Wprawdzie istotnie w treści wymogu nie znalazło się sformułowanie
przepływu normalnego i minimalnego rurociągu, jednak z uwagi na istotne znaczenie tego
parametru według którego dobierano np. średnicę rur przy projektowaniu kolektora, nie
sposób uznać, aby dla profesjonalnego wykonawcy nie było jasne, iż parametr ten oceniany
z punktu widzenia równoważności miałby dotyczyć wyłącznie osadnika i separatora. Ponadto
warunkiem uznania danego rozwiązania za równoważne było spełnienie wszystkich
warunków technicznych i funkcjonalnych, tym samym materiał równoważny musiał
zapewniać także określony w fazie projektowania poziom przepływu normalnego i
maksymalnego, na podstawie którego wyznaczono średnicę wewnętrzną rurociągu. Zgodnie
z wyliczeniami przeprowadzonymi przez projektanta opartymi o wzór Manninga przy
współczynniku szorstkości dla rur GRP 0,009 oraz średnicy wewnętrznej rury 1200 mm
przepływ przyjęty przez projekt wynosił Q= 1927 l/s (w przedłożonych obliczeniach 1926 l/s) ,
zaś dla rury o średnicy wewnętrznej 750 mm – Q= 951l/s. Wyliczony w oparciu o ten sam
wzór przepływ dla rury żelbetowej przy współczynniku szorstkości 0,013 wynosił
odpowiednio Q=1483 l/s dla rury o średnicy wewnętrznej 1200mm, Q=724 l/s dla rury o
średnicy wewnętrznej 800mm. Odwołujący przedstawił opinię techniczną, w której dokonano
obliczeń w oparciu o inne kryteria, w tym inny współczynnik szorstkości, jak również z
uwzględnieniem rzeczywistej średnicy wewnętrznej rury GRP (1144 mm). Uzyskano inne
dane referencyjne dla rury GRP o średnicy zewnętrznej 1280mm – Q=1700l/s, a dla rury o
średnicy wewnętrznej 750mm – Q=561 l/s (autor opinii zwracał uwagę, iż obliczeń dokonano
dla niewłaściwej średnicy, która wynosi 766mm). Ponadto w opinii podnoszono, iż zaniżona
wartość przepływu dla rur żelbetowych sugeruje, iż zastosowano inny współczynnik –

zamiast współczynnika k podawanego dla przewodów, współczynnik efektywny kb dla
całego rurociągu (1,5mm), podczas gdy dla rur GRP posłużono się współczynnikiem k na
poziomie 0,065mm. Dla rur żelbetowych dokonano pomiarów, gdzie różnice były znacząco
mniejsze w stosunku do wartości wynikających z pisma projektanta (rura żelbetowa Dw 1200
mm – Q=1883 l/s, Dw 800 – Q=651l/s). W treści opinii nie określono jednak, jakim wzorem
autor opinii posłużył się do obliczeń hydraulicznych ani w oparciu o jakie materiały ustalił
przyjęty przez siebie współczynnik chropowatości (0,1 mm dla rur żelbetowych, 0,065 mmdla
rur GRP) oraz pozostałe dane niezbędne dla dokonania wyliczeń. Ponadto ze sposobu
dokonania wyliczeń projektanta przedłożonych przez Zamawiającego wynika, iż posłużył się
w obu przypadkach współczynnikiem chropowatości, choć o różnej wielkości, a to z uwagi na
odmienny stopień gładkości rur GRP i żelbetowych. Odwołujący kwestionował też przyjęcie
jako podstawy dla obliczeń projektanta średnicy wewnętrznej nominalnej Dn 1200 mm, jako
że w rzeczywistości dla rur GRP obecnych na rynku wynosi ona 1144 mm (taka rura została,
zgodnie z treścią opinii w pkt 1 a przyjęta do analizy). Wskazywał również na nieprawidłowe
założenie co do grubości ścianki rury (w obliczeniach dla rury GRP Dn 1200 mm posłużono
się wielkością 40 mm, a nie 68mm, dla rury GRP Dn 750 mm – 55mm, a nie 47mm).
Odwołujący pomija jednak okoliczność, iż Zamawiający w SIWZ posługiwał się w stosunku
do rur GRP określeniem średnicy nominalnej tożsamej ze średnicą wewnętrzną i ustalał ją
na poziomie Dn 1200 mm. Stąd zasadnym jest posługiwanie się tymi samymi danymi, jakie
stosowane były w fazie projektowania dla ustalania wartości przepływów, również dla oceny
równoważności, nie zaś wykonywanie obliczeń w oparciu o dane odnoszące się do rur
określonego producenta wykonującego je w konkretnej technologii. Ponadto Odwołujący nie
wykazał, aby ww różnice co do grubości ścianki miały istotny wpływ na wielkość parametru
przepływu.
W odniesieniu do niezachowania wymaganych spadków podłużnych (ad 3) należy
zauważyć, iż oświadczenie zawarte w ofercie w ogóle nie zawiera jednoznacznego
potwierdzenia powyższego parametru. Co więcej Odwołujący sam przewidział możliwość
zaistnienia kolizji wysokościowej i zobowiązał się do poniesienia kosztów jej usunięcia.
Zamawiający wskazywał, powołując się na opinię projektanta, iż przy zastosowaniu rur o
średnicach zewnętrznych takich jak w ofercie Odwołującego nie będzie możliwe przejście
pod kolektorem kopalnianym oraz wełnowieckim bez zmiany spadków lub średnicy
wewnętrznej kolektora. Dodatkowo wskazywał, iż jako że rury o średnicy zaproponowanej
przez Odwołującego nie spełniają wymogu przepływu, konieczne byłoby zwiększenie
średnic, co jeszcze pogorszy sytuację kolizyjną. W ocenie Izby Odwołujący nie zdołał
wykazać, aby powyższy parametr był przez zaoferowane przez niego materiały spełniony.
Zdaniem Izby możliwość zaistnienia kolizji nie powinna wystąpić nawet hipotetycznie, skoro

Odwołujący nie przewidywał zmiany spadków zgodnie z wymaganiami Zamawiającego. Izba
nie dała wiary wyjaśnieniom, iż możliwe jest rozwiązanie kolizji w sposób, który
pozostawałby w zgodzie z wymogami równoważności (zachowywał spadki, nie wpływał na
średnicę wewnętrzną projektowanego kolektora czy na trasę jego przebiegu), ponieważ
Odwołujący nie przedstawił w tym zakresie żadnego dowodu ani przekonywującej
argumentacji. Twierdzenia Odwołującego, iż zmiana materiału na materiał o większej
średnicy zewnętrznej pozwoli na zachowanie spadków pozostały zatem gołosłowne.
Ponadto podkreślić należy, iż Zamawiający określił wprawdzie jako parametr
równoważności średnicę wewnętrzną, to równocześnie zastrzegł, iż średnice zewnętrzne
wynikają z technologii wykonania kolektora deszczowego tj. mikrotunelingu. W odpowiedzi
na pytanie nr 3 z dnia 22 czerwca 2011 r. o wskazanie parametrów rur przeciskowych GRP
podał DA 1280mm i DA 860. Tymczasem Odwołujący zaoferował rury o średnicach
zewnętrznych Dz 1490 i Dz 960, co pozostaje w sprzeczności z powyżej określonym
wymaganiem, a ponadto skutkuje powstaniem kolizji z istniejącymi kolektorami. W takiej
sytuacji nie jest zatem wykluczona ani konieczność zmian w dokumentacji projektowej ani
też zmiany pozwolenia na budowę, gdyby okazało się, iż z uwagi na kolizję niezbędna jest
zmiana trasy kolektora. Powyższe również nie było dopuszczalne przy oferowaniu
materiałów równoważnych.
Natomiast co do podnoszonego w odpowiedzi na odwołanie argumentu, że materiał
zaproponowany przez Odwołującego nie posiada właściwości pozwalających na ustalenie
sztywności obwodowej i oświadczenia, że jest to materiał całkowicie sztywny, a z uwagi na
usytuowanie kolektora na terenie górniczym (pokopalnianym) parametrów dotyczących
sztywności zaproponowanych rur nie można rozpatrywać bez odniesienia się do ich
odporności na odkształcanie, w istocie brak jest jednoznacznego stanowiska, że również te
parametry są przez Zamawiającego kwestionowane. Niewątpliwie nie odniesiono się do nich
w zawiadomieniu o wyborze oferty najkorzystniejszej. Odwołujący w treści oferty wskazał, iż
są to rury całkowicie sztywne oraz są odporne na odkształcenia, jak również załączył
oświadczenie producenta. Zamawiający winien zatem wykazać, iż nie można tego uznać za
tożsame ze spełnieniem postawionych wymagań, czego jednak nie uczynił.
Tym samym stwierdzić należy, iż Odwołujący nie tylko nie wykazał w sposób
niewątpliwy szczegółowych warunków równoważności, na które bezpośrednio i wyraźnie
powoływał się Zamawiający, informując go o przyczynach odrzucenia jego oferty, ale
również istnieją dodatkowe opisane wyżej przesłanki przemawiające za brakiem
równoważności w granicach, które wyznaczył Zamawiający postanowieniami SIWZ i
wyjaśnień. Odwołujący podnosił, iż gdyby uznać zasadność twierdzeń Zamawiającego, że

dopuścił równoważność wyłącznie w odniesieniu do rur GRP, to byłoby to równoznaczne z
brakiem rzeczywistej równoważności, jako że tylko jeden producent – Hobas – produkuje
rury GRP o wymaganych parametrach. Zamawiający nie zgadzał się z tym stanowiskiem,
podnosząc, iż rury GRP produkuje także Amitech. Ponadto wskazywał na różne stosowane
przy produkcji technologie. W ocenie Izby, o ile istotnie parametry określone przez
Zamawiającego spełniały rury wyłącznie jednego producenta, Odwołujący miał możliwość
zakwestionowania treści SIWZ w tym zakresie, z której to możliwości nie skorzystał. Nie jest
natomiast uprawnione wywodzenie wniosku o dopuszczalności zaoferowania rur całkowicie
odmiennych rodzajowo, skutkujących odmienną technologią wykonania przedmiotu
zamówienia, który nie znajduje oparcia w treści SIWZ czy wyjaśnień, lecz jest interpretacją
dokonaną przez Odwołującego w oparciu o mylnie przyjęte przez niego założenia. Z
przyczyn oczywistych nie ma także możliwości poprawienia oferty Odwołującego w oparciu o
art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.
Uwzględniając powyższą argumentację, zdaniem Izby, zarzut naruszenia przez
Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez niezasadne odrzucenie oferty
Odwołującego nie potwierdził się. Wnioskowi takiemu nie stoi na przeszkodzie pewna
lakoniczność uzasadnienia odrzucenia oferty, które nie ujmowało pełnej prezentowanej
następnie w postępowaniu odwoławczym argumentacji. Zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp
warunkiem uwzględnienia odwołania jest wpływ lub potencjalny wpływ naruszenia na wynik
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a zdaniem Izby niezgodność oferty
Odwołującego z treścią SIWZ w przedmiocie zastosowanych materiałów równoważnych
została wykazana.
W zakresie zarzutu naruszenia art. 29 ust. 3 ustawy Pzp stwierdzić należy, iż przepis
ten odnosi się do sposobu opisu przedmiotu zamówienia, zakazując opisu przedmiotu
zamówienia przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, chyba że jest
to uzasadnione specyfiką przedmiotu zamówienia i zamawiający nie może opisać
przedmiotu zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych określeń, a wskazaniu takiemu
towarzyszą wyrazy „lub równoważny”. Opis przedmiotu zamówienia stanowi element SIWZ,
a zatem nieprawidłowości związane z tym opisem winny być podnoszone po opublikowaniu
SIWZ, z zachowaniem terminów wymaganych ustawą Pzp. Obecnie kwestionowanie
postanowień SIWZ z powołaniem się na naruszenie art. 29 ust. 3 ustawy Pzp należy uznać
za spóźnione. Ponadto w treści odwołania nie sformułowano jednoznacznego uzasadnienia
faktycznego dla postawionego zarzutu, co uniemożliwia jego merytoryczne rozpoznanie.
Wskazując na naruszenie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp Odwołujący podnosił, iż w
formularzu ofertowym oświadczył, iż wykona kompleksowo zadanie, zgodnie z dokumentacją

projektową, STWiORB, prawem budowlanym i sztuką budowlaną i rzeczowo w wymaganych
przez Zamawiającego terminach, a zatem brak jest podstaw faktycznych do odrzucenia jego
oferty. Podkreślał, że jeżeli Zamawiający miał tu wątpliwość, to powinien był skorzystać z
regulacji art. 87 ust. 1 ustawy Pzp zamiast odrzucać ofertę Odwołującego. Odwołujący
zwracał uwagę, iż Zamawiający w toku badania i oceny ofert nie zażądał złożenia wyjaśnień
dotyczących treści złożonej oferty, tym samym nieprawidłowo ją odrzucając. Przede
wszystkim należy zauważyć, iż procedura wyjaśnień treści oferty przewidziana w art. 87 ust.
1 ustawy Pzp nie ma charakteru obligatoryjnego elementu procesu badania i oceny ofert.
Zamawiający może o takie wyjaśnienia wystąpić, jeżeli ma wątpliwości co do treści oferty.
Utrwalone już orzecznictwo wskazuje, iż pomimo wynikającego z treści tego przepisu uprawnienia
w istocie przewiduje on kompetencję Zamawiającego, która przeradza się właściwie w obowiązek,
gdy w toku badania oferty ustalone zostanie, że oferta zawiera postanowienia niejasne czy
budzące wątpliwości. Wezwanie takie jest szczególnie istotne, gdy oferta miałaby zostać przez
Zamawiającego odrzucona jako sprzeczna z SIWZ. Tym samym gdy Zamawiający nie posiada
pewności, że oferta jest sprzeczna z treścią SIWZ, brak wezwania mógłby być postrzegany jako
naruszenie zasady rzetelnego prowadzenia postępowania. A contrario brak takiego wymogu, gdy
dla Zamawiającego niewątpliwym jest istnienie sprzeczności oferty z treścią SIWZ. Równocześnie
uwzględnić należy, iż Zamawiający nie może prowadzić negocjacji co do treści złożonej oferty ani
dokonywać jej zmian wykraczających poza dyspozycję przepisu art. 87 ust. 1 ustawy Pzp.
Odwołujący nie wskazał, co miałoby być przedmiotem wyjaśnień, skoro, jak podnosił
Zamawiający, treść oferty w odniesieniu do zaoferowanego przedmiotu była dla niego jasna.
Można argumentować, iż Zamawiający, dokonując oceny oświadczenia Odwołującego w
zakresie równoważności, winien był zwrócić się o wyjaśnienie okoliczności, które następnie
stały się podstawą odrzucenia oferty, tj. wymaganego poziomu przepływu maksymalnego i
normalnego, zachowania poziomu spadków podłużnych rurociągów oraz kwestii ponoszenia
przez Zamawiającego dodatkowych kosztów związanych z zaproponowaniem materiałów
równoważnych. Jak jednak wskazywał Zamawiający, na podstawie treści oświadczenia
Odwołującego zawartego w ofercie był w stanie porównać, czy zaproponowane rury
pozwalają na zachowanie wymagań Zamawiającego co do minimalnego poziomu przepływu
maksymalnego i normalnego i zachowania poziomu spadków podłużnych rurociągów
(projektant dokonał stosownych wyliczeń), jak również czy Odwołujący spełnił wymóg, aby
zaproponowane rozwiązania równoważne nie generowały kosztów po stronie
Zamawiającego. Należy podkreślić, iż w treści oświadczenia załączonego do oferty
Odwołujący w ogóle nie ujął wymogu zachowania spadków podłużnych rurociągów – brak
jest w tej mierze oświadczenia, iż spadki zostaną zachowane. Natomiast przewidział, że w
przypadku zaistnienia kolizji wysokościowej (w stosunku do rzędnych podanych w projekcie)
związanej z zastosowaniem materiałów równoważnych, usunie kolizję na własny koszt, z

gwarancją, że nie będzie to miało wpływu na termin zakończenia inwestycji i nie będzie
generowało dodatkowych kosztów po stronie Zamawiającego. Nie określił jednak, w jaki
sposób to uczyni i jak wpływać to może na wymóg zachowania spadków. Z kolei w
odniesieniu do wymaganego poziomu przepływu maksymalnego i normalnego w
oświadczeniu zawartym w ofercie brak jest jakiejkolwiek wzmianki w tym zakresie. Z treści
odwołania wynika, iż Odwołujący wymóg ten odnosił do osadnika i separatora, a nie
rurociągu. Powyższe wyliczenia Zamawiający mógł jednak przeprowadzić we własnym
zakresie, w oparciu o informacje zawarte w ofercie i dane posiadane przez projektanta. W
odniesieniu do braku generowania kosztów po stronie Zamawiającego przy zaoferowaniu
rozwiązania równoważnego podkreślić trzeba, iż, wbrew twierdzeniu Odwołującego,
oświadczenie Odwołującego o braku kosztów dodatkowych po stronie Zamawiającego
dotyczyło wyłącznie kosztów związanych z zaistnieniem kolizji wysokościowej, do której
usunięcia na własny koszt Odwołujący zobligował się w ofercie. Brak jest natomiast
generalnego oświadczenia, iż w razie zaistnienia jakichkolwiek dodatkowych kosztów
wynikających z zastosowania materiału zaproponowanego jako równoważny zobligowany
będzie do ich poniesienia. W ocenie Izby w treści swojego oświadczenia nie przewidział
konieczności poniesienia takich kosztów, w tym kosztów wzmocnienia gruntu z uwagi na
znaczącą różnicę ciężaru rur żelbetowych w stosunku do rur GRP, toteż nie objął ich treścią
swojego oświadczenia. Odwołujący nie wykazał zatem, jakie informacje, istotne dla oceny
prawidłowości jego oferty, które nie wynikały z analizy treści oferty lub których Zamawiający
nie mógł ustalić we własnym zakresie, Zamawiający mógłby uzyskać w wyniku zastosowania
procedury wyjaśnień przewidzianej art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, który to przepis równocześnie
zakazuje zmiany oferty po terminie jej złożenia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 1a i 2 ustawy
Pzp oraz wyłącza dopuszczalność negocjacji dotyczących złożonej oferty pomiędzy
Zamawiającym a wykonawcą. Tym samym nawet gdyby uznać, iż Zamawiający, dochowując
staranności w toku badania i oceny ofert, wobec określonych wątpliwości co do tego, czy
oferta Odwołującego jest zgodna z treścią SIWZ, winien był wystąpić o stosowne
wyjaśnienia, to naruszenie to pozostaje bez wpływu na wynik postępowania i nie mogłoby
stać się podstawą dla jego uwzględnienia z uwagi na treść art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.
Odwołujący zarzucał także naruszenie art. 91-92 ustawy Pzp. Nie podawał jednak
szczegółowego i odrębnego uzasadnienia dla tych zarzutów. W ocenie Izby przepisy te
należy rozpatrywać rozłącznie. Naruszenie art. 91 ustawy Pzp (a właściwie art. 91 ust. 1,
ponieważ przepis ten w pozostałym zakresie pozostaje bez związku z argumentacją
odwołania) dotyczy nieprawidłowego wyboru oferty najkorzystniejszej, natomiast art. 92
ustawy Pzp odnosi się do informacji, które należy przekazać wykonawcom niezwłocznie po

wyborze najkorzystniejszej oferty, w tym obowiązku podania uzasadnienia faktycznego i
prawnego odrzucenia ofert.
Naruszenie art. 91 ustawy Pzp należy zatem powiązać z naruszeniem art. 89 ust. 1
pkt 2 ustawy Pzp, ponieważ błędny wybór oferty najkorzystniejszej wynika z naruszającego,
zdaniem Odwołującego, ustawę Pzp odrzucenia oferty Odwołującego. Jak wskazano
powyżej, Izba nie podzieliła stanowiska o naruszeniu przez Zamawiającego art. 89 ust. 1pkt
2 ustawy Pzp, toteż brak podstaw dla stwierdzenia, iż doszło do naruszenia art. 91 ustawy
Pzp.
Odwołujący zarzucał także naruszenie art. 92 ustawy Pzp. W treści odwołania
wskazał, iż Zamawiający nie podał żadnego faktycznego uzasadnienia odrzucenia, co w
opinii Odwołującego może jedynie świadczyć o braku argumentów merytorycznych oraz
zamierzonym od samego początku odrzuceniu oferty Odwołującego zajmującej pierwsze
miejsce co do ceny jako jedynego kryterium oceny ofert. Istotnie uzasadnienie faktyczne
odrzucenia oferty Odwołującego należy uznać za lakoniczne. Wprawdzie nie sposób
podzielić stanowiska, iż uzasadnienia takiego Zamawiający w ogóle nie zawarł, jednak
niewątpliwie winno ono w bardziej wyczerpujący i przejrzysty sposób określać przesłanki,
które zdecydowały o odrzuceniu oferty Odwołującego. Zamawiający ograniczył się natomiast
do wskazania, iż na podstawie opinii projektanta uznano, że zaproponowanych przez
Odwołującego materiałów nie można uznać za równoważne. Wskazał, iż materiały
równoważne nie mogą generować dodatkowych kosztów po stronie Zamawiającego, a
zdaniem projektanta taka sytuacja miałaby miejsce przy zastosowaniu materiałów
zaproponowanych przez Odwołującego, jak również nie spełniają one parametrów
dotyczących przepływu normalnego i maksymalnego oraz spadków podłużnych rurociągów.
Dopiero analiza dokumentacji postępowania, w tym pisma projektanta do Zamawiającego z
dnia 9 sierpnia 2011 r. umożliwiała Odwołującemu zapoznanie się z pełną argumentacją,
która stała się podstawą decyzji Zamawiającego. Szczegółowe uzasadnienie obejmujące
dodatkowe argumenty przemawiające za brakiem równoważności zaproponowanych
materiałów, w tym powołanie się na inny sposób wykonania zamówienia, co wskazuje na
wariantowość oferty Odwołującego, Zamawiający przedstawił także w odpowiedzi na
odwołanie. Równocześnie jednak, w ocenie Izby, nawet tak ogólne uzasadnienie pozwalało
Odwołującemu jako profesjonaliście w zakresie oferowanego przedmiotu zamówienia na
ustalenie zasadniczych przesłanek odrzucenia oferty i sporządzenie odwołania w celu jej
obrony. Na podstawie uzasadnienia Odwołujący mógł zatem powziąć informacje, jakie
wymogi i parametry Zamawiający kwestionował i był w stanie w oparciu o powyższe
informacje sporządzić odwołanie. Ponadto Izba nie uznała zasadności zarzutu względem
odrzucenia oferty Odwołującego. Tym samym naruszenie przepisów we wskazanym

zakresie nie miało ani nie mogło mieć istotnego wpływu na wynik postępowania. Uchybienie
to nie może zatem zostać potraktowane jako podstawa uwzględnienia odwołania, zgodnie z
art. 192 ust. 2 Pzp (por. wyrok KIO z dnia 29 kwietnia 2011 r. sygn. akt KIO 771/11, wyrok
KIO z dnia 2 kwietnia 2009 r. sygn. akt: KIO/UZP 355/09).
Izba nie stwierdziła naruszenia przez Zamawiającego art. 7 ustawy Pzp. Nie
potwierdził się zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zaś
Odwołujący nie wykazał innych przesłanek potwierdzających zarzucane naruszenie. Nie
zawarł także w treści odwołania odrębnego uzasadnienia dla powołanego zarzutu.
Z uwagi na powyższe Izba uznała, iż nie zachodzą podstawy do uwzględnienia
odwołania na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, toteż orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).


Przewodniczący: