Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 815/12
Sygn. akt: KIO 826/12
Sygn. akt: KIO 837/12

WYROK
z dnia 9 maja 2012 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Emil Kuriata
Izabela Kuciak
Sylwester Kuchnio

Protokolant: Łukasz Listkiewicz


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2012 r. w Warszawie odwołań wniesionych do
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej:
A. w dniu 23 kwietnia 2012 r. przez wykonawcę Gildia Sp. z o.o., 20-135 Lublin, ul
Dworska 15b
B. w dniu 24 kwietnia 2012 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia Consortia Sp. z o.o., On Track Innovations Ltd, ASEC S.A., Trustem
Information Consulting Sp. z o.o., 03-301 Warszawa, ul. Jagiellońska 74
C. w dniu 26 kwietnia 2012 r. przez wykonawcę SYGNITY S.A., 02-486 Warszawa, al.
Jerozolimskie 180
w postępowaniu prowadzonym przez Centrum Personalizacji Dokumentów Ministerstwa
Spraw Wewnętrznych, 02-106 Warszawa, ul. Pawińskiego 17/21

przy udziale:
A. wykonawcy Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A., 00-222 Warszawa,
ul. R. Sanguszki 1 zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego o sygn. akt: KIO 815/12, KIO 826/12 oraz KIO 837/12 po stronie
zamawiającego,
B. wykonawcy Gildia Sp. z o.o., 20-135 Lublin, ul Dworska 15b zgłaszającego swoje
przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 826/12 oraz KIO
837/12 po stronie odwołującego,

C. wykonawcy SYGNITY S.A., 02-486 Warszawa, al. Jerozolimskie 180 zgłaszającego
swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO 826/12 po
stronie odwołującego,

orzeka:

1. Oddala odwołania.

2. Kosztami postępowania obciąża wykonawców Gildia Sp. z o.o., 20-135 Lublin, ul
Dworska 15b, Konsorcjum: Consortia Sp. z o.o., On Track Innovations Ltd, ASEC
S.A., Trustem Information Consulting Sp. z o.o., 03-301 Warszawa, ul. Jagiellońska
74 i SYGNITY S.A., 02-486 Warszawa, al. Jerozolimskie 180 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 45 000 zł 00 gr
(słownie: czterdzieści pięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez
wykonawców Gildia Sp. z o.o., 20-135 Lublin, ul Dworska 15b, Konsorcjum:
Consortia Sp. z o.o., On Track Innovations Ltd, ASEC S.A., Trustem
Information Consulting Sp. z o.o., 03-301 Warszawa, ul. Jagiellońska 74 i
SYGNITY S.A., 02-486 Warszawa, al. Jerozolimskie 180 tytułem wpisów od
odwołań,
2.2. zasądza od wykonawców Gildia Sp. z o.o., 20-135 Lublin, ul Dworska 15b,
Konsorcjum: Consortia Sp. z o.o., On Track Innovations Ltd, ASEC S.A.,
Trustem Information Consulting Sp. z o.o., 03-301 Warszawa, ul. Jagiellońska
74 i SYGNITY S.A., 02-486 Warszawa, al. Jerozolimskie 180 na rzecz Centrum
Personalizacji Dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, 02-106
Warszawa, ul. Pawińskiego 17/21 kwotę 10 800 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy
osiemset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika w tym kwotę 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) od wykonawcy Gildia Sp. z o.o.,
20-135 Lublin, ul Dworska 15b, kwotę 3 600 zł 00 gr ((słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) od Konosrcjum: Consortia Sp. z o.o., On Track
Innovations Ltd, ASEC S.A., Trustem Information Consulting Sp. z o.o., 03-301
Warszawa, ul. Jagiellońska 74 oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) od wykonawcy SYGNITY S.A., 02-486 Warszawa, al.
Jerozolimskie 180

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.



Przewodniczący: ……………………………
……………………………
……………………………

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Centrum Personalizacji Dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Dostawę
niespersalizowanych blankietów dowodów osobistych wyposażonych w mikroprocesor wraz
z oprogramowaniem middleware zapewniającym komunikację z mikroprocesorem
i wykonanie projektu technicznego dowodu osobistego” na podstawie przepisów ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz.
759 ze zm.).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
z dnia 9 listopada 2010 roku pod numerem 2010/S 217-332956.
Zamawiający pismem z dnia 16 kwietnia 2012 roku poinformował wykonawców
o unieważnieniu postępowania na podstawie przepisu art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy - Prawo
zamówień publicznych.

Sygn. akt KIO 815/12

Dnia 23 kwietnia 2012 roku wykonawca Gildia sp. z o.o., ul. Dworska 15 B; 20-135 Lublin
(zwany dalej „odwołujący” lub „Gildia”) wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp oraz art.
97 ust. 1 w zw. z art. 96 ust. 2 ustawy Pzp, przez bezprawne unieważnienie postępowania
przetargowego.
W ocenie odwołującego nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 6
ustawy Pzp. Z tego też względu unieważnienie postępowania zostało dokonane niezgodnie
z prawem, a co za tym idzie czynność ta powinna zostać skorygowana, a postępowanie
powinno być kontynuowane.
Odwołujący wniósł o:
1) nakazanie unieważnienia czynności unieważnienia postępowania,
2) nakazanie unieważnienia czynności zwrotu oferty odwołującemu,
3) nakazanie wyznaczenia nowego terminu składania i otwarcia ofert.

Kopię odwołania, Odwołujący przekazał Zamawiającemu w dniu 23 kwietnia 2012 roku.
Zamawiający, dnia 25 kwietnia 2012 roku przekazał wykonawcom kopię odwołania.
Dnia 27 kwietnia 2012 roku do postępowania odwoławczego – po stronie Zamawiającego -
zgłosił przystąpienie wykonawca Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A.

Sygn. akt KIO 826/12

Dnia 24 kwietnia 2012 roku wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia:
Consortia sp. z o.o. (lider konsorcjum), On Track lnnovations Ltd., ASEC S.A., Trusted
Information Consulting sp. z o.o., ul. Jagiellońska 74; 03-301 Warszawa (zwany dalej
„odwołujący” lub „konsorcjum Consortia”) wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp poprzez
jego błędne zastosowanie, polegające na unieważnieniu postępowania na podstawie tego
przepisu, w sytuacji, gdy nie wystąpiła żadna istotna zmiana okoliczności powodująca, że
prowadzenie postępowania lub wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym,
czego nie można było wcześniej przewidzieć, które to naruszenie może mieć istotny wpływ
na wynik postępowania o udzielenie zamówienia.
Odwołujący wniósł o:
1) unieważnienie czynności zamawiającego polegającej na unieważnieniu postępowania,
2) nakazanie zamawiającemu wyznaczenia terminu składania ofert na dzień przypadający
4 dni robocze od dnia ogłoszenia wyroku Krajowej Izby Odwoławczej w sprawie
przedmiotowego odwołania.

Kopię odwołania, Odwołujący przekazał Zamawiającemu w dniu 24 kwietnia 2012 roku.
Zamawiający:
1) dnia 25 kwietnia 2012 roku przekazał kopię odwołania wykonawcom: PWPW S.A. oraz
Sygnity S.A.,
2) dnia 27 kwietnia 2012 roku przekazał kopię odwołania wykonawcy Gildia sp. z o.o.

Dnia 27 kwietnia 2012 roku do postępowania odwoławczego – po stronie Zamawiającego -
zgłosił przystąpienie wykonawca Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A.
Dnia 27 kwietnia 2012 roku do postępowania odwoławczego – po stronie odwołującego –
zgłosił przystąpienie wykonawca Sygnity S.A.
Dnia 30 kwietnia 2012 roku do postępowania odwoławczego – po stronie odwołującego –
zgłosił przystąpienie wykonawca Gildia sp. z o.o.

Sygn. akt KIO 837/12

Dnia 26 kwietnia 2012 roku wykonawca Sygnity S.A., Al. Jerozolimskie 180; 02-486
Warszawa (zwany dalej „odwołujący” lub „Sygnity S.A.”) wniósł odwołanie do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej.

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1. Art. 15 ust. 1 ustawy Pzp w związku z art. 18 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez podjęcie
decyzji o unieważnieniu postępowania przez osobę nie będącą kierownikiem
zamawiającego ani pracownikiem zamawiającego upoważnionego przez kierownika
zamawiającego, czyli przez osobę nieuprawnioną do podejmowania decyzji w imieniu
zamawiającego.
2. Art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, poprzez unieważnienie postępowania mimo
rzeczywistego braku zaistnienia przesłanek do jego unieważnienia.
3. Art. 86 ust. 2 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie przyjęcia i otwarcia ofert w terminie
wynikającym z aktualnej s.i.w.z. mimo, iż postępowanie nie zostało skutecznie
i ostatecznie unieważnione.
4. Art. 96 ust. 2 ustawy Pzp w związku z art. 97 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zwrot złożonej
przez odwołującego oferty, mimo ustawowego obowiązku przechowywania jej, jako
załącznika do protokołu postępowania przez okres 4 lat od zakończenia postępowania.
5. Art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez przygotowanie i prowadzenie postępowania w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji.
Odwołujący wniósł o:
1) z ostrożności procesowej o unieważnienie decyzji z dnia 16 kwietnia 2012 roku
o unieważnieniu postępowania,
2) podjęcie i dalsze prowadzenie postępowania,
3) wyznaczenie nowego terminu składania ofert,
4) przyjęcie ofert złożonych w postępowaniu przed dniem 16 kwietnia 2012 roku
i przechowywanie ich zgodne z dyspozycją art. 97 ust. 1 ustawy Pzp łącznie
z protokołem postępowania oraz wnioskami złożonymi w postępowaniu, a także innymi
dokumentami, o których mowa w art. 96 ust. 2 ustawy Pzp.

Kopię odwołania, Odwołujący przekazał Zamawiającemu w dniu 26 kwietnia 2012 roku.
Zamawiający, dnia 27 kwietnia 2012 roku przekazał wykonawcom kopię odwołania.
Dnia 30 kwietnia 2012 roku do postępowania odwoławczego – po stronie Zamawiającego -
zgłosił przystąpienie wykonawca Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A.
Dnia 30 kwietnia 2012 roku do postępowania odwoławczego – po stronie odwołującego –
zgłosił przystąpienie wykonawca Gildia sp. z o.o.

Zamawiający dnia 8 maja 2012 roku, złożył do akt postępowania odpowiedź na odwołania,
w której wniósł o oddalenie wszystkich odwołań.

Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska
stron oraz uczestników postępowania złożone podczas rozprawy, Izba stwierdziła, iż
odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Krajowa Izba Odwoławcza nie stwierdziła przesłanek do odrzucenia odwołań określonych
przepisem art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.

Izba ustaliła, co następuje.

Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
z zastosowaniem przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych wymaganych przy
procedurze, której wartość szacunkowa zamówienia przekracza kwoty określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych.

Zamawiający w informacji z dnia 16 kwietnia 2012 roku, o unieważnieniu postępowania
wskazał, iż w dniu 21 marca 2012 r. Komitet Rady Ministrów do Spraw Cyfryzacji przedstawił
stanowisko w zakresie wprowadzenia nowego dowodu osobistego, w którym rekomendował
m.in.: przesunięcie terminu wdrożenia elektronicznych dowodów osobistych do czasu:
• przeprowadzenia testów, które będą mogły potwierdzić pełną integrację rejestrów
państwowych;
• opracowania jednolitej polityki w zakresie uwierzytelniania obywateli w systemach
teleinformatycznych administracji publicznej na podstawie, której będzie możliwe precyzyjne
określenie niezbędnych funkcjonalności elektronicznego dowodu osobistego, w tym także
rozstrzygnięcie celowości wprowadzania kolejnej metody uwierzytelniania - podpisu
osobistego;
• nowelizacji ustawy o dowodach osobistych, która będzie uwzględniała wymagania
wynikające z opracowanej polityki w zakresie uwierzytelniania, a także będzie zgodna ze
znowelizowaną dyrektywą 1999/93/WE ws. wspólnotowych ram prawnych dla podpisów
elektronicznych.
Następstwem powyższych rekomendacji było uzupełnienie Wykazu prac legislacyjnych
i pozalegislacyjnych Rady Ministrów o projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 6 sierpnia
2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. Nr 167, poz. 1131, z późn. zm.), która ma być
dokonana „w zakresie rezygnacji z warstwy elektronicznej dowodu osobistego”. Zgodnie
z art. 11 ust. 1 ustawy o dowodach osobistych dowód osobisty posiada warstwę graficzną
oraz warstwę elektroniczną. W myśl zaś art. 13 tej ustawy warstwa elektroniczna dowodu
osobistego zawiera: 1) dane zamieszczone w warstwie graficznej dowodu osobistego

zapisane w formie elektronicznej wraz z danymi je uwierzytelniającymi; 2) dane służące do
składania informacji uwierzytelniającej weryfikowanej za pomocą certyfikatu dowodu
osobistego; 3) przestrzeń umożliwiającą zamieszczenie certyfikatu podpisu osobistego wraz
z danymi służącymi do składania podpisu osobistego; 4) przestrzeń umożliwiającą
zamieszczenie certyfikatu kwalifikowanego wraz z danymi służącymi do składania
bezpiecznego podpisu elektronicznego na podstawie ustawy z dnia 18 września 2001 r.
o podpisie elektronicznym; 5) przestrzeń na zamieszczenie danych lub aplikacji służących do
wykorzystania dowodu osobistego, jako karty ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, jak również może zawierać dane i aplikacje inne niż wskazane
powyżej, jeżeli przewidują to przepisy innej ustawy.
Zamawiający mając na uwadze, iż zgodnie z ogłoszeniem o zamówieniu na „Dostawę
niespersonalizowanych blankietów dowodów osobistych wyposażonych w mikroprocesor
wraz z oprogramowaniem middleware zapewniającym komunikację z mikroprocesorem
i wykonanie projektu technicznego dowodu osobistego” przedmiotem tego postępowania jest
m.in. wytworzenie i dostawa blankietów dowodu osobistego wyposażonego w mikroprocesor
wraz z oprogramowaniem middleware zapewniającym komunikację z mikroprocesorem
uznał, iż decyzja o podjęciu prac nad zmianą ustawy o dowodach osobistych w zakresie
rezygnacji z warstwy elektronicznej stanowi nową nieprzewidzianą wcześniej okoliczność
powodującą, że dalsze prowadzenie tego postępowania nie leży w interesie publicznym.
Zamawiający wskazał zatem, że jest zobowiązany uwzględnić w toku postępowania
powyższe okoliczności, tj. zarówno stanowisko Komitetu Rady Ministrów ds. Cyfryzacji,
zgodnie z którym wdrożenie elektronicznego dowodu osobistego bez pewności co do pełnej
integracji rejestrów państwowych, bez opracowania jednolitej polityki w zakresie
uwierzytelniania obywateli w systemach teleinformatycznych administracji publicznej oraz
bez uwzględnienia nowelizacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/93/WE
z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów
elektronicznych jest niecelowe, a nade wszystko decyzję o podjęciu prac nad zmianą ustawy
o dowodach osobistych w zakresie rezygnacji z warstwy elektronicznej. Skutkiem bowiem
kontynuowania prowadzenia przedmiotowego postępowania w tych nowych zmienionych
okolicznościach byłoby wydatkowanie środków publicznych na zamówienie blankietów
dowodów osobistych niezgodnych z obecną koncepcją Rządu uzewnętrznioną
zamieszczeniem w Wykazie Prac Rządu projektu ustawy o zmianie ustawy o dowodach
osobistych, polegającej na rezygnacji z warstwy elektronicznej tego dokumentu.
Tym samym, zdaniem zamawiającego, doszło do wystąpienia istotnej zmiany okoliczności
powodującej, że prowadzenie przedmiotowego postępowania nie leży w interesie
publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć, a tym samym zachodzą przesłanki

określone w art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, które obligowały zamawiającego do
unieważnienia postępowania.

Zdaniem odwołującego Gildia powyższe okoliczności, wskazane przez zamawiającego, nie
upoważniały zamawiającego do unieważnienia przedmiotowego postępowania na podstawie
przepisu art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
Szerszą argumentację podnieśli odwołujący konsorcjum Consortia oraz odwołujący Sygnity
wskazując, że Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji nie zarekomendował rezygnacji
z elektronicznej warstwy dowodu osobistego, lecz przedłużenie terminu wdrożenia dowodu
osobistego zawierającego taka warstwę.
Ponadto, Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji jest organem pomocniczym Rady
Ministrów, a nie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Rekomendacja Komitetu Rady
Ministrów do spraw Cyfryzacji z dnia 21 marca 2012 roku jest jedynie tym właśnie -
rekomendacją dla Rady Ministrów, a nie prawem stanowionym. Dopiero przyjęcie
rekomendacji Komitetu przez Radę Ministrów poprzez przyjęcie przez Rade Ministrów
projektów ustaw dotyczących dowodu osobistego czy karty medycznej powodują, iż
rekomendacja Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji jest realizowana.
Zdaniem odwołujących, zmianą okoliczności nie jest fakt, iż zamawiający popełnił błąd przy
przygotowywaniu postępowania poprzez zaniechanie przeprowadzenia testów
potwierdzających pełną integrację rejestrów państwowych oraz opracowania jednolitej
polityki w zakresie uwierzytelniania obywateli w systemach teleinformatycznych administracji
publicznej, gdzie potrzeba przeprowadzenia takich testów czy opracowania takiej polityki nie
powstała w okresie od 5 listopada 2010 roku (przekazanie ogłoszenia o zamówieniu do
Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) do 16 kwietnia 2012 roku (unieważnienie
postępowania). Zamawiający, działając z należytą starannością, powinien był wiedzieć, iż
takie testy i polityka będą niezbędne. Zmianą okoliczności nie może być również planowana
nowelizacja Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/93/WE w sprawie
wspólnotowych ram prawnych dla podpisów elektronicznych, która to nowelizacja nie została
jeszcze uchwalona (i nie wiadomo czy i kiedy zostanie uchwalona).
Ponadto, zmianą okoliczności nie może być ujawnienie zamiaru przygotowania projektu
ustawy o zmianie Ustawy o dowodach osobistych w zakresie rezygnacji z warstwy
elektronicznej dowodu osobistego w Wykazie Prac Legislacyjnych i Pozalegislacyjnych
prowadzonych dla celów nadzoru nad działalnością lobbingowa. Taką zmianą okoliczności,
w ocenie odwołujących, może być dopiero uchwalenie zmiany tej ustawy przez Sejm.
Dodatkowo odwołujący Sygnity podniósł, że decyzja o unieważnieniu postępowania została
podjęta przez osobę nieuprawnioną do podejmowania decyzji dotyczących postępowania,
a zatem nie powinna wywoływać skutków prawnych.

Odwołujący Sygnity wskazał również, że złożył w postępowaniu ofertę w dniu 17 lutego
2012 roku, na dwa miesiące przed upływem terminu składania ofert i terminem otwarcia
ofert. W dniu 16 kwietnia 2012 roku, tj. w dniu przekazania decyzji o unieważnieniu
postępowania, przedstawiciel zamawiającego osobiście próbował zwrócić odwołującemu
kopertę z ofertą odwołującego. Odwołujący złożył wówczas oświadczenie, podpisane przez
Zarząd odwołującego, iż odmawia przyjęcia oferty z uwagi na brzmienie art. 96 ust. 2 w zw.
z art. 97 ust. 1 Pzp. Dodatkowo odwołujący wskazał, iż decyzja o unieważnieniu
postępowania jest nieprawomocna, przysługują od niej środki ochrony prawnej i na skutek
ewentualnego odwołania decyzja ta może być wzruszona.
Zamawiający wobec powyższego odesłał ww. ofertę do odwołującego poprzez przesyłkę
kurierską, którą odwołujący przyjął nie będąc świadomy jej zawartości. Odwołujący jednakże,
z ostrożności procesowej uznając, iż decyzja o unieważnieniu postępowania była wydana
przez osobę nieuprawnioną a zatem nie może być uznawana w obrocie prawnym za
skuteczną, w dniu przewidzianym dla złożenia ofert, przed upływem terminu, stawił się w
siedzibie zamawiającego chcąc złożyć ofertę. Zamawiający odmówił przyjęcia oferty, nie
podając jednakże żadnego pisemnego uzasadnienia powołując się jedynie na wewnętrzną
instrukcję w tym zakresie władz zamawiającego.
Odwołujący wskazał, iż brak jest jakiegokolwiek przepisu Pzp nie tylko nakazującego, ale w
ogóle pozwalającego zamawiającemu na zwrot ofert, jeżeli złożona ona została przed
upływem terminu do składania ofert.

Izba zważyła, co następuje.

Przepis art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy - Prawo zamówień publicznych nakazuje
zamawiającemu unieważnić prowadzone przez niego postępowanie w przypadku, gdy
wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub
wykonanie zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej
przewidzieć.
Czynność unieważnienia postępowania stanowi wyjątek od ogólnej reguły prowadzenia
postępowania w celu zawarcia umowy z wykonawcą, który złożył najkorzystniejszą ofertę.
Zgodnie ze stanowiskiem doktryny i orzecznictwa zamknięty katalog podstaw unieważnienia
postępowania podlega regułom wykładni ścieśniającej.
Zamawiający zobowiązany jest do unieważnienia postępowania na podstawie art. 93 ust.
1 pkt 6 ustawy Pzp, jedynie w razie zaistnienia okoliczności, w których doszło do
kumulatywnego ziszczenia trzech przesłanek połączonych adekwatnym związkiem
przyczynowo-skutkowym:
- zmiany o istotnym charakterze,

- zmiany powodującej, że prowadzenie postępowania lub wykonanie umowy nie leży
w interesie publicznym,
- braku możliwości wcześniejszego przewidzenia wystąpienia tej okoliczności.
Zauważyć trzeba wstępnie, że ustawodawca nie przesądził charakteru okoliczności
uzasadniających czynność unieważnienia postępowania. Przyjąć zatem należy, że mogą
mieć one charakter okoliczności faktycznych lub prawnych.
Oceny czynności unieważnienia postępowania dokonać należy, na dzień jej dokonania,
według stanu prawnego oraz stanu rzeczy istniejących w tej dacie, z zastrzeżeniem,
iż przyczyny unieważnienia były niemożliwe do przewidzenia w dacie wszczęcia
postępowania.
W celu dokonania właściwej wykładni brzmienia powołanego przepisu w kontekście
przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia w szczególności odnosząc się do
przedmiotu zamówienia Izba wskazuje na istotny element, który zdaje się odwołujący nie
zauważają. Chodzi mianowicie o obiektywne spojrzenie na interes publiczny, którego
gwarantem jest Rząd Polski, reprezentowany w przedmiotowym postępowaniu przez
Ministra Spraw Wewnętrznych w imieniu, którego działają umocowani przez niego
pełnomocnicy.
Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu definicja funkcjonalna państwa charakteryzuje
państwo poprzez wskazanie funkcji, jakie musi ono spełniać w danym układzie społecznym.
Współcześnie zwraca się szczególną uwagę na władcze funkcje państwa. Przykładem
podejścia funkcjonalnego jest definicja J. Rolanda Pennocka i Davida G. Smitha, zgodnie
z którą państwo to „Społeczna organizacja mająca rozstrzygającą władzę nad wszystkimi
osobami zamieszkującymi określone terytorium i mająca za swój główny cel rozwiązywanie
wspólnych problemów i zabezpieczenie wspólnych dóbr, a przede wszystkim utrzymanie
porządku”.
Zgodnie z art. 146 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku
(Dz. U. Nr 78, poz. 483) w zakresie i na zasadach określonych w Konstytucji i ustawach
Rada Ministrów w szczególności:
1) zapewnia wykonanie ustaw,
2) wydaje rozporządzenia,
3) koordynuje i kontroluje prace organów administracji rządowej,
4) chroni interesy Skarbu Państwa,
5) uchwala projekt budżetu państwa,
6) kieruje wykonaniem budżetu państwa oraz uchwala zamknięcie rachunków
państwowych i sprawozdanie z wykonania budżetu,
7) zapewnia bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz porządek publiczny,
8) zapewnia bezpieczeństwo zewnętrzne państwa,

9) sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami
i organizacjami międzynarodowymi,
10) zawiera umowy międzynarodowe wymagające ratyfikacji oraz zatwierdza i wypowiada
inne umowy międzynarodowe,
11) sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie obronności kraju oraz określa corocznie
liczbę obywateli powoływanych do czynnej służby wojskowej,
12) określa organizację i tryb swojej pracy.
Zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego państwa to tradycyjna kompetencja władzy
wykonawczej obejmująca nie tylko zapewnienie bezpieczeństwa obywateli i gwarantowanie
w ten sposób pewności bytu mieszkańców RP, ale także umożliwiającej właściwe,
niezakłócone funkcjonowanie państwa i jego instytucji. Z bezpieczeństwem wewnętrznym
ściśle związane jest zapewnienie porządku publicznego.
Zadaniem RM jest kierowanie procesami społecznymi dla osiągnięcia celu określonego
w art. 146 ust. 4 pkt 7 oraz oddziaływanie przy pomocy wszystkich dostępnych środków na
inne organy państwowe - w tym i na drugi człon władzy wykonawczej - Prezydenta (np.
poprzez złożenie wniosku o wprowadzenie stanu wyjątkowego). Realizacja tego zadania
przejawia się także w obowiązku planowania odpowiednich środków finansowych
niezbędnych dla zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego państwa i porządku
publicznego. Działania w zakresie projektowania środków budżetowych na finansowanie tej
działalności RM obowiązana jest podejmować, zgodnie ze swymi konstytucyjnie określonymi
kompetencjami także w zakresie procedury budżetowej (prof. dr hab. Bogusław Banaszak
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, C.H. Beck 2009, wydanie 1).
Ocena, czy prowadzenie danego postępowania lub wykonanie zamówienia leży w interesie
publicznym, należy do zamawiającego. Należy pamiętać, że w przepisie jest mowa
o interesie publicznym, który niekoniecznie musi być zbieżny z interesem zamawiającego.
W przedmiotowym postępowaniu zamawiający, wykonując politykę rządu polskiego,
zobligowany jest elastycznie, odpowiednio do obecnie przyjętego kierunku polityki rządu,
kreować swoje czynności w postępowaniu odpowiednio do przyjętych założeń. Założenia te
zamawiający przyjął i wyciągnął stosowne wnioski. Z kolei wnioski te doprowadziły do
unieważnienia przedmiotowego postępowania.
W ocenie Izby istotną okolicznością, z której bezpośrednio wynikał obowiązek
unieważnienia przedmiotowego postępowania to wnioski płynące z obrad Komitetu Rady
Ministrów ds. Cyfryzacji z dnia 21 marca 2012 roku, zawarte w protokole
z przebiegu obrad, w którym w zakresie analizy oczekiwań i potrzeb administracji publicznej
w zakresie wprowadzenia nowego dowodu osobistego oraz zakresu zaimplementowania
w nim funkcjonalności, zespół przygotowujący rekomendację wskazał na konieczność
przesunięcia terminu wdrożenia elektronicznych dowodów osobistych do czasu:

1) przeprowadzenia testów, które będą mogły potwierdzić pełną integrację rejestrów
państwowych,
2) opracowania jednolitej polityki w zakresie uwierzytelniania obywateli w systemach
teleinformatycznych administracji publicznej, na podstawie, której będzie możliwe
precyzyjne określenie niezbędnych funkcjonalności elektronicznego dowodu
osobistego, w tym także rozstrzygnięcie celowości wprowadzenia kolejnej metody
uwierzytelniania – podpisu osobistego,
3) nowelizacji ustawy o dowodach osobistych, która będzie uwzględniała wymagania
wynikające z opracowanej polityki w zakresie uwierzytelniania, a także będzie zgodna
ze znowelizowaną dyrektywą 1999/93/WE ws. wspólnotowych ram prawnych dla
podpisów elektronicznych.
W konkluzji Komitet przyjął ww. rekomendację zespołu i polecił MSW, CPI, MAiC, MRR
przeprojektowanie projektu pl.ID na dwa projekty związane z integracją rejestrów oraz
informatyzacją rejestrów urzędów stanu cywilnego, przeprowadzenie odpowiedniej
procedury oraz przedstawienie jej Komisji Europejskiej.
Uwzględnienie rekomendacji przez Komitet, jasno i precyzyjnie wskazuje na przyjęcie
nowej polityki odnoszącej się swoim zakresem bezpośrednio do przedmiotu zamówienia
objętego postępowaniem, co bezpośrednio znajduje odzwierciedlenie w interpretowaniu
szeroko pojętego interesu publicznego – interesu wszystkich obywateli.
Izba jednoznacznie wskazuje, że wprowadzenie nowych blankietów dowodów osobistych
leży w interesie publicznym, jednakże wobec zmiany polityki rządu nie jest możliwa
kontynuacja przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Izba wskazuje, iż dokonując oceny czynności podejmowanych przez Zamawiającego
w kontekście interesu publicznego, należy poza zasadami Prawa zamówień publicznych,
uwzględniać także inne obowiązujące przepisy prawa, do których przestrzegania
zobowiązany jest zamawiający, w tym przede wszystkim ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Przedmiotowa ustawa
reguluje kwestie celów i zasad ponoszenia wydatków publicznych. Wydatkowanie środków
publicznych powinno następować w sposób wskazany w Ustawie o finansach publicznych,
co oznacza, iż każdy wydatek powinien być planowany i powinien znajdować oparcie
w przepisach prawa. Podkreślić należy, iż wydatkowanie środków publicznych musi być
celowe, a zatem słuszne i uzasadnione oraz oszczędne, czyli zakładające zminimalizowanie
wykorzystywanych zasobów. Celowe i oszczędne gospodarowanie środkami publicznymi nie
może jednak prowadzić do obniżenia standardów prowadzonej działalności. Wydatkowanie
środków publicznych powinno bowiem następować przy optymalnym doborze metod
i środków służących osiągnięciu założonych celów, co z kolei gwarantuje efektywność
i uzyskiwanie jak najlepszych rezultatów przy określonych nakładach. Naruszenie zasad

wydatkowania środków publicznych prowadzi do naruszenia dyscypliny finansów
publicznych i skutkuje odpowiedzialnością przewidzianą przepisami prawa. Podkreślenia
wymaga fakt, iż stosownie do przepisów art. 18c ustawy o odpowiedzialności z tytułu
dyscypliny finansów publicznych - niewykonanie obowiązków w zakresie kontroli zarządczej
w jednostce finansów publicznych gdyby miało ono wpływ na działanie lub zaniechanie
skutkujące zapłatą ze środków publicznych kary, grzywny lub opłaty stanowiącej sankcję
finansową, do których stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
stanowi rażące naruszenie dyscypliny finansów publicznych.
Zgodnie z przepisem art. 68 ustawy o finansach publicznych kontrola zarządcza ma
zapewnić realizację celów i zadań w sposób zgodny z prawem, efektywny, oszczędny
i terminowy, naruszenia w tym zakresie, które niewątpliwie w przypadku kontynuowania
postępowania i doprowadzenia do otwarcia ofert miałoby miejsce - musiałoby zakończyć się
postępowaniem traktującym o czynach zabronionych - postępowaniem karnym.
Co więcej działania o charakterze niegospodarności stanowią przedmiot penalizowania
i zgodnie z przepisem art. 296 § 1 Kodeksu karnego stosownie, do którego kto, będąc
obowiązany na podstawie przepisu ustawy, decyzji właściwego organu lub umowy do
zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą osoby fizycznej,
prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, przez nadużycie
udzielonych mu uprawnień lub niedopełnienie ciążącego na nim obowiązku, wyrządza jej
znaczną szkodę majątkową - działania takie podlegają karze pozbawienia wolności.
Żądania odwołujących, ich uwzględnienie, sprowadzające się do próby kontynuowania
postępowania w kształcie dotychczasowym, niewątpliwie musiałyby doprowadzić do
znacznych szkód majątkowych ze wszystkimi tego konsekwencjami dla zamawiającego.
Zatem postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego wymaga od zamawiającego nie
tylko postępowania zgodnie z przepisami ustawy Pzp, ale uwzględnienia również
pozostałych obowiązujących przepisów, w tym przede wszystkim tych, określających
legalność podejmowanych działań a także zasad wydatkowania środków publicznych.
Zwróć należy uwagę, iż odwołujący w znacznej mierze skupiają się na własnym interesie
związanym z kontynuacją postępowania, mimo zmiany rzeczywistych potrzeb i konsekwencji
kluczowych cech pierwotnie opisanego przedmiotu zamówienia, czyli w całości odrzucają,
tak ważną przecież interpretację pojęcia interesu publicznego.
Kategoria interesu publicznego jest pojęciem nieostrym, niedookreślonym. Pewne próby
jego zdefiniowania podejmował Trybunał Konstytucyjny, który wskazał m.in. iż jako interes
publiczny należy uznawać korzyści uzyskiwane w wyniku realizacji przedsięwzięć służących
ogółowi w zakresie zadań ciążących na administracji rządowej oraz samorządowej,
realizowanych w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych, związanych np.
z ochroną zdrowia, oświatą, kulturą czy porządkiem publicznym (Uchwała Trybunału

Konstytucyjnego z dnia 12 marca 1997r., sygn. akt W 8/96). Natomiast w wyroku z dnia
9 listopada 2001 roku, Trybunał Konstytucyjny podkreślił, iż „interes publiczny jest pojęciem
niedookreślonym, którego funkcja w stosowaniu prawa sprowadza się do wyposażenia
decydującego w możliwości reagowania na sytuacje faktyczne doniosłe prawnie, społecznie
i gospodarczo, niemieszczące się w ramach oceny typowych jednostkowych stanów
faktycznych", prowadzącym do „elastycznego i słusznego rozstrzygania spraw" (sygn. akt
K 13/07).
Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawodawca rozróżnia interes publiczny od jego wymiaru
w charakterze ważnym, jak to czyni w przepisie art. 192 ust. 5 ustawy Pzp wskazując na
istotność dokonywanego rozróżnienia, cyt. „Ważnego interesu publicznego w rozumieniu ust.
3 pkt 2 lit. c nie stanowi interes gospodarczy związany bezpośrednio z zamówieniem,
obejmujący w szczególności konsekwencje poniesienia kosztów wynikających z: opóźnienia
w wykonaniu zamówienia, wszczęcia nowego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego, udzielenia zamówienia innemu wykonawcy oraz zobowiązań prawnych
związanych z unieważnieniem umowy. Interes gospodarczy w utrzymaniu ważności umowy
może być uznany za ważny interes publiczny wyłącznie w przypadku, gdy unieważnienie
umowy spowoduje niewspółmierne konsekwencje.”.
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzone przez zamawiającego
w trybie dialogu konkurencyjnego stanowiło odpowiedź na potrzebę wprowadzenia warstwy
elektronicznej dowodu osobistego. Stąd także nawet wprost nazwa postępowania o tym
traktowała w sposób odzwierciedlający istotę przedmiotu zamówienia. Przegląd zakresu
funkcjonalności dowodu osobistego, w tym ze szczególnym uwzględnieniem obciążenia
budżetu państwa kosztami wymiany dowodów osobistych doprowadził do przygotowania
rekomendacji Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji z dnia 21 marca 2012 r., w której
to wskazano na uzasadnioną potrzebę rezygnacji z wprowadzenia warstwy elektronicznej
dowodu osobistego. Powyższego wymaga bowiem m. m. konieczność osiągnięcia
uprzedniej pełnej integracji rejestrów państwowych oraz uwzględnienia nowelizacji dyrektywy
1999/93/WE. Powyższe oznacza, iż zmiany w zakresie ustawy o dowodach osobistych -
rezygnacja z warstwy elektronicznej dowodu osobistego - jest ściśle związana
z prowadzonym przez zamawiającego postępowaniem na dostawę niespersonalizowanych
blankietów dowodów osobistych wyposażonych w chip. Nie ulega wątpliwości, iż rezygnacja
z elektronicznych dowodów osobistych czy też nawet tylko odsunięcie w czasie ich
wprowadzenia uzasadniają unieważnienie prowadzonego postępowania na podstawie
przepisu art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp.
Niezrozumiałą, w ocenie Izby, jest próba niedostrzegania przez część wykonawców,
wydawać by się mogło oczywistych faktów, iż w sytuacji rezygnacji z elementu - warstwy

elektronicznej dowodu osobistego - dalsze prowadzenie postępowania staje się
bezprzedmiotowe.
Zamawiający, wszczynając postępowanie, działał na podstawie obowiązującej ustawy
regulującej kwestie dowodów osobistych, zgodnie, z którą miały zostać wprowadzone
elektroniczne dowody osobiste. Prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o dowodach
osobistych, które prowadzą do przynajmniej czasowej rezygnacji z warstwy elektronicznej
dowodu osobistego należy uznać ponad wszelką wątpliwość za zmianę istotną, której
zamawiający - przy dochowaniu należytej staranności nie mógł przewidzieć. Postulowane
zmiany stanowią bowiem okoliczności o wyjątkowym charakterze, których nie można było
przewidzieć. „Kategoria przewidywalności referuje się bowiem do zwykłych warunków
prowadzenia działalności, w których czynniki zewnętrzne nie mają przesadzającego wpływu
na wykonanie zamierzonych planów" (KIO/UZP 606/11). Natomiast zmiana prawa jest
czynnikiem zewnętrznym, niezależnym od woli zamawiającego, a sam fakt częstych zmian
w przepisach nie przesądza zaliczenia ich do kategorii zdarzeń przewidywalnych, podobnie
jak fakt występowania jakichkolwiek powiązań pomiędzy zamawiającym, a inicjatorem zmian.
Zgodnie z orzeczeniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2003 r. (sygn. akt
V Ca 224/03), „istotna zmiana okoliczności to kategoria obiektywna, ściśle powiązana
z przedmiotem i terminem wykonania zadania". Nie ulega wątpliwości, iż zmiana przepisów
prawa jest czynnikiem obiektywnym, dotyczącym przedmiotu i terminu realizacji zamówienia,
a rezygnacja z warstwy elektronicznej dowodu osobistego (bez względu na to, czy ma
charakter trwały czy czasowy) stawia pod znakiem zapytania celowość i sensowność
prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Wskazywana zmiana
traktuje wprost o istocie przedmiotu postępowania unieważnionego z tego względu nie budzi
wątpliwości jej związek z przedmiotem zamówienia w rozumieniu, które prezentuje Sąd
Okręgowy w Warszawie w ww. orzeczeniu.
W ocenie Izby bezzasadne są zarzuty odwołujących w zakresie braku uchwalenia zmian
w przepisach. W przedmiotowej sprawie istotnym pozostaje fakt, iż zaproponowano
rezygnację z elektronicznej warstwy dowodów osobistych, a jego zignorowanie przez
zamawiającego byłoby pozbawione logicznych podstaw i stanowiłoby w istocie zaprzeczenie
racjonalności i rzetelności zamawiającego. Zbagatelizowanie przez zamawiającego
powyższych okoliczności doprowadziłoby do wydatkowania środków publicznych na cel,
który na chwilę obecną stał się zbędny. Stanowiłoby to zaprzeczenie zasad gospodarowania
środkami publicznymi, zwłaszcza w zakresie ich celowości. Wydatkiem celowym jest bowiem
tylko wydatek słuszny i uzasadniony, niezbędny do wykonania zadania. Niewątpliwie
kryteriów tych nie spełnia przeznaczenie środków publicznych na dostawę, która - ze
względu na scharakteryzowane już okoliczności - traci jakiekolwiek znaczenie i tak naprawdę

staje się zbędna, skoro dowody z warstwą elektroniczną nie zostaną wprowadzone.
Ponadto, takie działania zamawiającego stanowiłyby zaprzeczenie zasady oszczędności.
Powyższe rozstrzyga o okoliczności, iż środki publiczne, które miały zostać przeznaczone
na niniejszy cel powinny zostać wydatkowane w inny sposób, co przesądza o braku interesu
publicznego w kontynuowaniu unieważnionego postępowania.
Podnieść też trzeba, że prowadzenie postępowań o udzielenie zamówienia publicznego
oraz wykonywanie umów w sprawie zamówienia publicznego nie stanowią celu samego
w sobie, który może być postrzegany w oderwaniu od szerszego kontekstu. Zamawiający
udzielając zamówień gospodarują, co do zasady środkami publicznymi, służącymi
zaspokojeniu potrzeb szerszej zbiorowości, następuje to jednak w ramach realizacji budżetu.
Nad realizacją budżetu czuwa Rada Ministrów.
Uznać zatem należy, że wobec zaistniałych wyjątkowych okoliczności, unieważnienie
postępowania mieści się w interesie publicznym, a zamawiający nie był w stanie, w chwili
wszczęcia postępowania, ich przewidzieć.

Izba nie stwierdziła naruszenia przez zamawiającego przepisu art. 15 ust. 1 w związku
z art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo zamówień publicznych, poprzez podjęcie decyzji
o unieważnieniu postępowania przez osobę nie będącą kierownikiem zamawiającego ani
pracownikiem zamawiającego upoważnionym przez kierownika zamawiającego, czyli przez
osobę nieuprawnioną do podejmowania decyzji w imieniu zamawiającego.
Z dokumentów załączonych do akt postępowania wynika, że zamawiającym, od chwili
wszczęcia postępowania o udzielnie zamówienia było Centrum Personalizacji Dokumentów
Ministerstwa Sprawa Wewnętrznych i Administracji – po podziale - Centrum Personalizacji
Dokumentów Ministerstwa Sprawa Wewnętrznych.
Decyzją Nr 159 A z dnia 26 października 2010 roku Minister Spraw Wewnętrznych
i Administracji zaakceptował przekazanie przez Centrum Personalizacji Dokumentów do
realizacji przez Centrum Projektów Informatycznych przygotowanie i przeprowadzenie
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na dostawę niespersalizowanych
blankietów dowodów osobistych wyposażonych w mikroprocesor wraz z oprogramowaniem
middleware zapewniającym komunikację z mikroprocesorem i wykonanie projektu
technicznego dowodu osobistego.
Za wskazaną wyżej decyzją, dyrektor Centrum Personalizacji Dokumentów, dnia 28
października 2010 roku, upoważnił imiennie, w trybie przepisu art. 15 ust. 2 ustawy Pzp,
dyrektora Centrum Projektów Informatycznych do przygotowania i przeprowadzenia
przedmiotowego postępowania.
Następnie, po odwołaniu upoważnienia z dnia 28 października 2010 roku, dnia 16 kwietnia
2012 roku, dyrektor Centrum Personalizacji Dokumentów udzielił pełnomocnictwa z-cy

dyrektora Centrum Projektów Informatycznych do dokonania czynności unieważnienia
przedmiotowego postępowania.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych - Zamawiający
może powierzyć przygotowanie lub przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia
własnej jednostce organizacyjnej lub osobie trzeciej.
W przedmiotowym postępowaniu mamy do czynienia z przekazaniem całości bądź też
części czynności, tj. działanie przez pełnomocnika.
W ocenie Izby brak jest wątpliwości, co do umocowania pełnomocnika, który na chwilę
składania oświadczenia był do tych czynności umocowany. Zarzuty odwołującego Sygnity,
co do prawidłowości dokonanej czynności uznać należało za niezasadne, gdyż zgodnie
z zasadą ad maiori ad minus Izba uznała, że skoro z przepisu art. 15 ust. 2 ustawy Pzp
wynika uprawnienie do udzielenia pełnomocnictwa do dokonywania wszelkich czynności
związanych z postępowaniem, to tym bardziej mocodawca uprawniony jest do udzielenia
pełnomocnictwa zawierającego węższy zakres czynności, w tym przypadku do czynności
unieważnienia postępowania.

Izba stwierdziła, że zgodnie z przepisem art. 96 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień
publicznych – oferta stanowi załącznik do protokołu z postępowania.
W ocenie Izby, bez znaczenia jest okoliczność, czy zamawiający dokonał unieważnienia
postępowania przed terminem otwarcia ofert, czy też po tym terminie. W przedmiotowym
postępowaniu złożone oferty, pomimo faktu ich nie otwarcia ze względu na wcześniejsze
unieważnienie postępowania, bezwzględnie stanowią załącznik do protokołu i zamawiający
obowiązany jest je przyjąć i przechowywać przez okres wynikający z przepisu art. 97 ust. 1
ustawy Pzp, tj. 4 lat od dnia zakończenia postępowania, w sposób gwarantujący ich
nienaruszalność.
Czynność zamawiającego polegająca na odesłaniu/zwrocie złożonych w przedmiotowym
postępowaniu ofert należało uznać za wadliwą, skutkującą naruszeniem przepisu art. 96 ust.
2 w związku z art. 97 ust. 1 ustawy Pzp.
Jednakże czynność ta (naruszenie wskazanego przepisu) pozostaje bez wpływu na wynik
postępowania, a zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, Izba uwzględnia
odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub mogło mieć
istotny wpływ na wynik postępowania. Przesłanka powyższa nie została spełniona.

Nie potwierdził się również zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Przywołany przepis
odnosi się do relacji między zamawiającym, a ogółem wykonawców uczestniczących
w postępowaniu. Zabrania zamawiającemu wybiórczego stosowania instytucji ustawowych,
w odniesieniu do jednego z wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia lub

w odniesieniu do części z nich, przy pominięciu pozostałych. Czynność unieważnienia
postępowania nie wywiera skutku jedynie między zamawiającym a odwołującym się. Niesie
ona ze sobą skutek erga omnes - znosi wszelkie czynności dokonane w postępowaniu,
wobec wszystkich jego uczestników oraz podmiotów zewnętrznych.

W związku z powyższym, na podstawie przepisu art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak
w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na podstawie
art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238), uwzględniając koszty Zamawiającego poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika w łącznej wysokości 10 800,00 zł (3 600,00 zł w sprawie
o sygn. akt KIO 815/12, 3 600,00 zł w sprawie o sygn. akt KIO 826/12, 3 600,00 zł w sprawie
o sygn. akt KIO 837/12).

Przewodniczący: …………………………
Członkowie: …………………………
………………………….