Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 538/12

WYROK
z dnia 30 marca 2012 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Agnieszka Bartczak-Żuraw

Protokolant: Małgorzata Wilim


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2012 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 marca 2012 r. przez wykonawcę EURO-
BUD Firma Inżynieryjna K. S. Sarnowscy Sp. j., ul. Mielęcińska 11a, 87-800 Włocławek,
w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Brześć Kujawski, Pl. Wł. Łokietka 1, 87-880
Brześć Kujawski,

przy udziale wykonawcy HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o., ul. Płocka 164, 87-
800 Włocławek, zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po
stronie odwołującego,
orzeka:

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje unieważnienie czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej, unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego
EURO-BUD Firma Inżynieryjna K. S. Sarnowscy Sp. j., ul. Mielęcińska 11a, 87-
800 Włocławek, ponowne badanie i ocenę ofert, z uwzględnieniem okoliczności
wskazanych w uzasadnieniu;
2. kosztami postępowania obciąża Gmina Brześć Kujawski, Pl. Wł. Łokietka 1, 87-
880 Brześć Kujawski i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez EURO-BUD Firma
Inżynieryjna K. S. Sarnowscy Sp. j., ul. Mielęcińska 11a, 87-800 Włocławek,
tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Gminy Brześć Kujawski, Pl. Wł. Łokietka 1, 87-880 Brześć Kujawski
na rzecz EURO-BUD Firma Inżynieryjna K. S. Sarnowscy Sp. j., ul. Mielęcińska
11a, 87-800 Włocławek kwotę 13 600 zł 00 gr (słownie: trzynaście tysięcy sześćset

złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione
z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego we Włocławku.

Przewodniczący: ………..………

Sygn. akt KIO 538/12

Uzasadnienie

Gmina Brześć Kujawski, Plac Władysława Łokietka 1, 87-880 Brześć Kujawski (dalej
„Zamawiający”) prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) (dalej „ustawa Pzp”) na
„Budowę sieci kanalizacji sanitarnej z przepompowniami ścieków dla Miasta Brześcia
Kujawskiego”. Wartość przedmiotowego zamówienia na roboty budowlane oszacowano na
kwotę mniejszą niż wyrażona w złotych równowartość kwoty określonej w przepisach
wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało
zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia 3 lutego 2012 r. pod nr 28875-
2012.
W dniu 19 marca 2012 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wykoanwcy EURO-BUD Firma Inżynieryjna K.S. Sarnowscy Spółka Jawna, ul. Mielęcińska
11a, 87-800 Włocławek (dalej „Odwołujący”) od niezgodnej z przepisami ustawy Pzp
czynności Zamawiającego w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego polegającej na odrzuceniu oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp z
powodu błędów w obliczeniu ceny.
Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie:
- art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez przeprowadzenie postępowania o udzielenie
zamówienia w sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców,
- art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez udzielenie zamówienia wykonawcy niezgodnie z
ustawą Pzp,
- art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty
Odwołującego, pomimo że ustawodawca przewidział możliwość poprawienia w jej
treści innych omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją warunków
zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty,
- art. 26 ust. 3 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie, w przypadku
powzięcia wątpliwości, wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących
ważności, bądź opłacenia załączonej polisy, mimo iż, składając formularz oferty,
osoba uprawniona do składania oświadczeń w imieniu Odwołującego oświadczyła, że
załączona do wniosku polisa jest opłacona.

Odwołujący wnosił o uwzględnienie odwołania i nakazanie unieważnienia czynności
odrzucenia oferty Odwołującego oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert z
uwzględnieniem tej oferty.
Jednocześnie Odwołujący wnosił o przeprowadzenie dowodu z załączonej do
odwołania kopii dowodu opłaty polisy Nr 847-A 143751, dla wykazania, że polisa Nr 847-A
143751 z dnia 8 sierpnia 2011 r. wystawiona przez Ubezpieczyciela Uniqa Towarzystwo
Ubezpieczeń S.A. z siedzibą w Łodzi, ważna do 8 sierpnia 2012 r., będąca wznowieniem
wcześniejszej polisy ubezpieczeniowej, była opłacona przelewem w sierpniu 2011 r., a nadto
dowodu z załączonego do odwołania zestawienia wartości stwierdzonych przez
Zamawiającego błędów, dla wykazania różnicy w cenie oferty spowodowanej omyłkami.
Ponadto Odwołujący wnosił o zasądzenie od Zamawiającego na jego rzecz kosztów
postępowania odwoławczego, według norm przepisanych.
W uzasadnieniu Odwołujący wskazywał, że w dniu 13 marca 2012 r. Zamawiający
jako najkorzystniejszą wybrał ofertę wykonawcy Wiesława Tarczyńskiego prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą KANWOD Wiesław Tarczyński (dalej „KANWOD Wiesław
Tarczyński”) za cenę 3.406.578,71 zł. Jednocześnie Zamawiający poinformował
Odwołującego o odrzuceniu jego oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, gdyż
oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny. W szczególności, zdaniem Zamawiającego, w
złożonej ofercie Odwołujący popełnił:
1. w kosztorysie ofertowym branży drogowej błąd w obmiarze poz.47.d.2.1, gdzie
wpisano 888,5m2, a winno być 953,5m. Ponadto w pkt 4 poz.4.1 i 4.2 nie zostały
ujęte w tabeli elementów scalonych kosztorysu branży drogowej wymienione tam
elementy, nie określono dla ww. elementów stawki podatku VAT, jak również pozycje
te nie zostały uwzględnione w formularzu oferty.
2. w kosztorysie ofertowym branży instalacyjnej pięć błędów w obmiarach:
a) w poz. 18 d. 1 jest 49 kpl, winno być 60 kpl,
b) w poz. 125 d.3 jest 231,4 m, winno być 231,9 m ,
c) w poz. 148 d.3 jest 41 sztuk, winno być 37 szt.,
d) w poz. 183 d.5 jest 12 sztuk, winno być 2 szt.,
e) w poz. 206 d.6 jest 166,5 m, winno być 63 m.
3. w wypełnionym formularzu oferty przy obliczeniu ceny popełniono błędy w obliczeniu
ceny, ponieważ zaoferowana cena nie obejmuje poz. 4.1 i 4.2, a nadto dla tych
pozycji nie określono stawki i nie naliczono kwoty podatku VAT.

Poza błędami w kosztorysach do oferty nie złożono opłaconej polisy, gdyż brak jest
dowodu potwierdzającego jej opłacenie.
Zdaniem Odwołującego decyzja Zamawiającego o odrzuceniu jego oferty jest błędna.
Zamawiający określił wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu zamówienia w postaci ceny
ryczałtowej, której charakterystyczną cechą jest jej niezmienność bez względu na rozmiar
robót. Żądanie dołączenia przez Zamawiającego kosztorysu ofertowego przy rozliczeniu
ryczałtowym ma charakter pomocniczy i uzasadnia jedynie wysokość ceny podanej w
ofercie, jak również umożliwia Zamawiającemu kontrolowanie przebiegu prac oraz
regulowanie faktur wykonawcy, uwzględniające postęp tych prac.
Odwołujący w załączonych do oferty kosztorysach wycenił ceny jednostkowe dla
określonych przez siebie jednostek obmiaru, ponadto w formularzu oferty wskazał stawkę
VAT w wysokości 23%. Cena oferty Odwołującego wynosiła kwotę brutto 3.115.254,54zł i
była o 291.324,17 zł niższa od oferty wybranej przez Zamawiającego jako najniższej i
spełniającej wymagania specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej „SIWZ”). Wbrew
twierdzeniom Zamawiającego, że oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny, ponieważ
oferowana cena nie obejmuje pozycji 4.1 i 4.2 kosztorysu branży drogowej, Odwołujący
wypełnił wszystkie wymagane dokumenty, we wszystkich pozycjach występujących w
kosztorysie nakładczym. Zgodnie z wymogami określonymi w pkt 7.4 SIWZ, w poz. 2
„Kosztorys ofertowy-branża drogowa" Odwołujący dopisał i wycenił na końcu kosztorysu
ofertowego tej branży element 4. koszty opracowania projektu organizacji ruchu na czas
budowy oraz zajęcia pasa drogowego, w tym: poz. 4.1 koszty opracowania projektu
organizacji ruchu na czas budowy na kwotę 3.500 zł i poz. 4.2 koszty zajęcia pasa
drogowego na kwotę 37.000 zł, po czym pozycje te zsumował. Zamawiający nie określił w
pkt 7.4 SIWZ, aby w tym konkretnym przypadku do tych pozycji podano stawkę VAT, jak
również, aby wyliczyć jej wartość. Zestawienie kosztów kosztorysu ofertowego branży
drogowej zamieszczone na stronie 33 oferty nie zawiera elementu 4, w tym poz. 4.1 i 4.2,
gdyż Zamawiający nie przewidział w tym zestawieniu takiej pozycji. Zgodnie z zasadami
określającymi opis sposobu obliczania ceny pkt 13 ust.1: „niedopuszczalne jest także
wprowadzanie przez Wykonawcę jakichkolwiek zmian w ilościach określonych przez
Zamawiającego w poszczególnych pozycjach kosztorysu". Mając na uwadze, iż samowolne
dopisanie do opracowanego przez Zamawiającego zestawienia tabelarycznego dodatkowej
pozycji mogłoby doprowadzić do odrzucenia oferty, Odwołujący wypełnił jedynie pozycje
przewidziane przez Zamawiającego, uznając, że wartość elementu 4 podał wcześniej na
końcu kosztorysu ofertowego tej branży. Ogólna wartość błędów w obmiarach branży
instalacyjnej i drogowej wyraża się kwotą 37.472,83 zł, w tym wartość pominiętego elementu

4 wynosi 40.500 zł. Odwołujący zauważał że przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp nie
uzależnia możliwości poprawiania omyłek w ofercie przez Zamawiającego od rodzaju
zamówienia, w tym w szczególności nie wyłącza takiej możliwości w stosunku do robót
budowlanych i omyłek popełnionych w kosztorysach ofertowych. Zgodnie z tym przepisem
omyłki podlegające poprawianiu to takie, które nie powodują istotnych zmian w treści oferty,
a nadto takie, które są możliwe do poprawienia przez Zamawiającego, bez konieczności
uzyskiwania dodatkowych wyjaśnień od Wykonawcy. Jeżeli zatem Zamawiający miał ceny
jednostkowe dla wyliczonych przez Odwołującego jednostek obmiaru, to w tych
okolicznościach faktycznych winien zastosować art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Wykonanie
obowiązku poprawienia popełnionych w ofercie Odwołującego omyłek spowodowałoby, że
oferta Odwołującego w dalszym ciągu byłaby ofertą o najniższej cenie, spełniającą
wymagania SIWZ.
Zarzut niezłożenia dokumentu w postaci opłaconej polisy jest również chybiony.
Zamawiający winien w przypadku powzięcia wątpliwości co do wiarygodności złożonego
dokumentu wezwać wykonawcę w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp i w przypadku ustalenia,
że wykonawca załączył dokument nieprawdziwy, wykluczyć go z przetargu. Załączona przez
Odwołującego polisa nie posiada cech mogących powodować uznanie jej za nieważną.
Stanowi wznowienie wcześniejszej polisy, zawarto ją kilka miesięcy wcześniej i niewątpliwie
nie było powodu do uznania, że nie upłynął jeszcze termin płatności takiej polisy,
przewidziany w jej treści. Z treści SIWZ nie wynika wymóg dołączania do przedkładanych
przez wykonawców dokumentów polis wraz z dowodem ich opłaty. Z treści załączonych
oświadczeń, podpisanych przez przedstawiciela Odwołującego wynika, że Odwołujący złożył
dokument w postaci opłaconej polisy i że bierze na siebie odpowiedzialność za to, że
dokument ten jest prawdziwy. Swoje wątpliwości Zamawiający mógł wyjaśnić także,
analizując załączony do oferty rachunek zysków i strat, jak również druk PIT36L wspólnika. Z
dokumentów tych jednoznacznie wynika, że zarówno wspólnicy Odwołującego, jak i sama
spółka posiadają dobrą kondycję finansową.
W tym stanie rzeczy, po sprostowaniu wykazanych omyłek w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3
ustawy Pzp oraz wyjaśnieniu wiarygodności dokumentu, Zamawiający winien był dokonać
porównania złożonych ofert w takich kwotach, jakie wykonawcy podali w złożonych ofertach,
a następnie, mając na uwadze, iż jedynym kryterium oceny ofert ustanowionym przez
Zamawiającego jest cena, dokonać wyboru najtańszej oferty, którą z pewnością nie była
oferta rzeczywiście wybrana w tym przetargu przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazywał, iż odwołanie zostaje wniesione w dniu 19 marca 2012 r., czyli
w terminie przewidzianym w art. 182 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, tj. w terminie 5 dni.

Kopia odwołania została doręczona Zamawiającemu w dniu 19 marca 2012 r., z
zachowaniem terminu, o którym mowa w art.180 ust. 5 ustawy Pzp.
W dniu 19 marca 2012 r. Zamawiający wezwał wykonawców do wzięcia udziału w
postępowaniu odwoławczym i przekazał kopię odwołania.
W dniu 19 marca 2012 r. Zamawiający wniósł faksem odpowiedź na odwołanie
(oryginał wpłynął 23 marca 2012 r.), w której nie podzielał argumentacji odwołania i wnosił o
jego oddalenie w całości z uwagi na brak jakichkolwiek przesłanek do uznania stanowiska
wyrażonego w odwołaniu. Zamawiający podnosi, iż był zobowiązany odrzucić ofertę
Odwołującego z powodu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp – oferta zawiera błąd w obliczeniu
ceny, tj. oferowana cena nie obejmuje poz. 4.1 i 4.2 kosztorysu branży drogowej (dla ww.
elementów nie określono również stawki i nie naliczono kwoty podatku VAT). Z kosztorysu
ofertowego branży drogowej nie wynika również, że wycena pozycji 4.1 i 4.2 działu 4 została
dokonana w cenach brutto, a zgodnie z zapisami SIWZ pkt 13.1 „Ostateczną cenę oferty
stanowi suma wartości brutto kosztorysów ofertowych”. Biorąc powyższe pod uwagę,
Zamawiający nie mógł dokonać poprawienia oferty na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy Pzp,
ponieważ wyceniane pozycje 4.1 i 4.2 kosztorysu branży drogowej nie zawierają
oświadczenia woli wykonawcy odnośnie stosowanej stawki podatku VAT (z podanych
wartości nie wynika, czy podatek VAT został naliczony i jaką stawkę podatku VAT
zastosowano). Nie jest to więc ani oczywista omyłka pisarska, ani oczywista omyłka
rachunkowa, którą Zamawiający mógłby poprawić z uwzględnieniem konsekwencji
rachunkowych dokonanych poprawek. Zdaniem Zamawiającego trudno też mówić w tym
przypadku o poprawianiu innych omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją
istotnych warunków zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty.
Zamawiający nie może bowiem dokonać poprawienia oferty, która zawiera błędy w
obliczeniu ceny. Zamawiający wyjaśniał, iż nie wezwał Odwołującego na podstawie art. 26
ust. 3 ustawy Pzp do złożenia dokumentu potwierdzającego opłacenie polisy nr 847-A
143751, tj. zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia
działalności lub posiadania mienia, ponieważ oferta Odwołującego mimo jego złożenia
podlega odrzuceniu jako zawierająca błędy w obliczeniu ceny. Zamawiający wskazał na
popełnione błędy w obmiarach. Podnosił także, iż błędne jest twierdzenie Odwołującego, że
Zamawiający określił wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu zamówienia w postaci ceny
ryczałtowej, ponieważ zgodnie z zapisami § 4 pkt 1 wzoru umowy o roboty budowlane
(załączonym do SIWZ) „(…) Wykonawca otrzyma wynagrodzenie ustalone w oparciu o
kosztorysy ofertowe (…)”.

W dniu 21 marca 2012 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło zgłoszenie
przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego wykonawcy HUSAR
Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o., ul. Płocka 164, 87-800 Włocławek (dalej „HUSAR
Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o.”). Zgłaszający przystąpienie wnosił o uwzględnienie
odwołania w całości oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert. Podnosił, iż wykazuje
interes prawny w tym, aby odwołanie zostało rozstrzygnięte na korzyść Odwołującego, jako
że Zamawiający dokonał odrzucenia oferty Odwołującego i zgłaszającego przystąpienie
HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o., działając w sposób całkowicie niezgodny z
przepisami ustawy Pzp i przygotowaną przez siebie dokumentacją przetargową. Zgłaszający
przystąpienie popierał zarzuty Odwołującego w zakresie naruszenia przez Zamawiającego:
art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia w
sposób naruszający zasadę uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców,
art. 7 ust. 3 ustawy Pzp poprzez udzielenie zamówienia wykonawcy niezgodnie z ustawą
Pzp, art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty,
pomimo że ustawodawca przewidział możliwość poprawienia w jej treści innych omyłek
polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty. Zgłaszający przystąpienie zauważał, że na
podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp Zamawiający zobligowany był do poprawienia
omyłek polegających na niezgodności ofert ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, a zatem kosztorysu jako integralnej części
oferty. Powyższe poparte jest orzecznictwem KIO. Zgodnie z orzeczeniem KIO z dnia 14
kwietnia 2011 r. sygn. akt KIO 689/11 zakres przedmiotu świadczenia, do którego
zobowiązuje się wykonawca, składając ofertę, nie wynika ze złożonego kosztorysu, a wynika
z całej dokumentacji technicznej Zamawiającego. Stanowisko KIO prezentowane w
wymienionym orzeczeniu sprowadza się bowiem do tego, iż Zamawiający nie może
wyłącznie odnosić się do porównania przedmiaru robót z załączonym przez wykonawcę
kosztorysem. W ocenie KIO przedmiar robót jest dokumentem wtórnym i dopełniającym
projekt oraz specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót i to nie on determinuje zakres
prac objętych przedmiotem zamówienia. Zestawienia zawarte w przedmiarze mają służyć
pomocą wykonawcom w opisaniu kosztów, jakie składają się na realizację zamówienia.
Przedmiar robót nie definiuje sam w sobie szczegółowego zakresu robót, ale służy jedynie
odzwierciedleniu składających się na daną robotę budowlaną nakładów, robocizny,
materiałów. Fakt, że wykonawca pominął jakąś pozycję lub nie ujął wszystkich elementów
danej pozycji kosztorysowej, nie oznacza, iż, znając przedmiot zamówienia szczegółowo
określony w załączonej przez Zamawiającego dokumentacji, nie zamierza zrealizować
części zamówienia. W innym orzeczeniu (sygn. akt KIO 186/11) Izba stwierdziła, że
zamawiający postąpił prawidłowo, dokonując poprawienia oferty, chociaż dokonane omyłki

miały wpływ na cenę. W ocenie Izby omyłki co do ilości sztuk zamawiający miał prawo
poprawić, powiększając lub pomniejszając ilość sztuk zgodnie z dokonanymi zmianami w
SIWZ. Art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp został wprowadzony w celu uniknięcia odrzucenia
oferty z powodu omyłek, które dadzą się poprawić. Dozwolonym zatem jest poprawienie
przez Zamawiającego niedopatrzeń, błędów niezamierzonych, opuszczeń, różnic.
Niewątpliwym jest, iż błędy popełnione w ofercie zgłaszającego przystąpienie wykonawcy
HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o., jak i w ofercie Odwołującego, są błędami
niezamierzonymi wynikającymi z dużej ilości zmian Zamawiającego przedmiarze robót
dokonywanych w następstwie pytań wykonawców polegających na dodawaniu, ujmowaniu
czy zmianie pozycji przedmiaru. W wyroku z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt KIO 1946/11
KIO, dokonując analizy sytuacji, w której wykonawca w ofercie nie dokonał wyceny
niektórych z pozycji przedmiaru robót stwierdziła, iż odwołujący zaoferował cały zakres
rzeczowy świadczenia i go wycenił, jedynie nie pogrupował w sposób wymagany
przedmiarem. Dyspozycją przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp jest zezwolenie na
nieznaczną ingerencję Zamawiającego w treść oferty umożliwiającej poprawianie błędów
mogących się pojawić m.in. w trakcie sporządzania kosztorysu ofertowego. „Intencją
ustawodawcy w zakresie wskazanego przepisu było umożliwienie brania pod uwagę w
postępowaniu o zamówienie publiczne ofert obarczonych nieistotnymi wadami, będącymi
wynikiem różnego rodzaju błędów i omyłek, które nie prowadzą do istotnych zmian w treści
oferty – nie zniekształcają w znaczącym stopniu, niezgodnie z intencją oświadczenia woli
wykonawcy ubiegającego się o zamówienie. Z przepisu tego zdaje się wynikać ogólny
zamiar ustawodawcy dopuszczenia do oceny w postępowaniu wszystkich ofert, nawet tych
które zawierają różnego rodzaju błędy, niedoskonałości, byleby tylko nie prowadziło to do
zniekształcenia woli wykonawcy w zakresie istotnej części jego oferty. Taką intencję –
wyraźnie odnoszoną do błędów w kosztorysach (wypełnionych przedmiarach robót)
ustawodawca wyraził w uzasadnieniu do Ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy
- Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (…)” (sygn. akt KIO 689/11). W
uzasadnieniu ustawodawca stwierdził „Proponowany przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 w
szczególności ma na celu umożliwienie poprawienia tego rodzaju błędów, które mogą
pojawić się w trakcie sporządzania kosztorysu ofertowego”. Wykonawca HUSAR
Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o. zauważał, iż Zamawiający miał wszelkie informacje
niezbędne do stwierdzenia wystąpienia omyłek w kosztorysach ofertowych i ich
samodzielnego poprawienia. Ponadto Zamawiający w SIWZ nie zastrzegł, by nieujęcie
któregokolwiek materiału lub prac (ominięcie go w wypełnionym przedmiarze robót) było
równoznaczne z oświadczeniem, że te elementy nie są częścią oferty i że wykonawca w
takim przypadku wyraża zamiar niewykonania prac we wskazanym zakresie czy też
niezastosowania wymaganych materiałów i urządzeń. Niewłaściwe jest zatem utożsamianie

pominięcia pozycji, nieodzwierciedlenia jej nazwy czy ilości jednostek w kosztorysie
załączonym do oferty wykonawcy z nieobjęciem treścią oświadczenia woli wykonawcy
całego przedmiotu zamówienia. Zamawiający, nie poprawiając zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 3
ustawy Pzp omyłek w złożonych ofertach, dopuścił się wyboru najkorzystniejszej oferty
niezgodnie z ustawą Pzp, tym samym naruszając zasady uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców. Mając na uwadze powyższe, zdaniem wykonawcy HUSAR
Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o. , należy uznać za zasadne wniesienie odwołania przez
Odwołującego w zakresie przywołanych przez zgłaszającego przystąpienie zarzutów
Odwołującego. Kopia zgłoszenia przystąpienia została przekazana Zamawiającemu i
Odwołującemu, co zostało przez niech potwierdzone.
W dniu 22 marca 2012 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło zgłoszenie
przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego wykonawcy
KANWOD Wiesław Tarczyński, w którym wnosił o oddalenie odwołania w całości jako
niezasadnego, a dotyczącego czynności Zamawiającego wykonanych zgodnie z ustawą
Pzp. Wykonawca KANWOD Wiesław Tarczyński stwierdzał, że żądania Odwołującego są
bezzasadne, albowiem Zamawiający dokonał prawidłowego wyboru oferty najkorzystniejszej,
tj. złożonej przez KANWOD Wiesław Tarczyński. Zgłaszający przystąpienie wskazywał, że
jego interes prawny polega na tym, że uwzględnienie odwołania skutkowałoby utratą
możliwości pozyskania przedmiotowego zamówienia, pomimo złożenia najkorzystniejszej
oferty. Podnosił, iż ubocznie należy wziąć pod uwagę, że Polska zobowiązała się do
stosowania dyrektywy UE z dnia 21 grudnia 1989 r. nr 89/665/EWG, z której jednoznacznie
wynika, że w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane nie
ma ograniczenia dostępu do środków odwoławczych tylko w przypadku naruszenia interesu
prawnego, ale umożliwia taki dostęp przy naruszeniu każdego interesu. Zgłaszający
przystąpienie zauważał, że mając powyższe na względzie, ma on interes prawny do
zgłoszenia niniejszego przystąpienia, albowiem ma on interes w uzyskaniu danego
zamówienia i może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisu
niniejszej ustawy Pzp. Zdaniem wykonawcy KANWOD Wiesław Tarczyński przy ocenie ofert
Zamawiający nie naruszył żadnych przepisów ustawy Pzp, powinien z postępowania
wykluczyć Odwołującego, który niewłaściwie skosztorysował roboty, zmieniając ich obmiar
pod względem ilości robót, oraz załączył niekompletne dokumenty, co było przedmiotem
oceny oferty i co winno skutkować pozostawieniem w postępowaniu przetargowym jedynie
ważnej oferty złożonej przez zgłaszającego przystąpienie wykonawcę KANWOD Wiesław
Tarczyński. Mając powyższe na względzie, odwołanie jako bezzasadne winno być w całości
oddalone. Do zgłoszenia przystąpienia załączono dowód przekazania jego kopii

Zamawiającemu wraz z potwierdzeniem otrzymania pisma (prezentata) oraz raport faksowy
z 21 marca 2012 r. z zaznaczeniem nr faksu 0542327512 i 54 231 63 24.
W dniu 23 marca 2012 r. Zamawiający wniósł faksem opozycję przeciwko
przystąpieniu wykonawcy HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o., podnosząc brak
interesu tego wykonawcy w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do której przystąpił
(oryginał pisma wpłynął w dniu 27 marca 2012 r.). Zamawiający zauważał, że wykonawca
ten został poinformowany w dniu 14 marca 2012 r. o wyborze oferty najkorzystniejszej i
odrzuceniu jego oferty, ponieważ jej treść nie odpowiadała treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia (nie obejmowała tożsamego zakresu robót określonego w
kosztorysach nakładczych Zamawiającego). Jednocześnie wykonawca w przesłanych mu
pismach został zawiadomiony o przysługujących mu środkach ochrony prawnej, z których
następnie nie skorzystał. Zdaniem Zamawiającego brak podjętych przez wykonawcę
czynności na decyzję w sprawie odrzucenia jego oferty należy utożsamiać ze zgodą tegoż
wykonawcy na działania Zamawiającego. Wobec powyższego, w ocenie Zamawiającego,
wykonawca HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o. nie posiada interesu w uzyskaniu
rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego.

Po przeprowadzeniu rozprawy, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał
dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska Stron i
Uczestnika złożone na piśmie oraz ustnie do protokołu, Izba ustaliła i zważyła, co
następuje.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny.
Pismem z dnia 13 marca 2012 r. (przekazanym pocztą elektroniczną w dniu 14 marca
2012 r.) Zamawiający poinformował Odwołującego o odrzuceniu jego oferty, wskazując, iż
był zobowiązany odrzucić jego ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp – oferta
zawiera błędy w obliczeniu ceny. W treści uzasadnienia Zamawiający wskazał, że:
1. Nie spełniono warunku dokumentu: Kosztorys ofertowy – branża drogowa
Uzasadnienie: Błędy w obmiarach:
- poz.47.d.2.1: jest 888,5m2, winno być 953,5 m.
- pkt 4, poz. 4.1 i 4.2 nie zostały ujęte w tabeli elementów scalonych kosztorysu
branży drogowej, nie określono dla w/w elementów stawki podatku VAT, jak również,
pozycje te nie zostały uwzględnione w formularzu oferty.

2. Nie spełniono warunku dokumentu: Kosztorys ofertowy – branża instalacyjna
Uzasadnienie: Błędy w obmiarach
a) w poz. 18 d. 1 jest 49 kpl, winno być 60 kpl,
b) w poz. 125 d.3 jest 231,4 m, winno być 231,9 m3 ,
c) w poz. 148 d.3 jest 41 sztuk, winno być 37 szt.,
d) w poz. 183 d.5 jest 12 sztuk, winno być 2 szt.,
e) w poz. 206 d.6 jest 166,5 m, winno być 63 m.

3. Nie spełniono warunku dokumentu: Formularz oferty
Uzasadnienie: oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny, ponieważ zaoferowana cena nie
obejmuje poz. 4.1 i 4.2 kosztorysu branży drogowej (dla w/w elementów nie określono stawki
i nie naliczono kwoty podatku VAT).

4. Ponadto nie złożono dokumentu: Opłacona polisa
Uzasadnienie: Brak dokumentu potwierdzającego opłacenie polisy nr 847-A 143751, tj.
zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności
lub posiadania mienia.
Brak poprawności merytorycznej:
Uzasadnienie: Oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny, ponieważ oferowana cena nie
obejmuje nie obejmuje poz. 4.1 i 4.2 kosztorysu branży drogowej (dla w/w elementów nie
określono stawki i nie naliczono kwoty podatku VAT).

W pkt 7.4. SIWZ „Inne wymagane dokumenty” Zamawiający przewidział:
„Pkt 2 Kosztorys ofertowy – branża drogowa
Wykonawca jest zobowiązany do wypełnienia i określenia wartości we wszystkich pozycjach
występujących w kosztorysie nakładczym. Brak wypełnienia i określenia wartości w pozycji
spowoduje odrzucenie oferty. Ponadto wykonawca jest zobowiązany dopisać i wycenić na
końcu kosztorysu ofertowego element 4. Koszty opracowania projektu organizacji ruchu na
czas budowy oraz zajęcia pasa drogowego, w tym: poz. 4.1. Koszty opracowania projektu
organizacji ruchu na czas budowy, poz 4.2. Koszty zajęcia pasa drogowego. Wyceny
elementu 4 należy dokonać na podstawie kalkulacji własnej, po zasięgnięciu informacji w
zakresie obowiązujących stawek jednostkowych za zajęcie pasa drogowego u właściwego
zarządcy drogi. Zamawiający informuje jednocześnie, że na drogach gminnych, których jest
właścicielem opłata za zajęcie pasa drogowego nie będzie naliczana.
(…)
Pkt 4. Kosztorys ofertowy – branża instalacyjna

Wykonawca jest zobowiązany do wypełnienia i określenia wartości we wszystkich pozycjach
występujących w kosztorysie nakładczym. Brak wypełnienia i określenia wartości pozycji
spowoduje odrzucenie oferty”.

Pkt 13 SWIZ „Opis sposobu obliczenia ceny” przewidywał:
„13.1 Wykonawca powinien podać na stronie tytułowej kosztorysu ofertowego dane
wyjściowe do kosztorysowania, stanowiące podstawę do obliczenia cen jednostkowych
(cena jednostkowa musi obejmować koszty bezpośrednie robocizny, materiałów, zakupu,
pracy, sprzętu i transportu technologicznego oraz koszty pośrednie i zysk).
Wykonawca jest zobowiązany do wypełnienia i określenia wartości we wszystkich pozycjach
występujących w kosztorysie nakładczym. Brak wypełnienia i określenia wartości w pozycji
lub samowolne wprowadzenie nowych pozycji spowoduje odrzucenie oferty.
Niedopuszczalne jest także wprowadzenie przez Wykonawcę jakichkolwiek zmian w
ilościach określonych przez Zamawiającego w poszczególnych pozycjach kosztorysu.
Ostateczną cenę oferty stanowi suma wartości brutto kosztorysów ofertowych.
Wszystkie ceny określone przez Wykonawcę zostaną ustalone na okres ważności umowy i
nie będą podlegały zmianom.
Zastosowanie przez Wykonawcę stawki podatku VAT od towarów i usług niezgodnej z
obowiązującymi przepisami spowoduje odrzucenie oferty.”
W zakresie sytuacji ekonomicznej i finansowej (pkt 6.2. ppkt 4 lit. c) SIWZ)
Zamawiający wymagał dołączenia do oferty opłaconej polisy, a w przypadku jej braku innego
dokumentu potwierdzającego, że wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności
cywilnej w zakresie prowadzonej działalności związanej z przedmiotem zamówienia na
kwotę minimum 500.000 zł. Obowiązek przedstawienia opłaconej polisy, a w przypadku jej
braku innego dokumentu potwierdzającego, że wykonawca jest ubezpieczony od
odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności związanej z przedmiotem
zamówienia wyrażony został także w pkt 7.1.ppkt 6 SIWZ.
W formularzu oferty należało wskazać m.in. cenę netto, stawkę podatku VAT, kwotę
VAT i cenę brutto.
Odwołujący w kosztorysie ofertowym branży drogowej str. 32 oferty wycenił pozycję
4.1 i 4.2. na kwoty odpowiednio 3500 zł i 37000 zł, suma: 40.500 zł. Nie przeniósł tych
pozycji do tabeli elementów scalonych str. 33 oferty i nie wliczył ich do łącznej ceny oferty.
Odwołujący dokonywał w tym zakresie wyliczenia łącznej ceny netto, naliczał podatek VAT
oraz ceny brutto w tabeli elementów scalonych (str. 33 oferty).

Odwołujący do oferty str. 112 załączył polisę Nr 847-A 143751 wystawioną przez
UNIQA Towarzystwo Ubezpieczeń S.A., która przewidywała zapłatę składki przelewem do
dnia 19 sierpnia 2011 r. Odwołujący nie załączył dowodu zapłaty składki.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Izba zważyła, co następuje.

Na wstępie Izba stwierdziła, że nie zachodzi żadna z przesłanek skutkujących
odrzuceniem odwołania opisanych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, odwołanie nie zawiera
braków formalnych oraz został uiszczony od niego wpis.

W ocenie Izby Odwołujący spełnia również przesłanki wniesienia odwołania
określone w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp. Odwołujący złożył najtańszą ofertę w postępowaniu
(jedyne kryterium - cena), która została przez Zamawiającego odrzucona. Ma zatem
potencjalną możliwość uzyskania zamówienia w sytuacji potwierdzenia się zarzutów
podniesionych w odwołaniu, której to możliwości na skutek kwestionowanych czynności i
zaniechań Zamawiającego został pozbawiony.
Izba uznała skuteczność przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie
Odwołującego wykonawcy HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o. z uwagi na
spełnienie warunków skuteczności przystąpienia określonych w art. 185 ust. 2 i 3 ustawy
Pzp. Izba oddaliła opozycję Zamawiającego przeciw przystąpieniu HUSAR Budownictwo
Inżynieryjne Sp. z o.o., uznając, iż Zamawiający, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art.
185 ust. 4 ustawy Pzp, nie wykazał, że zgłaszający przystąpienie wykonawca HUSAR
Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o. nie ma interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść
strony, do której przystępuje - Odwołującego. Zamawiający podniósł bowiem, iż zgłaszający
przystąpienie poprzez fakt niezaskarżenia w drodze środków ochrony prawnej odrzucenia
własnej oferty potwierdził prawidłowość czynności Zamawiającego w tym zakresie. Izba
zważyła, iż interes, jakim ma się legitymować zgłaszający przystąpienie (art. 185 ust. 3
ustawy Pzp) jest odrębną kategorią prawną od interesu w uzyskaniu zamówienia, którym
musi się legitymować wnoszący odwołanie (art. 179 ust. 1 ustawy Pzp) i pojęcie to należy
rozumieć możliwie szeroko. Zaniechanie wniesienia środków ochrony prawnej nie jest zatem
tożsame z brakiem interesu w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść Odwołującego, tj.
uwzględnienia odwołania. Podejmując decyzję o zaskarżeniu czynności Zamawiającego w
drodze środków ochrony prawnej wykonawca bierze bowiem pod uwagę m.in. spełnienie
przesłanek warunkujących skuteczność wniesienia odwołania określonych w art. 179 ust. 1
ustawy Pzp. Wykonawca, którego oferta została odrzucona, a która nie jest równocześnie
ofertą najkorzystniejszą, nie spełnia powyżej określonych przesłanek. W postępowaniu

podprogowym (a z takim mamy do czynienia w niniejszej sprawie) nie może także podnosić
nieprawidłowości ofert innych wykonawców. Wniesione przez niego odwołanie podlegałoby
zatem oddaleniu z uwagi na brak interesu w uzyskaniu zamówienia oraz poniesienia lub
możliwości poniesienia szkody bez merytorycznego rozstrzygnięcia. W ocenie Izby brak
zaskarżenia decyzji Zamawiającego o odrzuceniu oferty na drodze odwoławczej nie jest
tożsamy z brakiem interesu w przystąpieniu do postępowania odwoławczego zainicjowanego
przez innego wykonawcę, którego oferta została odrzucona przez Zamawiającego w oparciu
o zbieżne podstawy i argumentację. W przedmiotowym stanie faktycznym zgodnie z
powiadomieniem o wyborze najkorzystniejszej oferty i ofertach odrzuconych oferta
zgłaszającego przystąpienie HUSAR Budownictwo Inżynieryjne Sp. z o.o. została przez
Zamawiającego odrzucona z uwagi na błędy w kosztorysie, tj. omyłki w obmiarze oraz
niezgodność merytoryczną kosztorysu, gdyż oferta nie obejmuje tożsamego zakresu robót
określonego w kosztorysach nakładczych Zamawiającego (art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp).
W uzasadnieniu odrzucenia oferty Odwołującego Zamawiający wprawdzie jako podstawę jej
odrzucenia podał art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp – błąd w obliczeniu ceny, ponieważ
zaoferowana cena nie obejmuje poz. 4.1 i 4.2 kosztorysu branży drogowej (dla ww.
elementów nie określono stawki i nie naliczono kwoty podatku VAT), jednak równocześnie
wskazał jako nieprawidłowości w ofercie Odwołującego błędy w obmiarze, które nie
potwierdzają zaistnienia błędu w obliczeniu ceny. Przesłanki odrzucenia oferty obu
wykonawców wynikające z treści uzasadnienia Zamawiającego są zatem częściowo zbieżne.
Ponadto Odwołujący w treści odwołania podnosi zarzut naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3
ustawy Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez niego niezastosowanie i
niepoprawienie kosztorysów stanowiących treść oferty w oparciu o powyższą podstawę
prawną, co z uwagi na podnoszoną przez Zamawiającego niezgodność oferty zgłaszającego
przystąpienie z treścią SIWZ polegającą na nieobjęciu tożsamego zakresu robót określonego
w kosztorysach nakładczych Zamawiającego, może odnosić się także do sposobu oceny
oferty zgłaszającego przystąpienie, gdzie Zamawiający także nie zastosował powyższego
przepisu. Uwzględniając powyższe, mocą decyzji Zamawiającego, ponowne badanie i ocena
ofert jako skutek uwzględnienia odwołania może potencjalnie odnosić się także do oferty
zgłaszającego przystąpienie, gdyby Zamawiający uznał, iż zachodzi konieczność
zastosowania tych samych zasad wobec wszystkich wykonawców, których oferty zostały
odrzucone w oparciu o zbieżną argumentację uznaną przez Izbę za nieprawidłową.
Izba nie uznała natomiast skuteczności przystąpienia wykonawcy KANWOD Wiesław
Tarczyński. Wykonawca ten nie wykazał spełnienia warunku formalnego wymaganego
przepisem art. 185 ust. 2 ustawy Pzp, tj. przekazania kopii zgłoszenia przystąpienia
Odwołującemu. Do zgłoszenia przystąpienia załączono dowód przekazania kopii zgłoszenia

przystąpienia Zamawiającemu faksem na nr 54 231 63 13 opatrzony prezentatą oraz raport
faksowy z 21 marca 2012 r., gdzie zaznaczono dwa numery faksu bez oznaczenia, do
jakiego podmiotu numery te należą: 0542327512 i 54 231 63 24. Zamawiający oświadczył,
iż nr faksu 54 231 63 24 jest numerem Zamawiającego. Odwołujący oświadczył natomiast,
iż nr faksu 0542327512 nie jest numerem faksu Odwołującego oraz że nie otrzymał on od
zgłaszającego przystąpienie KANWOD Wiesław Tarczyński kopii zgłoszenia przystąpienia.
Izba ustaliła, że Odwołujący w treści odwołania wskazał nr faksu 542355565. Taki sam
numer faksu podano w ofercie Odwołującego. Tym samym zgłaszający przystąpienie
KANWOD Wiesław Tarczyński nie wykazał przekazania kopii zgłoszenia przystąpienia
Odwołującego. Zgłaszający przystąpienie KANWOD Wiesław Tarczyński nie stawił się na
posiedzeniu przed Izbą pomimo prawidłowego wezwania, zatem wobec oświadczenia
Odwołującego i braku dowodu przeciwnego Izba uznała, iż zgłaszający przystąpienie
KANWOD Wiesław Tarczyński nie wykazał wymogu formalnego skuteczności przystąpienia,
co w świetle regulacji art. 185 ust. 2 ustawy Pzp uniemożliwia przyznanie mu statusu
uczestnika postępowania odwoławczego.
Izba uznała, iż odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Potwierdziły się bowiem
zarzuty podnoszone przez Odwołującego w treści odwołania.
Na wstępie należy wskazać, iż Zamawiający dokonał odrzucenia oferty Odwołującego
z powołaniem się jedynie na podstawę prawną art. 89 ust.1 pkt 6 ustawy Pzp. Jednakże
treść uzasadnienia faktycznego odrzucenia oferty Odwołującego wskazuje również na
nieprawidłowości w ofercie, które wykraczają poza dyspozycję tego przepisu. Niewątpliwie
wskazane przez Zamawiającego błędy obmiarowe w stosunku do kosztorysu nakładczego
nie wpisują się w podstawę prawną art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, lecz świadczą o
niezgodności oferty z treścią SIWZ, co wyczerpywałoby dyspozycję art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp. Z kolei nieprzedstawienie dowodu opłacenia polisy stanowi podstawę do
wykluczenia wykonawcy zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp. Jak wyjaśnił Zamawiający
w toku rozprawy podstawową przyczyną, dla której odrzucił ofertę Odwołującego był błąd w
obliczeniu ceny, jakim oferta ta była obarczona. Z tego względu nie dokonywał poprawienia
błędów obmiarowych w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, uznając, iż byłoby to
niecelowe, jak również nie dokonał wezwania do uzupełnienia dowodu opłacenia polisy nr
847-A 143751 załączonej do oferty (art. 26 ust. 3 ustawy Pzp wyłącza obowiązek wezwania
do uzupełnienia oświadczeń i dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp,
jeżeli pomimo ich złożenia oferta podlega odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie
postępowania). Zamawiający przyznawał, że gdyby oferta Odwołującego nie podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, dokonałby poprawienia

wskazanych w uzasadnieniu odrzucenia oferty błędów obmiarowych w oparciu o art. 87 ust.
2 pkt 3 ustawy Pzp, uznając, iż stanowią inne omyłki polegające na niezgodności treści
oferty z treścią SIWZ niepowodujące istotnych zmian w treści oferty. Zaniechał powyższego,
jako że w jego opinii nie ma możliwości poprawiania oferty obarczonej błędem w obliczeniu
ceny.
Izba wskazuje, iż z treści uzasadnienia odrzucenia oferty nie wynika jednoznacznie,
że powołanie błędów obmiarowych miało na celu wyłącznie wskazanie dodatkowych
nieprawidłowości w ofercie Odwołującego, które jednak samoistnie nie skutkowałyby jej
odrzuceniem. Wprawdzie istotnie jako podstawę prawną odrzucenia określono jedynie art.
89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, jednak równocześnie Zamawiający podał powyższe nieścisłości
oferty w uzasadnieniu dla jej odrzucenia. Tym samym zrozumiałym jest, że Odwołujący objął
treścią odwołania także zaniechanie poprawienia oferty w tym zakresie.
Izba nie podziela stanowiska Zamawiającego, iż stwierdzając zaistnienie w ofercie
błędu w obliczeniu ceny, nie był zobligowany do zastosowania art. 87 ust. 2 ustawy Pzp, w
szczególności pkt 3 tego przepisu, odnoszącego się do innych omyłek polegających na
niezgodności treści oferty z treścią SIWZ niepowodujących istotnych zmian w treści oferty
Art. 87 ust. 2 ustawy Pzp nie zawiera żadnego wyłączenia zastosowania, gdy oferta
podlega odrzuceniu z uwagi na zaistnienie błędu w obliczeniu ceny (czy innej podstawy
odrzucenia oferty). Zamawiający nie ma też żadnej dyspozytywności w jego stosowaniu,
gdyż przepis ma charakter obligatoryjny. Oznacza to zatem, iż obciąża go obowiązek
poprawienia omyłek w ofercie zgodnie z dyspozycją art. 87 ust. 2 ustawy Pzp, choćby z tego
powodu, że zobligowany jest wskazać wszystkie przesłanki odrzucenia oferty wykonawcy.
Art. 89 ust. 1 ustawy Pzp przewidujący podstawy do odrzucenia oferty ma także charakter
obligatoryjny i Zamawiającego obciąża obowiązek zweryfikowania wszystkich przyczyn,
które mogłyby świadczyć o konieczności odrzucenia oferty. Argumentacja o braku celowości
poprawiania omyłek w ofercie podlegającej odrzuceniu z innej przyczyny (tu: błąd w
obliczeniu ceny) nie zasługuje na uwzględnienie skoro art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp
nakłada na Zamawiającego obowiązek odrzucenia oferty sprzecznej z SIWZ, a błędy
obmiarowe w kosztorysie o takiej niezgodności świadczą, z zastrzeżeniem zastosowania art.
87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Ponadto brak zgody przez wykonawcę na poprawienie omyłki w
trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp stanowi odrębną przesłankę odrzucenia oferty (art. 89
ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp). Wykonawca musi mieć w sposób jasny i jednoznaczny
zaprezentowane przyczyny odrzucenia swojej oferty tak, aby treścią odwołania mógł objąć te
przesłanki, które istotnie o tym zdecydowały.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Izby, Zamawiający jest zobowiązany do
zastosowania art. 87 ust. 2 ustawy Pzp, w tym pkt 3 tego przepisu, jeżeli stwierdzi podstawę
do jego zastosowania, a dopiero następnie ocenia, czy pomimo tego oferta podlega
odrzuceniu w oparciu o błąd w obliczeniu ceny, czy też z innej podstawy.
Wskazując na okoliczność, iż oferta Odwołującego zawiera błędy w obliczeniu ceny i
podlega z tej przyczyny odrzuceniu Zamawiający podnosił, iż błąd w obliczeniu ceny, którego
dopuścił się Odwołujący, polega na tym, że zaoferowana cena nie obejmuje poz. 4.1 i 4.2
kosztorysu branży drogowej, a dla ww. elementów nie określono stawki i nie naliczono kwoty
podatku VAT. Zamawiający podnosił, iż poz. 4.1 i 4.2 nie zostały ujęte w tabeli elementów
scalonych kosztorysu branży drogowej, nie określono dla ww. elementów stawki podatku
VAT, jak również pozycje te nie zostały uwzględnione w formularzu oferty. Zamawiający
argumentował, że nie mógł poprawić oferty Odwołującego na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3
ustawy Pzp, ponieważ wyceniane poz. 4.1. i 4.2 kosztorysu branży drogowej nie zawierały
oświadczenia woli Odwołującego odnośnie stosowanej stawki podatku VAT – z podanych
wartości nie wynikało, czy podatek VAT został naliczony i jaką stawkę podatku VAT
zastosowano. Zdaniem Izby powyższa argumentacja nie zasługuje na uwzględnienie.
Przede wszystkim wykonawca zgodnie z dyspozycją pkt 7.4 SIWZ dodał pkt 4.1 i 4.2 do
kosztorysu ofertowego branży drogowej (str. 32 oferty) i dokonał ich wyceny. W pozycji 4.1
koszty opracowania projektu organizacji ruchu na czas budowy wskazał kwotę 3.500 zł, w
poz. 4.2. koszty zajęcia pasa drogowego – kwotę 37.500 zł. Pozycje te wypełnił w taki sam
sposób jak inne pozycje kosztorysu (np. w kolumnie czwartej wskazał „kpl”, piątej wskazał
„1”, szóstej cenę jednostkową „3.500” i „37.000”, a w kolumnie ostatniej - gdzie należało
wskazać iloczyn kolumny piątej i szóstej – tę samą kwotę, co jest zasadne z uwagi na
konieczność pomnożenia 1 kpl określonego w kolumnie piątej x odpowiednio 3.500 zł i
37.500 zł zawarte w kolumnie szóstej), łączna kwota określona została na 40.500 zł. Cały
kosztorys ofertowy branży drogowej sporządzony był zgodnie z wymogiem Zamawiającego
w kwotach netto i w żadnym innym zakresie okoliczność ta nie budziła wątpliwości
Zamawiającego. Odwołujący dla wyliczenia ceny ofertowej posłużył się tabelą elementów
scalonych, do której przeniósł wartości netto wynikające z kosztorysu, a następnie, dla
wyliczenia wartości brutto, dodał podatek VAT (w stawce 23% - jak wynikało z wyliczeń). Ten
sposób obliczenia ceny ofertowej nie budził wątpliwości Zamawiającego, uznał go za zgodny
z ustalonym przez niego w SIWZ sposobem wyliczenia ceny jako sumy wartości brutto
kosztorysów. W ocenie Izby Zamawiający nie przedstawił przekonywującej argumentacji dla
zaniechania poprawienia oferty Odwołującego tak, aby odzwierciedlała pełną cenę brutto
wynikającą z kosztorysu branży drogowej. Sam Zamawiający przyznał, że podanie w
kosztorysie ofertowym sporządzanym w całości w wartościach netto w poz. 4.1. i 4.2 kwot

brutto oznaczałoby niezgodność kosztorysu z wymogiem SIWZ. Ponadto wszystkie inne
pozycje szczegółowe w kosztorysach (także kosztorysie branży drogowej) podawały cenę
netto. Poz. 4.1. i 4.2 zostały wypełnione analogicznie do pozostałych pozycji z tym
zastrzeżeniem, że zgodnie z wymogiem Zamawiającego wynikającym z SIWZ pkt 7.4.
zawierały kalkulację własną. Tym samym w ocenie Izby nieprzekonujące jest stanowisko
Zamawiającego, iż nie posiadał informacji, czy wykonawca w tym zakresie podał kwotę
brutto czy netto. Skoro wszystkie pozycje w kosztorysie ofertowym były ujęte w kwotach
netto, czego Zamawiający nie kwestionował, brak jakichkolwiek podstaw dla uznania, że w
pozycjach 4.1. i 4.2 zawierających kalkulację własną wykonawca miałby ująć kwoty brutto, co
nota bene byłoby sprzeczne z wymaganym sposobem sporządzenia kosztorysu. Jak było to
wskazane powyżej, Odwołujący przeniósł wartości netto wynikające z kosztorysu branży
drogowej do tabeli elementów scalonych i dopiero po zsumowaniu kwoty netto naliczał od
niej podatek VAT (obliczał wartość brutto). Nie wyliczył natomiast odrębnie wartości brutto
bezpośrednio w kosztorysie ofertowym branży drogowej (str. 19A-32 oferty). Zamawiający
nie zakwestionował takiego sposobu obliczenia ceny ofertowej przez Odwołującego w
pozostałym zakresie. Uznał zatem, iż oparcie wyliczeń o tabelę elementów scalonych jest
prawidłowym sposobem wyliczenia ceny ofertowej w ramach kosztorysu branży drogowej.
Analiza oferty Odwołującego wskazuje, iż błąd w wyliczeniu przez niego ceny oferty
polegający na pominięciu pozycji 4.1. i 4.2 kosztorysu branży drogowej związany jest z tym,
iż nie zmodyfikował w tym zakresie tabeli elementów scalonych poprzez dodanie pozycji 4.1 i
4.2 (pozycji tych nie było w tabeli udostępnionej przez Zamawiającego),co umożliwiłoby mu
uwzględnienie kwestionowanych pozycji w łącznej cenie oferty w tym zakresie, a
równocześnie nie uwzględnił odrębnie tych dodatkowych elementów nie wynikających z
tabeli elementów scalonych. Odwołujący podnosił, iż regulacja pkt 7.4 SIWZ nie dawała mu
jednoznacznej podstawy dla modyfikacji tabeli elementów scalonych, a nieuprawnione
modyfikacje podlegały rygorowi odrzucenia oferty. Izba wskazuje, iż istotnie postanowienie
pkt 7.4. SIWZ odnosi się literalnie wyłącznie do kosztorysu ofertowego, ale w konsekwencji
skoro tabela wartości elementów scalonych stanowi odzwierciedlenie danych wynikających z
kosztorysu ofertowego wykonawcy dopuszczalna była jej modyfikacja w zakresie
wynikającym z pkt 7.4. SIWZ, tym bardziej że Odwołujący posługiwał się nią dla wyliczenia
ostatecznej ceny kosztorysu branży drogowej (stanowiącej element łącznej ceny ofertowej).
Brak dopuszczalności takiej modyfikacji pozostawałby w sprzeczności merytorycznej z
wymogiem uzupełnienia kosztorysu ofertowego o pozycję 4.1 i 4.2. Zdaniem Izby
niedokonanie uzupełnienia tabeli elementów scalonych kosztorysu branży drogowej przy
równoczesnym dodaniu odpowiednich pozycji i ich wycenie w kosztorysie branży drogowej
świadczy o zamiarze objęcia wyceną także tej pozycji i omyłkowym pominięciu tej wyceny
przy wyliczaniu łącznej wartości oferty w tym zakresie. Izba zauważa, iż Zamawiający w

istocie nie kwestionuje, iż powyższemu pominięciu nie sposób przypisać charakteru
omyłkowego. Twierdzi tylko, że Odwołujący nie objął zakresem swojego oświadczenia stawki
podatku VAT, ponieważ brak jednoznacznych informacji czy podane w poz. 4.1. i 4.2 kwoty
zawierają już podatek VAT, zaś Zamawiający nie może określać stawki podatku VAT za
Odwołującego. Zdaniem Izby z przyczyn wskazanych powyżej nie sposób uznać, aby
Odwołujący w treści kosztorysów ofertowych sporządzanych w cenach netto w tych właśnie
dwóch pozycjach określił ceny brutto, narażając się dodatkowo na ryzyko uznania, iż taki
sposób określenia ceny jednostkowej w ramach powyższych pozycji narusza wymogi SIWZ.
Tym samym zdaniem Izby Zamawiający, analizując treść oferty Odwołującego, posiadał
wystarczające informacje dla ustalenia, iż dokonana wycena została dokonana w kwotach
netto. Jeżeli jednak Zamawiający mimo tego miał w tym względzie wątpliwości mógł zwrócić
się o wyjaśnienie do wykonawcy w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Wprawdzie przepis art.
87 ust. 1 ustawy Pzp przewiduje uprawnienie Zamawiającego, jednak utrwalone już
orzecznictwo wskazuje na kompetencję, która przeradza się właściwie w obowiązek, gdy w
toku badania oferty ustalone zostanie, że zawiera ona postanowienia niejasne czy budzące
wątpliwości. Wezwanie takie jest szczególnie istotne, gdy oferta miałaby zostać przez
zamawiającego odrzucona, chyba że dla zamawiającego niewątpliwym i nie wymagającym
wyjaśnienia jest istnienie podstawy do odrzucenia. Gdy jednak zamawiający pewności w tym
zakresie nie posiada, brak wezwania mógłby być postrzegany jako naruszenie zasady
rzetelnego prowadzenia postępowania. Zdaniem Izby uzyskanie stosowego wyjaśnienia od
Odwołującego nie wiązałoby się ze zmianą treści oferty, skoro poz. 4.1. i 4.2. zostały
wycenione, a wątpliwość Zamawiającego była wynikiem ich nieujęcia w łącznej cenie
kosztorysu branży drogowej (tabeli elementów scalonych) oraz cenie ofertowej. Co do braku
oświadczenia dotyczącego zastosowanej stawki podatku VAT, to z treści formularza
ofertowego Odwołującego jednoznacznie wynika, iż stawka VAT wynosi 23%. Stawką taką
objęte zostały wszystkie elementy wykazane w tabeli elementów scalonych kosztorysu
branży drogowej. Taka sama stawka wynika także z dokumentacji postępowania określonej
przez Zamawiającego (np. harmonogram prac). Brak zatem podstaw dla przyjęcia, iż w
zakresie poz. 4.1. i 4.2 stawka VAT miałaby być inna, a Zamawiający nie posiadał
oświadczenia Odwołującego co do stosowanej stawki. Należy także podkreślić że
Zamawiający nie wymagał odrębnego określenia stawki VAT dla pozycji 4.1 i 4.2. Cena
brutto uwzględniająca powyższe pozycje wynikać miała z przyjętego przez wykonawcę
sposobu jej wyliczenia (dla Odwołującego ze zsumowania wartości wynikających z tabeli
elementów scalonych, gdzie także Odwołujący określał wysokość podatku VAT).
Oświadczenie co do stawki wynikało z treści formularza ofertowego, a jak ustalono powyżej
wątpliwość Zamawiającego co do tego, czy zaoferowano cenę netto czy brutto nie była
uzasadniona. Tym samym w ocenie Izby błędne jest stanowisko, iż oferta Odwołującego była

obarczona błędem w obliczeniu ceny, którego nie można było sanować w trybie art. 87 ust. 2
pkt 3 ustawy Pzp. Nieuwzględnienie poz. 4.1 i 4.2 w tabeli elementów scalonych skutkujące
niezaliczeniem ich do łącznej ceny ofertowej stanowi o niezgodności treści oferty
Odwołującego z treścią SIWZ, a to z kolei wymaga oceny zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3
ustawy Pzp. Zgodnie bowiem z wymogami Zamawiającego cena oferty stanowiła sumę
wartości brutto kosztorysów, a Odwołujący nie wyliczył prawidłowo ceny brutto kosztorysu
branży drogowej, pomijając poz. 4.1. i 4.2 (które wycenił w kosztorysie).
Zgodnie z art. 87 ust. 3 pkt 3 ustawy Pzp zamawiający poprawia w ofercie inne omyłki
polegające na niezgodności oferty z SIWZ, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty,
niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. Zgodnie
z orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp został
wprowadzony w celu umożliwienia poprawienia błędów, jakie mogą pojawić się m. in.
podczas sporządzenia kosztorysu ofertowego. Zdaniem Izby zakres możliwych do
poprawienia omyłek na podstawie przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp powinien być
interpretowany możliwie najszerzej. W zakresie ww. omyłki, fakt, że omyłka ta może
ewentualnie mieć wpływ na cenę oferty, nie stanowi automatycznie przeszkody w jej
poprawieniu (por. wyrok KIO z dnia 14 maja 2010 r. sygn. akt KIO 702/10). Dopuszczalność
poprawienia ograniczona jest bowiem istotnością zmian w ofercie na skutek dokonanej
poprawy. Tym samym skoro Odwołujący wycenił poz. 4.1. i 4.2., stawka podatku VAT
wynikała z formularza ofertowego (a także z wyceny pozostałych pozycji ujętych w tabeli
elementów scalonych, które objęto jednolitą stawką) Zamawiający winien był rozważyć
poprawienie powyższej niezgodności w oparciu o art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, czego
bezzasadnie zaniechał. Zdaniem Izby omyłkowy charakter przedmiotowej nieścisłości nie
budzi wątpliwości. Zamawiający posiadał też informacje o wycenie pozycji poz. 4.1. i 4.2 oraz
stosowanej przez Odwołującego stawce podatku VAT. Mógł zatem dokonać samodzielnego
poprawienia tabeli elementów scalonych poprzez dodanie brakujących pozycji z
uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych w zakresie kwoty netto, podatku VAT i ceny
brutto. Równocześnie w wyniku dokonanej poprawki cena ofertowa uległaby podwyższeniu
o 40.500 zł netto, co stanowi poniżej 1,5% ceny ofertowej netto. Należy zatem uznać, iż nie
powodowałoby to istotnej zmiany treści oferty, zwłaszcza że uwzględniając poprawki
rachunkowe wynikające z sanowania błędów obmiarowych, łącznie wartość wynagrodzenia
wykonawcy netto wzrastałaby o 37.472,83 zł, a oferta Odwołującego pozostawałby ofertą
najtańszą. Zaniechanie czynności poprawienia omyłek świadczy o naruszeniu art. 87 ust. 2
pkt 3 ustawy Pzp, a także o nieprawidłowości czynności Zamawiającego odrzucenia oferty w
oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, skoro nie zaistniała przesłanka do jego
zastosowania.

Powyższe rozważania w równym stopniu odnoszą się do poprawienia błędów
obmiarowych. Zdaniem Izby za możliwe należy uznać poprawienie omyłek polegających na
niezgodności ilości jednostek robót wskazanych w ofercie w stosunku do przedmiaru robót
stanowiącego część SIWZ (por. wyrok KIO z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt KIO 698/11).
W związku z powyższym, jeżeli wykonawca w złożonej ofercie poda ilość jednostek
nieodpowiadającą ilości jednostek podanych w kosztorysie nakładczym stanowiącym
załącznik do SIWZ ze wskazaniem jej ceny jednostkowej, zamawiający ma podstawy
zastosować przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp i dokonać poprawienia w ofercie omyłki,
jeżeli dysponuje informacją o cenie jednostkowej, a poprawienie treści oferty w tym zakresie
nie spowoduje istotnych zmian w treści oferty (w tym wypadku m. in. w cenie oferty). Jak było
to wskazane powyżej okoliczność, że omyłka może ewentualnie mieć wpływ na cenę oferty,
nie stanowi automatycznie przeszkody w jej poprawieniu. Powyższe stanowisko potwierdził
także sam Zamawiający, wskazując, że gdyby nie błąd w obliczeniu ceny dokonałby
poprawienia nieścisłości w obmiarach. Co więcej Zamawiający dokonał poprawienia w trybie
art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp błędów w obmiarach w ofercie wykonawcy Edwarda Rataja
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjne
SANBUD Edward Rataj ul. Karpacka 12, 62-800 Kalisz, z uwzględnieniem konsekwencji
rachunkowych dokonanych zmian. Biorąc pod uwagę zmianę ceny oferty Odwołującego,
która nastąpiłaby w przypadku poprawienia omyłek, należy stwierdzić, że Zamawiający
zobowiązany był do ich poprawienia, gdyż skutkowało to zmianą w cenie oferty – jej
obniżeniem – zgodnie z wyliczeniami Odwołującego o 3 027,17 zł. Z punktu widzenia ceny
oferty jest to zatem wartość znikoma i nie sposób mówić o istotnej zmianie treści oferty.
W konsekwencji Zamawiający błędnie także uznał, iż nie obciąża go obowiązek
wezwania Odwołującego do złożenia dokumentu potwierdzającego opłacenie polisy nr 847-A
143751, gdyż oferta Odwołującego nie podlegała odrzuceniu. Izba nie podziela natomiast
stanowiska Odwołującego, iż nie był on zobligowany do przedstawienia dowodu opłacenia
polisy, gdyż z SIWZ nie wynikał taki obowiązek, a ponadto z treści oświadczeń podpisanych
przez przedstawiciela Odwołującego wynika, iż złożył dokument w postaci opłaconej polisy i
bierze na siebie odpowiedzialność za to, że dokument ten jest prawdziwy.
Zgodnie z SIWZ Zamawiający wymagał dla potwierdzenia sytuacji ekonomicznej i
finansowej m.in. dołączenia do oferty opłaconej polisy, a w przypadku jej braku innego
dokumentu potwierdzającego, że wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności
cywilnej w zakresie prowadzonej działalności związanej z przedmiotem zamówienia na
kwotę minimum 500.000 zł. Izba stoi na stanowisku, iż wykonawca, składając polisę,
zobowiązany jest przedłożyć Zamawiającemu dowód na potwierdzenie okoliczności

opłacenia tej polisy. W ocenie Izby obowiązek ten wynika z treści § 1 ust. 1 pkt 10)
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 roku w sprawie rodzajów
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich te
dokumenty mogą być składane (Dz. U. Nr 226, poz. 1817). Zgodnie z tym przepisem w celu
wykazania spełniania przez wykonawcę warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy
Pzp, których opis sposobu oceny spełniania został dokonany w ogłoszeniu o zamówieniu,
zaproszeniu do negocjacji lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia w
postępowaniach określonych w art. 26 ust. 2 ustawy Pzp zamawiający może żądać
opłaconej polisy, a w przypadku jej braku innego dokumentu potwierdzającego, że
wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej
działalności związanej z przedmiotem zamówienia. Ustawodawca wyraźnie zatem
postanowił, iż przedkładana polisa ma być opłacona. Wykonawca jest zobowiązany
wykazać, iż opłacił należną składkę ubezpieczeniową. Zgodnie bowiem z treścią art. 26 ust.
2a ustawy Pzp to na wykonawcy ciąży obowiązek wykazania na żądanie Zamawiającego i w
zakresie przez niego wskazanym, nie później niż na dzień składania ofert, spełniania
warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy Pzp. Tym samym zamawiający w
postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego mają obowiązek, w razie
niezałączenia przez wykonawców do oferty dowodu opłacenia polisy, żądania takiego
dowodu. Pogląd taki reprezentowany jest również w orzecznictwie (np. wyrok KIO z dnia 28
grudnia 2011 r. sygn. akt KIO 2626/11, 2633/11).
Zgodnie z informacjami zawartymi w ofercie polisa, jaką przedstawił Odwołujący Nr
847-A 143751 z dnia 8 sierpnia 2011 r. UNIQUA Towarzystwo Ubezpieczeń S.A., nie
potwierdzała, iż składka z tytułu ubezpieczenia została opłacona. Polisa Nr 847-A 143751
przewidywała zapłatę składki przelewem do dnia 19 sierpnia 2011 r., a w ofercie nie
załączono dowodu uiszczenia należnej składki. Jak było to wskazane powyżej, dowód w tym
zakresie obciąża wykonawcę, a poprzestanie na oświadczeniu, iż polisa jest opłacona,
należy uznać za niewystarczające.
Izba wskazuje, iż nie mogła uznać przedłożenia dowodu opłacenia składki w
wysokości 1.950 zł z tytułu polisy Nr 847-A 143751 na rachunek UNIQA Towarzystwa
Ubezpieczeń S.A. przelewem w dniu 22 sierpnia 2011 r. załączonego do odwołania.
Dostrzeżenia wymaga, iż w świetle art. 180 ust. 1 ustawy Pzp celem odwołania jest kontrola
poprawności czynności lub zaniechań zamawiającego, pod względem zgodności z
przepisami ustawy Pzp. Powyższe oznacza, że Izba w ramach środków ochrony prawnej nie
zastępuje zamawiającego w obowiązku dokonania badania i oceny złożonych ofert i
składających się na nie dokumentów, a jedynie sprawuje kontrolę poprawności czynności i

zaniechań zamawiającego. Zamawiający w toku badania i oceny oferty Odwołującego
błędnie uznał, iż oferta podlega odrzuceniu, a zatem nie obciąża go obowiązek wezwania do
uzupełnienia dowodu opłacenia polisy. Izba potwierdza natomiast, iż istotnie Odwołujący do
przedłożenia takiego dowodu był zobligowany, gdyż opłacenie polisy nie wynikało z jej treści.
Załączenie do odwołania dowodu opłacenia składki nie wyczerpuje procedury uzupełnienia
dokumentu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, czego dokonuje się wobec Zamawiającego na
skutek dokonanego przez niego wezwania. Zachowanie powyżej procedury także wobec
Odwołującego, który przedstawił przed Izbą dowód opłacenia polisy, jest zasadne
uwzględniając zasadę równego traktowania wykonawców. Zamawiający, który z uwagi na
błędną ocenę oferty Odwołującego co do zaistnienia podstawy jej odrzucenia w oparciu o art.
89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, zaniechał stosownego wezwania, zobligowany jest zatem
wezwać Odwołującego w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do uzupełnienia dowodu opłacenia
polisy.

Uwzględniając powyższą argumentację, koniecznym jest unieważnienie czynności
odrzucenia oferty Odwołującego i ponowne badanie i ocena ofert z uwzględnieniem oferty
Odwołującego obejmujące poprawnie omyłek w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w
sposób wskazany powyżej oraz wezwanie na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do
uzupełnienia dowodu opłacenia polisy nr 847-A 143751.
Z uwagi na powyższe Izba uznała, iż zachodzą podstawy do uwzględnienia
odwołania zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, toteż orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 3 i 5 ust. 2 pkt 1 i
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238), uwzględniając koszty
wynagrodzenia pełnomocnika Odwołującego w maksymalnej wysokości 3.600 zł zgodnie z
przedłożoną do akt sprawy kopią faktury VAT.


Przewodniczący: ……………………..