Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2014r. w S.

odwołania B. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 5 sierpnia 2013 r. Nr GIW- (...)

w sprawie B. K.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej w związku z chorobą zawodową

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1105/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 sierpnia 2013r. GIW- (...) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił wnioskodawczyni B. K. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową, powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej Kasy. Komisja Lekarska Kasy orzeczeniem z dnia 1 sierpnia 2013r. nie uznała wnioskodawczyni za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym.

Od decyzji tej odwołanie złożyła B. K., która wniosła o jej zmianę twierdząc, że jej stan zdrowia nie pozwala jej na wykonywanie pracy w zawodzie (k. 1 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowa w S. wnosiła o jego oddalenie powołując się na argumenty przytoczone w zaskarżonej decyzji i wskazując, że odwołanie wnioskodawczyni nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych ani prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (k. 2 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona B. K., ur. (...) złożyła w dniu 11 czerwca 2013r. wniosek o przyznanie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z rolniczą chorobą zawodową. Do wniosku załączyła decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w S. z 2 maja 2013r. o stwierdzeniu u niej choroby zawodowej w postaci boreliozy. W toku postępowania orzeczniczego wnioskodawczyni została przebadana przez lekarza rzeczoznawcę Kasy, który orzeczeniem z 3 lipca 2013r. nie uznał badanej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym (orzeczenie – k. 21-22 a.r.).

Wnioskodawczyni złożyła odwołanie od tego orzeczenia, w związku z tym sprawę przekazano do rozpoznania Komisji Lekarskiej Kasy. Komisja ta po przeprowadzeniu badań w orzeczeniu z 1 sierpnia 2013r. nie uznała badanej za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym; nie stwierdziła niezdolności badanej do samodzielnej egzystencji; uznała za niecelowe przekwalifikowanie zawodowe badanej oraz stwierdziła, że nie kwalifikuje się ona do skierowania na rehabilitację leczniczą realizowaną przez KRUS. W uzasadnieniu Komisja wskazała, że nie stwierdziła naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (orzeczenie – k. 32-33 a.r.).

Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji, na mocy której odmówiono wnioskodawczyni prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową (k. 34 a.r.).

W toku postępowania rozpoznawczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa i specjalisty chorób zakaźnych.

Opiniujący wspólnie biegli rozpoznali u badanej przebytą boreliozę po leczeniu etiotropowym w 2012r. uznaną za chorobę zawodową, przewlekły zespół bólowy stawów po przebytej boreliozie, zespół bólowy kręgosłupa w przebiegu zmian zwyrodnieniowych (k. 7-10 a.s.) Biegli nie stwierdzili u B. K. niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z przebytą chorobą zawodową – boreliozą. W uzasadnieniu opinii biegli wskazali m.in., że zespół bólowy kręgosłupa oraz zespół po boreliozie obniżają sprawność organizmu ubezpieczonej w stopniu umiarkowanym jednak nie sprowadzają całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Ubezpieczona popierała odwołanie. Podnosiła, że jest chora i ma skierowanie na badania rezonansem komputerowym głowy. Cierpi na bóle głowy i ucisk kręgosłupa.

Sąd udzielił ubezpieczonej terminu na dostarczenie wyniku badania (...).

Ubezpieczona złożyła do akt sprawy dodatkową dokumentację medyczną (k. 24-28 a.s.).

Sąd przesłał akta sprawy biegłym celem zapoznania się z dokumentacją i wydania opinii uzupełniającej.

W opinii uzupełniającej biegli podtrzymali swoją opinię główną. Wskazali, że nie stwierdza się obecnie objawów zapalenia stawów oraz upośledzenia ich ruchomości. Zmiany wykazane w badaniu (...) i badaniu(...)nie mają istotnego znaczenia klinicznego. Zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie z dyskopatią przy aktualnie dobrym stanie klinicznym z poprawą wydolności ruchowej również nie uzasadniają zmiany orzeczenia (k. 31 a.s.).

Na rozprawie w dniu 22 grudnia 2014r. ubezpieczona popierała odwołanie, nie składała wniosków dowodowych. Wskazała, ze jej stan zdrowia się pogorszył, ma skierowanie do szpitala na oddział zakaźny z powodu nawrotu boreliozy.

Odwołanie jest niezasadne i na uwzględnienie nie zasługuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013r., poz. 1403 ze zm.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2;

2)jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym;

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do ust. 4 cytowanego przepisu jeżeli całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uważa się za spełniony, jeżeli ubezpieczony posiada jakikolwiek okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego, który obejmuje dzień wypadku lub dzień zachorowania na rolniczą chorobę zawodową.

Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłych, wywołana przez Sąd w postępowaniu rozpoznawczym, jest miarodajnym i obiektywnym dowodem rodzaju schorzeń istniejących u wnioskodawczyni i ich wpływu na zdolność do jej pracy w gospodarstwie rolnym. Opinia biegłych jest zgodna z orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS w S. z dnia 1 sierpnia 2013r.

Z treści tej opinii wynika jednoznacznie, że stopień natężenia schorzeń stwierdzonych u B. K. nie skutkuje całkowitą niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym. Sąd podzielając opinię biegłych i wnioski w niej zawarte przyjął, iż wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym w związku z chorobą zawodową i tym samym nie spełnia jednego z warunków uzyskania prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową przewidzianych w art. 21 ust. 1 i ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Biorąc pod uwagę opinię wywołaną w toku postępowania rozpoznawczego, Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonej.

Mając na względzie powyższe Sąd, z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, orzekł jak w wyroku.